Αγαπητοί συνάδελφοι καλησπέρα.
Παίρνοντας θέση στα παραπάνω, θέλω να συμπληρώσω κι εγώ με τη σειρά μου τις απόψεις μου, οσ αναφορά τους Θηροφύλακες.
Οι Θηροφύλακες οφείλουν να επιδεικνύουν μεγαλύτερο σεβασμό (στους νόμιμους κυνηγούς) και αν εκτελούν με περισσότερη ευσυνειδησία τα καθήκοντα τους (και για να μην ξεχνιόμαστε όλοι εμείς είμαστε οι εργοδότες τους ).
Ας θυμηθούμε εδώ τις σχετικές Νομοθεσίες
Το Όπλο!
Θα πρέπει να είναι άδειο
Να βρίσκεται μέσα στη θήκη του (Αν είναι μικρή θα πρέπει να είναι λυμένο, ενώ αν είναι μεγάλη η θήκη δεν υποχρεούσαι να το λύσεις, αλλά να υπάρχει μια κλειδαριά ασφαλείας στην σκανδάλη.
Η κλειδαριά, πιστεύω ότι διατίθεται απ όλους μας, αν όμως κάποιοι δεν την διαθέτουν, καλό θα είναι να την προμηθευτούν. ’λλωστε μπροστά στην ασφάλεια μας κ στην ασφάλεια της οικογένειας μας, το κόστος είναι ελάχιστο.
Κάθε Θηροφύλακας οφείλει να ενεργοποιεί το Φάρο, να φέρει φωσφορίζων (κίτρινο) μπουφάν που θα δηλώνει την ιδιότητα του. σε ελέγχους που θα γίνονται κατά τη διάρκεια της νύκτας. Και όχι να φωτίζει με το φακό το πρόσωπο του οδηγού. Δεν κάνω σε κανένα μάθημα , δεν έχω αλώστε τέτοια πρόθεση, υπάρχει όμως μεγάλη πιθανότητα να προκληθεί ατύχημα.
Γι αυτό καλό είναι να προλαβαίνουμε αντί να προβληματιζόμαστε στη συνέχεια και να ψάχνουμε ευθύνες.
Όσο αφορά το θέμα βοσκοί καλό θα ήταν να μην τα ισοπεδώνουμε όλα (προσωπική μου άποψη).Υπάρχουν παντού καλοί και κακοί ( κυνηγοί και βοσκοί ). Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτε με κανένα, μην ξεχνάμε όμως πως αυτοί (βοσκοί) εργάζονται είναι το επάγγελμα τους, ζουν από αυτό, ελάτε στη θέση τους, φαντάζεστε να κάθεστε στο γραφείο σας και δίπλα σας κάποιος άλλος να κατασκευάζει κόρνες για βαπόρια, και κάθε λίγο να της δοκιμάζει. Έτσι αισθάνεται και αυτός κάθε λίγο που εμείς ντουφεκίσαμε κάποιο θήραμα. Όλοι μπορούμε να συνυπάρξουμε, με τα όποια προβλήματα, μικρά η μεγάλα, αλλά πάντα μακριά από όξυνση και τσαμπουκάδες.
Για να κάνουμε το κέφι μας βγήκαμε, δεν είναι βιοποριστικό το κυνήγι.
Και θέλω να πιστεύω πως όλοι θέλουμε να γυρίσουμε στα σπίτια μας όπως ακριβώς φύγαμε (σωματικά και ψυχικά υγιείς )
Ζω σε μια περιοχή πολύ πιο δύσκολη από πολλές άλλες της υπόλοιπης Ελλάδας όσο αφορά το κυνήγι κοντά στα πρόβατα και κατσίκια (Κρήτη).
Και αν κάποιοι έχουν κυνηγήσει εδώ μπορούν καταλάβουν.
Καλό θα ήταν και εμείς να προσέχουμε λίγο γιατί πολλές φορές, από τη θέση του Προέδρου Συλλόγου το έχω αντιμετωπίσει και αναφέρομαι σε περιστατικά που δεν μας τιμούν. Παίρνουμε ένα σκύλο τον βγάζουμε στο κυνήγι την πρώτη μέρα της έναρξης και νομίζουμε ότι θα φάει όλους τους λαγούς της περιοχής!! Βγαίνει όμως τζούφιος!!!! Τι να τον κάνω; (’χρηστος είναι ο κοπρίτης) Τον αφήνω στο βουνό. Πιστέψετε σοβαρό πρόβλημα, λυσσά της πείνας και αρχίζει να τρώει τα πρόβατα. Όταν εμφανιστή ο κυνηγός με τον καλό σκύλο έχει να αντιμετωπίσει ένα βοσκό μαινόμενο, με όλες της προεκτάσεις που μπορεί να έχει μια τέτοια σύρραξη.
Τουλάχιστον εσείς στην υπόλοιπη Ελλάδα έχετε την (((πολυτέλεια))) να μπορείτε να κυνηγάτε δίπλα στους βοσκούς εμείς, περιφράξεις, περιφράξεις, περιφράξεις. Αυτά είχα να πω δεκτά όλα τα σχόλια
