Κάποια στιγμή, είχα την άποψη (και την έχω ακόμη) ότι ο κάθε κυνηγός να μπορούσε να εκδίδει την άδειά του στον κυνηγετικό σύλλογο
της περιοχής που ασκεί θήρα.Π.χ. εγώ να μπορούσα να έβγαζα άδεια στον κυνηγετικό σύλλογο Ελασσόνας ή στον Κ.Σ. Αγιάς .
Το σκεπτικό μου έχει να κάνει με το ότι οι επαρχιακοί σύλλογοι έχουν περισσότερο ανάγκη οικονομικής συνδρομής για το έργο που
καλούνται να επιτελέσουν,θηροφύλαξη, βελτίωση βιοτόπων ,φιλοθηραματικές δράσεις και δράσεις περιβαλλοντικού περιεχομένουκ.τ.λ..
Βέβαια θα μπορούσα να αντιπροτείνω και στους συλλόγους των μεγαλουπόλεων το θεσμό της “αναδοχής”.Δεν ξέρω αν αυτό στέκει σαν ορισμός. Η σκέψη απλή .Ο κάθε σύλλογος του κέντρου θα μπορούσε με ουσιαστική συνεργασία με κάποιο σύλλογο της επαρχίας “αδελφοποίηση” να αναλάβει κοινή δράση σε όλους τους τομείς της κυνηγετικής- περιβαλλοντικής δραστηριότητας.
Έτσι εκπληρώνονται πολλαπλοί στόχοι ,αλλά και τα μέλη των συλλόγων αισθάνονται ότι τα χρήματά τους πιάνουν τόπο.