ΑΥΤΑ ΛΕΓΑΜΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΒΡΟ ΑΥΤΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ.ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΑ ΚΑΝΟΥΝ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΜΑΣ.ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ ΝΑ ΤΟ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ,ΕΝΑ ΧΑΡΤΑΚΙ ΜΕΣΑ Σ ΕΝΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙ ΠΟΥ ΤΟ ΡΙΧΝΟΥΜΕ Σ ΕΝΑ ΚΟΥΤΑΚΙ ΚΑΘΕ 4 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΒΑΡΑΜΕ ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΑ ΜΑΣ.ΑΣ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΦΕΤΟΣ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΜΙΛΑΩ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ.
fotia sta dervanoxoria
-
Ημ. εγγραφής:
06/11/2006
Αρ. μηνυμάτων:
2153
Ημ. εγγραφής:
20/05/2007
Αρ. μηνυμάτων:
225
Ημ. εγγραφής:
13/12/2003
Αρ. μηνυμάτων:
1982
Ημ. εγγραφής:
13/12/2003
Αρ. μηνυμάτων:
1982
Ημ. εγγραφής:
28/05/2003
Αρ. μηνυμάτων:
3431
Ημ. εγγραφής:
29/09/2003
Αρ. μηνυμάτων:
2688
Ημ. εγγραφής:
15/05/2003
Αρ. μηνυμάτων:
3557
Μαυρίλα, σιγή νεκρική. Αποκαΐδια, τέφρα, νεκρά ζώα, σκηνικό θανάτου παντού. Στην Πάρνηθα που περπατήσαμε, που παίξαμε χιονοπόλεμο, που ξέραμε και αγαπούσαμε, ο γειτονικός μας παράδεισος δεν υπάρχει πια.
Λίγες μόνο ώρες αρκούσαν για να ξεγυμνωθεί ο τόπος και να ρημάξει το βουνό. Από τα Δερβενοχώρια, τις κορυφές της Ντάρτιζας και τη μονή Κλειστών έως το Φλαμπούρι, το Μον Παρνές και τους Θρακομακεδόνες, ένα οικοσύστημα εκατοντάδων ετών καταστράφηκε. Ο Εθνικός μας Δρυμός έγινε… οδυρμός.
Περίπου 40.000 στρέμματα δασικού πλούτου και μοναδικού ελατόδασους έγιναν στάχτη. Το 56% του δάσους χάθηκε και μαζί 35 εκατοστά βροχής σε ετήσια βάση, 10 εκατομμύρια χιλιογραμμάρια οξυγόνου για την Αθήνα.
Τραγικές απώλειες μετρά και η πανίδα της Πάρνηθας. Η πύρινη επέλαση άφησε πίσω της νεκρά ελάφια, τρωκτικά, χελώνες. Εκατοντάδες είδη πουλιών, θηλαστικών και ερπετών είδαν τις φλόγες να απανθρακώνουν φωλιές και νεοσσούς, αλλά και να αποδεκατίζουν κοπάδια και αγέλες. Πάνω από 35 είδη θηλαστικών είχαν βρει «καταφύγιο» στην Πάρνηθα. Σκαντζόχοιροι, αλεπούδες, πετροκούναβα, λαγοί είναι από τα πιο χαρακτηριστικά. Ιδιαίτερα τα πιο αργοκίνητα είναι σχεδόν βέβαιο ότι απανθρακώθηκαν.
«Δεν τα κατάφεραν»
Η Πάρνηθα φιλοξενούσε έναν από τους ελάχιστους στη χώρα και σίγουρα τον πιο ακμαίο πληθυσμό κόκκινων ελαφιών cervus elaphus. Τα περισσότερα είχαν από νωρίς εγκαταλείψει τα χαμηλότερα σημεία για να παραθερίσουν στα υψηλότερα, πιο δροσερά, αυτά δηλαδή που κάηκαν.
Γεννούν στα τέλη Μαΐου-αρχές Ιουνίου και την περίοδο αυτήν οι ελαφίνες δεν απομακρύνονται πολύ από τις εστίες τους, προκειμένου να βρίσκονται κοντά στα νεογνά τους. «Τα λόγια περιττεύουν», αναφέρει το WWF, για την τύχη των αγελών που βρίσκονταν κοντά στο Μαυρόρεμα, την Ντράτιζα και όλα τα ξέφωτα του δυτικού τμήματος.
Στις στάχτες χάθηκε η αναπαραγωγή για περισσότερα από 130 είδη πτηνών -ορισμένα προστατευόμενα. Η ανάπτυξη των νεοσσών πολλών αρπακτικών δεν είχε ολοκληρωθεί και ήταν ακόμη ανίκανοι να απομακρυνθούν από τη φωλιά τους. Τα πιο τυχερά δασόβια πουλιά που κατάφεραν να πετάξουν μακριά θα πρέπει τώρα να δώσουν μάχη σαν πρόσφυγες σε νέες επικράτειες.
Τα BLOG της Οργής
Ηλεκτρονική εξέγερση σήμανε η οικολογική καταστροφή που προκάλεσε η πυρκαγιά στην Πάρνηθα. Ξεχειλίζοντας από οργή και αγανάκτηση, πολίτες, οργανώσεις και κινήσεις «παίρνουν» τα όπλα του Διαδικτύου, και οργανώνουν κινητοποιήσεις, αξιώνοντας την άμεση αναδάσωση των καμένων εκτάσεων.
Μέσω e-mail έγινε γνωστό πως την Κυριακή 8 Ιουλίου, στις 7 το απόγευμα, θα πραγματοποιηθεί διαδήλωση έξω από τη Βουλή σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την ολιγωρία στην αντιμετώπιση της καταστροφικής πυρκαγιάς και με κύριο αίτημα να αναδασωθούν άμεσα οι πληγείσες περιοχές.
«Κλείνουμε τα ΡC και τραβάμε στα βουνά» είναι το σύνθημα του Βlog που φέρει τον τίτλο «Αναδάσωση» (anadasosi. blogspot.com) καλώντας τους πολίτες στη συγκρότηση πρωτοβουλίας αφύπνισης και αναδάσωσης, για την ενεργοποίηση του ακτιβισμού μέσα από το Διαδίκτυο και την καλύτερη οργάνωση για το περιβάλλον.
Επίσης, σε ένδειξη διαμαρτυρίας, την Κυριακή στις 8 το πρωί, στο τελεφερίκ της Πάρνηθας, διοργανώνεται ποδηλατικός γύρος και στις 9 το πρωί η ομάδα των φίλων του RunningNews.gr θα συγκεντρωθεί στην Αγία Τριάδα της Πάρνηθας για την καθιερωμένη της προπόνηση.
Παράλληλα, blogers αποφάσισαν να αποστείλουν συντονισμένα, στις 12 το μεσημέρι της Πέμπτης και της Παρασκευής, e-mail με κοινό περιεχόμενο σε κυβέρνηση, υπουργεία, κόμματα, πολιτικούς και εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Τονίζουν: «Φτάνει πια. Δεν θα ανεχτούμε την επανάληψη των φαινομένων της Πεντέλης και των αξιοποιήσεων των ακτών».
Επικοινωνία για λίστα αποδεκτών στο manosnik@gmail.com
Η «εκδίκηση» του βουνού
Η ανυπολόγιστη καταστροφή του Εθνικού Δρυμού θα επιφέρει άμεσες συνέπειες στη ζωή των κατοίκων του λεκανοπεδίου, με πρώτες την αύξηση της μέσης θερμοκρασίας έως 5 βαθμούς Κελσίου, την «έκρηξη» των ρύπων στην ατμόσφαιρα και τον εφιάλτη των πλημμυρών. Οπως εξηγούν οι επιστήμονες, το δάσος απορροφά το νερό της βροχής και «φρενάρει» την ταχύτητά του, μειώνοντας τη διαβρωτική του συμπεριφορά, εμπλουτίζοντας τους υπόγειους υδροφόρους ορίζοντες και τις πηγές.
Ούτε σε 100 χρόνια
Το στοίχημα πλέον είναι η αναδάσωση της Πάρνηθας και όπως φαίνεται θα (αν) το κερδίσουμε με πολύ κόπο και σε εκατοντάδες χρόνια. Οι ειδικοί εξετάζουν κυρίως τρία σενάρια για την αναγέννηση του δάσους, αλλά εμφανίζονται απαισιόδοξοι για την επιτυχία της, επειδή η μαύρη πεύκη και η ελάτη δεν αναγεννώνται μόνα τους.
Σύμφωνα με το πρώτο σενάριο, το οποίο χαρακτηρίζεται ως εξαιρετικά επισφαλές, δεν θα γίνει καμία ανθρώπινη επέμβαση, ώστε η φύση από μόνη της να αναγεννήσει το δάσος. Ενα δεύτερο σενάριο περιλαμβάνει αναδάσωση με κέδρους, ώστε έπειτα από δέκα χρόνια να φυτευτούν μικρά μαύρα πεύκα και έλατα, που χρειάζονται σκιά για να επιβιώσουν. Το τρίτο σενάριο προβλέπει αναδάσωση με πεύκα, για το οποίο όμως εκφράζονται επιφυλάξεις κατά πόσο μπορούν να επιβιώσουν σε τέτοιο υψόμετρο.
Πύρινος όλεθρος
Περισσότερα από 100.000 στρέμματα καμένων δασών σε Πάρνηθα, Πήλιο και Κίσσαβο είναι ο εγκληματικός απολογισμός των τριών μεγαλύτερων πυρκαγιών -από τις εκατοντάδες- που ξέσπασαν την τελευταία εβδομάδα σε ολόκληρη την Ελλάδα. Ανάλογα προβλήματα με εκείνα που αναμένονται στην Αθήνα, εκτιμάται πως θα ανακύψουν και στο νομό Μαγνησίας λόγω της τεράστιας καταστροφής του Πηλίου, όπου αφανίστηκαν χιλιάδες στρέμματα δάσους.
Η οικολογική καταστροφή είναι ανυπολόγιστη, με το καρβουνιασμένο δάσος να εκτείνεται από το Αιγαίο μέχρι τον Παγασητικό.
Ημ. εγγραφής:
15/05/2003
Αρ. μηνυμάτων:
3557
Ημ. εγγραφής:
15/05/2003
Αρ. μηνυμάτων:
3557
Ημ. εγγραφής:
14/09/2004
Αρ. μηνυμάτων:
1852Ρομπέν των …ελαφιών οι θηροφύλακες«E» 4/7
ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΡΓΥΡΩ ΛΥΤΡΑΕκεί που άλλοτε άνοιγαν τα πνευμόνια σου από τον καθαρό αέρα, τώρα πνίγεσαι από τη μυρωδιά θανάτου. Είναι τα κουφάρια των ζώων και των δέντρων που κείτονται ολόγυρα, το κουφάρι ενός δάσους που ξεψύχησε από την εγκληματική αμεριμνησία και την απάθεια αφήνοντας μόνο την οσμή μιας καμένης ανάμνησης…
Μιας ανάμνησης που ζωντανεύει, ωστόσο, κάθε τόσο για τον επίμονο περιηγητή της σημερινής Πάρνηθας. Μια χελώνα μοναχή ανάμεσα στα αποκαϊδια κουβαλάει στο καβούκι της την ελπίδα για τη ζωή. Αναζητά τον δρόμο για να βρει λίγο πράσινο, για να βρει λίγη τροφή. Ελάφια -που, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αρμοδίων, στην πλειονότητά τους διασώθηκαν- πλησιάζουν τους ανθρώπους με ασυνήθιστη ευκολία, τριγυρνούν ανάμεσά τους, τρώνε από τα χέρια τους, δέχονται τη φροντίδα τους.
Γι’ αυτά τα ελάφια βρέθηκε εκεί χτες η πενταμελής ομάδα της Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής της Δ Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Στερεάς Ελλάδας.
«Εχουμε έρθει εδώ με κύριο μέλημα την προστασία των ελαφιών και όποιου άλλου είδους άγριας πανίδας υπάρχει. Τους βάζουμε τροφή και νερό και τα κατευθύνουμε όταν χρειάζεται σε σημεία που θα μπορέσουν να επιβιώσουν, γιατί πολλές φορές από μόνα τους δεν ξέρουν πού να πάνε», λέει ο Στέλιος Τοτός, ομοσπονδιακός θηροφύλακας.
Η ομάδα ξεκινά από νωρίς το πρωί. Φτάνει στην περιοχή του παλιού «Ξενία», όπου είχαν τοποθετηθεί δεμάτια από τριφύλλι για να φάνε τα ελάφια. «Πέρασαν», λένε με ανακούφιση οι ομοσπονδιακοί θηροφύλακες καθώς παρατηρούν ότι η τροφή έχει λιγοστέψει. Ανακατεύουν και ξαναπλώνουν το υπόλοιπο χορτάρι στην καμένη γη να το δουν εύκολα τα ζώα. Λίγο πιο κάτω σιγοκαίει μια εστία φωτιάς κάτω από το χώμα στις ρίζες των δέντρων.
Παίρνουν τις τσάπες τους, σκαλίζουν το χώμα, σβήνουν τη φωτιά. Πιο πέρα θα βρουν νέα ίχνη των ελαφιών που πέρασαν. Τα περιεργάζονται αναλυτικά: «Είναι σημερινά. Μπορεί να πέρασαν και μία ώρα νωρίτερα. Είναι από θηλυκό ελάφι», συμπεραίνουν.
Τα ίδια τα ελάφια δεν θα αργήσουν να κάνουν την εμφάνισή τους. Πρώτα ένα αρσενικό. Σε λίγο ένα ακόμα ξαπλωμένο. Δίπλα του κι ένα θηλυκό, νεαρό σε ηλικία. Δεν ανησυχούν ιδιαίτερα με την ανθρώπινη παρουσία.
«Είναι φιλικά»
Αντιθέτως, την καλοδέχονται. «Είναι ιδιαίτερα φιλικά λόγω της αναστάτωσης που έχουν περάσει», λέει ο Στέλιος Τοτός, ενώ μας εξηγεί πώς αναγνωρίζουμε την ηλικία των αρσενικών: «Κάθε διακλάδωση στα κερατά τους ισοδυναμεί με έναν χρόνο ζωής».Ο ίδιος εκτιμά ότι τα ελάφια που χάθηκαν δεν μπορεί να υπερβαίνουν τα 100 σε σύνολο 500 – 600, σύμφωνα με παλιότερες καταγραφές. «Χάθηκαν κυρίως τα νεαρά που δεν μπορούν να τρέξουν γρήγορα για παραπάνω από ένα χιλιόμετρο. Στο τρέξιμο μειονεκτούν επίσης και οι ετοιμόγεννες. Αυτά θα πρέπει να ήταν τα πρώτα που χάθηκαν, αλλά θα χαθούν κι άλλα. Θα χαθούν γέννες και τα μικρά που δεν θα αντέξουν τις συνθήκες, δεν θα μπορέσουν να επιβιώσουν», λέει.
Σημαντικό για την επιβίωση των λυγερόκορμων θηλαστικών είναι το καθαρό νερό. «Είναι πολύ επιλεκτικά με το νερό, δεν το πίνουν βρώμικο», εξηγεί ο κ. Τοτός. Οι ομοσπονδιακοί θηροφύλακες θα αναζητήσουν φυσικές πηγές για να τις καθαρίσουν ώστε να μπορούν να ξεδιψάσουν εκεί τα ζώα. Σε μία λακκούβα με νερό που υπάρχει κάτω από την πηγή στον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας θα βγάλουν τις τσάπες τους, θα την καθαρίσουν καλά από τα ξερόχορτα, και με τη μάνικα θα κάνουν το λασπόνερο διαυγές.
Σε λίγο θα κατακαθίσει εντελώς το χώμα και τα ελάφια θα μπορέσουν να βρουν εκεί μια μικρή όαση μέσα στο απέραντο δάσος από κάρβουνο και στάχτη.
Λίγο αργότερα τα βασανισμένα τετράποδα θα μπορέσουν να χαρούν και πάλι τη φροντίδα των ομοσπονδιακών θηροφυλάκων τρώγοντας μήλα από τα χέρια τους. Κι εκείνοι, όμως, δεν φαίνεται να απολαμβάνουν λιγότερο τη σχέση μαζί τους.
«Μα δεν έχω άλλα μήλα! Θες κι άλλα; Για να δω…», λέει ο ομοσπονδιακός θηροφύλακας στο τρίχρονο αρσενικό που καταβροχθίζει τους γλυκούς καρπούς. Είναι μια τρυφερή στιγμή που πλημμυρίζει αισιοδοξία τον παρατηρητή που ψάχνει απεγνωσμένα να βρει λίγη από την αγάπη του ανθρώπου για τη φύση μέσα στο απανθρακωμένο σκηνικό…
Ημ. εγγραφής:
25/12/2003
Αρ. μηνυμάτων:
658
Ημ. εγγραφής:
25/12/2003
Αρ. μηνυμάτων:
658
Ημ. εγγραφής:
25/12/2003
Αρ. μηνυμάτων:
658
Ημ. εγγραφής:
15/05/2003
Αρ. μηνυμάτων:
2126
Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.