Αγαπητοί φίλοι, επειδή όλους μας απασχόλησε (και απασχολεί) εδώ στην ενότητα η έκταση των αρμοδιοτήτων των θηροφυλάκων/δασικών υπαλλήλων αλλά και οι δυνατότητες που τους δίνονται, από το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο, στην άσκηση των ελέγχων τους, έψαξα και βρήκα τα ακόλουθα:
Στις 22/5/2003 το Αρχηγείο της Αστυνομίας, με το έγγραφό του Αριθμ. Πρωτ. 6700/1-537222/22-5-2003, απευθύνει γραπτή απάντηση επί σχετικού ερωτήματος του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυκξης και συγκεκεριμένα προς την Δ/νση Αισθητικών Δρυμών και Θήρας / Τμήμα Β, όπου επισημαίνει :
α) Από την διάταξη του άρθρου 262 Ν.Δ 86/69, προβλέπεται ότι η θήρα επιτρέπεται μόνο στον κάτοχο κυνηγετικής άδειας εκδιδομένης στον τόπο μόνιμης κατοικίας του, από την αρμόδια Δασική Αρχή.
β) Σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ. 1 Ν. 2168/93, οι κάτοχοι κυνηγετικών όπλων υποχρεούνται εντός (30) ημερών από την απόκτηση όπλου, να δηλώσουν τούτο και να αιτηθούν άδεια κατοχής, η οποία και χορηγείται, από την Αστυνομική Αρχή του τόπου κατοικίας του ενδιαφερομένου.
γ) Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 289-290 Ν.Δ 86/69 και του άρθρου 64 Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, προκύπτει ότι, οι δασικοί υπάλληλοι είναι “ειδικοί ανακριτικοί υπάλληλοι” και δύνανατι να απροβαίνουν στην κατάσχεση των κυνηγετικών όπλων και στην άδεια θήρας, μόνο όταν παραβιάζονται οι περί θήρας διατάξεις.
δ) Από την διάταξη της παρ 2β άρθρου 8 Ν. 2168/93, όπως αυτό τροποποιήθηκε με το άρθρο 4 Ν.2334/95, ΘΕΣΠΙΖΕΤΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΟΧΩΝ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΩΝ ΟΠΛΩΝ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΟΥΝ ΑΥΤΑ ΣΕ ΤΡΙΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ, ΑΝ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΦΟΔΙΑΣΜΕΝΑ ΜΕ ΑΔΕΙΑ ΘΗΡΑΣ. Συνεπώς εξ αντιδιαστολής προκύπτει ότι, η παραχώρηση όπλου είναι νόμιμη, τότε και μόνον τότε, άν τα τρίτα πρόσωπα διαθέτουν άδεια θήρας και επομένως συνάγεται ότι, είναι δυνατόν να χορηγηθεί άδεια θήρας και σε πρόσωπο, που δεν κατέχει κυνηγετικό όπλο, δικαιούται όμως να θηρεύει νόμιμα, με κυνηγετικό όπλο, που του παραχωρήθηκε από πρόσωπο που το κατέχει νομίμως, δηλαδή έχει και άδεια κατοχής του.
ε) Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 289 παρ.1,2 & 262 Ν.Δ 86/69 προκύπτει ότι, η αρμοδιότητα ελέγχου, ανήκει τόσο στους δασικούς υπαλλήλους, όσο και στους φύλακες θήρας, όσο και στο προσωπικό της Ελληνικής Αστυνομίας, επιπροσθέτως δε στο προσωπικό της Αστυνομίας ανήκει πλέον και η αρμοδιότητα του ελέγχου της άδειας κατοχής κυνηγετικού όπλου (άρθρο 8 Ν.2168/93, ΠΔ 141/91 άρθρο 102) και δεν θεσπίζεται συντρέχουσα αρμοδιότητα των δασικών υπαλλήλων και των φυλάκων θήρας, σχετική με τη διενέργεια του συγκεκριμένου ελέγχου.
στ) Ως γνωστόν, σύμφωνα με την αρχή της νομιμότητας, τα ελεγκτικά όργανα δύνανται να πράττουν ότι επιτάσσει ή επιβάλλει ο κανόνας δικαίου και συμπερασματικά :
- Οι δασικοί υπάλληλοι και φύλακες θήρας δεν νομιμοποιούνται στη διενέργεια ελέγχων αδειών κατοχής κυνηγετικών όπλων
- Τα ανωτέρω όργαν υποχρεούνται να προβαίνουν στη κατάσχεση όπλων, μόνο όταν αυτά αποτέλεσαν το μέσο της παράνομης θήρας, ενημερωώνοντας προς τούτο και εγγράφως την αρμόδια Αστυνομική Αρχή, για τις περαιτέρω δικές της ενέργειες
- Εφόσον δεν διαπιστώνεται η παράβαση του νόνου περί θήρας, αλλά συνάγεται βασίμως ότι η παράνομη κατοχή ή χρήση του όπλου είναι δυνατόν να αποτελέσει μέσον για τέλεση εγκληματικών ενεργειών, η κρατούσα άποψη είναι ότι, οφείλουν οι θηροφύλακες ή οι δασικοί να κρατούν τον αριθμό του όπλου και να ενημερώνουν εγγράφως την αρμόδια Αστυνομική Αρχή, γνωστοποιώντας εκ παραλλήλου και τα στοιχεία ταυτότητας του κατόχου ή χρήστη του όπλου, κατά τον χρόνο του ελέγχου για την άδεια θήρας
- Είναι άλλωστε ευνόητο ότι, όταν τα ανωτέρω όργανα, αντιληφθούν την τέλεση εγκλήματος, η δίωξη του οποίου δεν επμπίπτει στο κύκλο καθηκόντων τους, διωκομένου σε βαθμό πλημμελήματος ή κακουργήματος, δύνανται να ενεργήσουν σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην διάταξη του άρθρου 275 Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, ενημερώνοντας πάραυτα και με τον προσφορότερο και ταχύτερο τρόπο την πλησιέστερη Αστυνομική Αρχή.
- Πέραν των ανωτέρω θεωρούμε ότι η θεσμοθέτηση παράλληλης αρμοδιότητας ελέγχου θα ήταν χρήσιμη υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα αναιρείται η διάταξη του άρθρου 8 Ν. 2168/93 που προβλέπει τη δυνατότητα χρήσης κυνηγετικού όπλου, αδιακρίτως σε όποιον ανήκει από κατέχοντα νόμιμη άδεια θήρας. Επ΄αυτού δεν έχει δοθεί η αναμενόμενη απάντηση από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης από ότι είδα, με επιφύλαξη βέβαια, ώστε να εξετασθεί το ενδεχόμενο ή μη (συμπληρωματικής) νομοθετικής ρύθμισης.
Συνεπώς αγαπητοί φίλοι συγκυνηγοί, ούτε άγνοια νόμου επιτρέπεται ή συγχωρείται ούτε και πρέπει να συμβάλλουμε στην ύπαρξη φαινομένων παρεμπόδισης του έργου των ελεγκτικών οργάνων, τα οποία πρέπει και οφείλουν να περιορίζονται, σε όσα ρητά προβλέπονται, ότι εμπίπτουν στο πεδίο ελέγχου και στον κύκλο αρμοδιοτήτων τους. Επίσης ούτε “κουτσαβακισμοί” ούτε εγωϊσμοί δικαιολογούνται από μέρους των κυνηγών ούτε στενή αντίληψη “της αρχής του ενός και της απόλυτης εξουσίας του” είναι θεμιτή από πλευράς των ελεγκτών θήρας.
Σε όλα επομένως τα θέματα θήρας, όπλων κλπ που ρυθμίζονται επαρκώς από διατάξεις νόμων και κανονιστικών αποφάσεων “περισσεύει¨ η προσθήκη δικών μας εκδοχών ή παραδοχών, το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι, να υπενθυμίζουμε σε όλους που τα αγνοούν ή “θέλουν” να τα αγνοούν, ότι αυτές οι ρυθμίσεις υφίστανται και είναι ανελαστικές, άς βάλουμε όλοι ένα λιθαράκι στην υλοποίησή τους …!!!
Ημ. εγγραφής:
Ημ. εγγραφής:
Ημ. εγγραφής:
Ημ. εγγραφής:
Ημ. εγγραφής:
Ημ. εγγραφής:
Ημ. εγγραφής:
Ημ. εγγραφής:
Ημ. εγγραφής:
