Κοντακι – Ξύλα – Φινίρισμα

Αν το κοντακι μας εχει κτυπηματα , βαθουλωματα που δεν φευγουν απο το τριψιμο πως τα καλυβουμε;

Καπου ειχα διαβασει για διαδικασια σιδερωματος αλλα δεν θυμαμαι και καλα , αν στοκαριστει πως θα φαινετε μετα το λινελαιο ;

Μην βαλεις στοκο στο κοντακι. Δεν θα πιασει τιποτα εκει επανω μετα. Αν πρεπει να κανεις κατι τετοιο τοτε παρε εποξικη 2 στοιχειων. Ανακατεψε τη με λιγο νεροχρωμα απο αυτο που θα βαλεις στο κοντακι, βαλε και λιγο ροκανιδι απο το αυτο που εχει προκυψει μεχρι τωρα και καλυψε αυτο που θες. Παλι μπαλωμα θα μεινει αλλα θα ειναι πιο ελκυστικο….

Το σιδερωμα γινεται οπως σου ειπε και ο Μαρκος. Προσωπικα σιδερωμα κανω παντα! Ασχετα αν εχει βαθουλωματα η οχι. Με αυτη την τεχνικη "σηκωνεις" τις ινες του ξυλου και τα νερα γινονται πιο εντονα. Το κανω παντα 2-3 φορες και το αποτελεσμα ειναι εντονα και τονισμενα νερα. Μερικοι βρεχουν το κοντακι με οινοπνευμα και τα αφηνουν να στεγνωσει. Η ταχεια εξατμιση του οινοπνευματος λειτουργει οπως ο ατμος και ανασηκωνει τις ινες. Δεν συγκρινεται ομως με το σιδερωμα.

Τελος να ξερεις οτι αν εχεις να αντιμετωπισεις βαθουλωμα τοτε με το σιδερο θα το φτιαξεις. Αν ομως εχεις καποια οξεια αμυχη στο ξυλο τοτε επειδη η συνοχη των ινων θα εχει διακοπει το αποτελεσμα δεν θα ειναι 100%.

Στα κοντακια που είναι αρκετά χτυπημένα και η ίνες τους είναι σμπαραλιασμένες η από ραγάδες και σκασίματα του ξύλου κατά την κατασκευή του χρησιμοποιούν ‘’ Γομολάκα’’… περνάμε μετά επάνω λίγο Κασία … τρίβουμε ελαφρά ώστε να μην ξεθωριάσει η Κασία … αμεσως μετά με το που στεγνώσει είναι έτοιμο και για λάδια αλλά και για λούστρα … καλημέρα σας

Παιδια μου εδωσε ενας φιλος Αγιογραφος ενα μπουκαλι νευτι Βενετιας ανανεμιγμενο με ρετσινι πευκου , κολοφωνιο και κεχριμπαρι , το δοκιμασα σε μια ξυλινη επιφανεια και ειναι ενταξει.

Τι λετε να το χρησιμοποιησω ; Μυριζει και ωραια

Ένα πολύ καλό άρθρο για το λουστράρισμα με γομαλάκα βήμα-βήμα, απο τους Orville και Robert Milburn.

http://www.milburnguitars.com/fpbannerframes.html

http://www.karellas.gr/product.php?id=123

Η ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΟΥ ΝΙΟΥΕΛ

Λύσειs για το φινίρισμα

Η αμερικανική δασική υπηρεσία έχει έναν επιστημονικό κλάδο που ερευνά την τεχνολογία του ξύλου και ένα ερευνητικό έργο που έκαναν οι επιστήμονες ήταν να ελέγξουν την αποτελεσματικότητα των φινιρισμάτων ξύλου…

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των επιστημόνων, τα φινιρίσματα που επικάθονται στο ξύλο και δημιουργούν εξωτερική αδιαπέραστη «επιδερμίδα», είναι τα πιο αποτελεσματικά. Φινιρίσματα όπως η εποξική ρητίνη, τα συνθετικά βερνίκια και χρώματα δεν επιτρέπουν τη διείσδυση υγρασίας στο ξύλο και έτσι προστατεύουν και δεν επιτρέπουν διαστολές και συστολές.

Τα φινιρίσματα που διεισδύουν στο ξύλο, όπως για παράδειγμα το λινέλαιο και το λάδι τανγκ, προσφέρουν το… ένα δέκατο της προστασίας που προσφέρουν τα σύγχρονα υλικά!

Αυτά τα αποτελέσματα αφορούν περισσότερο σκληρές χρήσεις ξυλείας, όπως βάρκες και εξωτερικά κουφώματα σπιτιών. Ομως έχουν σχέση και με τα όπλα που θα εκτεθούν σε σκληρές καιρικές συνθήκες (και σε αυτές συμπεριλαμβάνεται και το φως του ήλιου).

Το πρόβλημα είναι ότι τα συνθετικά υλικά δεν δίνουν καμιά ομορφιά στο ξύλο. Καθώς επικάθονται στην επιφάνεια δίνουν μια πλαστική υφή, ενώ στα χέρια δίνουν την εντύπωση ότι γλιστρούν, ειδικά όταν είναι βρεγμένα. Πώς λοιπόν, μπορεί να συνδυαστεί η προστασία των συνθετικών με την ομορφιά του παραδοσιακού λινελαίου; Αυτό είναι ένα πρόβλημα που ανέλυσε πριν από πολλά χρόνια ο Αμερικανός κοντακάς Νιούελ γράφοντας τα συμπεράσματα στο βιβλίο του (έκδοση 1943)!

Τα σημερινά βερνίκια έχουν δυνατότητες που δεν είχαν τα παλιά υλικά, όπως αυξημένη διείσδυση και ελεγχόμενη σκληρότητα.

Η τακτική του Νιούελ ήταν να εμποτίσει το γυμνό ξύλο με αραιωμένο συνθετικό βερνίκι. Η αραίωση ήταν ένα μέρος βερνίκι προς τέσσερα μέρη διαλυτικό ώστε το μείγμα να είναι τόσο αραιό που διείσδυε βαθιά μέσα στο ξύλο. Το βάθος διείσδυσης που αναφέρει ο Νιούελ είναι γύρω στα 15 χιλιοστά. Η τεχνική του ήταν να περνά το ξύλο συνεχώς με το μείγμα μέχρι να φτάσει το σημείο κορεσμού, δηλαδή το ξύλο να μην μπορεί να δεχτεί άλλο μείγμα. Αφού στέγνωνε το βερνίκι το κοντάκι τριβόταν μέχρι να φύγει κάθε ίχνος βερνικιού από την επιφάνεια. «Το βερνίκι που μένει βαθιά μέσα στο ξύλο είναι αυτό που ενδιαφέρει», έγραψε χαρακτηριστικά ο Νιούελ…

Μετά το τρίψιμο ακολουθούσε γέμισμα των πόρων της επιφάνειας. Οσο και αν ακούγεται παράξενο, το βερνίκι δεν γεμίζει τους πόρους της επιφάνειας. Το γέμισμα μπορεί να γίνει με τον παραδοσιακό τρόπο, δηλαδή την τριμμένη ελαφρόπετρα με γομαλάκα, ή με πιο εξωτικά μέσα, όπως για παράδειγμα την κόλλα… από ασπράδι αβγού! Μετά το γέμισμα ακολουθεί λείανση της επιφάνειας με ολοένα και πιο ψιλά ντουκόχαρτα. Η λείανση συνήθως φτάνει μέχρι το νούμερο 800, αν και μερικοί απαιτητικοί κοντακάδες φτάνουν μέχρι και το νούμερο 2000, που κάνει την επιφάνεια του ξύλου να γυαλίζει κυριολεκτικά σαν καθρέφτης.

Με το ξύλο σφραγισμένο, τους πόρους γεμισμένους και την επιφάνεια λειασμένη, το τελικό φινίρισμα είναι το παραδοσιακό λινέλαιο. Το λινέλαιο διεισδύει μερικά χιλιοστά στην επιφάνεια, έστω και αν το ξύλο είναι εμποτισμένο με βερνίκι. Το λινέλαιο δίνει στο ξύλο την εμφάνιση και την υφή του παραδοσιακού φινιρίσματος, αλλά το ξύλο είναι σημαντικά πιο προστατευμένο από ό,τι θα ήταν με σκέτο λινέλαιο. Με το βερνίκι κάτω από την επιφάνεια να δρα σαν ασπίδα εναντίον της υγρασίας, το λινέλαιο καλείται να κάνει αυτό που κάνει πολύ καλά: να καλλωπίσει και να προστατεύσει την επιφάνεια και όχι το σύνολο του κοντακιού.

Αυτά που κατάφερνε ο Νιούελ στη δεκαετία του 1940 και ΄50 με τα τότε υλικά, σίγουρα είναι επιτεύξιμα με τα σύγχρονα βερνίκια υψηλής τεχνολογίας. Τα σημερινά βερνίκια έχουν δυνατότητες που δεν είχαν τα παλιά υλικά, όπως αυξημένη διείσδυση και ελεγχόμενη σκληρότητα. Οπως έχουν αναφέρει μερικοί αναγνώστες που εφάρμοσαν τις τεχνικές του Νιούελ, το φινίρισμα που αποδίδει είναι εξαιρετικά ανθεκτικό, και δείχνει ότι όντως σταθεροποιεί το ξύλο ώστε να μην υπάρχουν φαινόμενα συστολής και διαστολής, που τόσο ταλανίζουν τους κατόχους καλών όπλων.

Η μέθοδος Νιούελ, με βελτιώσεις, φαίνεται να λύνει πολλά προβλήματα. Ομως το φινίρισμα του ξύλου δεν θα πάψει να αποτελεί αντικείμενο πειραμάτων για τους ενθουσιώδεις… Η καρυδιά έχει γοητεία που ξεπερνά τα ψυχρά επιστημονικά στοιχεία, και αυτό δεν είναι κακό.

Συμφωνώ απόλυτα με το Λευτέρη!
Αυτό το κιτ φινιρίσματος το έχω κι εγώ και το έχω δοκιμάσει. (Εγώ το πήρα από ένα οπλομάγαζο εδώ στα Χανιά).
Επιβεβαιώνω ότι είναι εξαιρετικό.
Υ.Γ. Το έχει αναφέρει κι ο Κυπρίδημος πολλές φορές σε κείμενά του. Μάλιστα σε ένα dvd της σειράς "Κυνηγετική Τεχνογνωσία" του Χατζιώτη, που έβαζε πέρισυ το "ΤΥΠΟΣ-ΚΥΝΗΓΙ" (αν θυμάμαι καλά), παρουσιάζει μια διαδικασία "γρήγορης ανακαίνισης" των ξύλων μιας BREDA με αυτό το "λάδι".(Αν και εγώ προτιμώ να ακολουθώ πιστά τις οδηγίες χρήσης).

Στελιο σε παρακαλω αν σου ειναι ευκολο μπορεις να μου στειλεις με ΠΜ το τηλ του οπλομαγαζου εκει στα Χανια ;

Ευχαριστω εκ των προτερων

Μιχαλης

Αφου δε "με χωράει ο τόπος" τώρα που τέλειωσε το κυνηγι είπα και εγώ να φτιάξω τα ξύλα του μπαικαλ (o/u) που απέκτησα φέτος και τα ανοιχτόχρωμα ξύλα του δεν μου άρεσαν καθόλου.

Αυτή την φορα χωρίς σίλερ…αλλά με λαδι tru oil της beretta.

Περιληπτικά:
1)Τρίψιμο με γυαλόχαρτα Νο: 400,600,800,1000,1200.
2)Βάψιμο (2 χερια)με νερόχρωμα καρυδί.
3)ξανα ελαφρύ τρίψιμο με 1200.
4)Tru oil (4 χερια μεχρι στιγμής)

Προς το παρον απο αδιαβροχοποιήση νομίζω είναι αρκετά καλό.-να μην πω τέλειο.
Αλλά σκέφτομαι να φτιάξω μια κεραλοιφή με φυσικό κερι μελισσας και ελαιόλαδο και να το περασω σε κανα μήνα.

Εντυπώσεις:
-Νερόχρωμα δεν ξαναπιανω ποτέ…μου έβγαλε την ψυχή.
-Το tru oil της beretta καλο αλλά πανάκριβο.(18 ευρώ στη λαμία σε καταστημα). Ισως να γυαλίζει υπερβολικά (για μερικους )σε σχεση με το καλλιτεχνικό λινέλαιο,αλλά στεγνώνει πάρα πολυ΄γρήγορα και δεν σου παίρνει ολόκληρες εβδομάδες να ασχολείσαι.

http://www.e-artemis.gr/forum/uploads/1332…1378_160240.jpg

http://www.e-artemis.gr/forum/uploads/1332…_1378_23092.jpg

http://www.e-artemis.gr/forum/uploads/1332…_1378_80210.jpg

http://www.e-artemis.gr/forum/uploads/1332…_1378_95078.jpg

το αποτελεσμα δειχνει πολυ ωραιο.
μαλλον επεσε επιμελεστατο τριψυμο.
αυτες οι φωτο ειναι τραβηγμενες οταν το προιον αυτο της μπερετα δεν εχει στεγνωσει ακομα????
δειχνει ( στις φωτο δειχνει πολυ γιαλαδα ,,ισως να ειναι και το φλας… δυσκολο να μαντεψω )
οταν στεγνωνει εχει αυτη την γιαλαδα??? ποσο χρονο ,,σε κλειστο χωρο να φαντασθω,, κανει να στεγνωσει αυτο το προιον ???
υποψιαζομαι καποια ουσια με βαση βερνικιου μεσα στο λαδι… ισως και για αυτο μας μεταφερεις οτι στεγνωνει σχετικα γρηγορα..
φιλικα mark cal20