φιλε dragonares μπορει στα σκοπευτηρια να γινεται καλη δουλεια, αλλα, αν ειναι οπως στο εξωτερικο, εχεις 2 ανθρωπους απο πανω απο τους σκοπευτες που ο λογος τους ειναι νομος και δεν κουνιεται φυλο αν δεν επιτρεψουν οι range officers. Πως θα επιβληθει αυτο στο βουνο? που ακουστηκε να υπακουμε νομους οικειοθελως και να κρατηθει ο κυνηγος με το ραβδωτο και να μην τουφεκισει οτι βρεθει μπροστα του.
Ο φιλος SteliosP περιγραφει τις συνθηκες της ηπειρωτικης Ευρωπης και τον τροπο κυνηγιου εκει, οπου ο καθε συλλογος ευθυνεται για τις εκτασεις που κυνηγαει, τις καταμετρησεις θηραματων, την φροντιδα τους και την επιβιωση τους, με αυστηροτατους κανονες κυνηγιου που επιτρεπουν και καλες καρπωσεις αλλα πανω απ’ολα εγγυωνται την ασφαλεια του καθε κυνηγου και την προσοχη και σεβασμο στο θηραμα. Αρκει να δει κανεις τα σχετικα βιντεο κυνηγιου αγριοχοιρου στην Ιταλια για να καταλαβει. Για να γινουν ομως αυτα, πρεπει ο καθε κυνηγος να ειναι μελος της τοπικης κυνηγετικης ομαδας, πραγμα που παιρνει χρονο και πειθαρχια, μιας και δεν αφηνουν τον καθε πικραμενο να βγει οποτε του καπνισει στο βουνο. Δυστυχως η ελληνικη κυνηγετικη πραγματικοτητα δεν ειναι στο επιπεδο αυτο, αν και, φυσικα, δεν απτονται του συνολου των κυνηγων αυτα τα συμπερασματα. Φοβαμαι ομως οτι ο συνεπης ελληνας κυνηγος ειναι αυτη τη στιγμη η εξαιρεση και οχι ο κανονας. Μεχρι να ανατραπει αυτο, δεν ειναι ο τοπος ετοιμος για ραβδωτα περαν του σκοπευτηριου.
Φιλε louis, να’τ’παρς του ραβδουτο’ς κ’να καν’ς σα’περα 🙂
φιλικα
Μπιριγκογκος