Όσον αφορά τα σκόπευτρα ακριβείας των καννών slug , αν και πολύ χρήσιμα για κυνήγι με καρτέρι, είναι κατά τη γνώμη μου ακατάλληλα για ένα θήραμα που περνάει με μεγάλη ταχύτητα από μπροστά μας. Μέχρι να εστιάσεις το θήραμα θα περάσει πίσω από τα δένρα ή τους θάμνους. Όσο και για την ισχύ του μονόβολου ή των ραβδωτών, αν και είναι μεγάλη, δεν εξασφαλίζουν απαραίτητα ότι το θήραμα θα πέσει επί τόπου ξερό αν δεν βληθεί στον εγκέφαλο ή την σπονδυλική στήλη. Αν βληθεί στα έντερα πιθανόν και να μην το βρεις ποτέ. Το πλεονέκτημα που προσφέρει το μονόβολο είναι ότι δεν χρειάζεται να ανησυχείς για απόσταση, βάρος θηράματος, διάτρηση κλπ. Αλλά στα 20-30 μέτρα ένα μονόβολο μπορεί να τραυματίσει σε μη ζωτικό σημείο το θήραμα και αυτό να χωθεί μες στα γκρέμια και άντε να το βγάλεις, ενώ τα ΟΟ ημιμάγκνουμ (που χρησιμοποιώ) καλύπτοντας μια επιφάνεια 30-40 πόντων στην ‘ιδια απόσταση παρέχουν μεγάλη πιθανότητα να χτυπήσει ένα από τα 12 βόλια το κεφάλι ή τη σπονδυλική στήλη και να το βρεις επιτόπου. Και προσφέρουν και μια κάλυψη σκοπευτικού λάθους 10-20 εκ.