..οσο για το πεντιγκρι κ.Γιαννη δεν το κυνηγησα περισσοτερο γιατι ηθελα ενα σκυλο για να κυνηγαω και ποτε δεν ειχα στο μυαλο μου το ζυγαρωμα..
Ναι, αλλά αυτή την στιγμή, δεν έχεις σκύλο ούτε για κυνήγι, ούτε για ζευγάρωμα. Εξάλλου, φίλε μου, όλοι για κυνήγι δεν έχουμε τους σκύλους μας; Από τους χιλιάδες κυνηγούς που έχουν σκύλους με pedigree πόσοι είναι εκείνοι που τους έχουν μόνο για ζευγάρωμα; 30; 50; άντε 100. Το σίγουρο είναι πως κάποια στιγμή θα σου προκύψει ένα ζευγάρωμα, έστω και αν δεν το επιδιώκεις… τότε; Τότε θα το κάνεις, έστω και αν στερείται και το άλλο σκυλάκι “χαρτιών”. Θα το κάνεις για να “ηρεμήσει” ο σκύλος σου, για να ωριμάσει, για να ξεδώσει, και όλα όσα λέγονται σε αυτές τις περιπτώσεις. Και τότε, φίλε μου, θα διαγράψεις μονοκοντυλιά όλα τα όνειρα και τις φιλόδοξες προσπάθειες όσων μόχθησαν για τους προγόνους. Ξέρω πως “δεν μου πέφτει λόγος”, δεν είναι δική μου υπόθεση, απλά, εκφράζω τις δικές μου απόψεις, με την ευκαιρία που μου έδωσες. Δεν θα τα ανέφερα σε κάποιον που δεν ενδιαφέρεται και δεν ανησυχεί για τον σκύλο του όπως εσύ.
Καλή η απόφασή σου για την συνεργασία με έναν ειδικό. Μόνο πρόσεξε πολύ, γιατί ειδικοί σε αυτή την φυλή δεν υπάρχουν πολλοί, τουλάχιστον ας γνωρίζει τον τρόπο που κυνηγούν.
Καλή επιτυχία