Ποιντερ

  file antonio mporei na lene oti to pointer exei tin pio dinati miti alla arxontas tis fermas einai to setter giati exei tin pio omorfi ferma… setter basika einai o orismos tis fermas.opiodipote setter:)

Καλησπέρα στην ωραία παρέα σας.

Θα ‘θελα να παρατηρήσω κάποια λάθη (κατά την δική μου πάντα άποψη) στην κατά τα άλλα αναλυτική επεξήγηση της εκπαίδευσης από την φίλη cougar.

1oν Αν ο σκύλος μάθει να σταματάει με το που πιάσει την μυρωδιά του θηράματος – ας πούμε πέρδικα – τότε το παιχνίδι είναι χαμένο γιατί αν ο σκύλος είναι από τις ράτσες με δυνατή μύτη άρα και ανοιχτή έρευνα τότε είσαι πολύ μακριά από το θήραμα. Εκτος αν εννοείς ότι αυτή η απόσταση θα μικρήνει με τόν καιρό και τις εμπειρίες του, τότε αλλάζει αλλά θα έχεις σπαταλήσει μεγάλο διάστημα. 

2ον Αν ξεκινήσεις να πας προς το θήραμα που έχεις τοποθετήσει, με το λουρί του σκύλου δεμένο έχεις πιθανότητα ο σκύλος σου να μην δείξη ενδιφέρον για έρευνα, να μυρίσει την παρουσία σου κοντά στο θήραμα και σίγουρα θα έχει μυρίσει το άλλο που υποτίθεται θα έχεις για να του το πετάξεις.

Θα συμφωνήσω με τον Αντόνιο ότι η φύση πρέπει να μιλήσει μόνη της.

Το καλό σκυλί σε μαθαίνει πως να το εκπαιδεύσης με την ηρεμία του και την καλοσύνηδεν το μαθαίνεις. Σου δείχνη μόνο του πως πρέπει να του παρουσιάσεις το μάθημα για να το καταλάβει.

Θα μοιράστω την δικιά μοθ εμπειρία μαζί σας αν και ήδη έχω μανρυγορήσει και ζητώ συγνώμη.

3ον Αν περάσεις το νόημα ότι ναι μεν σκυλάκο μου μύρισες το θήραμα εδώ μπροστά μας αλλά τελικά αυτό είναι λίγο παρακάτω και σκοτωμένο χωρίς τουφεκιά του δείχνεις ότι η παρουσία σου στο όλο συμβάν είναι περιτή και ότι αν ξαναπιάσει μυρωδιά ας ξεκινήσει να πάει να φέρει το πουλί, δεν χρειάζεται τουφεκιά.

Πριν απ’ όλα τα παρακάτω που θα περιγράψω είχα κάνει και εγώ στο σκυλί από μικρό την εκπαίδευση με το μπεκατσόφτερο και την πετονιά και το Πόιντέρ μου είχε ήδη μάθει να στέκεται ακίνητο πολύ ώρα.

Αμόλυσα 2 πέρδικες σε επίπεδο μέρος όχι πολύ ντυμένο αλλά αρκετό για να κρυφτεί το πουλί και από διαφορετικό αυτοκίνητο χωρίς να αγκίξω καθόλου τα πουλιά. Ξεκίνησα (λάθος μου) και εγώ με ένα μακρύ σχοινί. Το σκυλί κανένα ενδιφέρον (λες και είχαμε βγει βόλτα στο πάρκο). Απελπισμένος και βασιζόμενος στην τύχη και στο ενσικτό του το άφησα ελευθερό.Στα επόμενα 2 λεπτά είχε πιάσει το σημείο που πέρασε το πουλί και το ακολούθησε. Λόγω απειρίας έκανε το σφάλμα και ενώ έκοψε ταχύτητα στο ανέβασμα της μυρωδιάς δεν σταμάτησε ώσπου να δει το θήραμα μπροστά του. Εκεί όμως ακινητοποιήθηκε παρ’ όλο που απείχει μόλις ένα μέτρο. Κόντοστάθηκα και το πουλί ξεπετάχτηκε μόνο του αλλά εγώ δεν πυροβόλησα γιατί ήξερα ότι όλη η σκηνή έιχε λάθη και δεν θα έπρεπε να ολοκληρωθεί με ντουφεκιά και απόρτ.

Όταν ξαναβρήκαμε την πέρδικα ο σκύλος αμέσως έκοψε ταχύτητα από πολύ ποιο νωρίς και πλησίασε το πουλί χωρίς να επιχειρήσει να το δει αλλά πάλι σε κοντινή απόσταση ικανή να διώξει το άγριο θήραμα – σε ελεύθερο κυνήγι – νωρίς. Επειδή όμως η όλη διαδικασία είχε φτάσει το 80% από το ζητούμενο στο ξεπέταγμα του θηράματος ντουφέκισα.

Τώρα το πουλί είχε πέσει σ’ ένα μικρό ρέμα. Ο σκύλος το έχει βρει το έχει καπακώσει και με κοιτάει από μακριά με ένα επιθετικό αλλά και λίγο απορημένο βλέμα. Του ζητούσα συνεχώς να μου το φέρει χωρίς καμία αντίδραση του σκύλου παρόλο που ήταν πολύ καλός στο απόρτ. Η μόνη σκέψη που έκανα ήταν να του φωνάξω μπράβο – μπράβο και αυτός να το εκλάβει ότι έκανε κάτι σωστό και το θήραμα είναι δικό μας εφόσον κατάλαβε από την ηρεμία μου και τον τόνο της φωνής μου ότι δεν ανυσηχώ και δεν περιμένω να ξανατουφεκίσω. Το θήραμα είναι ήδη δικό μας.

Συγνώμη και πάλι αν κούρασα όσους κατάφεραν να διαβάσουν το μήνυμα και ελπίζω ο φίλος που άνοιξε το θέμα να βγάλει κάποια άκρη.

Κυρίως επικεντρώθηκα στην άποψη της cougar και στα λάθη που ίσως προκύψουν αν ακολουθήσεις τις συμβουλές της. Το ίσως που αν παρατήρησες χρησιμοποιώ είναι γιατί υπάρχουν σκυλιά που είναι νευρικά και ενώ έχουν φοβερό κυνηγετικό πάθος δεν εκπαιδεύονται εύκολα.

Τα σκυλιά σου παίζουν ακόμα γιατί μάλλον δεν τους δίνεις αλλού την ευκαιρία να το κάνουν. Δεν είναι άνθρωποι που μπορείς να τους κλείσης σ’ ένα εργοστάσιο και να τους ξεζουμίσεις γιατί έχουν ανάγκη τα χρήματα.

Τα σκυλιά σου κυνηγήσουν δεν κυνηγήσουν το φαί τους και το σπίτι τους θα το έχουν και το ξέρουν. Κυνηγούν μαζί σου από ένστικτο αλλά και γιατί το γουστάρουν. Είναι ένα ατέλειωτο παιχνίδι γι’ αυτά εφόσον μην ξεχνάς δεν απολαμβάνουν αυτά που πιάνουν.

Πόλύ κακώς δεν τα βγάζεις μαζί. Να το κάνεις. ϊσως να περάσει αρκετή ώρα το πρωί ώσπου να βάλουν μύτη κάτω, αλλά πίστεψέ με όταν πέσουν σε πουλιά θα τα δεις να συνεργάζονται απίστευτα. Πρέπει να συνεργαστούν. Δεν μπορεί να παίζουν όλη μέρα. Πιθανόν να τα βλέπεις το ένα να ψάχνει και το άλλο να το κυνηγάει από πίσω, δεν είναι απαραίτητα παιχνίδι, είναι και θέμα ανταγωνισμού, θέλει αυτό που ακολουθεί να πεταχτεί μπροστά από το άλλο για να του πάρει το θήραμα. Γι’ αυτό θα είσαι πάντα δίκαιος άσχετο με το ποιος έκανε την φέρμα ή έφερε το πουλί. Ζηλεύουν σίγουρα.

Το παιχνίδι με το μπεκατσόφτερο δεν ξέρω αν τους το έχεις κάνει ποτέ. Ακούγεται γελοίο σ’ αυτήν την ηλικία αλλά τα σκυλιά όσο ζουν μαθαίνουν, απλά όταν μεγαλώσουν πολύ δεν έχεις να τα μάθεις και τίποτα άλλο.

Είχα πάει στο Αγγελόκαστρο Μεσολλογίου και μας φιλοξένησαν για ορτύκι και κάποια υδρόβια σε ποτάμι. Δύο σκυλιά που είχαν αυτοί που μας φιλοξένησαν ήταν ημίαιμα Πόιντερ και Σέττερ περίπου. Όταν ανέβηκαν στην καρότσα πήγαιναν σταυρωτά ταυτόχρονα. Σε κάθε διαστάυρωση κατέβεναν και ανέβεναν στην καρότσα ταυτόχρονα. Όταν χτυπήσαμε ένα παπί στο ποτάμι ο ένας σκύλος απορτάρησε το θήραμα από το νερό μέχρι την όχθη και το άφησε μπροστά στον άλλον σκύλο ο οποίος και το έδωσε στο αφεντικό του.

Στο τριφύλλι τέτοια διασταυρωτή έρευνα χιαστή μεταξύ τους τα σκυλιά δεν το έχω δει πότε και πουθενά. Δεν νομίζω ότι ο άνθρωπος αυτός είχε κάνει κάποια ιδιαίτερη εκπαίδευση και δεν νομίζω να ήξερε παραπάνω απ’ ότι ξέρουμε εμείς. Απ’ ότι καταλαβαίνω και ΄συ είσαι μέσα στα κυνήγια. Δώσε λίγο χρόνο στα σκυλιά σου. Πίστεψε με σε λίγο καιρό θα θες εσύ να παίζεις μαζί τους αλλά θα τρως άκυρο. Θα έχουν την έκφραση “πάμε τώρα για καμιά μπεκατσούλα και μετά βλέπουμε”.

Όσο για το ενστικτό τους ίσως δεν στο εξήγησα όπως ακριβώς το σκεφτόμουν. Δεν μπορείς να τ’ αφήσεις τελείως ελεύθερα. Θα επιμείνης στην επανάληψη της βασικής εκπαίδευσης. Κάτσε, κοντά, μείνε, απορτάρισμα μόνο με αντικείμενα απέφυγε τα ψόφια πουλιά, αλλαγές κατεύθυνσης κτλ. Στον κυνηγότοπο θα προσπαθείς να έχεις το έλεγχο “χονδρικά” δηλαδή θα κάνεις εσύ το παιχνίδι με ήρεμη δύναμη -και να ψάχνει σε άλλη κατεύθυνση από αυτή που του ζήτησες δεν χάθηκε και ο κόσμος ίσως τα πουλιά να βρεθούν έκει που δεν τον έστειλες και να παίζουν κάποια ακατάλληλη στιγμή ή να χαθούν για λίγο δεν χρειάζονταιφωνές. Το άγχος μακριά απο ‘σένα και τα σκυλιά σου. Αν έχεις υπομονή θα κερδίσεις. Μετέφερε την δικιά σου ηρεμία και στα σκυλιά.

Ελπίζω να μην σε μπέρδεψα. 

Η ανταμοιβή και το ένστικτο ικανοποιούνται με τη θανατωση απο τον κυνηγό και τη θηραματοφορία.Εγω όσες φορές πέταξα ορτύκι στο σκύλο τα παρατησε όλα (φερμα,σημασία στο τι κανω και που βρίσκομαι εγω κτλ) και σκότωσε το πουλι.Ισως ικανοποιήθηκε πληρως το ένστικτο του αλλα στο άγριο θήραμα΄το πουλι δεν καθεται να το πιάσει ο σκύλος.πρέπει να γίνει αντιληπτος ο ρολος του κυνηγού(μόνο αυτος μπορεί να σκοτωνει)΄και ο σκυλος ερευνά φερμαρει,απορταρει.

  Τώρα οσον αφορά το αν θέλουμε ένα σκυλο που να βρισκει πάνω μας οτι και στη φύση λέω οτι είναι οτι είναι προτιμότερο να πιστευέι οτι το οδήγω (κύνας+αγω) σε όλα τα καλα και οτι εχουμε μια κοινή αναζήτηση.Αλλωστε κανείς δεν πείθει ενα σκυλο οτι έρχεται απο αυτόν μια μπεκατσα η μια περδικα.Αν τα θέλει ο σκύλος αυτα πρέπει  να ανοιχτεί και γενικα να κάνει σωστα το πολο του.

Δεν διαφωνώ ως προς το υπολοιπο κομμάτι της εκπαίδευσης αλλα νομίζω οτι δίνοντας του κατι να κυνηγήσει του γίνεται αντιληπτό οτι αυτο πρέπει να κάνει.Αν υποθέσουμε οτι προλαβαινεις και  αστοχείς σε ένα αγριο θήραμα το σκυλι θα ξαναφερμάρει ή θα περάσει τη μπεκάτσα για θήραμα εκτροφείου και θα προσπαθεί να τη πιάσει με το σ΄τομα?

Με εκτίμηση για το χρόνο σου