προβλημα στο απορτ

Ο σκύλος είναι εκπαιδευμένος στην επαναφορά;Στις πέρδικες σου έκανε επαναφορά κανονικά και αν ναι ήταν με άλλους σκύλους μαζί ή μόνος του;Στις μπεκάτσες θα σε ρωτήσω πάλι το ίδιο ήταν μόνος ή μαζί με άλλους σκύλους,υπήρχε κάποιο άτομο καινούργιο στην παρέα σου;

Για Πόιντερ μια χαρά τα πάει στο απόρτ. 🙂
Μπορεί οι πέρδικες να απορταρίστικαν πιο κοντά στα λίγα εκπαιδευτικά με το μπαλάκι που του έκανες και ίσως να έπιασαν τόπο. Όμως μπορεί και η έντονη μυρωδιά της μπεκάτσας να τον “ενθουσιάζει” περισσότερο. Μάλλον σε αυτό θα έδινα βάση, η άποψη μου προκύπτει από το ψαχούλεμα του γιλέκου.

Αν τον είχες εκπαιδεύσει επισταμένως στην επαναφορά, θα ήξερες πως πρέπει να “συντείνουμε” τα θηράματα στον σκύλο. Τζακ, από εδώ η Κα Μπεκάτσα. :good:
Κάθε φορά που θα κτυπήσουμε ένα άγνωστό του θήραμα, τον βάζουμε στο “κάτσε” του δίνουμε να το μυρίσει, το πετάμε σε 2-3 μ. απόσταση και αφού μετρήσουμε μέχρι το 12, του δίνουμε εντολή να το φέρει. Κάνουμε δηλαδή ότι και στα πρώτα μαθήματα με το μπαλάκι για να τα συνδέσουμε στο μυαλό του σκύλου.
Υπάρχουν και πολλές “τεχνικές” κατά την εκπαίδευση, που διδάσκουν στον σκύλο να μην διεκδικεί για τον εαυτό του το θήραμα, όπως: να απορτάρει μόνο όταν πάρει εντολή δηλαδή να περιμένει στο “κάτσε”. Κάθε 3-4 ρίψεις ντάμυ που θα μαζεύει ο σκύλος, μία θα την μαζεύουμε μόνοι μας και αυτός θα παραμένει στο κάτσε. Όταν τα έχει μάθει αυτά καλά, όποτε μαζέψουμε μόνοι μας το ντάμυ το πετάμε προς το μέρος του αποτρέποντας τον από το να σηκωθεί για να το πιάσει. Πετάμε ένα ντάμυ που θα το δει να πέφτει, και θα τον καθοδηγούμε να κάνει έρευνα από την αντίθετη πλευρά, μετά από λίγα λεπτά τον σταματάμε και τον στέλνουμε να απορτάρει.

Αν δεν θέλεις να ασχοληθείς με την σωστή εκπαίδευση αλλά ψάχνεις για το “κόλπο” που θα σε πάει κατευθείαν στην επίλυση, κάτι που δεν συνιστώ, δοκίμασε το εξής: Βάλε στο περιλαίμιο του ένα μακρύ λουρί/ σκοινάκι. Δείξε του την μπεκάτσα, άσε τον να την πιάσει στο στόμα του και να την περιεργαστεί. Μην επιτρέψεις να την μασουλά. Περπάτα τον για λίγα μέτρα με την μπεκάτσα στο στόμα του, πάρτη του και δείξε μεγάλο ενθουσιασμό και επιβράβευσε τον με μπράβο και χάδια (όχι φαγητό). Κάνε το ίδιο άλλη μία φορά, επανέλαβε το ίδιο απόγευμα. Επανέλαβε τα ίδια το επόμενο πρωί. Αν όλα πάνε καλά, πέταξε την μπεκάτσα κοντά, 3-4 μέτρα, στείλε τον σκύλο να την φέρει, αν δεν έρχεται, μάζευε το λουρί μεθοδικά και όχι με πίεση γιατί θα την αφήσει κάτω και πιθανόν να “μουλαρώσει”. Δοκίμασε σε 5,7 και 10μ, μόνο αν κάνει επιτυχώς τα προηγούμενα. Μη χρησιμοποιείς το ίδιο πουλί περισσότερο από 2-3 φορές. Αν κατάλαβε θα το κάνει και στο κυνήγι, άλλως θα πρέπει να ασχοληθείς με κανονική εκπαίδευση.

Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές Κε Ευκλείδη. Καλή χρονιά να έχεις με υγεία και ωραία κυνήγια.
Ναι υπάρχει και αυτός ο τρόπος. Το πόιντερ είναι ήδη 2 χρονών, αν το κυνηγά για να του παίρνει τα θηράματα άλλα δυο χρόνια θα πάει 4. Είναι στην επιλογή του fanisbeneli να επιλέξει. Προσωπικά αν βγάλω στο κυνήγι ένα σκύλο που δεν είναι έτοιμος να “τα κάνει όλα” αισθάνομαι σαν να είμαι χωρίς βρακιά στην πλατεία Συντάγματος. Ιδιομορφίες.
Πάντως τα πόιντερς δεν “το έχουν” το απόρτ. Το ψιλοκάνουν αλλά δεν ενθουσιάζονται. Δεν είναι άποψη μου, και ο ΟΚΑΔΕ τόσα χρόνια το απόρτ το έχει υποτιμημένο. Τα τελευταία χρόνια, που κατάλαβαν πως με την εκπαίδευση όλα κατορθώνονται, το ξαναζητούν στους αγώνες.

EFKLIDIS wrote:

Kε Γιαννη φερνει περδικες δεν φερνει μπεκατσες ,για μενα ειναι θεμα συνεργασιας με ενα ποιντερ που πιστευω οτι εχει ζορικη πρωτοβουλια το σκυλι ,και επισης για αρσενικο διχρονο εχει εντονα κυνηγητικα ενστικτα και να συνεχιση να το κυνηγα χωρις να επεμβει με ελεχγομενο απορτ.

Για να πούμε τις απόψεις μας, τις περισσότερες φορές θα έπρεπε να έχουμε δει σε δράση τον σκύλο με το αφεντικό του. Έτσι θα γνωρίζαμε τις σχέσεις τους και την συνεργασία τους. Το σίγουρο είναι πως χωρίς “καλές σχέσεις” δουλειά δεν γίνεται. Είναι όμως εξακριβωμένο, πως οι καλές σχέσεις κτίζονται κατά την εκπαίδευση, εξάλλου και για να διορθώσουμε τις προβληματικές συμπεριφορές των σκύλων σε αυτό βασιζόμαστε.

Εφόσον έφερε κάποιες πέρδικες, θεωρώ πως έχουν συνεργασία… απλά το θεωρώ, δεν το ξέρουμε. Τα έντονα κυνηγητικά ένστικτα δεν χαλάνε αν του δείξει που να πηγαίνει το θήραμα. Μήπως κατάλαβες πως εννοούσα εξαναγκαστικό απόρτ; αυτό που εξαναγκάζεται με ζόρι ο σκύλος να κάνει απόρτ; Όχι, δεν περιέγραψα αυτό, αν και αυτή η μέθοδος (Force retrieving) είναι η πιο σίγουρη για σκύλους που δεν το έχουν. Σε όλες τις μεθόδους εκπαίδευσης αυτό που προέχει είναι να μην επιβάλουμε κάτι πιο ζόρικα από αυτό που επιδέχεται άνετα ο σκύλος. Να μην περνάμε από την πίεση στην βία. Θέλουμε σκύλους υπάκουους αλλά όχι υποτακτικούς.