Απαντήσεις συζητήσεων που έγιναν

Επισκόπηση 15 δημοσιεύσεων - 1 έως 15 (από 272 συνολικά)
Απευθείας μετάβαση στη σελίδα:

Posted In: DELOS

  • Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    06/06/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    277
    DELOS στις #439918

    Ωραία ο ΣΥΡΙΖΑ τα λέει χάλια σύμφωνα με αυτό το προβοκατορικο άρθρο, αλλά θυμίζω ότι δεν έχει καμιά πράξη εξουσίας!<br>

    <hr>
    <div class=”bbp-reply-signature”>
    Η ΖΩΗ ΕΊΝΑΙ ΜΙΑ!

    </div>

    Όταν λες ότι το άρθρο είναι προβοκατόρικο τι εννοείς; Ότι είναι προβοκάτορες αυτοί που το συνέταξαν ή εγώ που το παρέθεσα; Γιατί στην πρώτη περίπτωση αυτοπροβοκάρεται ο ΣΥΡΙΖΑ κάτι που το έχει κάνει και άλλες φορές στο παρελθόν. Στην δεύτερη περίπτωση δεν μπορώ να καταλάβω γιατί με θεωρείς προβοκάτορα επειδή παρέθεσα ένα ήδη δημοσιευμένο άρθρο.


    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    06/06/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    277
    DELOS στις #439184

    Τι πρέπει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ στις πρώτες 100 μέρες διακυβέρνησης

    Δευτέρα, 30 Σεπτεμβρίου 2013
    Γράφει: Κομμουνιστική Τάση του ΣΥΡΙΖΑ

    Ο ένας μετά τον άλλο οι δημοσιογράφοι ρωτούν τους εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ «εσείς τι θα κάνετε στην κυβέρνηση;». Αυτή η ερώτηση απευθύνθηκε μάλιστα πρόσφατα από μεγάλη αστική εφημερίδα σε ηγετικά στελέχη, με τη μορφή «τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ τις 100 πρώτες μέρες στην εξουσία;».

    Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να διακηρύξει τι θα πράξει τις 100 πρώτες μέρες, προβάλλοντας ένα πρόγραμμα ικανό να λύσει ριζικά τα βασικά προβλήματα της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

    Οι εργαζόμενοι, δυστυχώς, δεν είδαν να διατυπώνεται το αναγκαίο αυτό πρόγραμμα, ούτε στην πρόσφατη ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στη ΔΕΘ, στην οποία και πάλι, κυριάρχησαν οι μεταρρυθμίσεις επανίδρυσης του «κοινωνικού κράτους», οι οποίες όμως, όπως επίμονα εξηγεί η τάση μας, δεν μπορούν να γίνουν πράξη, παρά μόνο αν ξεριζωθεί συνολικά το υφιστάμενο πολιτικοοικονομικό καπιταλιστικό οικοδόμημα.

    Σε συνθήκες ιστορικής καπιταλιστικής κρίσης, οπού οι στοιχειώδεις εργατικές κατακτήσεις γίνονται ασυμβίβαστες με την «οικονομία της αγοράς», το μόνο επιβεβλημένο και ρεαλιστικό πρόγραμμα είναι αυτό της ανατροπής του καπιταλισμού και της εγκαθίδρυσης μιας κοινωνικοποιημένης, σχεδιασμένης οικονομίας. Ένα τέτοιο πρόγραμμα κατέθεσε η Κομμουνιστική Τάση του ΣΥΡΙΖΑ στο ιδρυτικό συνέδριο, υπογεγραμμένο από 250 μέλη και φίλους του κόμματος, με τίτλο «Κομμουνιστική Πλατφόρμα».

    Σύμφωνα με αυτό, η κυβερνητική πολιτική των 100 πρώτων ημερών του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να περιλαμβάνει:

    1) Μονομερή διαγραφή του χρέους του ελληνικού κράτους με αποζημίωση των μικρο-ομολογιούχων σε ύψος που θα διαμορφώνεται ανάλογα με την οικονομική τους κατάσταση, με εξασφάλιση επαρκούς χρηματοδότησης στα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία που κατέχουν ομόλογα και συναινετική ρύθμιση κατόπιν αμοιβαίας συμφωνίας, του χρέους που κατέχουν ξένοι ασφαλιστικοί φορείς εργαζόμενων. Όσο διατηρείται το τεράστιο βάρος του χρέους πάνω στις πλάτες του λαού δεν μπορεί να γίνει κανένα βήμα κοινωνικής προόδου. Το στοιχειώδες καθήκον μιας αριστερής κυβέρνησης είναι να απαλλάξει την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα από αυτό το βάρος.

    2) Άμεση ακύρωση με μια ενιαία νομοθετική πράξη των δανειακών συμβάσεων με την τρόικα, των Μνημονίων και όλων των μέτρων που επιβλήθηκαν από αυτά (χαράτσια, αυξήσεις φόρων, μειώσεις μισθών, συντάξεων, επιδομάτων, ιδιωτικοποιήσεις κλπ). H διαγραφή του χρέους και η κατάργηση των Μνημονίων θα σηματοδοτήσουν μια τεράστια ελάφρυνση για τον εργαζόμενο λαό, αλλά αναπόφευκτα θα προκαλέσουν τη διακοπή χρηματοδότησης από την τρόικα, οικονομικό πόλεμο από το κεφάλαιο και την ώθηση της Ελλάδας εκτός ευρώ. Σε αυτές τις συνθήκες, ο μόνος τρόπος για να εξασφαλιστούν άμεσα τα έσοδα για τις κοινωνικά ζωτικές δαπάνες (μισθοί, επιδόματα, συντάξεις, δαπάνες για σχολεία, νοσοκομεία κλπ), είναι η ταυτόχρονη εφαρμογή των μέτρων που αναφέρονται στη συνέχεια.

    3) Βαριά φορολογία στο μεγάλο κεφάλαιο και τον πλούτο, με έκτακτη αναδρομική φορολόγηση ενδεικτικά των 200 εν ενεργεία μεγαλύτερων εταιρειών που δραστηριοποιούνται στη χώρα για τα κέρδη που έβγαλαν από την ημερομηνία εισόδου της στην Ευρωζώνη μέχρι το χρονικό σημείο εισόδου στην ύφεση (2001-2008), επαναφορά του συντελεστή φορολόγησης του μεγάλου κεφαλαίου στο 45% και κατάργηση κάθε φοροαπαλλαγής στις μεγάλες επιχειρήσεις. Σε περίπτωση φοροδιαφυγής για τις μεγάλες επιχειρήσεις πρέπει να επιβάλλεται απαλλοτρίωση χωρίς αποζημίωση.

    4) Για τη ριζική καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, της κερδοσκοπικής ακρίβειας και των άλλων φαινομένων διαφθοράς του μεγάλου κεφαλαίου, η αριστερή κυβέρνηση χρειάζεται να θεσμοθετήσει άμεσα τον εργατικό έλεγχο. Φορείς του θα είναι οι εκλεγμένες και ανακλητές επιτροπές εργαζόμενων. Για να είναι αποτελεσματική η δουλειά τους, οι επιτροπές πρέπει να επεκτείνονται σε ολόκληρο τον κλάδο και σε εθνικό επίπεδο. Οι επιτροπές των μεμονωμένων επιχειρήσεων, θα πρέπει να εκλέξουν σε συνδιασκέψεις επιτροπές ομίλων, κλάδων και τέλος μια Πανελλαδική Επιτροπή Εργατικού Ελέγχου, τα πορίσματα της οποίας θα είναι δεσμευτικά για την κυβέρνηση. Ο εργατικός έλεγχος αποτελεί το πιο πολύτιμο μέσο εκπαίδευσης των εργαζόμενων για το πώς μπορούν να διοικήσουν οι ίδιοι την οικονομία.

    5) Επιβολή κινητής κλίμακας ωρών εργασίας, δηλαδή μείωση του εργασίμου χρόνου όσο απαιτείται για να βρουν δουλειά όλοι οι άνεργοι. Η αριστερή κυβέρνηση από κοινού με τα συνδικάτα και την Πανελλαδική Επιτροπή Εργατικού Ελέγχου, πρέπει να διεξάγουν μια αναλυτική απογραφή των θέσεων εργασίας, των ανέργων κατά ειδικότητα, των επιχειρήσεων που έχουν κλείσει από την έναρξη της κρίσης και των διαθέσιμων πόρων για την έναρξη ενός προγράμματος δημόσιων και κοινωφελών έργων. Ο σκοπός της απογραφής θα είναι η κατανομή των διαθέσιμων εργατικών χεριών στις ενεργές θέσεις εργασίας και σε όσες θα ανοίξουν με το πρόγραμμα δημόσιων κοινωφελών έργων, καθώς και με το άμεσο ξαναρχίνισμα της δουλειάς στις επιχειρήσεις που έκλεισαν μέσα στην κρίση.

    Οι ώρες εργασίας θα πρέπει να μειωθούν ενιαία, όσο απαιτείται για να μην μείνει κανείς χωρίς θέση εργασίας. Ανεξάρτητα από το μέγεθος της μείωσης των ωρών εργασίας, οι μισθοί δεν θα πρέπει να μειωθούν.

    Οι μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις που αρνούνται να συμμορφωθούν με την Κινητή κλίμακα ωρών εργασίας και το εθνικό σχέδιο προσλήψεων θα πρέπει να απαλλοτριώνονται χωρίς αποζημίωση.

    6) Κοινωνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος. Όλες οι τράπεζες πρέπει να περάσουν 100% στην ιδιοκτησία του κράτους και να συγχωνευθούν σε μια ενιαία κρατική τράπεζα. Με την ίδρυσή της θα δημιουργηθεί ένα ενιαίο στρατηγείο για τον ορθολογικό και κοινωνικά επωφελή σχεδιασμό των επενδύσεων και των πιστώσεων. Η ενιαία κρατική τράπεζα θα πρέπει να προχωρήσει σε ένα γενναίο «κούρεμα» των χρεών για την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, σε ποσοστό ίσο με την απώλεια του εισοδήματός τους από την έναρξη της κρίσης.

    7) Κοινωνικοποίηση των επιχειρήσεων – «μοχλών» της οικονομίας. Άμεση μετατροπή σε κοινωνικοποιημένες επιχειρήσεις και ένταξη σε ενιαίους κοινωνικοποιημένους φορείς κατά κλάδο: όλων των υπαρχόντων κρατικών επιχειρήσεων των μεγάλων επιχειρήσεων στις οποίες έχει το κράτος μετοχικά μερίδια, των μεγάλων επιχειρήσεων που θα απαλλοτριωθούν εξαιτίας της άρνησής τους να εφαρμόσουν το εθνικό σχέδιο προσλήψεων και τη νέα εργατική νομοθεσία, των μεγάλων ιδιωτικών επιχειρήσεων που έκλεισαν με την κρίση ή που θα κλείσουν στο πλαίσιο του οικονομικού πολέμου ενάντια στην αριστερή κυβέρνηση. Η κυβέρνηση επίσης, θα πρέπει να προχωρήσει στην κοινωνικοποίηση της μεγάλης ιδιοκτησίας γης και στην οργάνωση μεγάλων σύγχρονων καλλιεργειών κρατικής ιδιοκτησίας και εκμετάλλευσης.

    8) Εργατική, δημοκρατική διοίκηση των επιχειρήσεων. Το «επιχείρημα» ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν γνώσεις για να διοικήσουν είναι λαθεμένο. Οι καπιταλιστές έχουν ένα ολόκληρο επιτελείο από υπαλλήλους που διευθύνουν για λογαριασμό τους. Όμοια, οι εργαζόμενοι μέσα από τα δημοκρατικά τους όργανα, θα συνεργαστούν με αφοσιωμένους στην υπόθεση του σοσιαλισμού «ειδικούς». Οι εργαζόμενοι θα αποφασίζουν λαμβάνοντας υπόψη τη συμβουλευτική γνώμη των «ειδικών». Οι διοικήσεις στις κοινωνικοποιημένες επιχειρήσεις πρέπει να αποτελούνται ενδεικτικά κατά 1/3 από εργαζόμενους του συγκεκριμένου χώρου, 1/3 από τους εργαζόμενους καταναλωτές (Συνδικάτα, Αγροτικούς και άλλους επαγγελματικούς συλλόγους συλλόγους, Τοπική Αυτοδιοίκηση) και 1/3 από τους εκπροσώπους της εκλεγμένης κυβέρνησης. Οι αντιπρόσωποι αυτοί πρέπει να είναι ανακλητοί από την γενική συνέλευση των εργαζόμενων της επιχείρησης και να αμείβονται με μισθό ίσο με αυτόν του ειδικευμένου εργάτη.

    9) Κεντρικός, δημοκρατικός σχεδιασμός της οικονομίας με τη δημιουργία Πανελλαδικού Συμβουλίου Κοινωνικοποιήσεων και Σχεδιασμού της οικονομίας, που θα αποτελείται ενδεικτικά κατά 1/3 από αντιπροσώπους από την Πανελλαδική Επιτροπή Εργατικού Ελέγχου, 1/3 από τα εργατικά συνδικάτα και άλλες μαζικές οργανώσεις του εργαζόμενου λαού (μικροεπαγγελματιών, αγροτών, μικροϊδιοκτητών) και 1/3 από εκπροσώπους της εκλεγμένης κυβέρνησης. Ο ρόλος του θα είναι να πραγματώσει τον δημοκρατικό σχεδιασμό της οικονομίας. Το Πανελλαδικό Συμβούλιο Κοινωνικοποιήσεων και Σχεδιασμού θα πρέπει να καταρτίσει ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για την κοινωνικοποίηση των υπόλοιπων μεγάλων επιχειρήσεων κατά οικονομικό κλάδο.

    10) Επιβολή του κρατικού μονοπωλίου στο εξωτερικό εμπόριο για την διασφάλιση της σχεδιασμένης οικονομίας έναντι της απειλής διείσδυσης και κυριαρχίας του ξένου κεφαλαίου.

    11) Περικοπή στις σπατάλες του καπιταλισμού για να βρεθούν οι αναγκαίοι πόροι για την άμεση ανόρθωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζόμενων. Η απόκτηση από τις κοινωνικοποιήσεις των ικανών πόρων που θα εξασφαλίσουν βελτίωση στο βιοτικό επίπεδο των μαζών, θα απαιτήσει έναν ορισμένο χρόνο. Χρειάζεται ταυτόχρονα, να εφαρμοστεί μια δέσμη μέτρων άμεσης απόδοσης, για να χρηματοδοτηθεί η ανόρθωση του τσακισμένου βιοτικού επιπέδου του εργαζόμενου λαού. Τα πιο σημαντικά από αυτά τα μέτρα είναι:

    Δραστική μείωση των αποδοχών των χιλιάδων διοικητικών στελεχών του κράτους συμπεριλαμβανομένων των αξιωματικών του στρατού, των σωμάτων ασφαλείας και των δικαστών, των μελών της κυβέρνησης, του Προέδρου της Δημοκρατίας, των βουλευτών και των Δημάρχων στα επίπεδα του μισθού ενός ειδικευμένου εργάτη.

    Απαλλοτρίωση της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας και αξιοποίησή της για τις κοινωνικές ανάγκες.

    Τα παραπάνω μέτρα σε συνδυασμό με τη σταδιακή εισροή πόρων από τις κοινωνικοποιήσεις, τη διαγραφή του χρέους και την φορολογία στο κεφάλαιο και τον πλούτο, επαρκούν ώστε οι μισθοί, οι συντάξεις και τα κοινωνικά επιδόματα, σε πρώτη φάση να αυξηθούν στα όρια μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης και μετά να τους επιβληθεί Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή.

    12) Εγκαθίδρυση μιας νέας, αληθινά δημοκρατικής εξουσίας. Πρέπει να προταθεί προς έγκριση στο λαό, ένα νέο Σύνταγμα το οποίο θα κατοχυρώνει την κοινωνικοποιημένη, δημοκρατικά σχεδιασμένη οικονομία και μια νέα, αληθινά δημοκρατική εξουσία που θα στηρίζεται στην αιρετότητα και ανακλητότητα των αντιπροσώπων του εργαζόμενου λαού σε όλα τα επίπεδα. Η αριστερή κυβέρνηση θα πρέπει να θεσμοθετήσει επίσης την επαναστατική – δημοκρατική αναμόρφωση του στρατού με εκλεγμένες επιτροπές φαντάρων και κατώτερων αξιωματικών, τη ριζική αναμόρφωση των σωμάτων ασφαλείας με υπαγωγή τους στον έλεγχο των μαζικών οργανώσεων του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας , την κατάργηση των προνομίων των δικαστών και την εκλογή τους απευθείας από το λαό.

    13) Διεθνιστική ταξική αλληλεγγύη – ασπίδα για την επιθετικότητα του διεθνούς καπιταλισμού. Η εφαρμογή ενός τέτοιου σοσιαλιστικού προγράμματος συνεπάγεται αυτονόητα την έξοδο από την καπιταλιστική ΕΕ, καθώς και την αποχώρηση από το ΝΑΤΟ και το διώξιμο των βάσεων του από τη χώρα, για να προληφθούν στρατιωτικές επεμβάσεις και πραξικοπήματα. Η Ελλάδα με την εφαρμογή ενός τέτοιου προγράμματος, όχι μόνο δεν πρόκειται να απομονωθεί όπως ισχυρίζονται οι αστοί, αλλά θα γίνει το σημείο αναφοράς και υπεράσπισης εκατομμυρίων εργαζομένων απ’ όλες τις χώρες του κόσμου. Η αριστερή κυβέρνηση θα πρέπει να καλέσει τους εργαζόμενους και τις μαζικές τους οργανώσεις ανά τον κόσμο, να εναντιωθούν σε κάθε απόπειρα αντιποίνων ή γενικότερα ξένης καπιταλιστικής επέμβασης στις υποθέσεις της χώρας. Να τους καλέσει, ξεκινώντας από τους εργαζόμενους των γειτονικών Βαλκανίων και της υπόλοιπης Ευρώπης, να πάρουν την εξουσία στις χώρες τους και να εφαρμόσουν ένα ανάλογο σοσιαλιστικό πρόγραμμα, υπερασπίζοντας το σύνθημα για τις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Πολιτείες της Ευρώπης, σαν ένα βήμα για τις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Πολιτείες ολόκληρου του κόσμου.

    Κομμουνιστική Τάση του ΣΥΡΙΖΑ

    ΠΗΓΗ: http://www.marxismos.com

    ΥΓ.
    Αυτό το… Ενωμένες Σοσιαλιστικές πολιτείες κάτι μου θυμίζει. Παλιά το λέγαμε Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών.
    Αλήθεια… τι να απέγινε;

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    06/06/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    277
    DELOS στις #419806

    DELOS wrote:
    Οι άνθρωποι των οποίων τα στοιχεία επικαλείσαι, δεν γνωρίζουν

    Ποιούς τελικά θέλεις να επικαλεστώ ανθρωπέ μου?

    Σου παρέθεσα επίσημες πηγές απο Ευρωπαικές μελέτες , απο απαντήσεις που δόθηκαν απο τον υπουργό σε επερωτήσεις της αντιπολίτευσης , προσπάθησα να μην μιλάω στον αέρα και να σου αποδεικνύω με στοιχεία αυτά που υποστηρίζω.

    Εσυ αντίθετα δεν μου έχεις παραθέσει απολύτως κανένα στοιχείο λέγοντας λόγια του αέρα που στηρίζονται σε κάποια δημοσιεύματα υπαλλήλων δημοσιοκάφρων του capital.

    Αν έχεις εσυ κάποια επίσημα στοιχεία για αυτά που υποστηρίζεις (σχετικά με τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων κλπ) παρέθεσέ τα να τελειώνουμε.

    DELOS wrote:
    Γιατί έχω αρχίσει πλέον να πιστεύω ότι για να κόπτεσαι τόσο πολύ για τους τεμπέληδες που χρόνια τώρα ΕΣΥ τους πλήρωνες για να κάθονται ενώ έτρεχες σαν τον Βέγγο για το μεροκάματο όπως λες, δεν μπορεί, κάποιο συμφέρον θα έχεις. Και όσο για τα περί αλληλεγγύης που μου αραδιάζεις σε προηγούμενα μηνύματά σου έχω μάθει όπου ακούω για πολλά κεράσια να κρατάω και μικρό καλάθι. Πολύς πόνος σ’ έπιασε ρε φίλε γι’ αυτούς που σ’ έκλεβαν τόσα χρόνια και θες να σε πιστέψω!

    Φτου με κατάλαβες….

    Σκοπεύω να κατέβω στην πολιτική σύντομα αλλά το δαιμόνιο μυαλό σου το κατάλαβε και ξεσκεπάστηκα…

    Πισσα και πούπουλα λοιπόν στους τεμπέληδες κλέφτες δημοσίους υπαλλήλους .Να ψοφήσουν και τα 500.000 χιλιάδες παράσιτα ….

     

     

    “Γνώμην δύνανται να έχουν άπαντες, γνώσιν δια να έχουν γνώμην έχουν;

    Κοίτα να δεις, για να ‘χεις κανένα συγγενή στο δημόσιο που κινδυνεύει να τον σουτάρουν επειδή έχει κάνει ‘’στραβή’’ σε ‘χω ικανό να υποστηρίζεις μέχρι και επίορκους. Αλλά να προετοιμάζεις και ντεμπούτο στη πολιτική, δεν σε ‘χω.

    Τώρα, σχετικά με τα στοιχεία που αναφέρεις πιο πάνω, εγώ δεν αμφισβήτησα την επισημότητά τους. ΤΗΝ ΕΓΚΥΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΑ! Και για να στο κάνω πιο λιανά: Το επίσημο έλλειμμα του 2009 που ανακοίνωσε η ΕΛΣΤΑΤ βάσει του οποίου προσφύγαμε στο μηχανισμό στήριξης, αμφισβητήθηκε πολύ έντονα και τελικά ψιλοκουκουλώθηκε το θέμα. Αν εσύ θέλεις να είσαι τόσο εύπιστος απέναντι στους πολιτικούς, δικαίωμά σου.

     

    ΥΓ(αυτό δεν απευθύνεται προσωπικά σε σένα)

    Α ρε κορόιδο Έλληνα, όταν θα σου ‘χουν πάρει και τα σώβρακα τότε μόνο θα βάλεις μυαλό.

    Ας είναι καλά η αριστερή μας νοοτροπία. Όλα κρατικά και όλοι μέσα στο δημόσιο.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    06/06/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    277
    DELOS στις #419677

    DELOS wrote:
    Δεν σε είχα για τόσο αφελή ώστε να πιστεύεις ανθρώπους σαν τους Ραγκούση και Παπακωνσταντίνου. Άκου 768.009 δημόσιοι υπάλληλοι ΜΟΝΟΝ!!! ΧΑ, ΧΑ, ΧΑ, ΧΑ, ΧΑ, μιλάμε για πολύ γέλιο!!! Όντως το θέμα είναι για τα ανέκδοτα.

    Αντε να συμφωνήσω μαζί σου για τον Ραγκούση και Παπακωνσταντινου……

    Το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης? Ούτε αυτό το πιστεύεις?

    ****Πόσοι είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι απαντά το υπ. Διοικητικής Μεταρρύθμισης*** http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231237000

    Φίλε DELOS βρες ένα τρόπο να ξεκολλήσεις…..

    Μου είσαι και συμπαθής….

    “Γνώμην δύνανται να έχουν άπαντες, γνώσιν δια να έχουν γνώμην έχουν;

    Οι άνθρωποι των οποίων τα στοιχεία επικαλείσαι, δεν γνωρίζουν ούτε πόσοι είναι οι επίορκοι υπάλληλοι και συνεχίζουν να πληρώνουν μισθούς ακόμη και σε φυλακισμένους που έχουν καταδικαστεί για κακουργήματα γιατί λέει κάτι πειθαρχικά ξέχασαν να συνεδριάσουν και… παραμύθια της Χαλιμάς.

    Διάβασε εδώ http://www.protothema.gr/politics/article/?aid=272370 την συνέντευξη του Μανιτάκη για τις ‘’μετακινήσεις’’(αλήθεια, τι λέξη κι αυτή!) στο δημόσιο και άμα βγάλεις άκρη για το τι θα κάνουν, σφύρα μου κλέφτικα. Ούτε ξέρουν τι θα συγχωνεύσουν, ούτε ξέρουν ποιούς θα μετακινήσουν. Αοριστολογίες και τίποτα άλλο. Εδώ και 3 χρόνια που είμαστε στο μνημόνιο, ένα από τα πιο επείγοντα που έπρεπε να γίνει, ήταν η εξυγίανση του δημόσιου τομέα κι αυτοί ακόμα ξύνονται!

    Είναι δυνατόν να πιστεύεις αυτούς που έχουν κάθε λόγο να αποκρύπτουν τα πραγματικά στοιχεία; Αυτούς που 3 χρόνια δεν έκαναν απολύτως τίποτα!

    Είναι δυνατόν να πιστεύεις τους επαγγελματίες ψεύτες που θα κάνουν τα αδύνατα – δυνατά για να προστατέψουν τους ψηφοφόρους τους δηλαδή τους ανθρώπους που τους διατηρούν στην εξουσία;

    Εσύ να ξεκολλήσεις φίλε μου! Γιατί έχω αρχίσει πλέον να πιστεύω ότι για να κόπτεσαι τόσο πολύ για τους τεμπέληδες που χρόνια τώρα ΕΣΥ τους πλήρωνες για να κάθονται ενώ έτρεχες σαν τον Βέγγο για το μεροκάματο όπως λες, δεν μπορεί, κάποιο συμφέρον θα έχεις. Και όσο για τα περί αλληλεγγύης που μου αραδιάζεις σε προηγούμενα μηνύματά σου έχω μάθει όπου ακούω για πολλά κεράσια να κρατάω και μικρό καλάθι.

    Πολύς πόνος σ’ έπιασε ρε φίλε γι’ αυτούς που σ’ έκλεβαν τόσα χρόνια και θες να σε πιστέψω!

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    06/06/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    277
    DELOS στις #419668

    Από τα πιο επίσημα χείλη κάποια στιγμή ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα της απογραφής από τους κυρίους Ραγκούση και Παπακωνσταντίνου . Αντίθετα από όσα τερατώδη νούμερα ακούγονταν μέχρι τότε, τα αποτελέσματα της απογραφής αποδείκνυαν ότι ο λεγόμενος «υπερπληθυσμός» του δημοσίου δεν στηρίζεται στα πραγματικά δεδομένα. Το σύνολο των υπαλλήλων που καταγράφτηκε έφτασε τους 768.009, περιλαμβάνοντας τους μόνιμους υπάλληλους, τους δικαστικούς και τους δημόσιους λειτουργούς (625.738), τους υπαλλήλους ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου (53.833), τους υπαλλήλους ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου (44.811), τους συμβασιούχους έργου (14.345), τους αιρετούς (12.609) και άλλες πιο ολιγάριθμες κατηγορίες. Μάλιστα και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των απογραφέντων υπαλλήλων ήταν πολύ ικανοποιητικά, με το 39% να έχει πανεπιστημιακή εκπαίδευση και το 28% δευτεροβάθμια, ενώ το 9% έχει τεχνολογική εκπαίδευση. Υπάρχει και ένα αξιοπρόσεκτο 10% με μεταπτυχιακό ή διδακτορικό δίπλωμα.

     

     

    DELOS wrote:
    Ζητώ συγνώμη που δεν έγινα σαφής αλλά σε καμία περίπτωση δεν εννοούσα μόνο 15.000 απολύσεις. Εννοείται ότι με τόσες λίγες απολύσεις η εξοικονόμηση είναι αμελητέα. Μιλάω για τουλάχιστον 500.000 απολύσεις που

    Παρακαλώ κάποιον διαχειριστή να μεταφέρει το θέμα στα ανέκδοτα..

    Δεν έχει νόημα να συνεχίσουμε εδω…..

    “Γνώμην δύνανται να έχουν άπαντες, γνώσιν δια να έχουν γνώμην έχουν;

    Δεν σε είχα για τόσο αφελή ώστε να πιστεύεις ανθρώπους σαν τους Ραγκούση και Παπακωνσταντίνου.

    Άκου 768.009 δημόσιοι υπάλληλοι ΜΟΝΟΝ!!!   ΧΑ, ΧΑ, ΧΑ, ΧΑ, ΧΑ, μιλάμε για πολύ γέλιο!!!

    Όντως το θέμα είναι για τα ανέκδοτα.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    06/06/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    277
    DELOS στις #419657

    ΑΝ ΑΠΟΛΥΘΟΥΝ ΟΙ 15.000 ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ Η ΤΡΟΙΚΑ ΤΙ ΩΦΕΛΟΣ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ?

    Επειδή ακόμα τα στοιχεία δεν είναι στην διαθεσή μας θα μείνουμε προς το παρόν σε δηλώσεις στελεχων της ίδιας της κυβέρνησης .

    Ο Κεδίκογλου δήλωσε ξεκάθαρα…

    ***το οικονομικό όφελος από την απόλυση 15.000 ανθρώπων νομίζω ότι είναι μηδαμινό».*** http://www.euro2day.gr/news/highlights/121/articles/711499/Article.aspx

    Αφου λοιπόν φίλε DELOS ουτε υπερμεγέθη δημόσιο τομέα έχουμε , ουτε ιδιαιτερα επιβαρυντικό ως προς το ΑΕΠ είναι αλλά ούτε και κέρδος θα έχουμε άμα τους απολύσουμε , τότε εξηγησέ μας γιατί φαγώθηκες να τους διώξουμε?

    Αμα μου απαντήσεις πρώτος ξεκάθαρα αυτά που σε ρωτάω τότε θα σου απαντήσω και εγω που θα μπορούσαμε να βρούμε λεφτά.

    “Γνώμην δύνανται να έχουν άπαντες, γνώσιν δια να έχουν γνώμην έχουν;

    Ζητώ συγνώμη που δεν έγινα σαφής αλλά σε καμία περίπτωση δεν εννοούσα μόνο 15.000 απολύσεις. Εννοείται ότι με τόσες λίγες απολύσεις η εξοικονόμηση είναι αμελητέα. Μιλάω για τουλάχιστον 500.000 απολύσεις που πρέπει να γίνουν σε διάστημα 4-5 ετών, όσοι ήταν δηλαδή οι κομματικοί πελάτες που διορίστηκαν σε όλους αυτούς τους άχρηστους οργανισμούς και τις διάφορες εταιρίες του δημοσίου που τις πληρώσαμε χρυσές  τα τελευταία 25 χρόνια και πληρώνονται για να κάνουν το απολύτως τίποτα. Κανονικά βέβαια το πρώτο που έπρεπε να γίνει άμεσα, είναι να κλείσουν όλοι αυτοί οι οργανισμοί που άνοιξαν για να βολευτούν αποκλειστικά και μόνο κομματικοί πελάτες και έπεται συνέχεια. Επίσης, να προσθέσω ότι όσοι απολυθούν όχι μόνον να μην παίρνουν αποζημίωση αλλά να τους ζητηθεί να επιστρέψουν και τους μισθούς που παρανόμως εισέπρατταν όλα αυτά τα χρόνια.

    Βέβαια, γνωρίζω την τεχνική δυσκολία του εγχειρήματος το οποίο θα προκαλούσε την επανάσταση των τεμπέληδων αλλά δυστυχώς αυτά που ζούμε σήμερα είναι τα συμπτώματα μιας βαθειά άρρωστης κοινωνίας.

    Προσωπικά δεν έχω καμία διάθεση πλέον να πληρώνω το σοβιετικό κράτος – επιχειρηματία που στήθηκε στην μεταπολίτευση, όχι για τίποτε άλλο αλλά γιατί δεν θέλω να καταντήσω ένας φουκαράς υπαλληλάκος.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    06/06/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    277
    DELOS στις #419306

    DELOS wrote:
    Πραγματικά, μαζί σου σηκώνω τα χέρια ψηλά! Εγώ σου εκθέτω μια πραγματικότητα και συ μου μιλάς για αλληλεγγύη[/quote]

    Η πραγματικότητα που μου εκθέτεις είναι αυτή που βλέπεις εσύ .Φυσικά και δεν είναι αυτή η πραγματικότητα και θα στο εξηγήσω παρακάτω.

    Τα έχουμε πει μην τα ξαναλέμε.Στο δημόσιο έγιναν τραγικά λάθη τα οποία είναι σε όλους γνωστά.Εγιναν πολλές προσλήψεις ανθρώπων (για τους γνωστούς λόγους) που δεν είχαν τις απαραίτητες προυποθέσεις .Τώρα λέμε σε αυτούς τους ανθρώπους ,που πιθανόν να είναι φίλοι μας ,συγγενείς μας ,συμφορουμίτες μας , να βγούνε στην ανεργία και στην εξαθλίωση.Εγω σε αυτούς τους ανθρώπους θα είμαι πάντα αλληλέγγυος.Μου είναι αδύνατον να διανοηθώ ότι θα χάσω αυτή την ανθρώπινη ιδιότητα.Ουτε εσυ πιστεύω ότι την έχεις χάσει απλά είσαι ¨πλανεμένος¨.

    Όταν ο ιδιωτικός τομέας καταστραφεί λόγω παρασιτισμού του δημοσίου,

    DELOS wrote:
    Το δημόσιο με τον ιδιωτικό τομέα έχει καταντήσει στην Ελλάδα όπως το παράσιτο με τον ξενιστή του. Το παράσιτο στην προσπάθειά του να επιβιώσει , σκοτώνει τον ξενιστή

    Εκτίθεσαι και είναι κρίμα γιατί είσαι αναμφίβολα έξυπνος άνθρωπος.Τι έχετε πάθει ρε μάγκες με τους δημόσιους? Προς τι τόσο μένος και τόσο απαξιωτικές εκφράσεις?

    Ας πάμε λοιπόν στο ζουμι της υπόθεσης και ευχαρίστως να κουβεντιάσουμε κάποια πράγματα που αφορούν το θέμα μας .Θα προσπαθήσω να μην το ανοίξω μεε πολλούς τεχνικούς όρους για να γίνουμε κατανοητοί και απο τους φίλους που μας διαβάζουν.

    Όπως φαίνεται και στον Πίνακα 1 που παραθέτω, στον δημόσιο τομέα 19 ανεπτυγμένων οικονομικά χωρών το 2002 απασχολούταν κατά μέσο όρο το 15,9% του εργατικού δυναμικού. Στην δε ΕΕ των 17 το 16,4%. Στην Ελλάδα αντίθετα στον δημόσιο τομέα απασχολούταν μόλις το 11,4% του εργατικού δυναμικού, ποσοστό χαμηλότερο ακόμη και απ’ αυτό της Αγγλίας όπου ο οδοστρωτήρας της Θάτσερ ισοπέδωσε κάθε δημόσια υπηρεσία προς όφελος του ιδιωτικού συμφέροντος. Κατά συνέπεια ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα μπορεί να διακρίνεται για την γραφειοκρατία και την αναποτελεσματικότητα ή την διαφθορά του (η οποία θέλει όμως… δύο, δηλαδή και τον ιδιώτη από την άλλη) δεν διακρίνεται πάντως για το μέγεθός του, με βάση τους απασχολούμενους, κριτήριο που αποτελεί και το πιο ενδεικτικό μιας και σχετίζεται άμεσα με το κόστος μισθοδοσίας του, που επιβαρύνει τα δημόσια οικονομικά.
    ΠΙΝΑΚΑΣ 1
    ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ
    Κράτος Εργαζόμενοι στο δημόσιο ως ποσοστό του συνόλου

    Σουηδία 30

    Δανία 29

    Φινλανδία 22,4

    Γαλλία 21,2

    Αγγλία 17,8

    Πορτογαλία 17

    Βέλγιο 16,8

    Λουξεμβούργο 14,9

    Τσεχία 14,8

    ΗΠΑ 14,7

    Ιταλία 14,4

    Ισπανία 13

    Αυστρία 12,2

    Πολωνία 12,1

    Ελλάδα 11,4

    Ιρλανδία 11

    Ολλανδία 10,7

    Γερμανία 10,2

    Ιαπωνία 8,1

    ΕΕ 16,4

    Σύνολο 15,9

    Πηγή: OECD, Economic

    Καταρρίπτεται επίσης από στοιχεία της ίδιας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που αφορούν τις αμοιβές των δημοσίων υπαλλήλων ως ποσοστό του ΑΕΠ. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 15 οι αμοιβές των δημοσίων υπαλλήλων απορροφούσαν το 12,08% του ΑΕΠ, ενώ στην Ελλάδα το 11,1%. Ακόμη και μ’ αυτό το κριτήριο κατά συνέπεια δεν ευσταθεί η ενοχοποίηση του δημόσιου τομέα για τα ελλείμματα.

    [/URL]

     

    Σύμφωνα με τον κρατικό προϋπολογισμό του 2009 (πριν δηλ. τις περικοπές του μνημονίου) το ποσό που καταλαμβάνουν οι μισθοί και οι συντάξεις είναι μόλις το 9,3% του ΑΕΠ της χώρας.Αυτό το ποσοστό μάλιστα παρέμενε στάσιμο για μία δεκαετία (από το 2000).

    Την ίδια στιγμή ο αντίστοιχος μέσος όρος της ΕΕ των 15 ήταν 10% του ΑΕΠ

    Μπορώ να σου παραθέσω και άλλα πάρα πολλά που καταρίπτουν τον μύθο περί καταστροφής της χώρας μας απο τους δημοσίους υπαλλήλους αλλά όπως είπα δεν θέλω να κουράσω τον αναγνώστη.

    Φίλε DELOS άνοιξε τα μάτια σου και δες στην κάτωθι παραθεσή μου που πάνε τα λεφτα σου και ποιός καταστρέφει την χώρα σου που είμαι σίγουρος ότι και εσυ ανησυχείς τό ίδιο όπως και εγω απλά εγω αρνήθηκα εδω και πολύ καιρό να κατευθύνουν την σκέψη μου εκεί που θέλουν αυτοί που κατέστρεψαν την χώρα μου .

    Σύμφωνα με τον κρατικό προϋπολογισμό του 2009 οι μισθοί και οι συντάξεις του κράτους ήταν 25,5 δις ευρώ – με τις περικοπές του 2010 έπεσαν στα 19.8 δις – ενώ τα χρήματα που θα δαπανηθούν φέτος στην αποπληρωμή των τοκοχρεολυσίων θα είναι 63.6 δις.

    υγ.Για να μην παρεξηγηθώ δεν είμαι δημόσιος υπάλληλος …φουκαράς επαγγελματίας είμαι .Το πρώτο ένσημο στο ΤΕΒΕ (ΚΛΕΒΕ) το έβαλα το 1986 και μέχρι σήμερα κάθε δίμηνο κάνω ανελιπως το ίδιο πράγμα.

    “Γνώμην δύνανται να έχουν άπαντες, γνώσιν δια να έχουν γνώμην έχουν;

    Ωραία όλα αυτά τα στοιχεία που μου παραθέτεις περί ποσοστών του δημοσίου στο σύνολο των εργαζομένων στις άλλες χώρες αλλά εκεί έχουν να τους πληρώσουν. Δεν ξέρω αν άκουσες για μια μεγάλη τρύπα στα έσοδα τους τελευταίους μήνες αλλά πλέον η φοροδοτική ικανότητα των Ελλήνων έχει εξαντληθεί. Άρα λοιπόν σου μένουν μόνον οι ελεημοσύνες των ξένων. Και σε ξαναρωτάω γιατί αποφεύγεις να απαντήσεις: Πως θα πληρώσεις όλον αυτό τον κόσμο; Θα κάνεις στάση πληρωμών στους προμηθευτές; Τις επόμενες μέρες θα έχεις εκτινάξει την ανεργία στο 35%. – άρα τέλος οι φόροι. Θα σταματήσεις να πληρώνεις τα τοκοχρεολύσια – άρα τέλος και οι ελεημοσύνες. Κι έτσι ή θα πληρώνεις μισθούς και συντάξεις με ομόλογα(κωλόχαρτα) ή με δραχμές(χαρτοπόλεμος). Είμαι σίγουρος ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι θα προτιμήσουν τα ομόλογα. Είναι πιο χρήσιμα από τον χαρτοπόλεμο. Ε ρε ξύλο που έχει να πέσει!

    Λοιπόν, αγαπητέ μου πες μου πρώτα ΠΟΥ θα βρεις λεφτά και όλα τα άλλα τα συζητάμε. Αλλά σε αυτό το ερώτημα κανείς δεν δίνει πειστική απάντηση. Γιατί με τα λόγια χτίζω ανώγια και κατώγια.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    06/06/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    277
    DELOS στις #418605

     

    Φίλε DELOS πράγματι τεκμηριώνεις την αποψή σου με λογικά επιχειρήματα….

    Ομως μου είναι αδύνατον να καταλάβω και να δεχθώ ότι θα έρθει ανάπτυξη μέσα απο την οικονομική καταστροφή συνανθρώπων μας.

    Υποθέτουμε ότι η λύση είναι αυτή που λες ( είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν και άλλες λύσεις) . Σαν άνθρωποι πως είναι δυνατόν να υιοθετούμε τόσο εύκολα τέτοιες απόψεις?Που είναι η αλληλεγγυη?Που είναι η κατανόηση και η συμπαράσταση στον συνανθρωπό μας?Ολες αυτές τις αξίες πως καταφέραμε και τις εξαφανίσαμε?

    Εγω θα συνεχίσω φίλε μου να είμαι αντίθετος σε κάθε ενέργεια που θα στείλει στην ανεργία και στην δυστυχία κάποιον εργαζόμενο .Συμφωνώ μαζί σου σε αρκετά…έγιναν πολλά λάθη στο παρελθόν και φτιάξαμε έναν υπερμεγέθη δημόσιο τομέα.Να διορθώσουμε αυτά τα λάθη όχι με άλλα λάθη.Οι επίορκοι να πάνε σπίτι τους ….μάλλον καλύτερα να πάνε φυλακή , να αρθεί η μονιμότητα , να υπάρχει εποπτεία παραγωγικότητας να θεσπιστούντα ίδια μετρα που υπάρχουν και στον ιδιωτικό τομέα και όποιος ξεφεύγει απο τα όρια να φεύγει να πηγαίνει σπιτάκι του.Με λίγα λόγια να μεταρυθμιστεί το δημόσιο αλλά όχι με απολύσεις .

    “Γνώμην δύνανται να έχουν άπαντες, γνώσιν δια να έχουν γνώμην έχουν;

    Πραγματικά, μαζί σου σηκώνω τα χέρια ψηλά! Εγώ σου εκθέτω μια πραγματικότητα και συ μου μιλάς για αλληλεγγύη. Πες μου πρώτα που θα βρεις τα λεφτά για να προσφέρεις αλληλεγγύη και μετά το συζητάμε. Αλλά θέλω να μου το τεκμηριώσεις. Εγώ δεν έθεσα ποτέ ζήτημα αλληλεγγύης αλλά ζήτημα εξεύρεσης χρημάτων, γιατί αλληλεγγύη με αέρα κοπανιστό δεν προσφέρεις. Πώς να στο πω διαφορετικά. Για να έχεις κοινωνικό κράτος και πληρωμένους δημόσιους υπάλληλους θέλεις λεφτά και λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν. Πρέπει να παραχθεί πλούτος και τον πλούτο ΔΕΝ τον παράγει το δημόσιο αλλά ο ιδιωτικός τομέας. Όταν ο ιδιωτικός τομέας καταστραφεί λόγω παρασιτισμού του δημοσίου, που ήδη είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης, τι θα κάνεις τότε; Το δημόσιο με τον ιδιωτικό τομέα έχει καταντήσει στην Ελλάδα όπως το παράσιτο με τον ξενιστή του. Το παράσιτο στην προσπάθειά του να επιβιώσει , σκοτώνει τον ξενιστή και μετά πεθαίνει και το ίδιο. Σήμερα η Ελλάδα ζει με ελεημοσύνες. Αύριο δεν θα υπάρχουν ούτε αυτές. Πως θα πληρώσεις όλον αυτό τον κόσμο; Θα τυπώσεις δραχμές; Δεν θα αξίζουν ούτε για κωλόχαρτα. Θα προκαλέσεις κοινωνική έκρηξη γιατί δεν θα μπορείς να εισάγεις σχεδόν τίποτα και δεν παράγεις αρκετά για να ταΐσεις τον κόσμο. Εναλλακτικές λύσεις τεκμηριωμένες δεν έχω ακούσει μέχρι στιγμής από κανένα. Φράσεις του τύπου «Εγώ θα καταργήσω το μνημόνιο» χωρίς να τεκμηριώνονται, είναι συνθήματα και όχι επιχειρήματα.

    Μου γράφεις…( είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν και άλλες λύσεις). Αφού είσαι σίγουρος δεν έχεις παρά να τις εκθέσεις και να τις τεκμηριώσεις. Ευχαρίστως να τις συζητήσουμε. Δεν διακατέχομαι από ιδεοληψίες και είμαι πρόθυμος να δεχτώ οποιαδήποτε λύση μπορεί να βρει πεδίο εφαρμογής στις σημερινές συνθήκες, χωρίς ηθικολογίες και ευχολόγια.

    Όλα όσα αναφέρεις περί παραγωγικότητας, άρσης μονιμότητας κλπ. δεν δίνουν τη λύση στο σημερινό πρόβλημα εξεύρεσης πόρων, ασχέτως αν το δημιούργησαν. Αυτά είναι προϋπόθεση για να μην ξαναδημιουργηθεί στο μέλλον το ίδιο πρόβλημα. Άλλωστε το δημόσιο έχεις τόσες πολλές αντιστάσεις που αμφιβάλλω αν θα έχει σύντομα αποτέλεσμα οποιαδήποτε απόπειρα μεταρρύθμισης. Θα χρειαστεί πολύς χρόνος για να γίνουν όλες αυτές οι αλλαγές και χρόνο σήμερα ΔΕΝ έχουμε.

    Τόσα χρόνια στην Ελλάδα ζούσαμε στην φαντασίωση των συνθημάτων. Καιρός να μάθουμε να ζούμε στην πραγματικότητα των λογικών επιχειρημάτων.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    06/06/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    277
    DELOS στις #418454

    DELOS wrote:
    Ούτε και θυμάμαι κανένα συνδικα-ληστή του δημοσίου να αγωνίζεται για τους άνεργους του ιδιωτικού τομέα.

    Χαχαχχα…Μην ασχολειστε πλέον με τους συνδικαλιστές είναι είδος προς εξαφάνιση……

    Να αγωνιστούν για τους άνεργους του ιδιωτικού τομέα? Ωραιο ανέκδοτο.Γιατί ποιος σου είπε ότι αγωνίστηκαν για του δημοσίου….για την πάρτυ τους αγωνίστηκαν.

    DELOS wrote:
    Δυστυχώς μετά από 3 χρόνια τίποτα δεν άλλαξε και έτσι ούτε σήμερα υπάρχουν λεφτά αλλά, και το κυριότερο πλέον, ούτε χρόνος. Δύο επιλογές υπάρχουν: ή μειώνονται οι δαπάνες ή το πλοίο βυθίζεται.

    Φυσικά και πρέπει να μειωθούν οι δαπάνες .Η καλύτερη διατύπωση θα ήταν να αναπροσαρμοστούν οι δαπάνες και να επανέλθουν σε φυσιολογικά επίπεδα.

    ΟΧΙ όμως να μειωθούν με απολύσεις.Αυτό κατά την αποψή μου είναι μέγα λάθος.Οπως είναι γνωστό οι οικονομίες στηρίζονται στην κατανάλωση.Πως θα έχεις κατανάλωση ?Με ανέργους?Είναι δυνατόν να πιστεύεις ότι το πλοίο θα σωθεί άμα φτιάξουμε μεγαλύτερη στρατιά ανέργων?

    “Γνώμην δύνανται να έχουν άπαντες, γνώσιν δια να έχουν γνώμην έχουν;

    Θα σου δώσω ένα παράδειγμα και πιστεύω να καταλάβεις ότι καμία τόνωση στην κατανάλωση δεν γίνεται με την διατήρηση αντιπαραγωγικών ανθρώπων στο δημόσιο. Στο όμιλο που εργάζομαι το κράτος χρωστά περί τα 30 εκατομμύρια ευρώ από επιστροφές ΦΠΑ τα οποία καθυστερεί να επιστρέψει με διάφορες δικαιολογίες. Επίσης αρνείται να συμψηφίσει το ποσό αυτό με τις φορολογικές υποχρεώσεις του ομίλου προς το κράτος. Ο όμιλος αυτός έχει κατά 90% εξαγωγική δραστηριότητα σε 67 χώρες σε όλο τον κόσμο με πολύ μεγάλο ποσοστό προστιθέμενης αξίας στην Ελλάδα. Αν είχε στην διάθεσή του αυτά τα 30 εκατομμύρια θα έκανε ανάπτυξη τόσο για τον ίδιο όσο και για πολλούς προμηθευτές του και όλα αυτά θα σήμαιναν αφ ενός θέσεις εργασίας αφ εταίρου βελτίωση του εμπορικού ισοζυγίου της χώρας.

    Το κράτος όμως προτιμά, όπως λες και συ, να τονώσει την κατανάλωση δίνοντας αυτά τα χρήματα ως μισθούς σε δημόσιους υπάλληλους και να μην πληρώνει τα 9 δισεκατομμύρια που χρωστάει κυρίως στον ιδιωτικό τομέα. Δυστυχώς όμως μεγάλο μέρος των μισθών αυτών θα καταναλωθεί σε εισαγόμενα προϊόντα επιβαρύνοντας το εμπορικό ισοζύγιο και αυτό θα γίνεται όσο εδώ δεν υπάρχουν επενδύσεις παραγωγικές. Και θα συνεχίσει όσο το κράτος επιμένει να φορολογεί ασύστολα τον ιδιωτικό τομέα και να μην πληρώνει αυτά που χρωστάει. Βέβαια όσο υπάρχουν τα χρήματα από Ευρώπη και ΔΝΤ θα συνεχίσει να πληρώνει μισθούς αλλά κάποια στιγμή αυτά θα τελειώσουν κι όταν δεν θα υπάρχει παραγόμενος πλούτος στην χώρα να φορολογηθεί πάμε για άτακτη χρεοκοπία.

    Ο μοναδικός στόχος του πολιτικού συστήματος είναι η επιβίωσή του μέσω της διατήρησης των ψηφοφόρων του, δηλαδή του δημόσιου τομέα. Καθόλου δεν ενδιαφέρεται για ανάπτυξη γιατί τότε θα ακολουθούσε πολιτική προσέλκυσης επενδύσεων αλλά αυτό σημαίνει απώλεια προνομίων για πολλούς κρατικοδίαιτους.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    06/06/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    277
    DELOS στις #418286

    Καλώς η κακώς ( κακώς βέβαια ) προσέλαβες αφισοκολλητές για ψηφοθηρικούς λόγους.Αυτόν το υπάλληλο και να ήταν κάπου χρήσιμος και να είχε κάποιο ταλέντο κάποια κλίση σε κάτι τον έκανες άχρηστο αφου τον έβαλες μαζί με άλλους στην ίδια επιστασία χωρίς να χρειάζεται.Αυτός λοιπόν ο άνθρωπος που εσυ δημιούργησες έχει οικογένεια παιδιά δάνεια κλπ κλπ.Αντι να τον κάνεις χρήσιμο εσυ θέλεις να δημιουργήσεις άλλον έναν εξαθλιωμένο Ελληνα.

    Να με συμπαθάς φίλε μου αλλά εμένα αυτή η τακτική δεν με βρίσκει σύμφωνο.

    [/quote]

     Ούτε και μένα με βρίσκει σύμφωνο αλλά αν θυμάμαι καλά, όταν το πολιτικό σύστημα δεν μπορούσε πλέον να δανειστεί και άρχισε να φορολογεί επί δικαίων και αδίκων, κανείς δεν νοιάστηκε τι θα απογίνουν οι στρατιές ανέργων του ιδιωτικού τομέα λες και αυτοί δεν είχαν οικογένειες, δεν είχαν δάνεια, δεν είχαν υποχρεώσεις, δεν, δεν, δεν!!! Ούτε και θυμάμαι κανένα συνδικα-ληστή του δημοσίου να αγωνίζεται για τους άνεργους του ιδιωτικού τομέα. Τότε βέβαια δεν υπήρχε χρόνος και το πολιτικό σύστημα αντέδρασε αντανακλαστικά προκειμένου να επιβιώσει.

    Δυστυχώς μετά από 3 χρόνια τίποτα δεν άλλαξε και έτσι ούτε σήμερα υπάρχουν λεφτά αλλά, και το κυριότερο πλέον, ούτε χρόνος. Δύο επιλογές υπάρχουν: ή μειώνονται οι δαπάνες ή το πλοίο βυθίζεται.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    06/06/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    277
    DELOS στις #418268

    Απέλυσε πρώτα όλους αυτούς τους άχρηστους αφισοκολητές που έχεις στοιβάξει για ψηφοθηρικούς λόγους στους οργανισμούς που ασχολούνται με το πέταγμα του αιγαιογλάρου, την σεξουαλική ζωή του χταποδιού και την αποξήρανση της Κωπαΐδας γιατί δεν μπορείς να τους κάνεις γιατρούς, νοσηλευτές και καθηγητές, μείωσε τους φόρους από τον παραγωγικό τομέα και ας’ τον να αναπτυχθεί για να παράξει πλούτο και μετά κάνε κοινωνικό κράτος. Γιατί ως γνωστόν, κοινωνικό κράτος χωρίς λεφτά δεν γίνεται.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    06/06/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    277
    DELOS στις #418248

    Εάν κάποιος είναι πραγματικός φίλος της Ελλάδας και των Ελλήνων, θα άφηνε τη χώρα να καταρρεύσει. Διότι μόνον μια κατάρρευση θα έστελνε το ελληνικό πολιτικό σύστημα εκεί όπου πραγματικά ανήκει: στη χωματερή.

    Μια κατάρρευση θα ήταν επίσης πολλαπλώς ωφέλιμη για τους εναπομείναντες στη χώρα Έλληνες:

    Θα αντιλαμβάνονταν πια ότι τα λεφτά δεν τα γεννά το ΑΤΜ.

    Θα αντιλαμβάνονταν ότι κανείς δεν νοιάζεται αν θα έχουν να φάνε στον βαθμό που οι ίδιοι δεν νοιάζονται, και δεν εργάζονται, γι’ αυτό.

    Θα λυνόταν επίσης αυτόματα το “πολύπλοκο” και “δυσεπίλυτο”, κατά τους εκάστοτε κυβερνώντες και κυβερνήσιμους, πρόβλημα του μεγέθους και της ποιότητας του δημόσιου τομέα.

    Θα έπαυαν να διακινούνται οι γνωστές ανοησίες περί των μαγικών ιδιοτήτων του εθνικού νομίσματος. Διότι με δραχμή, ρούβλι η ρουπία μια οικονομία όπως η ελληνική στις σημερινές συνθήκες παγκοσμιοποιημένης οικονομίας θα πήγαινε άπατη. Ελπίζω δε, αν αυτό συμβεί, να πάνε άπατοι και οι εισηγητές όλων αυτών των ουτοπικών ανοησιών. Το νόμισμα είναι μέσο ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας υπαρκτών οικονομιών – όχι ουτοπικών ούτε αναγόμενων στη σφαίρα των ευσεβών πόθων.

    Η κατάρρευση θα έλυνε επίσης όλα τα προβλήματα των χρεών. Το πιθανότερο είτε ότι θα επακολουθούσε αιματοχυσία – απ’ αυτές στις οποίες έχουμε γίνει διαβόητοι στο παρελθόν για τις λαμπρές μας επιδόσεις, οι οποίες θα έβαζαν και σήμερα τα γυαλιά σε γιαλαντζί εμφύλιες συρράξεις τύπου Συρίας – κι όποιος επιβίωνε δεν θα χρωστούσε τίποτα. Αυτή η μορφή κοινωνικού αυτοματισμού, βέβαια, δεν είναι η πιο προοδευτική που υπάρχει, όμως αυτό δεν έχει καμία σημασιά. Όσοι θα επιβίωναν θα τη θεωρούσαν προοδευτική, μιας και τα δικά τους συμφέροντα θα εξυπηρετούσε.

    Η κατάρρευση θα αποτελούσε και για τα χρονίζοντα, λιμνάζοντα και δυσκοίλια “εθνικά ζητήματα” τη λυδία λίθο. Όποιος ήθελε θα έπαιρνε ό,τι ήθελε απ’ τον πορδόμαγκα ελληνικό λαό, ο οποίος θα θεωρούσε πιο ασφαλές να κατηγορήσει για τα δεινά του τους “μειοδότες” συμπατριώτες του παρά τους αρπακτικούς γείτονες, οι οποίοι έχουν άλλωστε κατ’ επανάληψη δείξει ότι δεν αστειεύονται και ότι είναι ιδιαίτερα επιδέξιοι στο “σουλτάν μερεμέτ”.

    Οποία ευτυχία λοιπόν, η κατάρρευση! Ό,τι δεν θα έχουν πετύχει μνημόνια επί μνημονίων, εξαιρέσεις επί εξαιρέσεων, ειδικά καθεστώτα επί ειδικών καθεστώτων, λόγια, λόγια, λόγια κι υποσχέσεις επί υποσχέσεων αναρίθμητων άθλιων ελληνικών κυβερνήσεων που έχει εκλέξει ο κατά τα λοιπά άμοιρος ευθυνών, ενάρετος και παραπλανηθείς ελληνικός λαός θα επιτυγχανόταν διά της απλής, της στιγμιαίας πλήρους αποτυχίας! Θα έπρεπε πια να το ευχόμαστε, όσοι δεν έχουμε τίποτε να ελπίζουμε! Να καθαρίσουμε κι ας μας καθαρίσουν!

    Κύριε Scheauble, αν είστε άνθρωπος, αν πιστεύετε στον Θεό, αν λυπάστε τους αναξιοπαθούντες κι η προτεσταντική σας ηθική σας προστάζει να τους βοηθήσετε διά να λάβετε πλήρη αναγνώριση εν ουρανοίς, αφήστε μας επιτέλους να καταρρεύσουμε! Χάρη θα μας κάνετε! Ο δε ιστορικός του μέλλοντος θα σας κατατάξει μεταξύ των μεγάλων φιλελλήνων και ευεργετών. Μπορεί μάλιστα να σας απονείμει και το προσωνύμιο “ο Ελευθερωτής”…
     
    ΠΗΓΗ: capital.gr

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    06/06/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    277
    DELOS στις #418238

    Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα τι είναι, σκουπίδια, κύριε Μανιτάκη;

    8/4/2013
    00:38

    Του Τάσου Αβραντίνη

    Οι δημόσιοι υπάλληλοι «δεν είναι ντομάτες», ώστε κάποιοι να απολυθούν φέρεται να δήλωσε σε δημοσιογράφους ο Αντώνης Μανιτάκης. Θα μπορούσε να του ανταπαντήσει κάποιος «ναι αλλά και οι ιδιωτικοί υπάλληλοι δεν είναι σκουπίδια». Καλές είναι οι ατάκες και οι παρομοιώσεις, δηλωτικές μάλιστα της συνολικής ανικανότητας της κυβέρνησης να μειώσει έστω και λίγο το υδροκέφαλο κράτος με την απόλυτη εγκληματική συνενοχή της αντιπολίτευσης, αλλά θα ήταν προτιμότερο να σκεφτεί κανείς ποιο είναι το τίμημα των μη απολύσεων.

    Ας αναλογιστούμε πού οδηγεί η καταστροφική παράνοια των κυβερνώντων να διατηρούν το μέγεθος του κράτους διογκωμένο και υπερτροφικό:

    1) Σε μεγάλη και άδικη φορολογία στα εισοδήματα των φυσικών προσώπων και των επιχειρήσεων, στην περιουσία και στην ιδιοκτησία τους, φορολογία που απλώς «κουκουλώνει» πρόσκαιρα τα ελλείμματα τα οποία δημιουργούν οι εκατοντάδες χιλιάδες άχρηστων θέσεων «εργασίας» σε δημόσιους φορείς που δεν προσφέρουν το παραμικρό.

    2) Σε δραματική αύξηση της ανεργίας. Ήδη το πρώτο τρίμηνο του 2013 η επίσημη ανεργία άγγιξε το 27% και η ανεργία των νέων ανθρώπων το 59%. Στα ποσοστά αυτά δεν υπολογίζεται η πραγματική ανεργία των αυτοαπασχολουμένων, των ελευθέρων επαγγελματιών και των επιχειρηματιών που οι επιχειρήσεις τους κλείνουν. Εξαιτίας των μη απολύσεων στο Δημόσιο, οδηγούνται στην ανεργία υπερδιπλάσιοι εργαζόμενοι από τον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος βλέπει την ταμειακή του ρευστότητα να εξαφανίζεται από τους φόρους και αναγκάζεται να περιορίζει τις θέσεις εργασίας ή τους μισθούς των εργαζομένων του.

    3) Σε ύφεση στην οικονομία. Περίπου 40.000 επιχειρήσεις θα κλείσουν μέσα στο 2013. Ο δημόσιος τομέας κατασπαταλά τα χρήματα των φορολογουμένων. Η αναποτελεσματική δημόσια διαχείριση δεν προσφέρει ανάλογο κοινωνικό αποτέλεσμα. Υγιή ανάπτυξη και θέσεις εργασίας δημιουργεί μόνο ο παραγόμενος πλούτος από την ιδιωτική οικονομία, όταν βεβαίως περισσεύει και δεν αφαιρείται με τη μεγάλη και άδικη φορολογία.

    4) Σε διατήρηση της ισχύος του πελατειακού κομματικού κράτους που τους διόρισε κατά εκατοντάδες χιλιάδες και είναι αυτό που ευθύνεται για την καταστροφή της χώρας.

    Η κυβέρνηση πρέπει να κατανοήσει ότι ανάπτυξη θα υπάρξει όταν μειωθεί χωρίς καθυστέρηση το μέγεθος του Δημοσίου. Ο δημόσιος τομέας παρουσιάζει δαπάνες που υπερβαίνουν το 63% του ΑΕΠ. Το κράτος παίρνει τη μερίδα του λέοντος σε κάθε συναλλαγή (λ.χ. 65% στη βενζίνη, 75% στα τσιγάρα) και είναι ο πραγματικός μέτοχος (χωρίς συμμετοχή στις ζημιές) των «ιδιωτικών» επιχειρήσεων σε ποσοστό άνω του 55%. Όλα αυτά για να συντηρείται ο εντελώς αντιπαραγωγικός δημόσιος τομέας, οι χιλιάδες άχρηστες δημόσιες υπηρεσίες και φορείς.

    Την ίδια στιγμή οι αρμόδιοι φορείς συσκοτίζουν το θέμα είτε αποκρύπτοντας είτε αποσιωπώντας στοιχεία. Πόσοι τελικά είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι στη χώρα; Σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης το προσωπικό του Δημοσίου, των ΝΠΔΔ και των ΟΤΑ ανερχόταν τον Οκτώβριο του 2012 σε 667.773. Σ’ αυτούς θα πρέπει να προσθέσετε άλλους 215.402 υπαλλήλους των νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου του Δημοσίου. Σύνολο: 883.175 δημόσιοι υπάλληλοι. Να μην ξεχάσουμε να προσθέσουμε και τους υπαλλήλους των νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου του Δημοσίου που δεν έχουν αποστείλει ακόμη στοιχεία. Ουδείς γνωρίζει τον αριθμό τους, αλλά σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων μιλάμε για οκτακόσιους και πλέον δημοσίους φορείς με άγνωστο αριθμό απασχολουμένων υπαλλήλων! Συγκρατήστε τον αριθμό, έχουμε –σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία– 900.000 δημοσίους υπαλλήλους σε οικονομικά ενεργό πληθυσμό 4,7 εκατομμυρίων εκ των οποίων 1,5 εκατομμύριο και πλέον είναι οι άνεργοι. Έχουμε ακόμη και 2,8 εκατομμύρια συνταξιούχους. Η αναλογία συνταξιούχων εργαζομένων έχει πέσει στο 0,85 (βόμβα στα θεμέλια του ασφαλιστικού συστήματος), ενώ το ποσοστό των δημοσίων υπαλλήλων στον οικονομικά ενεργό πληθυσμό έχει φθάσει το 19%. Η εξίσωση για την ελληνική οικονομία δεν μπορεί να λυθεί. Η χώρα οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή.

    Αυτό που είναι ακόμη πιο απογοητευτικό είναι ότι η Τρόικα δεν έχει πάρει χαμπάρι του τι συμβαίνει γύρω της. Επιμένει στη διατήρηση των φορολογικών συντελεστών στα σημερινά εξοντωτικά για τους φορολογούμενους επίπεδα. Οι εκπρόσωποί της παρασύρονται και παίζουν το παιχνίδι της πιο βρώμικης κομματικής νομενκλατούρας. Υποκύπτουν στις πιέσεις του εγχώριου κατεστημένου πολιτικού συστήματος που αγωνίζεται με νύχια και με δόντια να διατηρήσει αλώβητες τις βδέλλες του μόχθου του λαού μας, ήτοι τα πάσης φύσεως πελατειακά του δίκτυα. Οι εκπρόσωποι των δανειστών μας αδυνατούν να κατανοήσουν ότι χωρίς μείωση των φόρων, γενναίες διαρθρωτικές αλλαγές και δραστική μείωση του κράτους, αλγεβρικώς τουλάχιστον η χώρα δεν σώζεται με τίποτα.

    Μείωση του κράτους δεν μπορεί να γίνει δι’ ευχελαίου και θυμιαμάτων. Επιβάλλεται να κλείσουν χιλιάδες άχρηστοι φορείς του Δημοσίου και να απολυθούν δημόσιοι υπάλληλοι. Όχι μόνο οι επίορκοι αλλά και οι περιττοί και οι άχρηστοι. Θυμίζω ότι το 1974 η μεταπολίτευση παρέλαβε 150.000 δημοσίους υπαλλήλους, μέχρι το 1981 ο αριθμός τους υπερδιπλασιάστηκε και έφθασαν στις 350.000, ενώ σήμερα ξεπερνούν τις 900.000 χωρίς στο μεταξύ η Ελλάδα να πρόσθεσε νέα εδάφη στην επικράτειά της. Ο αριθμός αυτός από μόνος του συνιστά και το μεγαλύτερο έγκλημα συλλογικής διαφθοράς στη σύγχρονη Ελλάδα. Το κομματικό σύστημα πέτυχε διά των πελατειακών σχέσεων και των αθρόων διορισμών στο Δημόσιο τον εξωνισμό της ψήφου και των εκμαυλισμό των συνειδήσεων εκατομμυρίων Ελλήνων.

    Και σκεφτείτε ότι το 1974 οι 150.000 δημόσιοι υπάλληλοι εργάζονταν πιο αποδοτικά και πιο φιλότιμα από σήμερα, χωρίς ηλεκτρονικούς υπολογιστές, χωρίς δίκτυα, χωρίς βάσεις δεδομένων, χωρίς μηχανοργάνωση…

    Αυτές οι στρατιές των εξαρτημένων και ελεγχόμενων από το πελατειακό κομματικό σύστημα στηρίζουν με τη σειρά τους πολιτικά το φαύλο πολιτικό κατεστημένο και εξασφαλίζουν την επανεκλογή στους προστάτες τους.

    Η διαβρωτική για την κοινωνία μας δύναμη του αριστερής προελεύσεως ιδεολογήματος των φτωχών και καταπιεσμένων προλεταρίων που τους καταπιέζουν τάχα οι αδίστακτοι «αιμοδιψείς» επιχειρηματίες, βιομήχανοι, εφοπλιστές κ.ο.κ., το οποίο κυριάρχησε σταδιακά μετά τον εμφύλιο πόλεμο, υπονόμευσε όλες τις προσπάθειες εκσυγχρονισμού της χώρας και οδήγησε όχι μόνο σε αποβιομηχάνιση την οικονομία μας αλλά και σε πλήρη μαρασμό και σήψη. Στη μεταπολεμική Ελλάδα ο αναξιοκρατικός μέσω του κόμματος ή του βουλευτή διορισμός στο Δημόσιο ήταν κοινωνικά αποδεκτός ενώ το όραμα μιας επιχειρηματικής προσπάθειας συνώνυμο της αρπαχτής και της απάτης. Κάποτε, συνειδητοποιώντας αυτή την συλλογική παράνοια, ακόμη και αυτός ο Λεωνίδας Κύρκος στηλιτεύοντας το κρατικιστικό παρελθόν της Αριστεράς, χαρακτήρισε την υπερβολική συγκέντρωση του κράτους και τον διορισμό στο δημόσιο «βάθρο του συντηρητισμού της κοινωνίας και πολεμικό αντίπαλο των νέων ιδεών της Αριστεράς» («Ποια Αριστερά;», σελ. 33). Η συντριπτική πλειονότητα των πολιτικών και των διανοουμένων μας δεν μπόρεσε να αντιληφθεί ότι όταν δεν ενισχύουμε τη νόμιμη απόκτηση πλούτου, αντιθέτως την αποθαρρύνουμε στιγματίζοντας ή ποινικοποιώντας την ατομική επιτυχία, την προσωπική δημιουργία, το νόμιμο κέρδος, την επιχειρηματική ικανότητα, εξιδανικεύοντας την ίδια στιγμή την τεμπελιά, τη ραθυμία, τη σπατάλη –με τα λεφτά των άλλων–, στο τέλος θα υπονομεύσουμε την πραγματική οικονομία και θα οδηγηθούμε στην ενίσχυση μόνο του παράνομου πλούτου. Εκείνου δηλαδή του πλουτισμού που προέρχεται από τους πολυδαίδαλους μηχανισμούς της διαφθοράς και αποκτάται μέσω της «καλολαδωμένης» για τέτοιες δουλειές κρατικής μηχανής και του θεσμικού υποβάθρου της, το οποίο έχει πολύ μεθοδικά –και όχι πάντοτε ηθελημένα– εξυφάνει η γραφειοκρατία. Το ανεξέλεγκτο κομματικό σύστημα, οι ΔΕΚΟ, η γραφειοκρατία και ο κρατικός παρεμβατισμός είναι οι υποδοχείς της ανηθικότητας και του άνομου πλουτισμού. Κάποτε ένας πραγματικός διανοούμενος, ο αξέχαστος Μάρκος Δραγούμης έγραψε «όπου υποχωρούν οι νόμοι της αγοράς, εγκαθιδρύονται οι νόμοι της εξαγοράς».

    Στην παράφωνη αυτή μεταπολεμική λαίλαπα των κρατιστών υπήρξαν λίγες θαρραλέες φωνές που τόλμησαν με παρρησία να εκφράσουν τις αντιρρήσεις τους, όπως για παράδειγμα ο Κυριάκος Βαρβαρέσος, ο οποίος στην έκθεσή του για την ελληνική οικονομία το 1952 με τίτλο «Έκθεσις επί του οικονομικού προβλήματος της Ελλάδος» (2η έκδοση, Σαββάλας 2002) πρότεινε μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:

    α) Μείωση των δημοσίων υπαλλήλων (σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδος 54.909 το 1940, 72.671 το 1952),

    β) προσλήψεις με αποκλειστικό κριτήριο τις γνώσεις και τις ικανότητες σε συνδυασμό με τις ανάγκες του Δημοσίου και όχι προσλήψεις για μείωση της ανεργίας,

    γ) περιορισμό της αυθαιρεσίας των εφοριακών και των υπολοίπων δ.υ.,

    δ) συνδυασμό του μισθού τους με πριμ αποδοτικότητας,

    ε) μείωση της σπατάλης στο Δημόσιο αφού οι δ.υ. σπαταλούν «τον ιδρώτα του φορολογουμένου και όχι ενός αοράτου όντος».

    Ο Βαρβαρέσος κατέληγε «Είμαι απολύτως πεπεισμένος ότι και εις το μέλλον ουδεμία πραγματική βελτίωσις των οικονομικών της χώρας θα καταστεί δυνατή, εφ’ όσον δεν αντιμετωπίζεται το βασικόν τούτο πρόβλημα της πλημμελώς λειτουργούσης διοικητικής μηχανής».

    Δυστυχώς ο Βαρβαρέσος δεν εισακούστηκε, με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε στη σημερινή δραματική κατάσταση. Οι προτάσεις του όμως είναι περισσότερο επίκαιρες σήμερα από την εποχή που πρωτοπαρουσιάστηκαν.

    Ενδεικτικά αυτής της αχαλίνωτης εξέλιξης του κράτους είναι και όσα γράφει σε εμπιστευτική επιστολή του προς τον τότε πρωθυπουργό Ανδρέα Γ. Παπανδρέου –που έφερε στο φως της δημοσιότητας ο Νίκος Νικολάου (2008)– ο Απόστολος Λάζαρης το 1988:

    «Τώρα, εκ των υστέρων, έγινε φανερό πως με τις προσλήψεις που κάναμε, και προ πάντων με τον τρόπο που τις κάναμε, όχι μόνο δεν βελτιώσαμε την ποιότητα της διοίκησης στο δημόσιο και στους διαφόρους οργανισμούς και στις τράπεζες, αλλά τη χειροτερέψαμε ακόμα πιο πολύ.».

    Για τις προσλήψεις που πολλαπλασιάστηκαν μετά το 1981 ενώ η κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου (πρότυπο αμφοτέρων, του κ. Καραμανλή του νεότερου και του κ. Τσίπρα) διέλυσε πλήρως την οργάνωση και την ιεραρχία του Δημοσίου, ο Λάζαρης γράφει:

    « … το μισθολόγιο και το βαθμολόγιο (…) ενώ συνέβαλλαν στην αύξηση των ανελαστικών κονδυλίων του προϋπολογισμού, δεν δημιούργησαν την ευκαιρία για βελτίωση της παραγωγικότητας, αντίθετα διαιώνισαν τη γραφειοκρατική αδιαφορία και εξαφάνισαν τα κίνητρα για υπαλληλική σταδιοδρομία».

    Το πρόβλημα της χώρας μας είναι το κράτος. Η οικονομία έχει τεράστιες δυνατότητες, αρκεί να απελευθερωθεί από τον κρατικό έλεγχο που επιβάλλουν η αντιδραστική γραφειοκρατία, οι συντεχνίες και τα συνδικάτα του Δημοσίου, οι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες και οι μεσίτες όλων αυτών, οι πολιτικοί.

    Η καλύτερη επιδότηση για τις δημιουργικές και όχι για τις παρασιτικές δυνάμεις της αγοράς είναι η αποχή του κράτους από τα πόδια της οικονομίας, η μείωση του δημοσίου τομέα, των γραφειοκρατικών εμποδίων στην επιχειρηματικότητα, της υψηλής και άδικης φορολογίας. Το κρατικοδίαιτο οικονομικό μοντέλο του ελληνικού παρασιτικού, παρεοκρατικού και μονοπωλιακού καπιταλισμού έχει ήδη καταρρεύσει. Καιρός να αντιληφθεί και ο κ. Μανιτάκης ότι, όταν κάποιος έχει πάθει γάγγραινα του κόβεις το άρρωστο πόδι (μειώνεις το δημόσιο) όχι το υγιές (ιδιωτικό τομέα).

    ΠΗΓΗ: capital.gr

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    06/06/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    277
    DELOS στις #417460

    Η κρίση εξαφάνισε 500.000 θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα

    3/4/2013
    09:01
    Της Ρούλας Σαλούρου
    Τα στοιχεία του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ έρχονται να επιβεβαιώσουν τις πιο απαισιόδοξες προβλέψεις για το πώς η βαθιά ύφεση στην οποία βρίσκεται η ελληνική οικονομία από το 2008 και μετά χτυπά τον πιο ευαίσθητο τομέα της οικονομίας, την απασχόληση. Σύμφωνα με το ΙΝΕ, μέσα σε λιγότερο από πέντε χρόνια, από τον Αύγουστο του 2008 μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2012, χάθηκαν από τον ιδιωτικό τομέα 507.000 θέσεις εργασίας. Από το σύνολο των εγγεγραμμένων ανέργων στα μητρώα του ΟΑΕΔ, τον Δεκέμβριο του 2012 υπήρχαν 990.000 άτομα που προέρχονταν από την μισθωτή απασχόληση του ιδιωτικού τομέα. Είναι χαρακτηριστικό ότι χάθηκαν μέσα σε δυόμιση χρόνια (Αύγουστος ΄08 – Δεκέμβριος ΄10), όλες οι θέσεις εργασίας που είχαν δημιουργηθεί μέσα σε επτάμιση χρόνια (Ιανουάριος ΄01 – Ιούλιος ΄08). Συγκεκριμένα, στα χρόνια της ανάπτυξης δημιουργήθηκαν 303.824 θέσεις μισθωτής απασχόλησης και χάθηκαν στα δυόμιση πρώτα χρόνια της ύφεσης, 309.194 θέσεις εργασίας.
     
    Το στοιχείο αυτό έρχεται να προστεθεί στην άκρως απογοητευτική δήλωση του διευθυντή έρευνας του ΙΟΒΕ, Άγγελου Τσακανίκα, ότι το ποσοστό της τάξης του 27% αναφορικά με την ανεργία, είναι βιώσιμο. Σε άλλες χώρες με τέτοια νούμερα πέφτουν κυβερνήσεις, δήλωσε σε τηλεοπτική του συνέντευξη ο κ. Τσακανίκας, για να επισημάνει ότι πλέον, οι νέοι θα πρέπει να στραφούν προς την επιχειρηματικότητα και μάλιστα να προωθήσουν καινοτόμες ιδέες. Έκρουσε μάλιστα τον κώδωνα του κινδύνου για τους μακροχρόνια ανέργους, κυρίως δε τους μεγαλύτερους σε ηλικία.
    Η εκρηκτική αύξηση των ανέργων που ήταν πρώην μισθωτοί, έχει τροφοδοτήσει σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό και την μακροχρόνια ανεργία, πρόβλημα που αυξάνεται διαρκώς από το 2011 και μετά, όπως δείχνουν και τα στοιχεία του ΙΝΕ ΓΣΕΕ. Συγκεκριμένα, κατά το 2012 οι άνεργοι που βρίσκονται χωρίς δουλειά για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 12 μηνών (μακροχρόνια άνεργοι), ανέρχονται στο 39% του συνόλου των εγγεγραμμένων ανέργων του ΟΑΕΔ.

    Αντίθετα, οι άνεργοι που επιδοτεί ο Οργανισμός αποτελούν μόλις το 25% του συνόλου, όταν προ διετίας το ποσοστό αυτό ήταν στο 30%, κάτι που σημαίνει ότι ολοένα και λιγότεροι πληρούν τις προϋποθέσεις για να λάβουν έστω και αυτό το πενιχρό επίδομα των 360 ευρώ το μήνα.

    Τα χθεσινά στοιχεία της Eurostat ήρθαν απλώς να επιβεβαιώσουν τα στοιχεία των επιστημόνων. Η Ελλάδα έχει σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης τρεις θλιβερές πρωτιές αναφορικά με την ανεργία στην ευρωζώνη. Είναι πρώτη στο σύνολο, πρώτη στους νέους κάτω των 25 ετών, πρώτη και στην αύξηση μέσα σε ένα έτος.

    Ο μέσος όρος ανεργίας των χωρών που βρίσκονται στη ζώνη του ευρώ, ήταν τον Φεβρουάριο 12%, στην Ελλάδα με στοιχεία Δεκεμβρίου του ΄12, η ανεργία ήταν στο 26,4%, δηλαδή πολύ πάνω από το διπλάσιο. Ακολούθησε η Ισπανία με 26,3%, ενώ στην τρίτη θέση βρέθηκε η Πορτογαλία με 17,5%, όλες χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου. Αντίθετα, το χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας ήταν 4,8% και καταγράφηκε στην Αυστρία.

    Το πλέον ανησυχητικό στοιχείο όμως είναι το πολύ υψηλό ποσοστό που καταγράφηκε στην ανεργία των νέων στις χώρες που έχουν χτυπηθεί από την οικονομική κρίση. Η Ελλάδα παραμένει πρώτη με 58,4% ανεργία στους νέους κάτω των 25 ετών, ενώ στη δεύτερη και στην τρίτη θέση διατηρούνται η Ισπανία και η Πορτογαλία (55,7% και 38,2% αντίστοιχα).

    Σε ό,τι αφορά τις χώρες που παρουσιάζουν την μεγαλύτερη αύξηση της ανεργίας μέσα σε ένα έτος, η Ελλάδα είναι πάλι πρώτη με άνοδο πέντε ποσοστιαίων μονάδων (από 21,4% τον Δεκέμβριο του ΄11, στο 26,4% ένα χρόνο αργότερα).

    Αλλά και από τα στοιχεία του ΙΝΕ ΓΣΕΕ προκύπτουν αντίστοιχα συμπεράσματα. Πάνω από τους μισούς που ψάχνουν για δουλειά (57,6%) είναι γυναίκες. Το 63,5% του συνόλου των ανέργων έχει ηλικία από 30 έως 55 έτη, κάτι που αποδεικνύει ότι μένει εκτός αγοράς εργασίας το πλέον παραγωγικό κομμάτι της κοινωνίας. Στο 27% έχει φτάσει το ποσοστό ανεργίας όσων είναι κάτω των 30 ετών, ενώ υπάρχει και ένα άλλο 10% ανέργων, που έχουν ηλικία μεγαλύτερη των 55 ετών. Το 1/3 των ανέργων είναι απόφοιτοι Γυμνασίου, ενώ υπάρχει ένα 16% που βρίσκονται χωρίς δουλειά, παρά το γεγονός ότι διαθέτουν πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

    Αυτά βλέπουν στις υπόλοιπες χώρες κι έχουν βγει στη ζήτηση επιστημόνων από την Ελλάδα. Σήμερα, Τετάρτη, Το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Απασχόλησης EURES Ελλάδας του ΟΑΕΔ πραγματοποιεί ειδική εκδήλωση ενημέρωσης, σε συνεργασία με τις αντίστοιχες υπηρεσίες Σουηδίας, Δανίας, Νορβηγίας και Φιλανδίας στο ξενοδοχείο Αμαλία στο Σύνταγμα. Επιχειρήσεις από τις χώρες αυτές αναζητούν Έλληνες απόφοιτους πολυτεχνικών σχολών (εκτός αρχιτεκτόνων και πολιτικών μηχανικών) και επιστήμονες πληροφορικής.
    capital.gr

    Υ.Γ.

    Ευτυχώς που στο Δημόσιο δεν χάθηκε ούτε μία θέση εργασίας. Ακόμη και οι επίορκοι την γλύτωσαν!!!

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    06/06/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    277
    DELOS στις #416493

    μεταφερεται και η μισελεν στην ρουμανια.

     

    και εχουμε και συνεχεια…

    Και πού ‘σαι ακόμα. Όσο η Ελλάδα κυβερνάται από τους συνδικα-ληστές όλο και περισσότεροι θα ‘’στρίβουν’’.

     

    Ε ρε γλέντια!!!

Επισκόπηση 15 δημοσιεύσεων - 1 έως 15 (από 272 συνολικά)
Απευθείας μετάβαση στη σελίδα:

Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων