Συνάδελφοι εγώ θα συμφωνήσω με τον φίλο Λεωνίδα και τον φίλο Γιώργο (μιας που έγραψαν πρώτοι) αλλά και με τους υπόλοιπους που έγραψαν μετά για τα υδρόβια. Είναι ένα κυνήγι που σε συναρπάζει. Και μόνο το ξημέρωμα στον βάλτο προσφέρει φοβερές εικόνες και ήχους.
Βέβαια αυτό νιώθω αυτήν την στιγμή ίσως γιατί δεν έχω ζήσει την μεγάλη πραγματικά μέρα που όλοι φανταζόμαστε σε αντίθεση με το κυνήγι της τσίχλας οπου έχουν δει τα μάτια μου αρκετά. Μάλιστα για να δυσκολέψω λίγο το κυνήγι της τσίχλας και να το κάνω πιο δύσκολο δεν την κυνηγώ στο καρτέρι αλλά μόνο στο περπατητό. περπατητό βέβαια που λίγο διαφέρει από το κυνήγι της πέρδικας (αυτό το ανακάλυψε ο φίλος μου που πάμε για κυνήγι μαζί όταν την πρώτη φορά που του είπα να πάμε για περπατητό γύρισε με πυρετό σπίτι όντας τσιχλάκιας με σήμα το καρεκλάκι).
Θα ήθελα να πω όμως οτι ότι κυνήγι και να διαλέξει κανείς δεν πιστεύω να υπάρχει κανένας κυνηγός που να μην ζητά μια καλή μέρα κυνηγετική, άσχετα του είδους του θηράματος που θα κυνηγήσει. Αυτό πιστεύω άλλωστε οτι είναι η πεπτουσία της παραδοσιακής ασχολίας που λέγεται κυνήγι.