Περί «Καζαμίων» και όχι μόνο…
Από τα πιο δημοφιλή λαϊκά βιβλία ιδίως της περιόδου του «εθιμικού» Δωδεκαημέρου του Εορτολογίου, εξακολουθεί να παραμένει ο γνωστός σε όλους μας Μέγας Καζαμίας, ο οποίος θεωρείται το «εγκυρότερο λαϊκό ημερολόγιο» κάθε χρονιάς.
Τα λαϊκά βιβλία διαβάζονται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον από πολλές κοινωνικές τάξεις και σαν ένα πρόσθετο κριτήριο «λαϊκότητας» μπορούμε να σημειώσουμε ακόμη ότι τα βιβλία αυτά διατίθενται συνήθως (σε προσιτές τιμές) από εφημεριδοπώλες, περίπτερα, υπαίθριους μικροπωλητές και συνοικιακά βιβλιοπωλεία, με αποτέλεσμα να είναι εύκολη η πρόσβαση (οποιουδήποτε) αναγνώστη σε αυτά.
Έτσι ο Καζαμίας περιλαμβάνει εορτολόγιο, πασχάλια, εγκυκλοπαιδικές γνώσεις, ιατρικές συμβουλές, προβλέψεις για διάφορα κοινωνικά, πολιτικά και άλλα γεγονότα, ονειροκρίτες, προγνωστικά του καιρού, πρακτικές συμβουλές για τη γεωργία, την κτηνοτροφία, τη μελισσοκομία κλπ., την υγιεινή διατροφή, σύντομα χρονικά των σπουδαιότερων γεγονότων της χρονιάς που πέρασε, ακόμη και τα τηλέφωνα των δημόσιων υπηρεσιών, των νοσοκομείων, τις χιλιομετρικές αποστάσεις από την Αθήνα, παροιμίες, αινίγματα, μύθους, δεισιδαιμονίες, έθιμα κλπ. και διάφορες άλλες «χρήσιμες πληροφορίες»…
Ο Καζαμίας διατίθεται από τον Νοέμβριο ως τα μέσα Ιανουαρίου κάθε χρόνου, σε βιβλιοπωλεία, πάγκους μικροπωλητών, ακόμη και λαϊκές αγορές.
«Καζαμίας» όμως αποκαλείται και ο φαντασιολόγος και προφήτης του καιρού αστρονόμος, που είναι ντυμένος με μακρύ ράσο, φορεί στο κεφάλι κωνικό καπέλο και κρατεί προτεταμένο τηλεσκόπιο, με το οποίο παρατηρεί τα διάφορα ουράνια σώματα.
Όλοι γράφουν από ένα καζαμία, «αντικυνηγετικές» μέρες που είναι, είπαμε να γράψουμε και εμείς έναν για τους δυο-τρεις μήνες των κυνηγετικών παθών, μπας και τον δημοσιεύσει κανένα σοβαρό έντυπο, και μας πάρουν επιτέλους στα σοβαρά, τους «κυνηγούς»…
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
Αρχίζει με την Πρωταπριλιά αλλά τα εκστομιζόμενα ψέματα κρατούν πολύ περισσότερο από τη μέρα αυτή…
«Μαζική εξόντωση μεταναστευτικών πουλιών στο Ιόνιο»…
Λαθροκυνηγοί θερίζουν χιλιάδες πουλιά σε Ζάκυνθο και Αντίπαξους
Σε τόπο μαρτυρίου για χιλιάδες αποδημητικά πουλιά μετατρέπουν κάθε άνοιξη οι λαθροκυνηγοί τα όμορφα νησιά του Ιονίου. Πρόκειται για μια πολύχρονη πρακτική εκατοντάδων λαθροκυνηγών κάθε ηλικίας, οι οποίοι, από τα μέσα έως τα τέλη Απριλίου, θερίζουν δεκάδες χιλιάδες πουλιά, κυρίως τρυγόνια, αλλά και όποιο άλλο είδος χρησιμοποιεί αυτή την διαδρομή στο μεταναστευτικό του ταξίδι. Η εγκληματική αυτή πρακτική έχει λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, καθώς οι λαθροκυνηγοί έχουν επιβάλει το δικό τους τρομοκρατικό «νόμο» στην περιοχή, ενώ το κράτος είναι, άλλη μια φορά, απόν.
Σύμφωνα με υπολογισμούς της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας, στο αποκορύφωμα της περιόδου λαθροθηρίας, περισσότερα από 15.000 πουλιά βρίσκουν το θάνατο από τους πυροβολισμούς 500 περίπου λαθροκυνηγών μέσα σε μία μόνο ημέρα. Οι ντόπιοι λαθροκυνηγοί, συνήθως, πυροβολούν από τις αυλές των σπιτιών τους ή από άλλες συγκεκριμένες θέσεις («πόστα»), τις οποίες διατηρούν επί χρόνια. Υπάρχουν και οι περιπτώσεις λαθροκυνηγών από τα άλλα νησιά, οι οποίοι νοικιάζουν κατάλληλα «πόστα», ώστε να μπορέσουν και αυτοί να κυνηγήσουν πάνω στα κατάλληλα «περάσματα»!
Το ανοιξιάτικο κυνήγι παραβιάζει την Ευρωπαϊκή Οδηγία για τα Πουλιά και την ελληνική νομοθεσία, που ορίζουν ότι απαγορεύεται το κυνήγι οποιουδήποτε είδους κατά τη διάρκεια της εαρινής αποδημίας. Η άσκηση θήρας αυτή την περίοδο έχει καταστροφικές επιπτώσεις στους πληθυσμούς των πουλιών, καθώς αυτά κατευθύνονται ήδη ζευγαρωμένα στους τόπους φωλεοποίησης. Σύμφωνα με τις αμέτρητες καταγγελίες που λαμβάνει η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, αλλά και τις θλιβερές διαπιστώσεις της, έπειτα από επιτόπια έρευνα, η Πολιτεία αδυνατεί να προστατεύσει την περιοχή, ενώ οι τοπικοί παράγοντες δεν δείχνουν πρόθυμοι να εναντιωθούν στους λαθροκυνηγούς.
Η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία και η ΑΝΙΜΑ καλούν την Πολιτεία να αναλάβει επιτέλους τις ευθύνες της απέναντι στο περιβάλλον και να εφαρμόσει το νόμο, δραστηριοποιώντας τη Δασική Υπηρεσία και όλους τους αρμόδιους ελεγκτικούς μηχανισμούς, ώστε να δοθεί ένα τέλος σε αυτή την απαράδεκτη κατάσταση.
Καλεί, επίσης, την Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδας να συνδράμει στην προσπάθεια ενεργοποιώντας την θηροφυλακή της και ενημερώνοντας τα μέλη της για τις καταστροφικές επιπτώσεις αυτής της πρακτικής (sic !!!!!)
ΙΟΥΝΙΟΣ-ΙΟΥΛΙΟΣ
Ξεκινάει κατά τα «ειωθότα», η διαδικασία της δημόσιας διαβούλευσης για τη νέα ρυθμιστική για την επόμενη κυνηγετική χρονιά…
Ως συνήθως αρχίζουν τα «φιλοκυνηγετικά» δημοσιεύματα να παίρνουν «σάρκα και οστά»…
«ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗ ΚΥΝΗΓΙΟΥ 2008 –2009»
Προς Υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
Διεύθυνση Εθνικών Δρυμών και Θήρας
Τμήμα Β – Χαλκοκονδύλη 39
Δευτέρα, 30 Ιουνίου 2008
Σύμφωνα με την κοινοτική Οδηγία 79/409 κατά την οποία δεν πρέπει να ασκείται θήρα κατά τη διάρκεια της εαρινής μετανάστευσης και του φωλιάσματος των πουλιών και με βάση τα στοιχεία που μέχρι τώρα έχουμε στη διάθεσή μας, θεωρούμε καλύτερη δυνατή ημερομηνία για τη λήξη του κυνηγιού την 31η Ιανουαρίου.
Λαμβάνοντας όμως υπ’ όψιν τις κοινωνικές παραμέτρους της θήρας και την αναγκαιότητα επίτευξης μιας στοιχειώδους συναίνεσης στα λαμβανόμενα μέτρα, ώστε να καθίσταται δυνατή η εφαρμογή τους, προτείνουμε : 31 Ιανουαρίου μια ενιαία ημερομηνία λήξης για όλα τα υδρόβια.
Για τα υπόλοιπα πουλιά, προτείνουμε μια ενιαία ημερομηνία λήξης που θα μπορούσε να είναι ανάμεσα στις 10 και 15 Φεβρουαρίου. Για την μπεκάτσα ειδικά , και πάντα για τους προαναφερθέντες λόγους, θα μπορούσε η λήξη της θήρας να είναι 28 Φεβρουαρίου.
Σε κάθε περίπτωση, η άσκηση θήρας σε μεταναστευτικά πουλιά, τόσο για το ζήτημα της περιόδου όσο και για εκείνα της κάρπωσης και των θηρεύσιμων ειδών, πρέπει να βρίσκεται υπό συνεχή έλεγχο, καθώς επηρεάζεται από συνεχώς μεταβαλλόμενες περιβαλλοντικές συνθήκες, όπως η υποβάθμιση των ενδιαιτημάτων και οι κλιματικές αλλαγές.
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΛΙΜΑΚΩΤΕΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΛΗΞΗΣ ΓΙΑ ΕΙΔΗ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΟΜΑΔΑΣ
Οι κλιμακωτές ημερομηνίες λήξης, ιδίως σε είδη που ανήκουν στην ίδια ομάδα (υδρόβια, τσίχλες), δημιουργεί κίνδυνο σύγχυσης και, όπως αναφέρεται στο Έγγραφο Κατευθύνσεων για τη Θήρα (Αύγουστος 2004), δεν είναι αποδεκτές στα πλαίσια της Οδηγίας. Το «Έγγραφο κατευθύνσεων για τη Θήρα βάσει της Οδηγίας 79/409/ΕΟΚ του Συμβουλίου περί της διατηρήσεως των άγριων πτηνών» στην παράγραφο 2.6.4. αναφέρει χαρακτηριστικά :
«……..ως προς τον κίνδυνο μερικού αφανισμού που διατρέχουν έμμεσα ορισμένα είδη για τα οποία έχει ήδη λήξει η θήρα λόγω σύγχυσης με είδη για τα οποία αυτή εξακολουθεί να επιτρέπεται, πρέπει να υπογραμμιστεί ότι το άρθρο 7, παράγραφος 4, έχει ακριβώς την έννοια να αποφεύγεται η έκθεση των εν λόγω ειδών στον κίνδυνο μερικού αφανισμού τους λόγω των θηρευτικών δραστηριοτήτων κατά την περίοδο προγαμιαίας μεταναστεύσεως, προβλέποντας για τα κράτη μέλη την υποχρέωση να λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να εμποδίζουν, κατά την ανωτέρω χρονική περίοδο, οποιαδήποτε θηρευτική δραστηριότητα».
Επίσης, 2.6.9 στο ίδιο έγγραφο στο 2.6.9:
«….το πρόβλημα της συγχύσεως συνδυάζεται με το γεγονός της συχνής συνύπαρξης διαφορετικών ειδών πτηνών. Για παράδειγμα οι πάπιες, οι καλαμοκανάδες και οι τσίχλες κινούνται συχνά σε σμήνη μικτών ειδών. Μια ομάδα απο πάπιες μπορεί να απαρτίζεται απο τέσσερα ή ακόμα και πέντε διαφορετικά είδη συνεπώς υπ’ αυτές τις συνθήκες, η επιλεκτική θήρα μπορεί να καταστεί ιδιαίτερα δυσχερής» .
Στο 2.6.14 το Έγγραφο αναφέρεται αναλυτικά στους κινδύνους παρενόχλησης που εγκυμονούν για τα πουλιά οι κλιμακωτές ημερομηνίες θήρας.
Με δεδομένο τα παραπάνω και το ότι στην πράξη δεν είναι δυνατή η διάκριση των παπιών κατά την άσκηση του κυνηγιού και τελικά θηρεύεται ότι είναι διαθέσιμο, ανεξάρτητα από το πότε λήγει το κυνήγι του, πρέπει να ισχύσει μια ημερομηνία τουλάχιστον για όλα τα υδρόβια είδη. Άλλωστε, ο συνολικός αριθμός των υδροβίων (ανεξάρτητα από είδη), αρχίζει να μειώνεται στα τέλη Ιανουαρίου, που σημαίνει ότι αρχίζουν να αποχωρούν προς τις περιοχές αναπαραγωγής αυτή την περίοδο.
Για την ΑΝΙΜΑ
Μαρία Γανωτή – Αντιπρόεδρος».
«Ξέφυγαν από τις φλόγες αλλά όχι και από το βόλι…»
Ελεύθερο για τους κυνηγούς παραμένει ένα από τα ελάχιστα καταφύγια ζώων στην καμένη Αρκαδία
Είναι γνωστό ότι ζούμε σε μια «φιλοκυνηγετική» χώρα, αυτό αποτυπώνεται και στην «ανάποδη» πολιτική μας για τη θήρα: Ενώ στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης το κυνήγι απαγορεύεται παντού και με αποφάσεις ορίζεται πού επιτρέπεται, στην Ελλάδα το κυνήγι επιτρέπεται παντού και με αποφάσεις ορίζεται πού απαγορεύεται. Δεν παύει να εκπλήσσει όμως όταν η Πολιτεία γίνεται τόσο απροκάλυπτα υπέρμαχη της εν λόγω δραστηριότητας (στην πραγματικότητα τόσο αδύναμη να αντιπαρατεθεί με το ένα εκατομμύριο ψηφοφόρους τους οποίους φθάνουν οι κυνηγοί και οι οικογένειές τους) που δεν… καταθέτει τα όπλα ούτε κι όταν η «κατάπαυση πυρός» αποτελεί αίτημα μιας ολόκληρης τοπικής κοινωνίας.
«Όχι, δεν θα απαγορευτεί η θήρα», ήταν η απάντηση του αρμόδιου δασαρχείου Βυτίνας στο αίτημα του Δήμου Ηραίας Αρκαδίας να κηρυχθεί το φαράγγι της Γκούρας (που βρίσκεται στα όριά του) «ελεύθερο από κυνηγούς» ούτως ώστε να λειτουργήσει απρόσκοπτα το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης που έχει ιδρυθεί στην περιοχή. Δεν ήταν μόνο αυτός ο λόγος. Μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του περασμένου καλοκαιριού και τον καθορισμό κάποιων (ελαχίστων έστω) ζωνών προστασίας περιφερειακά των καμένων εκτάσεων, στις περιοχές όπου το κυνήγι επιτρεπόταν επικράτησε το «αδιαχώρητο». Ειδικά στο φαράγγι της Γκούρας, που βρίσκεται εν μέσω καμένων εκτάσεων και στο οποίο είχε βρει καταφύγιο μεγάλος αριθμός θηραμάτων, συνέρευσαν κατά την προηγούμενη κυνηγετική περίοδο κυνηγοί από όλη την Ελλάδα, με αποτέλεσμα να γίνεται «ο κακός χαμός» όπως το περιγράφουν οι ντόπιοι. «Κανείς δεν μπορεί να ξεμυτίσει την περίοδο του κυνηγιού, γίνεται σωστός πόλεμος στο φαράγγι», λέει στην «Κ» ο αντιδήμαρχος Ηραίας κ. Αθανάσιος Μπόρας. «Είναι αδύνατον όχι μόνο να λειτουργήσει το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, αλλά ακόμα και να βγουν τα παιδιά μας μια βόλτα στο δάσος».
Με υπηρεσιακό… τυπικό
Οι πρώτοι που το επιβεβαιώνουν είναι οι υπάλληλοι του δασαρχείου. «Πράγματι, υπάρχει αύξηση της κυνηγετικής δραστηριότητας στην περιοχή», λέει στην «Κ» η δασάρχης Βυτίνας κ. Μαρία-Λουίζα Μακαροπούλου. «Είναι πολλές οι περιοχές στην Αρκαδία και την Ηλεία που έχουν καεί και απαγορευτεί για τους κυνηγούς, με αποτέλεσμα οι κυνηγοί να συνωστίζονται εδώ». Σύμφωνα με την ίδια όμως, δεν έχει γίνει κάποια… μελέτη που να καταλήγει στο ότι πράγματι γίνεται «σφαγή θηραμάτων» στο φαράγγι της Γκούρας και ότι κινδυνεύει η βιοποικιλότητα. Έτσι, λειτουργώντας «υπηρεσιακά», το δασαρχείο ρώτησε τους… αρμόδιους φορείς, δηλαδή τις τοπικές κυνηγετικές οργανώσεις, έλαβε τις αρνητικές τους εισηγήσεις και έβγαλε την απόφασή του. «Κάπου θα πρέπει κι αυτοί να κυνηγούν», ήταν η επεξήγηση στην «Κ».
Είναι κοινό μυστικό ότι μια από τις πιο καταστροφικές για την άγρια ζωή διατάξεις στην εθνική νομοθεσία είναι αυτή που ορίζει ότι αρμόδια για την απαγόρευση της θήρας είναι τα κατά τόπους δασαρχεία. Οι υπάλληλοι δηλαδή που βρίσκονται σε καθημερινή επαφή με τις τοπικές κοινωνίες και μοιραία δέχονται τις μεγαλύτερες πιέσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι υπήρξε τόσο μεγάλη καθυστέρηση πέρυσι στον καθορισμό από τα δασαρχεία των ζωνών περιμετρικά των καμένων περιοχών στις οποίες δεν θα ασκούνταν το κυνήγι. Ενώ η μεγάλη καταστροφή είχε συντελεστεί στο τέλος Αυγούστου, το πρώτο δεκαπενθήμερο του Σεπτεμβρίου η θήρα ασκήθηκε κανονικά στις ζώνες διάβασης, ακόμα κι αν ήταν εφαπτόμενες των καμένων. Και όταν εν τέλει καθορίστηκαν οι ζώνες απαγόρευσης, στις περισσότερες περιπτώσεις κρίθηκαν από τους ειδικούς ως εξαιρετικά ανεπαρκείς.
Κανείς όμως δεν διαμαρτυρήθηκε -ούτε καν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις. «Και πολύ ήταν. Δυστυχώς πρέπει να επιλέγουμε τις μάχες που θα δίνουμε», ομολογούν εκπρόσωποί τους στην «Κ», σημειώνοντας ότι όταν πας κόντρα στην Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος «είσαι από χέρι χαμένος».
Οι «οικολόγοι» με τον υπάλληλο, οι κυνηγοί με τον υπουργό
Με βαριά καρδιά οι εκπρόσωποι των περιβαλλοντικών οργανώσεων πήγαν την προηγούμενη εβδομάδα και στο ετήσιο ραντεβού στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης για τις διαπραγματεύσεις, ενόψει της έκδοσης της νέας ρυθμιστικής απόφασης για το κυνήγι περιόδου 2008-2009, που θα ορίζει την ημερομηνία έναρξης και λήξης της θήρας για τα διάφορα είδη. Μια καθ’ όλα τυπική διαδικασία, αφού «παραδοσιακά» οι προτάσεις των οργανώσεων κατατίθενται για να… μην εισακουσθούν. Δεν είναι τυχαίο ότι γίνονται δύο χωριστές συναντήσεις – το υπουργείο με τους «οικολόγους» και το υπουργείο με τους κυνηγούς. Τους πρώτους υποδέχεται κάθε χρόνο κάποιος «ανθυποϋπάλληλος», ενώ τους δεύτερους ο ίδιος ο υπουργός.
Για μία ακόμη φορά, λοιπόν, η πρόταση των οργανώσεων για ορισμό της 31ης Ιανουαρίου ως καταληκτικής ημερομηνίας για το κυνήγι θα πέσει στο κενό (κατά πάσα πιθανότητα θα οριστεί η 28η Φεβρουαρίου, όταν θα έχει ξεκινήσει η περίοδος της εαρινής μετανάστευσης των πουλιών), ενώ και πάλι θα εφαρμοστούν κλιμακωτές ημερομηνίες για τα διάφορα είδη, ακόμα και για τα συγγενή – κι ας απαγορεύεται αυτό από την Ε.Ε.
«Για ένα είδος πάπιας λήγει σήμερα το κυνήγι και για το άλλο σε δέκα μέρες.
Μα πώς είναι δυνατόν να τις ξεχωρίσει ένας κυνηγός; (sic!!!!)
Το υπουργείο δεν ευνοεί μόνο το κυνήγι.
Ευνοεί και τη λαθροθηρία», λέει χαρακτηριστικά στέλεχος περιβαλλοντικής οργάνωσης (sic!!!!)
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
Η κυνηγετική χρονιά θα ξεκινήσει δειλά-δειλά στις 20/8/2008…
Με τους Έλληνες κυνηγούς να αναρωτιούνται αν θα βγει σε πέρας ομαλά και ανώδυνα…
Ή αν θα ακολουθήσουν πιθανές προσφυγές από τους συνήθεις αντιδίκους μας που είχαν λουφάξει κάποια χρόνια-όπως λ.χ συνέβη πέρυσι με την «Ζωοφιλική Ένωση» του κ. Αγγελέτου-…
Σημαίνοντας για τους κυνηγούς, την ολική επαναφορά στο «αντικυνηγετικό παρελθόν» και στις έντονες δικαστικές διαμάχες στο ΣτΕ…
Που σήμαναν την περικοπή ημερών και θηρευομένων ειδών…
Δεκαήμερο Μαρτίου, απριλιάτικα τρυγόνια, συρρίκνωση ημερών Φεβρουαρίου…
Κι όμως δεν φτάνουν όλα αυτά, «στόχος-πόθος-ευχή» η 31η Ιανουαρίου…
Ημέρα σημειολογική, ημέρα «αποκάλυψης», ημέρα «δικαίωσης»…
Για να σταματάει εκεί το κυνήγι όλων των υδροβίων…
Για λόγους «σύγχυσης και όχλησης»!!!
Γιατί έτσι το επιθυμούν και έτσι το «προπαγανδίζουν» …
Με τη γνωστή «προσποιητή» αφέλεια και την γνήσια ελληνική «κουτοπονηριά»…
Με επιμονή και περισσή υπομονή…
A priori και εκ των προτέρων κι ας μην έχουν στα χέρια τους καμιά επιστημονική μελέτη, το αντίθετο μάλιστα έχουν οι Κ.Ο πολλές…
Πιστεύοντας ό,τι αν εξακολουθήσουν να λένε τα ίδια επί μακρόν στο τέλος θα κάνουν και τους άλλους να το πιστέψουν, το επιμύθιο της «σύγχυσης» και της «όχλησης»…
Και που θέλουν να προσθέσουν στην πληθώρα των τοπικών περιορισμών και των απαγορεύσεων ακόμη έναν «αντικυνηγετικό κρίκο», που θα κάνει τις σημερινές Γενικές άδειες, να προσομοιάζουν στις περιφερειακές της περασμένης εικοσαετίας…
Από παντού διαφαινόμενοι περιορισμοί και νέες περικοπές κυνηγότοπων, αν ληφθούν υπόψη τα έκτακτα φαινόμενα όπως οι πυρκαγιές…
Από παντού επιθέσεις κατά των κυνηγών και στο βάθος και νέες ΚΥΑ που αφορούν και πρόσθετους διατοπικούς περιορισμούς με τους Εθνικούς Δρυμούς π.χ Έβρος, τα Οικοπάρκα κλπ …
Που θα παραμερίσουν και θα εξοβελίσουν το κυνήγι και από άλλους παραδοσιακούς υγροβιότοπους όπως ο Έβρος…
Σ΄ ένα θολό τοπίο όπου οι κυνηγοί, αρχίζουν σαν όλους τους υπόλοιπους Έλληνες να έχουν σοβαρά προβλήματα που προκαλεί το υπέρογκο κόστος ζωής, ο πληθωρισμός, η ακρίβεια, η σκληρή καθημερινότητα…
Κι όμως η άσκηση του κυνηγιού, μιας κατ΄ εξοχήν παραδοσιακής δραστηριότητας, με πολλαπλά άμεσα και έμμεσα οικονομικά και αναπτυξιακά οφέλη στο δύσκολο οικονομικό περιβάλλον όπου ζούμε, μιας και σε λίγο θα μιλάμε για την πολυάριθμη τάξη των «νεόπτωχων» ενοχοποιείται…
Το κυνήγι για μια ακόμη φορά (ξανα)μπαίνει στο στόχαστρο ολιγομελών ομάδων ή των ίδιων προσώπων…
Που «αναμηρυκάζουν» τα ίδια…
Γράφοντας στο δικό τους «αντικυνηγετικό Καζαμία», τις σοβαρότατες και δυσοίωνες προβλέψεις, για την τύχη των διάφορων θηραματικών ειδών, που δεν στηρίζονται στην κοινή λογική ή στην επιστημονική παρατήρηση αλλά μάλλον στα «άστρα» και στις «ψευτο-προφητείες»…
Προβλέψεις «δήθεν», που κινούνται στον χώρο όπου η «παρανόηση» συναντά την έλλειψη κοινής λογικής, οπότε για τον οποιονδήποτε κοινό νου, το μέλλον είναι προβλέψιμο!
Και ας τους διαψεύδουν τα φαινόμενα…
«Απολαύστε» όμως τους διαχρονικούς σας κόπους, με δική σας ευθύνη, διότι εκ της γνώσεως του αναπόφευκτου, ουδείς, ουδέποτε ευεργετήθηκε…
Πόσω δε μάλλον όταν αυτό, το «αναπόφευκτο», υπακούει στους άρτι ανακαλυφθέντες νόμους της «σύγχυσης» και της «όχλησης»…
«Καζαμίας» λοιπόν αποκαλείται ο «φαντασιολόγος» και «προφήτης» του καιρού αστρονόμος, που είναι ντυμένος με μακρύ ράσο, φορεί στο κεφάλι κωνικό καπέλο και κρατεί προτεταμένο τηλεσκόπιο, με το οποίο παρατηρεί τα διάφορα ουράνια σώματα…
Κατά μια πληροφορία «μεταλλαγμένοι Καζαμίες», έχουν ήδη εμφανιστεί σε Κέντρα Περίθαλψης και «νυν και αεί» Σωτηρίας Άγριων Ζώων & Πουλιών…
Κάνοντας προβλέψεις και παρατηρώντας τη «σύγχυση» και την «όχληση» που «διακατέχει» τους κυνηγούς με το «αντικυνηγετικό τηλεσκόπιο»…
Που η «ψυχή» τους, είναι πραγματικά αγνή και άδολη και αποσκοπεί στην προάσπιση του Δικαίου των Πουλιών…
Πχ των υδροβίων που πρέπει να τελειώνουν στις 31/1 όχι όμως και η μπεκάτσα, που για αυτήν θα γραφτεί οσονούπω άλλο «Δίκαιο»!!!
Όχι σαν τη δολερή και φθονερή των κυνηγών που επιμένουν για τις 10/2…
Κάποιοι όμως παλιότεροι λένε ότι απλά πρόκειται, για την «επανεμφάνιση» ενός παλιού γνωστού είδους…
Που θεωρούσαν ότι είχε «εξαφανιστεί»…
Που συνήθως έβγαινε κάθε Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο…
Αλλά κάνει και καμιά «αρπαχτή» σαν “guest star” Νοέμβριο και Δεκέμβριο…
Του antikynigeticous oikologicous hypocriticous…
«Καζαμίες» λοιπόν και «antikygeticous oikologicous hypocriticous»…
Ή όπως λένε κάποιοι άλλοι οι ίδιοι «Ιανοί–διπρόσωποι» σε νέο-Οβιδιακές αντικυνηγετικές μεταμορφώσεις ή και «παραμορφώσεις»…
Τι και αν κακοποιήθηκαν πάλι τα αυτιά μας και περισσότερο η αισθητική μας από τη (νέα) παρέλαση των «επαγγελματιών», των «ψευδολόγων–κινδυνολόγων αντικυνηγών» στο νέο πάνελ που στήνεται ενόψει της νέας ρυθμιστικής…
Όπου κάθε και τρεις και λίγο κάνουν την εμφάνισή τους άλλοτε σαν ειδικοί επιστήμονες επί παντός επιστητού, άλλοτε σαν θηραματολόγοι, άλλοτε σαν κοινωνιολόγοι ή «εγκληματολόγοι» ή ψυχολόγοι και άλλοτε πάλι σαν ειδικοί επί θεμάτων «κυνηγετικής παιδείας», κυνηγετικής οικονομίας, «κοινωνικής δικαιοσύνης» και πάει λέγοντας…
Απ’ όλα έχει ο μπαξές…
Περάστε κόσμε, τα φώτα της «αντικυνηγετικής ράμπας» άναψαν, η παράσταση αρχίζει …
Τόση «χολή» και «ανακολουθία» εναντίον του κυνηγετικού κόσμου δεν δικαιολογείται…
Ή όπως λέει και ο ποιητής:
«Το νου σου πατριώτη. Οι καιροί είναι πονηροί…
Ροπαλοφόροι καραδοκούν /χαγάνοι ορνεοκέφαλοι βυσσοδομούν /σκυλοκοίτες, νεκρόσιτοι και ερεβομανείς / κοπροκρατούν το μέλλον …» (Οδυσ. Ελύτης)