Παιδιά θέλω βοήθεια για επιλογή όπλου. Είμαι ανάμεσα στο browning A5 και το browning maxus. Συγκεκριμένα κυνηγάω τσιχλοκότσιφες, φασσες, περδίκια, λαγό, ορτίκια και πάπιες πιο όπλο είναι η καλύτερη επιλογή;
βοήθειά για επιλογή όπλου
-
Δεν έχω κάποιο από τα 2 αλλά θα σου έλεγα Maxus , πιστεύω έχει περισσότερα + από την Α5
Έχεις κάποιο όπλο συγκεκριμένο που θα μου πρότεινες manesi;
Τα λεφτά δεν είναι πρόβλημα..η maxus δεν είναι καλύτερη όμως σε θέματα μηχανισμού;
Φίλε μου, τελικά η επιλογή όπλου είναι και θέμα προσωπικών επιλογών (το ‘χε ο παππούς-μπαμπάς-φίλος μου…), αλλά πρώτα είναι θέμα μετροληψίας. Τώρα, αναφορικά με την αγορά όπλου, υπάρχουν αρκετές επιλογές εκεί έξω: Franchi Affinity -750€, Benelli M2 -1000€, Raffaello -1550€ οι προσωπικές μου επιλογές για τις καραμπίνες αδρανείας και Beretta A300 -850€, Winchester SX3 Black -990€, Fabarm XL5 -1300€, Browning Maxus -1350€ για τις αερίων (οι τιμές κατά προσέγγιση).
Να θυμάσαι ότι τα μόνα 2 πράγματα που χρειάζεσαι απαραιτήτως στο κυνήγι είναι ένα καλό τσοκάκι-φυσίγγι και ένα όπλο στα μέτρα σου. Όλα τα άλλα σχετικά με μηχανισμούς αδρανείας ή αερίων, περιττεύουν. Για εμένα, το ιδανικό θα ήταν να έχεις έναν εκπρόσωπο από κάθε τύπο όπλου, ώστε να μπορείς να χαίρεσαι τον λίγο διαφορετικό τρόπο λειτουργίας τους και τα όποια πλεονεκτήματα/μειονεκτήματά τους.
Αν πρόκειται για το πρώτο σου όπλο, θα σε συμβούλευα να επιμείνεις στα όπλα της χαμηλής κατηγορίας τιμής (αδρανείας-αερίων) και να μαζέψεις χρήμα για κανένα δίκαννο αργότερα.
Παιδιά τι είναι καλύτερο αδράνειας ή αερίων ;
<b>Το ιδανικότερο όπλο είναι αυτό που θα ταιριάξει στα μέτρα σου είτε είναι καραμπίνα είτε είναι δίκαννο. Εφόσον το θέλεις για γενικό κυνήγι μια καλή επιλογή θα ήταν καραμπίνα με συνθετικά μέρη (τα καλύτερα για υδρόβια) γύρω στα τρία κιλά. Προτείνω να εστιάσεις σε Benelli / Franchi / Beretta. </b><b> </b>
Φίλε Chrysanthos Tsavs πραγματικά δεν υπάρχει καλύτερο ή χειρότερο στα όπλα. Η προτίμηση που μπορεί να έχει κάποιος στις καραμπίνες αερίων ή αδρανείας είναι συνήθως υποκειμενική: δε βασίζεται στη λειτουργία του μηχανισμού, αλλά στη δύναμη της συνήθειας ή το συναισθηματικό δέσιμο με τη μάρκα.
Απλοϊκά μιλώντας, μια καραμπίνα αδρανείας εκμεταλλεύεται τη δύναμη της αδράνειας όταν μετά την εκπυρσοκρότηση και κατά συνέπεια την προς τα πίσω διαδρομή του κλείστρου, νέο φυσίγγι από την αποθήκη του όπλου φτάνει στη θαλάμη και οπλίζει για την επόμενη εκπυρσοκρότηση.
Στην καραμπίνα αερίων, μετά την εκπυρσοκρότηση ένα μέρος από τα αέρια που ”ταξιδεύουν” στην κάννη, διαφεύγει από οπές που βρίσκονται στο κάτω μέρος, στην περιοχή του δαχτυλιδιού όπου βιδώνει η τάπα της πάπιας, και περνώντας από ένα πιστόνι, ωθεί το μπράτσο του να ”ξεκλειδώσει” τη διαδρομή του νέου φυσιγγίου από την αποθήκη στη θαλάμη.
Αν υποθέσουμε ότι επωμίζουμε 2 ίδια όπλα, αλλά το ένα με μηχανισμό αδρανείας και το άλλο με αερίων, η διαφορά που θα καταλαβαίναμε αμέσως είναι μια μεγαλύτερη αίσθηση κλωτσήματος στην καραμπίνα αδρανείας σε σχέση με την αερίων, αφού οι τάσεις που αναπτύσσονται από την εκπυρσοκρότηση εκτονώνονται ισομερώς σχεδόν ανάμεσα στο κοντάκι, τη βάση και το πιστόνι αερίων. Σε αντιδιαστολή, η απόσβεση των τάσεων στην καραμπίνα αδρανείας γίνεται σχεδόν αποκλειστικά από το κοντάκι και το μηχανισμό (ελατήριο) του κλείστρου, με αποτέλεσμα μεγαλύτερη αίσθηση κλωτσήματος, ιδίως όσο ανεβαίνουν τα γραμμάρια της γόμωσης του φυσιγγίου (άλλη μια διαφορά σε σχέση με την αερίων, όπου η αίσθηση δεν αλλάζει δραματικά όσο ανεβαίνουν οι γομώσεις). Κάποιοι μιλούν και για μεγαλύτερη αναπήδηση στομίου της κάννης στις καραμπίνες αδρανείας, κάτι που δεν έχω διαπιστώσει ακόμη αφού δεν διαθέτω (ακόμη…) καραμπίνα αερίων.
Ουδέν κακό αμιγές καλού όμως, αφού λόγω κύκλου λειτουργίας, η καραμπίνα αδρανείας δε μεταφέρει αέρια στο μηχανισμό της και έτσι ”λερώνει” μόνο το εσωτερικό της κάννης, σε αντίθεση με την αερίων όπου η κάπνα που συσσωρεύεται στον μηχανισμό, την κάννη και ιδίως το πιστόνι, είναι σημαντικά περισσότερη (με ότι αυτό συνεπάγεται για τη συντήρηση και την αξιοπιστία των περισσότερων εξαρτημάτων).
Τελικά, θα βρεις φανατικούς της μίας ή της άλλης ”σχολής”, αλλά η αλήθεια είναι ότι συνήθως κανένας ”οπαδός” δεν παραδέχεται τα μειονεκτήματα της επιλογής του. Ο ”λάτρης” θα έχει πιθανόν και τους 2 μηχανισμούς στην κατοχή του, παρέα με ένα δίκαννο (του οποίου το κλώτσημα έτσι κι αλλιώς ”φέρνει” πάρα πολύ στην αδρανείας : )
Ένα καλό φυσίγγι και ένα καλό τσοκ, παρέα με σωστή μετροληψία και πολλή προπόνηση, είναι τα σημαντικά! :good:
Φίλε Chrysanthos Tsavs πραγματικά δεν υπάρχει καλύτερο ή χειρότερο στα όπλα. Η προτίμηση που μπορεί να έχει κάποιος στις καραμπίνες αερίων ή αδρανείας είναι συνήθως υποκειμενική: δε βασίζεται στη λειτουργία του μηχανισμού, αλλά στη δύναμη της συνήθειας ή το συναισθηματικό δέσιμο με τη μάρκα. Απλοϊκά μιλώντας, μια καραμπίνα αδρανείας εκμεταλλεύεται τη δύναμη της αδράνειας όταν μετά την εκπυρσοκρότηση και κατά συνέπεια την προς τα πίσω διαδρομή του κλείστρου, νέο φυσίγγι από την αποθήκη του όπλου φτάνει στη θαλάμη και οπλίζει για την επόμενη εκπυρσοκρότηση. Στην καραμπίνα αερίων, μετά την εκπυρσοκρότηση ένα μέρος από τα αέρια που ”ταξιδεύουν” στην κάννη, διαφεύγει από οπές που βρίσκονται στο κάτω μέρος, στην περιοχή του δαχτυλιδιού όπου βιδώνει η τάπα της πάπιας, και περνώντας από ένα πιστόνι, ωθεί το μπράτσο του να ”ξεκλειδώσει” τη διαδρομή του νέου φυσιγγίου από την αποθήκη στη θαλάμη. Αν υποθέσουμε ότι επωμίζουμε 2 ίδια όπλα, αλλά το ένα με μηχανισμό αδρανείας και το άλλο με αερίων, η διαφορά που θα καταλαβαίναμε αμέσως είναι μια μεγαλύτερη αίσθηση κλωτσήματος στην καραμπίνα αδρανείας σε σχέση με την αερίων, αφού οι τάσεις που αναπτύσσονται από την εκπυρσοκρότηση εκτονώνονται ισομερώς σχεδόν ανάμεσα στο κοντάκι, τη βάση και το πιστόνι αερίων. Σε αντιδιαστολή, η απόσβεση των τάσεων στην καραμπίνα αδρανείας γίνεται σχεδόν αποκλειστικά από το κοντάκι και το μηχανισμό (ελατήριο) του κλείστρου, με αποτέλεσμα μεγαλύτερη αίσθηση κλωτσήματος, ιδίως όσο ανεβαίνουν τα γραμμάρια της γόμωσης του φυσιγγίου (άλλη μια διαφορά σε σχέση με την αερίων, όπου η αίσθηση δεν αλλάζει δραματικά όσο ανεβαίνουν οι γομώσεις). Κάποιοι μιλούν και για μεγαλύτερη αναπήδηση στομίου της κάννης στις καραμπίνες αδρανείας, κάτι που δεν έχω διαπιστώσει ακόμη αφού δεν διαθέτω (ακόμη…) καραμπίνα αερίων. Ουδέν κακό αμιγές καλού όμως, αφού λόγω κύκλου λειτουργίας, η καραμπίνα αδρανείας δε μεταφέρει αέρια στο μηχανισμό της και έτσι ”λερώνει” μόνο το εσωτερικό της κάννης, σε αντίθεση με την αερίων όπου η κάπνα που συσσωρεύεται στον μηχανισμό, την κάννη και ιδίως το πιστόνι, είναι σημαντικά περισσότερη (με ότι αυτό συνεπάγεται για τη συντήρηση και την αξιοπιστία των περισσότερων εξαρτημάτων). Τελικά, θα βρεις φανατικούς της μίας ή της άλλης ”σχολής”, αλλά η αλήθεια είναι ότι συνήθως κανένας ”οπαδός” δεν παραδέχεται τα μειονεκτήματα της επιλογής του. Ο ”λάτρης” θα έχει πιθανόν και τους 2 μηχανισμούς στην κατοχή του, παρέα με ένα δίκαννο (του οποίου το κλώτσημα έτσι κι αλλιώς ”φέρνει” πάρα πολύ στην αδρανείας : ) Ένα καλό φυσίγγι και ένα καλό τσοκ, παρέα με σωστή μετροληψία και πολλή προπόνηση, είναι τα σημαντικά!
Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.