το κυνηγοσκυλο δεν παθιαζεται με το θηραμα

Επισκόπηση 15 δημοσιεύσεων - 16 έως 30 (από 42 συνολικά)
Απευθείας μετάβαση στη σελίδα:

Posted In: Ιχνηλάτες

  • Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    15/11/2012
    Αρ. μηνυμάτων:
    300
    EFKLIDIS στις #456977

    Δημητρη με ολα συμφωνουμε .


    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    05/03/2014
    Αρ. μηνυμάτων:
    4
    manos meramveliotakis στις #457279

    ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΡΑΦΩ.ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΕΧΩ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΩΡΑ.ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΕ ΜΕΡΙΚΕΣ ΜΕΡΕΣ ΝΑ ΧΕΙ ΛΥΘΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.ΑΥΤΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΥΝΗΓΑ 40 ΧΡΟΝΙΑ.ΜΕ ΤΟΥ ΠΟΥ ΛΥΝΩ ΤΟ ΣΚΥΛΟ ΣΤΟ ΦΡΑΚΤΟ,ΠΑΩ ΝΑ ΣΗΚΩΣΩ ΤΗΝ ΒΕΡΓΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΩ ΚΑΙ ΓΟΝΑΤΙΣΕ Ο ΣΚΥΛΟΣ ΑΠΟ ΦΟΒΟ.ΤΟΥ ΛΕΩ Ο ΣΚΥΛΟΣ ΕΧΕΙ ΦΑΕΙ ΞΥΛΟ Κ ΦΟΒΑΤΑΙ.ΜΟΥ ΛΕΓΕ ΠΟΤΕ ΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ(ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΕΡΕΣ Κ ΜΕ ΠΙΕΣΗ ΜΟΥ ΤΑ ΠΕ ΟΛΑ).ΒΕΒΑΙΑ ΤΟ ΣΚΥΛΙ ΕΓΩ ΣΕ ΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ ΤΟ ΚΑΝΑ Κ ΞΕΦΟΒΗΘΗΚΕ ΑΛΛΑ ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΠΩΡΩΘΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΓΟ.ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΑΠΕΙΡΟΣ ΜΕ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΥ ΜΥΑΛΟ ΣΤΟ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΘΕΙΣ ΣΕΝΑ ΣΚΥΛΟ ΟΜΟΡΦΑ.ΤΟ ΑΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΛΟ ΚΥΝΗΓΟΣΚΥΛΟ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟ.ΤΟ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙΣ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ,ΣΕΒΑΣΜΟ Κ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΩΧΩΡΗΣΕΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    20/05/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    4107
    Kalliston Hellas στις #457415

    Σωστά, κατά την γνώμη μου, τοποθετείς το θέμα. Γιαυτό ακριβώς πρότεινα πρώτα απ όλα να συζητήσεις με τον εκτροφέα. Προσωπικά θα του επέστρεφα το κουτάβι.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    11/11/2009
    Αρ. μηνυμάτων:
    136
    slatsTHOMAS στις #457436

    Σωστά, κατά την γνώμη μου, τοποθετείς το θέμα. Γιαυτό ακριβώς πρότεινα πρώτα απ όλα να συζητήσεις με τον εκτροφέα. Προσωπικά θα του επέστρεφα το κουτάβι.

    <hr>
    <div class=”bbp-reply-signature”>
    KALLISTON HELLAS<br>
    Και δια το πιστόν<br>
    Γιάννης Νικολακόπουλος

    </div>

    Είχε αναφέρει σε προηγούμενη ανάρτηση ότι το επέστρεψε το κουτάβι.

    Μάνο, εφόσον είσαι άπειρος από κυνήγι σου εύχομαι δύναμη, μυαλό, κουράγιο.
    Όχι μόνο για τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσεις στην εκπαίδευση με τα σκυλιά, κτλ,κτλ αλλά πιο πολύ για το τι συμπεριφορές θα συναντήσεις μέσα στο χώρο και ειδικά των κυνηγών στα τριχωτά. Θα έρθουν στιγμές που θα ντρέπεσαι να λες ότι είσαι κυνηγός ή θα κάνεις πρόλογο στον κόσμο 2,3,5 λεπτά με σκοπό να διαχωριστείς και να καταλάβουν οι άλλοι (τρίτοι, εκτός χώρου) ότι δεν είσαι κρεατοφάγος, ή π.χ. ασυνείδητος. Το χειρότερο όμως είναι ότι για την εικόνα μας, φταίμε εμείς (βλέπε αυτό που σου έτυχε, το οποίο είναι πταίσμα σε σχέση με αυτά που έχουμε τύχει οι πιο πολλοί).

    φΙΛΙΚΑ

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    18/01/2013
    Αρ. μηνυμάτων:
    58
    nike air στις #457510

    Συναδελφε,συντοπιτη και φιλε Μανο.
    Σου εθεσα καποια ερωτηματα μιας και αυτη τη στιγμη ειμαι ο μονος σχολιαστης,που εχει καποιες επιτυχημενες οπως και αποτυχημενες εμπειριες με την συγκεκριμενη ρατσα και ξερει πολυ καλα τις ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ της οπως και των κυνηγοτοπων που καλουνται να κυνηγησουν.Δυστυχως δεν περιμενα οτι θα το ξεφορτωνοσουν τοσο γρηγορα, για αυτο και προτιμησα να κανουμε εναν διαλογο μιας και στους συγκεκριμενους σκυλους (οπως και σε ολους φυσικα) το μυστικο ειναι να φτασεις σε ενα σημειο κατανοησης της προσωπικοτητας του σκυλου, ωστε να μπορεσεις να αναγνωρισεις τα σημαδια και να ΠΡΟΛΑΜΒΑΝΕΙΣ τα προβληματα πριν δημιουργηθουν.Αυτο θα σε βοηθουσε στο μελλον με ολους τους σκυλους που θα εμπαιναν στα χερια σου.
    Με αφορμη τη δικη σου περιπτωση και απλα πληροφοριακα αφου εισαι και νεος κυνηγος,θα ηθελα να θιξω λιγο αυτο που εμμεσα διατυπωνεται και ειναι ενα συνηθες και αποδεκτο φαινομενο.
    Η εικονα του συγχρονου και πανω απ ολα “κυνοφιλου”…”κυνηγου”.
    Αν ρωτησεις ενα εμπειρο κυνηγο που ΔΗΛΩΝΕΙ”κυνοφιλος”,ποσα κουταβια εχουν περασει απο τα χερια του,ποσα κρατησε,και ποσα κατεληξαν αχρηστα,αδεσποτα και νεκρα στα σκουπιδια(ασχετα αν στην καλυτερη των περιπτωσεων “ξεφορτωθηκανε”σε αλλον “κυνοφιλο”κυνηγο και ουτ καθεξης μεχρι ως δια μαγειας να εξαφανιστουν)…θα καταλαβεις οτι ισως δεν ειμαστε και τοσο “κυνοφιλοι”οσο θελουμε να πιστευουμε οτι ειμαστε.Φυσικα αυτες τις ερωτησεις τις εκανα ΠΡΩΤΑ στον εαυτο μου και δεν ντρεπομαι να σου πω οτι τρομαξα απο τον ΑΡΙΘΜΟ των αχρηστων κουταβιων και σκυλων που εχω “ξεφορτωθει”στα 20 χρονια που κυνηγαω.Θα σου προτεινα επισης να ψαξεις και λιγο ποσα κουταβια,ποσα σκυλια και ποσες γεννες χρειαζονται να “ξεφορτωθουν”μεχρι να επιτευχθει αυτη η περιβοητη ΚΑΘΑΡΟΑΙΜΟΠΟΙΗΣΗ και η πολυποθητη ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗ των χαρακτηριστικων μιας φυλης σκυλων ετσι ωστε να μπορεσω εγω ο κοινος θνητος με περηφανια να δηλωνω…”κυνοφιλος”.
    Φυσικα και δεν ειμαι αντιθετος με αυτες τις πρακτικες,ουτε θελω να υποβιβασω την δουλεια των κυνολογων και των κυνοτεχνων.Αλλωστε θα ηταν οξυμωρο,αλλα πλεον εχω συνειδητοποιησει καποιες καταστασεις και εχω ξεφυγει απο αυτην την συνεχη και αεναη αναζητηση του “ΜΑΓΙΚΟΥ ΣΚΥΛΟΥ” που τα κριτηρια αυτης,ειμαι σιγουρος οτι τα ξερεις πολυ καλα οπως ειμαι και σιγουρος οτι καταλαβαινεις ΠΟΥ η μαλλον ΠΩΣ θα καταληξει το συγκεκριμενο κουταβι.
    Παρενθεση ηταν αυτο.Στο θεμα μας τωρα…
    Τους συγκεκριμενους σκυλους θα τους προτεινα σε 2 κατηγοριες κυνηγων.Σε πολυ απειρους κυνηγους η στους πολυ εμπειρους που ξερουν τις “τοπιες”του λαγου και πλησιαζουν τους σκυλους, η αυτους που συμμετεχουν μαζι με τους σκυλους στο ξεφωλιασμα.Η εμπειρια φυσικα δεν κρινεται απο τα χρονια,αλλα στην αντιληπτικοτητα του καθενα μας,που δυστυχως η ευτυχως διαφερει απο ανθρωπο σε ανθρωπο και κρινεται μονο στο βουνο και δυστυχως εκτος απο την συμπεριφορα,κρινεται και απο την καρπωση.Φιλε και συναδελφε Μανο…εχω δει κακοποιημενο στειακο κουλουκι που ειχε ενα ανεπαναληπτο παθος με τα προβατα και ειχα προσφερθει να το παρω μπας και το διορθωσω γιατι το ειχα δει και ειχε σηκωσει λαγο.Ο ορος φοβια στον κρητικο ιχνηλατη λεγεται ΤΡΟΜΟΣ,και σιγουρα αν ευσταθουσαν τα λεγομενα σου οτι το κουλουκι ηταν φοβικο και κακοποιημενο,δεν θα το ειχες παρει καθολου γιατι θα εκανε “μπαμ”απο χιλιομετρα οπως κι εγω δεν το πηρα το συγκεκριμενο “προβληματικο”κουταβι γιατι δυστυχως εκεινη την εποχη,εναν σκυλο που μολις τον πλησιαζα, προσπαθουσε να σπασει την αλυσιδα για να φυγει τον θεωρουσα λανθασμενα…”αχρηστο”.Απλα δεν ειχα την ορεξη και τις γνωσεις για να το διορθωσω.Μακαρι να ειχα ενα παρομοιο κουλουκι τωρα.
    Λοιπον…ο πρωτος που ανεφερε για “φοβια” ηταν ο συναδελφος ευκλειδης και οχι εσυ.Τωρα το κατα ποσο η “ελειψη αντιδρασης και παθους προς το θηραμα” αντιστοιχει σε αυτο το συμπερασμα επετρεψε μου να το αμφισβητησω βαση προσωπικης εμπειριας.Αρα το θεμα της ως δια “μαγικου αγγιγματος” εξαφανισης της φοβιας μετα ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ μιας και εσυ του φερθηκες οπως επρεπε ενω ο αλλος που κυνηγαει 40 χρονια ηταν α-μυαλος και σαδιστης δυστυχως αλλα δεν ευσταθει.
    Τωρα αν λογω ανυπαρκτης εκπαιδευσης ειχε παρει κανα ριφι απο πισω και εφαγε καμια “κατσουνια”,ειναι πανεξυπνοι σκυλοι και το ξεπερνανε αρκετα γρηγορα.
    Κατι που φυσικα εγινε και στην περιπτωση σου και σιγουρα δεν ειχε να κανει με το οτι εσυ ησουν πιο “μυαλωμενος”η “ευγενικος χαρακτηρας” αλλα μαλλον πως η “φοβια” ηταν προς εσενα μιας και αυτοι οι σκυλοι ειναι διασημοι για την ΚΑΧΥΠΟΨΙΑ και τις ΙΔΙΟΤΡΟΠΙΕΣ τους με τους “Α-Γ-Ν-Ω-Σ-Τ-Ο-Υ-Σ”.Τωρα εσυ πως καταφερες να δωσεις αγαπη και σεβασμο ωστε να κερδισεις την εμπιστοσυνη ενος ντοπιου μεσα σε 7 μερες…να μου πεις το κολπο γιατι εμενα σε 2 παρομοια κουλουκια που προσφατα αποκτησα 6 και 12 μηνων,μου πηρε πανω απο 2 μηνες με τουλαχιστον 1-2 ωρες την ημερα προσωπικη επαφη.
    Βαση αυτων που μας εχεις περιγραψει λοιπον διαγραφουμε και ξεχναμε την “σαδιστικη κακοποιηση” και ολους τους βαναυσους χαρακτηρισμους απο τους συναδελφους που απλα βιαστηκαν να ακουσουν αυτο που ηθελαν να ακουσουν, και ισως θα ελεγα να πας να πεις του “σαδιστη και α-μυαλου”συναδελφου,ενα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για το κουλουκι που σου εδωσε (μιας και δεν νομιζω να σου πηρε χρηματα) και φυσικα του χρωστας και μια ΣΥΓΓΝΩΜΗ.
    Δεν σε κατηγορω φιλε Μανο και σε δικαιολογω φυσικα λογω απειριας με την συγκεκριμενη ρατσα,αλλα μιας και εισαι συντοπιτης μου και μπορει να μπαντηξουμε και σε κανα κυνηγοτοπο,θελω να σε βοηθησω να καταλαβεις οτι το να ψαχνεις αφορμες ωστε να ριξεις το φταιξιμο, για καθε αποτυχια η οτι στραβο σου συμβαινει σε θεους και δαιμονες, δεν προκειται ποτε να σε κανει να καταλαβεις τις αιτιες τους κατι που φυσικα δεν προκειται να σε κανει…ουτε καλυτερο κυνηγο αλλα ουτε και καλυτερο ανθρωπο.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    15/11/2012
    Αρ. μηνυμάτων:
    300
    EFKLIDIS στις #457511

    Nike καλημερα .Ο Μανος εγραψε για εναν κρητικο που του εδωσε εμπειρος λαγας [ 8 μηνων ],που οταν του ΕΔΕΙΞΕ λαγο δεν αντεδρασε . Επειδη τον κατεχεις , απο τα γραφομενα ,ειναι φυσιολογικη αντιδραση λαγοσκυλου για 8 μηνων.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    18/01/2013
    Αρ. μηνυμάτων:
    58
    nike air στις #457516

    Καλημερα φιλε Ευκλειδη.Για ενα ντοπιο φιλε μου λοιπον ναι το θεωρω φυσιολογικο.Για ενα γκεκομπιγκλακι θα ηταν πρωτακουστο.
    Πριν σου εξηγησω ομως τον λογο που το θεωρω φυσιολογικο,θα ηθελα να σου μεταφερω τα λογια ενος εμπειρου λαγουδα που ετυχε να γνωρισω σε μια κυνηγοπαρεα πριν πολλα χρονια αλλα εκτος αυτου,ηταν και εμπειρος κατοχος ντοπιων σκυλων.Μου ειχε πει λοιπον οτι “Οι καλοι σκυλοι γεννανε τση λαγους”Εγω φυσικα καταλαβα αυτο που ηξερα μεχρι τοτε,οτι καλο λαγοσκυλο ειναι αυτο που σε ευνοικες καιρικες και τοπικες συνθηκες(κλαδερα)και σε καθε σκαρμη(ντορο)που πιανει ξεφωλιαζει το λαγο και ειχα δει τετοιο σκυλι στην παρεα μου(μπασταρδογκεκοαγνωστης προελευσης).Οταν μετεπειτα στα χερια μου ειδα την εξελιξη ενος κρητικου ΚΑΛΟΥ λαγοσκυλου ΚΑΤΑΛΑΒΑ τι εννοουσε.Καλο λαγοσκυλο ειναι το σκυλι που σε κυνηγοτοπο που ενας εμπειρος λαγουδας(με πολυ καλη αντιληψη θηραματος)ξερει οτι υπαρχει 1 λαγος…Αυτος ο σκυλος ξεφωλιαζει 3-4.Αυτο το ειδα ΕΠΑΝΕΙΛΗΜΕΝΑ και ανεξαρτητων καιρικων συνθηκων-κυνηγοτοπων και παντα διπλα σε πολυ εμπειρα λαγοσκυλα που μεχρι τοτε εγω θεωρουσα ΚΟΡΥΦΑΙΑ.
    Για να καταληξω λοιπον,αυτην την συμπεριφορα οπως στην περιπτωση του φιλου μας του Μανου,την εχω δει σε ντοπιο σκυλο 6 χρονων με δεκαδες ξεφωλιασματα και καταδιωξεις στο ενεργητικο του και στην συγκεκριμενη περιπτωση αιτια ηταν οτι ο σκυλος αλλαξε “χερια”μετα απο πωληση.Φυσικα και καταλαβαινω ποσο παραξενο φαινεται (για καποιον που εχει μεγαλωσει με “μπιγκλο-γκεκικα”)το να βλεπεις ενα κυνηγοσκυλο να περναει μπροστα του ενας λαγος και να μην τον καταδιωκει,(ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΕΝΣΤΙΚΤΑ ΚΑΘΕ ΖΩΟΥ “ΘΗΡΕΥΤΗ”…ακομα και για μια…ΓΑΤΑ!!)αλλα ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ σε ενα γνωστη της φυλης, φανερωνει λιιιιιγο απο την ψυχοσυνθεση των συγκεκριμενων σκυλιων.Ειναι γνωστο οτι οι συγκεκριμενοι σκυλοι ΔΕΝ αλλαζουν χερια ευκολα γιατι δενονται πολυ ισχυρα με τον κατοχο τους,και μιας και ειμαι Κρητικος εχω ακουσει 10αδες ιστοριες για κρητικα σκυλια που δεν ξανακυνηγησαν,μετα απο χασιμο του ζευγαριου τους η του αφεντικου τους,η δεν κυνηγουν αν ο κατοχος παει κυνηγι με παρεα ξενους η συγκεκριμενους κυνηγους,η αλλους σκυλους η ακομα και σε συγκεκριμενους τοπους που ειχαν “κακες εμπειριες”κτλ,και μιλαω για σκυλια ΕΜΠΕΙΡΑ και με παθος στο ξεσηκωμα…ποσο μαλλον οταν μιλαμε για…κουταβι.Αυτα τα σκυλια λοιπον δεν κυνηγανε για τον εαυτο τους και για αυτο απαιτουν την πολυωρη και συχνη προσωπικη επαφη στο σπιτι…κατι που φυσικα δεν σταματαει και στον κυνηγοτοπο.Επισης θελω να αναφερω οτι ακριβως και για αυτον τον λογο οι συγκεκριμενοι σκυλοι παθιαζονται και μαθαινουν πολυ πιο ευκολα να ξεφωλιαζουν λαγο,οταν το δουν επανειλημενα απο τον κατοχο τους.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    15/11/2012
    Αρ. μηνυμάτων:
    300
    EFKLIDIS στις #457527

    Nike μη ξεχνας΄, δεν ειμαι λαγας . Εχω ακουσει για την εξυπναδα του και το δεσιμο με το αφεντικο του ,αλλα οχι απο 8 μηνων. Ολοι πρεπει να υποστηριζουμε τα δυο ελληνικα λαγοσκυλα [ελληνικο-κρητικο] και οχι να παιρνουν τους ευρωπαιους. Για [καβαλα] κυνηγι ειναι ο καλυτερος . Σε ενα πραμα δεν συμφωνω ,στους λαγους που μπορει να βγαλει σε μια εξοδο ..Πρακτορειο εισητηριων εχω και μιλαω με κρητικους ,εχεται πολυ λαγο στη κρητη εν σχεσει με τη ηπειρωτικη ελλαδα ετσι μου εχουν πει .Ειναι αληθεια ?

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    18/01/2013
    Αρ. μηνυμάτων:
    58
    nike air στις #457547

    Φιλε ευκλειδη…κυνηγος ειμαι.Τι να τον εκανα εγω ενα κρητικο σκυλο αν δεν μου απεδιδε στο κυνηγι??Να τον θαυμαζω??Και απο τσοου τσοου να εβλεπα αυτα που εχω δει απο Κρητικα σκυλια..αυτη την στιγμη θα προσπαθουσα να κυνηγησω με παρομοια.Αυτους τους σκυλους (που δεν περιλαμβανουν μονο τα στειακα)τους εμαθα ως”ΝΤΟΠΙΟΥΣ” και τους κρινω μονο στον κυνηγοτοπο.
    Θα ηθελα να πω καποια τελευταια σχολια για την περιπτωση του Μανου…και θα σου απαντησω.
    Εγω αυτο που βλεπω σε αυτην την περιπτωση ειναι μια “κλασικη περιπτωση βλαβης”.Το κουταβι του Μανου γεννηθηκε Ιουλιο-Αυγουστο αρα μπηκε στην εκπαιδευσιμη ηλικια εν μεσω “ανοιχτης σαιζον”αρα κατα πασα πιθανοτητα,μετα απο ελαχιστη προσωπικη επαφη του ιδιοκτητη με τον σκυλο και ελαχιστη εως ΚΑΜΙΑ εκπαιδευση στο θηραμα οπως και ΚΑΜΙΑ εκπαιδευση κοινωνικοποιησης, λογω ελειψης χρονου και ορεξης (λογω της “εξαψης” της κυνηγετικης περιοδου)Θα εγινε το εξης αναμενομενο λαθος.Το κουταβι θα βγηκε “απροετοιμαστο,ακοινωνικοποιητο και ανεκπαιδευτο”σε κανονικο κυνηγι.Θελω να αναφερω οτι το συγκεκριμενο “λαθος” το εχω κανει και ΕΓΩ, σε κουταβι σεγκουτσι και δεν αντιμετωπισα κανενα μα κανενα προβλημα στην μετεπειτα εκπαιδευση.Αυτο ομως σε πολλους απο τους συγκεκριμενους σκυλους συνεπαγεται με το κλασικο “κλουθημα στον κωλο”και “ΑΠΑΘΕΙΑ” προς καθε “ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΟ ΔΡΩΜΕΝΟ”.Υπαρχουν πολλες παραμετροι που φυσικα δεν τις ξερω και παιζουν μεγαλη σημασια σε αυτους τους σκυλους και για να αναφερω απλα ενα παραδειγμα για να γινω κατανοητος(γιατι ειναι πολλες) ακομα και το ΠΩΣ βγηκε στο κυνηγι,δηλαδη ο τροπος που μεταφερθηκε το κουταβι στον κυνηγοτοπο θα επαιξε καθοριστικη σημασια.Δηλαδη αν μπηκε σε ενα κασονι στριμωγμενο με κυριαρχικα και αγνωστα σκυλια σιγουρα θα βοηθησε σε αυτο το αποτελεσμα.Τωρα αν ο συγκεκριμενος κυνηγος,κυνηγουσε σε “ποστο”(καρτερι)θα βλεπαμε το συνηθες φαινομενο του κυνηγου με εναν Κρητικο ιχνηλατη καθισμενο στα ποδια του.Κατι καταστροφικο εκτος απο την εικονα αλλα και για την κυνηγετικη καρπωση της ημερας.Κατοπιν αυτης της επιβεβαιωμενης αχρηστιας λοιπον,σιγουρα θα επεστρεψε στην αλυσιδα του και θα ξαναλυθηκε μονο οταν εφτασε στα χερια του επομενου ΚΑΤΟΧΟΥ του οπου φυσικα και αυτος επραξε ΑΚΡΙΒΩΣ οπως και ο προκατοχος του με ΤΑ ΙΔΙΑ ΛΑΘΗ που σημαινει ΑΥΞΗΜΕΝΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ βαση εμπειριας αλλων φυλων, ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΟ ΑΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΤΟ ΝΤΟΠΙΟ ΚΟΥΛΟΥΚΙ”και λεω ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΛΑΘΗ,γιατι αυτην την φορα…εχουμε εναν εντελως Α-Γ-Ν-Ω-Σ-Τ-Ο σε ενα φραχτο… με εναν λαγο,την ιδια η την επομενη μερα που τον εβαλε στα χερια του.Χωρις ΚΑΜΙΑ εκπαιδευση ΚΑΜΙΑ προσωπικη επαφη και χωρις ΚΑΜΙΑ κοινωνικοποιηση.Οπως ειναι φυσικο επακολουθο λοιπον μεσα σε 7 μερες,για ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ λογω επιβεβαιωμενης αχρηστιας απο τον ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ κατοχο απλα με διαφορετικους “φταιχτες”και αφορμες, φυσικα το σκυλι επιστρεφει πακετο στον προηγουμενο κατοχο και φυσικα με την ιδια ΑΠΑΘΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΘΗΡΑΜΑ που δυστυχως ηταν εξαρχης το προβλημα και που φυσικα ποτε δεν αντιμετωπιστηκε και που αναποφευκτα ηταν και η ΑΙΤΙΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ.Φυσικα ομως και δεν διαφωνω με την επιστροφη του κουλουκιου…γιατι το να κανεις ενα στειακο να καταδιωκει ενα λαγο ειναι “εξαιρετικα ευκολο”…το αμεσως επομενο και ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ προβλημα που θα αντιμετωπιζε ειναι…τον λαγο ποιος θα τον “βγαλει”?????Και τι να τον κανεις εναν “βλεπατορα”????Αρα αναγκαστικα το “ξεφορτωμα”θα ηταν ετσι κι αλλιως…αναποφευκτο, γιατι η εκπαιδευση σε αυτους τους σκυλους ειναι συνεχης,εξαιρετικα δυσκολη αν δεν εχεις τις γνωσεις και το παθος, οσο και μακρυπροθεσμη.Απλα θελω να πω ομως οτι ακομα και μεσοσκυλο να γινει…σιγουρα ο βαθμος δυσκολιας των λιγων λαγων που θα βγαζει, θα ειναι πολυ ανωτερος εν συγκριση με τα ξεφωλιασματα ενος “κοινου”ιχνηλατη.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    15/11/2012
    Αρ. μηνυμάτων:
    300
    EFKLIDIS στις #457593

    Nike ο ντοπιος πραγματικα αξιζει πολλα οπως εγραψες ,αλλα υπαρχουν κρητικοι[ντοπιοι] που κανουν ατσαλα ζευγαρωματα και βλεπουμε μορφολογικο τυπο σωστο ,αλλα εργασιακο τυπο ελλειπη . Εσυ κρατας καλη σειρα. Το σκυλακι του Μανου [επειδη εχω μεγαλωσει κουταβια [φερμες] και ξερω τι ποσοστο ειναι πολυ καλο – μετριο -και τζουφια] απο μια γεννα ετσι συνεβει και στον Μανο .Ο ΚΡΗΤΙΚΟΣ εχει θαρρος -εξυπναδα -σβελταδα και ειναι γεννημενο ζαγαρι ,το ιδιο ισχυει και για τις φερμες [ Πολλες φορες στην Ηπειρο με πειραζε που οι λαγαδες και οι γουρουναδες ανεφεραν τα δικα τους κυνηγοσκυλα -σκυλια-και τα δικα μου[σεττερ] τα ελεγαν φερμες . Αλλα μου εμεινε.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    18/01/2013
    Αρ. μηνυμάτων:
    58
    nike air στις #457706

    θα σου πω την πρωτη μου εμπειρια με αυτους τους σκυλους.
    (Πληροφοριακα…σε καφενεια σταματησα να συχναζω πριν 13 χρονια, γιατι πραγματικα δεν αντεχω την συμφεροντολογια,τα ψεματα και τις υπερβολες)
    Το πρωτο στειακο λοιπον,μπηκε στα χερια μου μετα απο προταση ενος συγγενη μου,που ειχε καποιον γνωστο που ειχε καποιον στην Σητεια που δεν εδινε κουταβια σε κανεναν αλλα λογω μεγαλης υποχρεωσης του προς καποιον αλλο,θα το επαιρνε αυτος και μετα θα το εδινε σε εμενα κτλ κτλ.Με λιγα λογια μπορουσε να μου κανονισει κουταβι απο σκυλια που οπως χαρακτηριστικα μου μετεφερε”ξερενανε περιφερειες”.Το παρελαβα 45 ημερων και το μονο που μου ειπε ο μεσαζοντας ηταν οτι στην αρχη επρεπε να το βγαζω μονο του,κατι που φυσικα εκανα ετσι κι αλλιως.Μεχρι τοτε ειχα εκπαιδευσει στον λαγο ενα κουρτσχααρ και ενα σεγκουτσακι αποκλειστικα μονος μου και συμμετειχα στην εκπαιδευση ολων των σκυλιων που εμπαιναν στο σπιτι μας.(ξερω να εκπαιδευω και “φερμες”)Ηξερα πολυ καλα τι επρεπε να δω η ετσι νομιζα τουλαχιστον.Ειχαμε κανει μια συμφωνια να φορτωθω εγω εντελως το ξεκινημα του μιας και ηταν δικο μου κουλουκι και το καλοκαιρι ειχα χρονο.Μετα θα το συνεχιζε αυτος γιατι εγω ετσι κι αλλιως θα εφευγα φανταρος τον σεπτεμβρη.Το ξεκινησα λοιπον 3 μηνων με προβια και κουνελι,και 5 μηνων νυχτερινα και αν και δεν ετυχε να “σφιξει”ποτε λαγο γυρευε την “αποδρομη” με παθος.Ταυτοχρονα το εβγαζα και απογευματα,επανειλημενα σε εναν κοντινο λαγο που ηξερα.Λιγο λοιπον πριν κλεισει τους 6 μηνες,τον ξεφωλιασε αυτον τον λαγο ενα απογευμα,μετα απο συνεχομενη ιχνηλασια τουλαχιστον 200 μετρων σε αστοιβιδα και χαρακια.Θελω να τονισω οτι ΔΕΝ ειχε δει ποτε λαγο μεχρι να ξεφωλιασει.(εκεινη την εποχη δεν υπηρχαν εκπαιδευτηρια με λαγους).Ημουν ευχαριστημενος αλλα δεν μου εκανε ιδιαιτερη εντυπωση μιας και ειχα συνηθισει απο προηγουμενα κουλουκια “σκαρμαρικα”,αλλωστε αυτο ηταν και το ζητουμενο για να κρατηθουν.Αυτο το κουλουκι λοιπον ποτε δεν ειχε κατσει στα ποδια μου και “γαζωνε” τον τοπο στην κυριολεξια μεχρι να βρει σκαρμη και ολα αυτα καλοκαιρινα απογευματα.Μεχρι τον Σεπτεμβρη σε πολυ λιγα εκπαιδευτικα λοιπον,ειχε σηκωσει 2 φορες εκεινον τον λαγο και μου ειχε πνιξει 3 κουνελια.Αυτο που ηξερα απο τις προηγουμενες εμπειριες μου ηταν οτι απο την στιγμη που σηκωνε ενα κουλουκι μονο του λαγο,μετα τα εκπαιδευτικα συνεχιζονταν σε κανονικο κυνηγι.Ειχαμε κανει εντωμεταξυ και καποια εκπαιδευτικα μαζι με τον πατερα μου τον αυγουστο παραλληλα με κυνηγι τρυγονιων για να του δειξω τα κατορθωματα μου.Τις πρωτες μερες της αδειας δεν περναμε κουλουκια μαζι μας γιατι πηγαιναμε μεγαλες παρεες.Τελη σεπτεμβρη λοιπον εφυγα εγω φανταρος,και οκτωβριο πια μετα που σπασανε οι παρεες ο πατερας μου…αρχισε να παιρνει το κουλουκι στο κυνηγι.Αυτην την φορα με ενα προβλημα ομως.Το κουλουκι 3-4 φορες που το ειχε παρει μαζι του…ουτε καν ξεκουνουσε 1 μετρο απο τα ποδια του.Ειχα παρει εγω καποια σαβατοκυριακα αδεια…αλλα φυσικα προτιμησα να περναω την ωρα μου, συντροφια με καποια εκπροσωπο του ωραιου φυλου και οχι τετραποδων φυλων.Θυμαμαι λοιπον…σε ενα π.σ.κ. Δεκεμβριο καιρο γιατι ειχε προσφατα κλεισει η περδικα,πηγα για λαγο και το πηρα μαζι μου.ΣΑΝ ΚΑΤΙ ΝΑ ΕΙΧΕ ΣΠΑΣΕΙ ΜΕΣΑ ΤΟΥ.Ειχε σταματησει να με κοιταει πια στα ματια.Αν σηκωναν οι αλλοι σκυλοι λαγο και ακουγε τις μαχιες,εκανε καποιες κινησεις να παει,κατι που γρηγορα μετανιωνε και επεστρεφε στην θεση του απλα αυτην την φορα στα ποδια μου και οχι στου πατερα μου.Ενα βημα εγω,ενα αυτο.Τι κι αν του εδειχνα η εκρυβα τραυματισμενους λαγους.ΚΑΜΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ.Απο τα ποδια μου ξεκουνουσε μονο για να αποτρεψει αλλους σκυλους να πλησιασουν τον πεσμενο λαγο η να κατουρησει και δεν το ξαναειδα ουτε μια φορα να βαλει μουρη κατω.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ???Μια φορα σμιξαμε με κατι γνωστους μας στο κυνηγι και ελαβα ενα σχολιο…”Ηντα μπρε το σερνεις ετονε το μαυρομουτσουνο και κανεις???”Αυτη ηταν η σταγονα που ξεχειλισε το ποτηρι.Με αυτα και με αυτα…ειναι ευκολονοητο τι εντολη εδωσα του πατερα μου απο το τηλεφωνο μολις εκλεισε η σαιζον.Τωρα αν νομιζεις οτι ειπα οτι “ΕΦΤΑΙΞΑ”και “ΑΠΕΤΥΧΑ”σε αυτο το κουταβι…κανεις λαθος.Μεταααα που απολυθηκα απο φανταρος και καθαρισε το μυαλο μου,καταφερα να κατανοησω καποια απο τα λαθη μου και ρωτησα και εμαθα οτι το κουλουκι ειχε αλλαξει ηδη 3 χερια,και οτι πριν εξαφανιστει η παρατηρηση ηταν μια…”ΑΧΡΗΣΤΟ”.
    Εχουμε και λεμε λοιπον…3 χερια αλλαξε αυτο το κουλουκι και εξαφανιστηκε…αλλα η ακομα πιο τραγικη περιπτωση,ειναι με το ντοπιο που σου λεω οτι “γεννουσε τση λαγους”.Το ειχανε “προβαρει”τουλαχιστον 5 εμπειροι λαγουδαδες και τα λεγομενα του κατοχου του σημαιναν πως αν δεν το παιρναμε,θα ημασταν οι τελευταιοι που θα το εβλεπαν…πριν “ξεφορτωθει”.
    22 μηνων το πηραμε.Η 2 η 3 λαγους υπολογιζουμε οτι μας σηκωσε την πρωτη χρονια και ο ενας μαλιστα μαλλον μπροσφυγε.(Υπολογισαμε γιατι ηταν τελειως ανεξελεγχτο και μαλιστα το ειχαμε χασει και καποιες φορες)Την δευτερη που ηταν δηλαδη 4 χρονων μας σηκωσε ΑΞΕΧΑΣΤΑ 8 λαγους ΟΛΗ τη σαιζον.(φαντασου οτι το κουρτσχαρακι μου εκεινη την χρονια σηκωσε παραπανω)Ανεφερα την λεξη “αξεχαστα” γιατι…την 3η χρονια δηλαδη στα 5 του χρονια…αυτους τους 8 και εναν ακομα τους σηκωσε σε μια…ΜΕΡΑ.
    Ο σκυλος αυτος κατα την γνωμη μου ειναι ιδανικος να κυνηγαει “παγανα” οπως λεμε εμεις εδω.Και το λεω αυτο γιατι μπορει να γινει ιδιαιτερα γρηγορος στο ξεφωλιασμα ωστε να μην προλαβαινεις να τον καλυψεις.Σε μια περιπτωση ειδα 4 λαγους να ξεφωλιαζονται μεσα σε 20 λεπτα,περιπου 300 με 400 μετρα αποσταση μεταξυ τους,και το πιο αξιο λογου ειναι οτι κανονικη καταδιωξη εκανε μονο στον τελευταιο.
    Τωρα για την πυκνοτητα των λαγων της Κρητης…Η πυκνοτητα των θηραματων που δηλωνει ενας κυνηγος οτι υπαρχει η υπηρξε ποτε στους κυνηγοτοπους σε ολη την Ελλαδα ειναι υποκειμενικη και εξαρταται απο πολλες παραμετρους αρα χρειαζεται και λιγο αναλυση,για αυτο επετρεψε μου να σου απαντησω καποια αλλη στιγμη γιατι θα χρειαστει να κανω καποια ερευνα που ετσι κι αλλιως την ειχα στο προγραμμα.Θελω να δω τι στοιχεια υπαρχουν.Ειναι ενα παρα πολυ ενδιαφερον θεμα και εχουν υπαρξει πολλες διαφωνιες στα κυνηγοστεκα.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    18/01/2013
    Αρ. μηνυμάτων:
    58
    nike air στις #457707

    Χεχε..να τους δικαιολογεις τους “τριχωτους”φιλε μου.
    Η σημαντικοτερη διαφορα μεταξυ κυνηγων τριχωτων και φτερωτων θηραματων κατα την γνωμη μου,ειναι στο “βλεμμα”.Οι κυνηγοι του τριχωτου εχουν υποσεινηδητα το βλεμμα τους κατω απο την γραμμη του οριζοντα και στο εδαφος, ενω του φτερωτου πανω απο την γραμμη του οριζοντα και στον αερα.Αυτο ειναι καθοριστικης σημασιας στην γρηγορη αντιληψη του σηκωμενου θηραματος ωστε να επιτευχθει η γρηγοροτερη και καλυτερη βολη, στην μικροτερη δυνατη αποσταση.Η μικρη διαφορα νοοτροπιας εγκειται παλι στον κυνηγοτοπο διοτι στο τριχωτο κυνηγι η ερευνα του θηραματος(απο την στιγμη που θα βρεθουν στοιχεια για την υπαρξη του)ειναι πολυ πιο χρονοβορα,κατι που σημαινει οτι οι κυνηγοι τριχωτου ειναι αναγκαστικα περισοτερο χρονο σταθεροι και κολλημενοι σε ενα σημειο του κυνηγοτοπου.Αυτο αναποφευκτα σημαινει λιγοτερη “ανεχεια”προς αλλους κυνηγους και μια ανωτερη ανταγωνιστικη αισθηση, διοτι δεν ειναι τοσο ευκολη η “κατα βουληση” αλλαγη πορειας ωστε να αποφευχθει μια συναντηση που σε ορισμενες περιπτωσεις θα μπορουσε να κοστισει και την εξορμηση.
    Παντως οσον αφορα τις σκοπευτικες ικανοτητες οι κυνηγοι φτερωτων θηραματων, εχουν καλυτερη αντιληψη της προσκοπευσης με οτι αυτο συνεπαγεται.
    Τωρα εγω…τι ειμαι…Ο πατερας μου ηταν περδικάς που το γυρισε σταδιακα στο λαγο πριν γεννηθω.Το πρωτο θηραμα που ειδα να “πεφτει” ηταν περδικα, σε ενα περδικοκυνηγι στον ψηλορειτη στα 12 χρονια μου.Με στιγματισε ομως τοσο που στα 13 μου μετα απο πολλη παιδικη μουρμουρα,απεκτησα τον πρωτο ολοκληρωτικα δικο μου σκυλο και ηταν το κουρτσχααρ που ανεφερα στο προηγουμενο ποστ.
    Αυτο το σκυλι ηταν το πρωτο απο πολλα πουλοσκυλα που μεγαλωσα και το εκπαιδευσα μονος μου τοτε χωρις καμια βοηθεια μιας και ο πατερας μου ασχολιοταν μονο με τα “σκαρμαρικα”αποκτηματα.Το λαγοκυνηγι το θεωρουσα δεδομενο και βαρετο.Αλλωστε πως να ενθουσιαστει ενα παιδι στημενο σε ενα ποστο 3 ωρες και αναγκαστικα χωρις να κανει φασαρια.Τωρα αν μου ταζανε κανα κανα κοτσιφι οταν θα γυρνουσαμε στο αυτοκινητο ολα διορθωνονταν.Εμαθα λοιπον απο μικρος να κυνηγαω στα ποστα(καρτερι)με καποιες εξοδους καθε χρονο στην περδικα-μπεκατσα και σε ολα τα θηραματα περιστασιακα.Το κουρτσχααρ αυτο ηταν πολυ καλο στον λαγο και στην μπεκατσα,αλλα θα σου πω τι εκανε στην περδικα μετα τα 3 του χρονια για να καταλαβεις και να κρινεις.
    Οταν σηκωνε το “τσελεπι”(κοπαδι)η μονη μου δουλεια ηταν να μετρησω ποσες ηταν και να του δειξω την πορεια που πηρανε.Αν δεν μπαινανε σε τρυπες… 5 με 6 σηκωματα του καθε πουλιου ηταν δεδομενα.Πολλες φορες τις εβλεπα στην φερμα να “λαχανιαζουν” και καποιες φορες τις εκανε..”πιαστες”.Γιατι δεν μιλαω για τελη σαιζον…μιλαμε για θερμοκρασιες 35+ και κυνηγι απο το πρωι μεχρι το βραδυ α-σ-τ-α-μ-α-τ-η-τ-α με μονο “κοψιμο”του σκυλου(οχι οτι δεν ερευνουσε,απλα νωχελικη ερευνα)σταθερα και χρονομετρημενα απο τις 12 μεχρι τις 12.30 το μεσημερι.Διαρκεια φερμας και 13 λεπτα,χρονομετρημενη…Θηραμα χαμενο???.Δεν κοιτουσα ΠΟΤΕ που επεφταν τα πουλια.Αν επεφτε μονο ενα…και σε μερος χωρις σκιστρες και χαρακια συνεχιζα κανονικα την πορεια μου και την επαιρνα απο το στομα του μονο οταν με προφταινε.Λεω χωρις χαρακια και σκιστρες γιατι αν τραυματισμενο πουλι εμπαινε σε τρυπα η επεφτε σε τσουγκρι και δεν μπορουσε να την φτασει περιμενε εκει…μεχρι να γυρισω για να την βγαλω.Να φανταστεις οτι πολλες φορες ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΟΣ απο την απειρια και την αστοχια μου…παρακαλουσα το θεο να βαλω ΕΝΑ σκαγι στο πουλι μοοοοονο ΕΝΑ.Οχι να “κρεμασει πόδια”απλα να την δω να “τρανταξει”…Το πουλι σαν να ηταν…στην “βουργια”.Μου πηρε χρονια να μαθω να κοιταω και να βαζω σημαδια για να μην χανω πουλια…μετα που τον εχασα.
    Μεγαλωσα λοιπον κυνηγωντας ολα τα θηρευσιμα με μια εξειδικευση στον λαγο και στην περδικα.
    Τωρα λαβαινοντας υποψην οτι λαγοι υπαρχουν παντα και παντου σε ολη την Ελλαδα,κατι που φυσικα δεν ισχυει σε αλλα θηραματα καταλαβαινω οτι εχω το βλεμμα μου στο χωμα.Πολλες φορες στα πουλια συνειδητα σηκωνω το βλεμμα μου απο το εδαφος αλλα μετα απο λιγο παλι εκει ειναι.Αυτο μου εχει στοιχισει παρα πολλα πουλια που δεν ειδα εγκαιρα αλλα μαλλον αν εχω καταλαβει καλα…υποσεινηδητα μαλλον δεν θελω να το διορθωσω.
    Οσον αφορα τα κουλουκια που εχω στην κατοχη μου…Τα πρωτα 2 ντοπια που ακουσα να χαριζονται απο γνωστους απεκτησα και σε προχωρημενη ηλικια αρα δοκιμασμενα.
    Εχουν πολλα εκπαιδευτικα κοινα αν και δεν εχουν σχεση μεταξυ τους.Ειχαν δει μονο κουνελι σε κηπο και ποτε δεν ειχαν βγει εξω.Τι αιματα ειναι????Σχολια πρωην κατοχων:1)”η μανα μπαινει στα κλαδια”2)”και η μανα για πουλημα”.Πατεραδες???1)”ντοπιος” 2)”ντοπιος”.Η ερωτηση που με ενδιεφερε ομως ηταν μια…εξυπνα???ΝΑΙ.θα αναφερω ακομα οτι ειχα παει στην περιοχη του ΠΑΓΝΗ πανω απο 5 φορες γιατι ειχα σταμπαρει ενα,καλτσονατο “ξεφορτωμενο” αναμεσα σε μια αγελη αδεσποτων.Δυστυχως ομως δεν το ξαναειδα για να το πιασω.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    15/11/2012
    Αρ. μηνυμάτων:
    300
    EFKLIDIS στις #457745

    Nike οι κυνηγοι της μπεκατσας και της περδικας κοιτανε παντοτε χαμηλα και δεν κυνηγουν καθιστοι . Ενας γνωστος μου εχει ενα κρητικο [δεν ξερει απο λαγο] , αλλα ο διαλος κλαιει τις περδικες στο ντορο ,του τον ειχαν δωσει ηθελε να μου τον χαρισει . Θα τον κραταγα αλλα τα ξυλωνε ολα [περδικες] . Τον εχει φυλακα [βλεπατορα] οπως λες .Το θεμα με τους κυνηγους [λαγου-γουρουνιου] δεν ειναι οταν κυνηγαμε τον ιδιο τοπο ,αλλα σε συζηζητησεις για τα σκυλια .Αλλωστε οταν παω στη βουνησια δεν συναντω ποτε λαγα και οπως ξερεις εχει πολυ λαγο σ’ αυτους τους τοπους .Στα πετροβουνια [ψηλα] θελει ιχνηλατη με μυτη νατη σηκωνει στον αερα [ανεμιστο ψαξιμο] ,Στα τελευταια τσαλιμια του λαγου.Τετοια σκυλια[κουλουκια] εχεις τυχερε..

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    18/01/2013
    Αρ. μηνυμάτων:
    58
    nike air στις #457805

    Φιλε μου καλα κανεις και διαφωνεις γιατι σιγουρα εστω και για λιγο αναρωτηθηκες αν εχω δικιο η αδικο.
    Επετρεψε μου ομως να διαφωνησουμε επεικοδομητικα.
    Μπεκατσα-Περδικα ειναι τα δημοφιλεστερα φτερωτα θηραματα σε ολη την Ελλαδα αρα αναγκαστικα βαση αυτων κρινω.
    Το “χαμηλο κοιταγμα”ειναι κοινο γνωρισμα των απειρων κυνηγων μπεκατσας-περδικας και ολων των “τριχωτων”κυνηγων.Την εξηγηση την εδωσες ηδη μονος σου και ειναι φυσικα το περπατημα.Ενας πολυ εμπειρος”τριχωτος”δεν εχει την εμπειρια ενος εμπειρου “φτερωτου”κυνηγου,στο βαδισμα σε δυσβατο τεραιν.Με απλα λογια δεν ξερει να “παταει το βουνο” επειδη πολυ απλα δεν χρειαζεται γιατι λογω περισσοτερου στατικου κυνηγιου, η ευκολοτερου και προβλεψιμου τεραιν οπως δρομοι,μονοπατια κτλ.δεν εχει εξασκηθει οσο πρεπει σε αυτο.
    Για εναν περδικά-μπεκατσά τωρα ανεξαρτητου εμπειριας,αυτο ειναι σημαδι φοβου,ελειψης εμπιστοσυνης προς τα ποδια του, και μειωμενης αντιληψης του χωρου που κινειται και εχει ως αποτελεσμα την χρησιμοποιηση της ακοης ως βασικης αισθησης μιας και η οραση,παραγκωνιζεται διοτι ειναι απασχολημενη στο…ΠΕΡΠΑΤΗΜΑ.Αυτο σημαινει οτι αντι να χρησιμοποιει ασυναισθητα την κατω ακρια των ματιων του στα ποδια του,ξοδευει περισσοτερες μοιρες του κατακορυφου διοφθαλμου οπτικου πεδιου του(που φυσικα ειναι κατα πολυ μικροτερο του περιφερειακου),στο ΠΩΣ και στο ΠΟΥ θα πατησει,παρα στην ανιχνευση του τεραιν για το θηραμα.
    Ενας εμπειρος περδικοκυνηγος-μπεκατσοκυνηγος φαινεται απο την ψηλωμενη εως παραλληλα με το εδαφος θεση του κεφαλιου του,οταν περπαταει σε δυσβατο τεραιν και ΕΙΔΙΚΑ σε χρονικα πιεσμενες καταστασεις,γιατι αντιλαμβανεται με επιτυχια την υπαρξη των εμποδιων στο χωρο,μονο με καθοδικες κινησεις των ματιων και με την κατω ακρια του οπτικου πεδιου του.Αυτο του επιτρεπει να κινειται γρηγορα και με ασφαλεια προς μια κατευθυνση,χωρις να μειωνει το οπτικο του πεδιο προς αυτην και διατηρωντας ετσι την ικανοτητα για μια γρηγορη και εγκαιρη αναγνωριση ενος ξαφνικα και αθορυβα σηκωμενου θηραματος σε μεγαλυτερες αποστασεις.
    Αυτην την για πολλους”ασημαντη” λεπτομερεια εγινε αφορμη να την προσεξω,η παρατηρηση στο βουνο,ηλικιωμενων και παραδοσιακων περδικαδων-μπεκατσαδων.Και μου εδωσε την λυση σε ενα προβλημα που αντιμετωπιζα τοτε.
    Επανειλημενα στην προσπαθεια μου να φτασω γρηγοροτερα στο σημειο που σηκωθηκε το τσελεπι,(ωστε να προλαβω τον κοτσο)αργουσα να αντιληφθω το πουλι αν σηκωνοταν πριν φτασω,και σταματησω να κινουμαι.Ειδικα αν σηκωνοταν αθορυβα πριν φτασω,και απο σημειο που δεν το περιμενα.
    Αν εκανε θορυβο σταματουσα και γυρνουσα το κεφαλι μου αυτοματα και ντουφεκουσα.Αυτο προσπαθησα να το διορθωσω πηγαινοντας πιο αργα και σταθερα προς το υποψιασμενο σημειο ωστε να εχω το “νου μου”…αλλα και παλι δεν ειχε τα αποτελεσματα που ηθελα γιατι αργουσα πολυ να φτασω,με συνεπεια πολλες φορες να φευγει το θηραμα ατουφεκιστο εκτος βολης.(εχω να δω φερμα απο σκυλι μου σε θηραμα πανω απο 10 χρονια)
    Επισης ακομα το παρατηρω στον εαυτο μου οταν περιμενω ενα θηραμα να σηκωθει και ενοσω ειμαι ετοιμος για επωμιση,η περπατωντας αφηρημενος και χωρις ενδειξη θηραματος,συνειδητοποιω οτι εχω το βλεμμα μου χαμηλοτερα απο οσο θα επρεπε η οσο θα επιβαλλοταν στο συγκεκριμενο πεδιο,και “γουρλωνοντας”τα ματια μου η σηκωνοντας το πηγουνι μου 3-4 εκατοστα,να εντοπιζω το θηραμα να προσπαθει να διαφυγει αθορυβα,εχοντας ομως ηδη διασχισει καποια αποσταση σε καθαρο χωρο και φυσικα χωρις να το αντιληφθω.
    Με Βαση λοιπον οτι το εμπειρο και πιεσμενο θηραμα το πρωτο πραγμα που εχει σκεφτει πριν σηκωθει και νιωσει εκτεθειμενο, ειναι να φυγει αθορυβα και να βαλει προκαθορισμενο φυσικο εμποδιο αναμεσα σε αυτον και τον διωκτη του,ακομα και κλασματα του δευτερολεπτου γρηγοροτερης αντιληψης του,οριζουν πολλες φορες την επιτυχια η την αποτυχια μιας βολης και κατα συνεπεια λοιπον ακομα και μιας κυνηγετικης εξορμησης.Βραχοι,δεντρα,κλαδια κτλ δεν φταινε σε τιποτα.
    Αν αυτο λοιπον τυχαινει σε καποιον συναδελφο επανειλημενα,μπορει να εξασκηθει βγαζοντας μπιπερ και κουδουνακια απο τα σκυλια,κατι που αναποφευκτα και σε βαθος χρονου θα τον κραταει σε εκγρηγορση και θα τον αναγκασει να σηκωνει κεφαλι και οχι να το χαμηλωνει και να στηνει αυτι.Επισης αυτο θα σημαινει και λιγοτερη οχληση στον κυνηγοτοπο οπως και την ανοχη στην φερμα των εμπειρων και πλεον εξελιγμενων θηραματων.Τωρα για να μαθει καποιος να “παταει στο βουνο”…μπορει να εξασκηθει,τοποθετωντας τυχαια και μακρινα σημαδια σε δυσβατο τεραιν, χωρις να κοιταξει καθολου το εδαφος(ωστε να μην υπαρξει μνημη των εμποδιων) και φυσικα χωρις να παρει τα ματια του απο τον στοχο,να προσπαθει να βαδισει προς αυτον με την μεγαλυτερη δυνατη ταχυτητα.Με συνεχη και χρονια εξασκηση θα εχει ως αποτελεσμα αυτο που εδω στην Κρητη λεμε “αλαφροπατημα”και εχει να κανει με την σωστη και ασυναισθητη εως μηχανικη αντιληψη του εδαφους των κινδυνων και των εμποδιων,με σωστη κατανομη βαρους στα ποδια και με τον λιγοτερο δυνατο χρονο πατηματος.Κατι που αν δεν το ειχα εξασκησει δεν θα ημουν αυτην την στιγμη εδω να σου γραφω,γιατι το αλαφροπατημα αν ξερεις να το εφαρμοσεις,εκτος απο θηραματα σου προσφερει πανω απο ολα ασφαλεια,εξοικονομηση ενεργειας,λιγοτερη καταπονηση στα ποδια,και φυσικα εξοικονομηση χρονου.Με λιγα λογια μπορει να σου σωσει την ζωη και για αυτο ειναι ισως το πιο σημαντικο “αξεσουαρ”καθε εμπειρου περδικοκυνηγου-μπεκατσοκυνηγου ανεξαρτητα του τι παπουτσια φοραει.Το βουνο θελει σεβασμο οχι φοβο,αν το φοβασαι δεν μπορεις να κυνηγησεις.

    Επρεπε να το κρατησεις το κουλουκι,δεν θα σου εκανε φερμα αλλα με καμποση εκαιδευση και ελεγχο θα σε ξαφνιαζε πολλες φορες ευχαριστα.Το ενα το δικο μου εχω σκοπο μολις το μαθω στο λαγο να το βαλω και στην περδικα-μπεκατσα.

    Βλεπατορα λεμε το σκυλι που περιμενει να σηκωσει καποιος αλλος σκυλος τον λαγο ωστε να του δωθει η ευκαιρια να τον καταδιωξει και να τον πιασει.Αυτο το αποτελεσμα το παιρνουμε οταν ο σκυλος μπει διπλα σε πιο εμπειρο σκυλο απο αυτον στο ξεφωλιασμα συνηθως βιαστικα και λανθασμενα η αν τα κυνηγαμε σε ζευγαρια που εκει το θυληκο αναλαμβανει συνηθως το ξεφωλιασμα και το αρσενικο γινεται ο βλεπατορας και αναλογα και πιαστης.Φυσικα αν δεν ειναι επιθυμητο ως αποτελεσμα διορθωνεται πολυ ευκολα με μοναχικα εκπαιδευτικα.Αλλα παντα το μοναχικο βγαλσιμο μεχρι την αποκτηση αρκετων εμπειριων ειναι βασικο.

    Φετος μεσα σε μια εβδομαδα εχασα και τους δυο μου σκυλους απο φυσικα αιτια.Το ενα αρχες Σεπτεμβρη και το αλλο την ΠΡΩΤΗ μερα του λαγου και της περδικας.Και τα 2 ηταν στο μεγιστο της αποδοσης και της εμπειριας τους.
    Κυνηγι για μενα ειναι η δυσκολια στην επιτευξη θηραματικων στοχων…ανεξαρτητων συνθηκων και δεδομενων.
    Τα κουλουκια μου ειναι ακομα στην αρχη και ακομα δεν εχουν ιδεα απο που ξημερωνει.Θελουν παρα μα παρα πολυ δουλεια και απο οτι καταλαβαινω του χρονου θα κυνηγησω με σκυλους συντροφιας,αλλα ολα καλα.Δεν βιαζομαι και αν θελω μεζε δεν εξαρτωμαι απο σκυλους για να τον αποκτησω,αποδεδειγμενα πλεον(θα καταλαβεις τι εννοω στην απο κατω παραγραφο)και αυτο δεν ειναι κατι που θα μπορουσε να γινει σε μια μερα.11 Χρονια τωρα που παω μονος μου περαν εξαιρεσεων,προετοιμαζομουν για αυτο το ενδεχομενο.Τελωσπαντων.Και φετος μπορουσα να δανειστω απο φιλους μεσοσκυλα σκαρμοσκυλα που στα χερια μου μετα που θα διπλοβρεξει,μπορουν να αποδωσουν εξαιρετικα αλλα ποιο το νοημα?
    Φετος λοιπον,για πρωτη φορα στην ζωη μου,με αφορμη την απωλεια των σκυλιων μου,αλλα με αιτια την δυσκολια και την αποκτηση εμπειριων…κυνηγησα ολοκληρη την σαιζον και με ιδιαιτερη επιτυχια ολα τα θηραματα, αποκλειστικα “χωρις σκυλους”και μονο με την βοηθεια ενος…καλαμιου.Λεω αποκλειστικα γιατι περιστασιακα χρησιμοποιουσα την συγκεκριμενη μεθοδο σε κυνηγοτοπους με εντονη κτηνοτροφικη δραστηριοτητα ανεξαρτητος τεραιν.Μια παραδοσιακη κυνηγετικη μεθοδος των ορεινων και των καθαρων περιοχων της Κρητης,που για να γινει αποδοτικη απαιτειται εκτος απο εξαιρετικη φυσικη κατασταση και εξαιρετικη αντιληψη θηραματος(που συναδει με αριστες γνωσεις βιολογιας θηραματος και βιοτοπου).
    Θελω επισης να αναφερω οτι τους παραδοσιακους “καλαμαδες” κυνηγους της Κρητης,(οπως ακριβως και τους ντοπιους σκυλους)υπηρξαν εποχες που τους κοροιδευα οταν τυχαινε και ανταμωναμε στους κυνηγοτοπους και τους παρατηρουσα απο το “ποστο”μου με τον καφε στο χερι.
    Φιλε μου στο βουνο,στα καθαρα γυρω απο τα πυκνα,αλλα ακομα και στα μικτα κλαδια της Κρητης,στην πραγματικοτητα δεν χρειαζονται σκυλοι και ειδικα εδω κατω στις αρχες της σαιζον και στις ζεστες.Αν ειναι μεσοσκυλα,πιο πολυ ζημια σου κανουν παρα καλο.Γιατι η μεγαλυτερη αμυνα των θηραματων ειναι η “ανυπαρξια”τους και το μεγαλυτερο οπλο τους,η απελπισια κυνηγου και σκυλου(που ολως τυχαιως μεταδιδεται μεταξυ τους)

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    15/11/2012
    Αρ. μηνυμάτων:
    300
    EFKLIDIS στις #457829

    Καλημερα Nike[ το βλεπει χαμηλα ο κυνηγος] δεν εννοω οτι κοιταει τα κορδονια του ,αλλοιμονο .Αυτο δεν ειναι περπατημα στη πετρα η στο δασος . Τα εμποδια στα βουνα ειναι πολλα και ο κινδυνος να πεσεις ισχυει για ολους . Κοιταξε το ντουφεκι σου ποσα κτυπηματα εχει απο τουμπες και γλυστρηματα σε σαρες και μικρο χαλαδες .Το βημα του κυνηγου εξαρταται απο την πειρα του και την ηλικια ,αλλιως περπατας στα 20-35-45-και πανω απο 60 ,αλλα στα χρονια που κυνηγαω στη πετρα πανω απο ελατο ,οταν εχεις μπροστα σου σαρες και χαλαδες τα 50 η 80 μετρα ειναι μεγαλες αποστασεις και θελουν αργο βαδισμα και προσοχη και ιδιως στις τρυπες .. Με καλαμια κυνηγανε τα ορτυκια στα χωματοβουνια [βαρη εως σουνιο] χωρις σκυλο και καλα κανουν οταν εχει καλο περασμα δεν χρειαζονται φερμες ,αλλοι κτυπουσαν τον αορτηρα του οπλου [γνωστος μου] .Κατα τοπους εχουν και ιδαιτερη τεχνικη .Το να ξερεις να διαβαζεις τον κυνηγοτοπο, το εχεις μαθει απο μικρος διπλα σε εμπειρο η σε τσοπανη .Ολοι εχουμε συναντησει τσοπανηδες και τους δινουμε κανενα πακετο τσιγαρα η καμμια coca-cola για να μας δωση πληροφοριες.Την περδικα την λεω αγριμι και φοβαται μονο το σκυλο ,ενω η μπεκατσα φοβαται το κυνηγο .Δεν νοειται κυνηγι λαγου -περδικας-και μπεκατσας χωρις σκυλο ,εκτος αν απο βραδυς σου ειπε ο τσοπανης οτι εκει ειδα κοπαδι[τσελεπι] απο κει βγηκε το θηριο[ο λαγος]η στο καρτερι περασαν δυο μπεκατσες [απο φιλο κυνηγο τσιχλα]. .Ξεφυγαμε λιγο απο το θεμα ,η συζητηση ειναι εποικοδομητικη γι ολους μας ..

Επισκόπηση 15 δημοσιεύσεων - 16 έως 30 (από 42 συνολικά)
Απευθείας μετάβαση στη σελίδα:

Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.


Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων