ΜΕΘΟΔΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΠΟΥΛΟΣΚΥΛΩΝ

Επισκόπηση 15 δημοσιεύσεων - 1,216 έως 1,230 (από 1,425 συνολικά)

← 1 2 3 … 81 82 83 … 93 94 95 →

Posted In: Εκπαίδευση

Συμμετέχων
Ημ. εγγραφής:
20/05/2003
Αρ. μηνυμάτων:
4107

Kalliston Hellas στις 12 Ιανουαρίου 2013 στις 21:16 #403214

EFKLIDIS wrote:

Καλημερα κε Νικολακοπουλε η γνωμη μου ειναι σαν κυνηγος να το περπαταει το σκυλο και να ντουφεκαει απομακρυνομενες τσιχλες . Το κατευθυνομενο απορτ δεν βολευει τον κυνηγο .αν ανεμιζει το σκυλι στα 20μετρα μετα τη ντουφεκια [κοντυνη καλως ] αν ομως πεφτει η τσιχλα 10 ελιες πιο περα Η 15 ελιες τι γινεται ?. Το εμφυτο απορτ του σπρινγκερ δεν πρεπει κατα την γνωμη μου να το περιοριζουμε , εκτος και δεν πολυκυνηγαει ο Michalliw 77.

Καλησπέρα EFKLIDIS, θα προτιμούσα το Γιάννης αντί του κε Νικολακόπουλε, όλοι μια παρέα είμαστε, έστω και άγνωστοι.

Ίσως να θέλεις να πεις πως δεν βολεύει η ακινησία στο ξεπέταγμα ή την τουφεκιά, για να τρέχει μέχρι να δει που θα πάει το πουλί, εκεί θα συμφωνήσω μαζί σου, ειδικά για όσους κυνηγούν περισσότερο τσιχλοκότσυφα, τρυγόνια κλπ, και λιγότερο τα εδαφόβια μπεκάτσα, ορτύκι ή τριχωτά.

Το κατευθυνόμενο απόρτ είναι άσχετο από την ακινησία, δεν περιορίζει το «έμφυτο» απόρτ των Σπρίνγκερς. (Το έμφυτο είναι εντός εισαγωγικών γιατί ότι φυτρώνει μόνο του δεν είναι πάντα και το σωστό). Αντίθετα τους ανοίγει τους ορίζοντες, τόσο μεταφορικά όσο και στην πραγματικότητα. Θέλω να πω, πως το εργασιακό στάνταρτ των Σπάνιελς προσδιορίζει την εμβέλεια δράσης των το πολύ (σε ανοικτό τοπίο) τα 20-25 μέτρα. Αν πρόκειται για τσίχλα που ήταν στο οπτικό του πεδίου, ένα μη εκπαιδευμένο κυνηγόσκυλο, θα τρέχει ξοπίσω της μέχρι να πέσει. Αν όμως δεν είναι στο οπτικό του πεδίο τότε πως θα την βρει; Οι σκύλοι επειδή είναι πολύ κοντά στο έδαφος δεν έχουν πάντα την ευκαιρία να βλέπουν την πτώση του θηράματος έστω και αν παρακολουθούν το όπλο. Θα πρέπει να το κατευθύνουμε εμείς με εντολές, χωρίς να τρέχουμε από πίσω, έτσι μπορεί να φύγει τόσο μακριά όσο να βρει το θήραμα. Προσωπικά όχι απλά με βολεύει αλλά θεωρώ ατέλεια του σκύλου αν δεν μου φέρνει όλα τα θηράματα (και αυτά που είδε και αυτά που δεν είδε).

Στο 6ο βιντεάκι που ανέβηκε αυτές τις ημέρες στο http://www.pvstv.com δείχνω πως μαθαίνουν το κατευθυνόμενο απόρτ και πώς να ανοίγονται με την εντολή «πίσω» μέχρι να φτάσουν στο θήραμα και μάλιστα αν έχουν πέσει 2 ή 3 να αρχίζουν από το τελευταίο.

Φυσικά αυτό που γράφεις: περπάτα, είναι η ουσία που θα φέρει την εκπαίδευση στην πράξη. Αν κάποιος δεν θέλει να κάνει άπειρα χιλιόμετρα με την πιθανότητα να κάνει και πολλά λάθη πάνω στο πραγματικό κυνήγι που καταγράφονται αρνητικά στον μυαλό του σκύλου, είναι καλύτερα (κατά την γνώμη μου), να δουλέψει σε συνθήκη οργανωμένου σεναρίου με ντάμυς και όχι θηράματα. Γι΄αυτό σημειώνω πάντα πως πρώτα εκπαιδεύουμε και μετά βγαίνουμε στον κυνηγότοπο.

Συμμετέχων
Ημ. εγγραφής:
15/11/2012
Αρ. μηνυμάτων:
300

EFKLIDIS στις 14 Ιανουαρίου 2013 στις 09:18 #403455

Καλημαρα   κε Γιαννη , εχω ενα σεττερ [ δειλο] δεν απλωνεται παει μεχρι 20-30μετρα , δεν ασχοληθηκα ποτε μαζι του πολυ για το κυνηγι μπεκατσασ η περδικας για μας τετοιο σκυλι ειναι θελει πολυ χρονο να ψαξει ενα μερος . Το παιρνω μαζι μου και μου κανει παρεα οταν ψαχνει το αλλο . Και ομως και φερμαρει,[ δεν ειναι κροτοφοβο ] και απορταρει παρακολου θουντας τη ντουφεκια απο μονο του .Ειναι απο τη καλυτερη γεννα που ειχα κανει ,δεν το εδωσα σε φιλο κυνηγο το κρατησα και το πηγαινω στις τσιχλες το τελευταιο 10ημερο του φεβρουαριου [περπατητο] απορω απο τι αποσταση κανει απορτ δεν θα το πιστεψεις. Ειναι 5 χρονων τρικολορε σεττερ πανεμορφη και ομως για σεττερ ειναι πικρα .

Συμμετέχων
Ημ. εγγραφής:
20/05/2003
Αρ. μηνυμάτων:
4107

Kalliston Hellas στις 14 Ιανουαρίου 2013 στις 18:14 #403560

EFKLIDIS wrote:

Καλημαρα κε Γιαννη , εχω ενα σεττερ [ δειλο] δεν απλωνεται παει μεχρι 20-30μετρα , δεν ασχοληθηκα ποτε μαζι του πολυ για το κυνηγι μπεκατσασ η περδικας για μας τετοιο σκυλι ειναι θελει πολυ χρονο να ψαξει ενα μερος . Το παιρνω μαζι μου και μου κανει παρεα οταν ψαχνει το αλλο . Και ομως και φερμαρει,[ δεν ειναι κροτοφοβο ] και απορταρει παρακολου θουντας τη ντουφεκια απο μονο του .Ειναι απο τη καλυτερη γεννα που ειχα κανει ,δεν το εδωσα σε φιλο κυνηγο το κρατησα και το πηγαινω στις τσιχλες το τελευταιο 10ημερο του φεβρουαριου [περπατητο] απορω απο τι αποσταση κανει απορτ δεν θα το πιστεψεις. Ειναι 5 χρονων τρικολορε σεττερ πανεμορφη και ομως για σεττερ ειναι πικρα .

Καταλαβαίνω, όντως είναι μεγάλη πίκρα να μη φεύγει ένα Σέττερ. Γιατί όμως δεν προσπάθησες να της το μάθεις; εντάξυ δεν θα έφευγε περισσότερο από 100 – 120 μέτρα αλλά πόσοι και πόσοι δεν τα θέλουν τόσο κοντινά. Τώρα δε που τα χρόνια περνάνε και τα βουνά ψηλώνουν…

Συμμετέχων
Ημ. εγγραφής:
15/11/2012
Αρ. μηνυμάτων:
300

EFKLIDIS στις 14 Ιανουαρίου 2013 στις 18:51 #403571

Kalliston Hellas wrote:

EFKLIDIS wrote:
Καλημαρα κε Γιαννη , εχω ενα σεττερ [ δειλο] δεν απλωνεται παει μεχρι 20-30μετρα , δεν ασχοληθηκα ποτε μαζι του πολυ για το κυνηγι μπεκατσασ η περδικας για μας τετοιο σκυλι ειναι θελει πολυ χρονο να ψαξει ενα μερος . Το παιρνω μαζι μου και μου κανει παρεα οταν ψαχνει το αλλο . Και ομως και φερμαρει,[ δεν ειναι κροτοφοβο ] και απορταρει παρακολου θουντας τη ντουφεκια απο μονο του .Ειναι απο τη καλυτερη γεννα που ειχα κανει ,δεν το εδωσα σε φιλο κυνηγο το κρατησα και το πηγαινω στις τσιχλες το τελευταιο 10ημερο του φεβρουαριου [περπατητο] απορω απο τι αποσταση κανει απορτ δεν θα το πιστεψεις. Ειναι 5 χρονων τρικολορε σεττερ πανεμορφη και ομως για σεττερ ειναι πικρα .

Καταλαβαίνω, όντως είναι μεγάλη πίκρα να μη φεύγει ένα Σέττερ. Γιατί όμως δεν προσπάθησες να της το μάθεις; εντάξυ δεν θα έφευγε περισσότερο από 100 – 120 μέτρα αλλά πόσοι και πόσοι δεν τα θέλουν τόσο κοντινά. Τώρα δε που τα χρόνια περνάνε και τα βουνά ψηλώνουν…

KALLISTON HELLAS
Και δια το πιστόν
Γιάννης Νικολακόπουλος

Πιο ευκολο ειναι να μαζεψεις ενα πολυ ανοικτο σκυλι παρα ενα σκυλι δειλο κοντινο .Τρεις περιοδους διπλα στη μανα της [μαστορας] ανοιγοταν , αλλα λες και τι τραβαγε κατι πισω σε 3 λεπτα στρεσαρισμενη ,ιδιως αν ακουσει ξενο σκυλι η κυνηγο δε σου λεω τιποτα [ μπερδευται στα ποδια μου]. εχει ομως και κατι καλο για μενα .Μολις ακουσει μπιπερ [ της μανασ] φευγει τι βρισκει οπου ειναι και συναινει , με βοηθαει να προσανατολιζομαι στις μακρυνες φερμες λογω βαρυκοιας την παρακολουθω που παει . Κοψτοφερη μπεκατσα δεν την βαζει στο στομα την παταει και την γαβγιζει .Σκοτωμενη την απορταρει . Αν μπορουσε να μιληση θα την πηγαινα σε ψυχολογο . Μεχρι τωρα    εχω καταλαβει οτι τα ελλειποβαρη νεογεννητα κουταβια ειναι ανισοροπα και νευρικα ισως τα αδελφια τους που εχουν φυσιολογικο βαρος τα παιζουν ασχημα το πρωτο διμηνο και ετσι δημιουργουνται προβληματα . τετοιο σκυλι δεν το δινω σε κυνηγω ουτε το ζευγαρωνω .

Συμμετέχων
Ημ. εγγραφής:
20/05/2003
Αρ. μηνυμάτων:
4107

Kalliston Hellas στις 15 Ιανουαρίου 2013 στις 12:24 #403696

Πιο ευκολο ειναι να μαζεψεις ενα πολυ ανοικτο σκυλι παρα ενα σκυλι δειλο κοντινο

Σωστό αυτό, προσωπικά δεν μου αρέσουν τέτοιου είδους σκύλοι και δεν θα ήθελα να μου ξανατύχει φοβικός σκύλος…. Όμως… υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που με σωστή μέθοδο περνάει ο φόβος σε δεύτερο επίπεδο και επιτυγχάνεται μια αξιοπρεπής κυνηγητική συνεργασία, δεν θα γινόταν το άριστο κυνηγόσκυλο αλλά τα 100 – 120 μέτρα θα τα έψαχνε, σε αυτό συνηγορεί και το ότι όταν ακούσει το μπίπερ φεύγει.

Τρεις περιοδους διπλα στη μανα της [μαστορας] ανοιγοταν , αλλα λες και τι τραβαγε κατι πισω σε 3 λεπτα στρεσαρισμενη ,ιδιως αν ακουσει ξενο σκυλι η κυνηγο δε σου λεω τιποτα [ μπερδευται στα ποδια μου].

Προσωπικά θα χρησιμοποιούσα αυτή την τακτική μόνο για μικρό χρονικό διάστημα, θα προσπαθούσα να δουλέψω το κουτάβι μόνο του, να του ανεβάσω το ηθικό και την αυτοεκτίμηση.

εχει ομως και κατι καλο για μενα .Μολις ακουσει μπιπερ [ της μανασ] φευγει τι βρισκει οπου ειναι και συναινει , με βοηθαει να προσανατολιζομαι στις μακρυνες φερμες λογω βαρυκοιας την παρακολουθω που παει .

Ουδέν κακό αμιγές καλού.

Κοψτοφερη μπεκατσα δεν την βαζει στο στομα την παταει και την γαβγιζει .Σκοτωμενη την απορταρει .

Από ανασφάλεια. Φυλάει τα ρούχα της.

Αν μπορουσε να μιληση θα την πηγαινα σε ψυχολογο .

Μιλάει συνάδελφε, μιλάει, εμείς δεν καταλαβαίνουμε τι λένε. Οι ψυχολόγοι των σκύλων λέγονται συμπεριφεριστές   γιατί αποκρυπτογραφούν όσα λένε οι σκύλοι από την συμπεριφορά τους.

Μεχρι τωρα εχω καταλαβει οτι τα ελλειποβαρη νεογεννητα κουταβια ειναι ανισοροπα και νευρικα ισως τα αδελφια τους που εχουν φυσιολογικο βαρος τα παιζουν ασχημα το πρωτο διμηνο και ετσι δημιουργουνται προβληματα . τετοιο σκυλι δεν το δινω σε κυνηγω ουτε το ζευγαρωνω

Πιστεύω πως είναι ένας από τους μύθους. Αν με το ελλιποβαρές συνάδουν και άλλες ατέλειες σωματικές ή πνευματικές… ναι . Αν δεν συνάδουν, τότε μπορεί να γίνει ένα εξαιρετικά εύρωστο και δραστήριο κουτάβι. Επειδή, δε, θα έχει συναγωνιστεί άνισα και σκληρά με τα αδέλφια του, το πιθανότερο είναι να βγει και καλός αγωνιστής στο κυνήγι. Εξ άλλου κάθε σωστός εκτροφέας (άσχετα από το βάρος κατά την γέννα) χωρίζει τα κουτάβια του σε ομάδες αν υπάρχουν μεταξύ τους κάποια που( περισσότερο από το επιθυμητό) “καπελώνουν” τα υπόλοιπα.

Συμμετέχων
Ημ. εγγραφής:
15/11/2012
Αρ. μηνυμάτων:
300

EFKLIDIS στις 15 Ιανουαρίου 2013 στις 18:06 #403740

Γιαννη σε ψυχολογους σκυλων δεν πιστευω οτι και να εχει γραφτει για το σκυλο οσα βιβλια και να υπαρχουν ,στηριζονται σε πειραματα και παρατηρησεις . θα πιστεψω οτι υπαρχουν γητευτες των σκυλων? Δεν ειμαι εκτροφεας ,αλλα ενα σκυλι που γεννιεται 185γρ ενω τα αλλα ζυγιζουν 300-350γρ μεχρι να πανε 3 μηνων τραβαει πολλα απο τα μεγαλυτερα αδελφακια που του δημιουργουν προβληματα. Εχω και ενα αρσενικο 12 μηνων που γεννηθηκε με λιγο βαρος ,παρομοια προβληματα σε πολυ μικροτερη ενταση. Οι εκτροφεις τετοια νεογεννητα ξερεις τι τα κανουν.Εφ΄οσον δεν μπορεσα να βρω μια οικογενεια να τα δωσω τα κρατησα. Μπορει να υπαρχει και αιτια κληρονομικη και να παρουσιαστει μετα απο δυο τρεις γενες δεν το ξερω ο [ μαστορας ειναι εκτροφειου και τη ζευγαρωσα με αρσενικο εκτροφειου] ολα τα αλλα αδελφια ειναι φυσιολογικα . Το αρσενικο το ανεβαζω στο σχιστο στεκεται στις περδικες και τρεις φορες μου εχει βγαλει λαγο εχει ομως κατι που λεει θα γινη αργος αν και ανοιγεται . θα μου πεις οτι πολλες φορες αργουν τα αρσενικα περισσοτερο και απο 16 μηνες -μακαρι. η μανα της θηλυκιας και η μανα του αρσενικου εχουν συγγενεια . Ποτε μου δεν κραταω αρσενικο θελουν πολυ περισσοτερο χρονο για να βγουν ενω ενα θηλυκο απο 10-11 μηνων κυνηγαει τωρα εμπλεξα και με αρσενικο . [ και αυτον με το μαστορα τον πηγαινω στο σχιστο αν και η σκυλα ειναι 12 χρονων με κανει και τρεχω.

Συμμετέχων
Ημ. εγγραφής:
09/12/2007
Αρ. μηνυμάτων:
3659

louis στις 15 Ιανουαρίου 2013 στις 19:12 #403756

Φιλε EFKLIDIS εγω πιστευω οτι τα σκυλια μας μιλανε,,και με την γλωσα του σωματος,και με του στοματος

αυτο το βλεπω καθε μερα με την σκυλα μου,και με ολα α σκυλια που ειχα,και πιστευω οτι μας μιλανε κανονικα

συγχωραμε αλλα αυτο που λενε με τα θηλυκα σκυλια οτι βγαινουν πιο γρηγορα στο κυνηγι για μενα ειναι μυθος

πιστευω οτι το ατομο παιζει ρολο και οχι το φυλο,,το οτι τα θηλυκα λογο οτι ειναι γενικα πιο μαλακα σκυλια

και ειναι λιγο πιο γρηγορα [ευκολα] εκπαιδευσιμα,,αλλα στο κυνηγι ειναι θεμα ατομου και μονο

εγω παρολο που εχω ενα πολυ καλο θηλυκο [το πρωτο θηλυκο μου σκυλι] μετρησα τα υπερ και τα κατα

και αποφασησα οτι δεν θα ξαναπαρω θηλυκο σκυλι,,παρολο που το λατρευω γιατι μου κανει ολα τα κεφια

θα προτιμησω το επομενο να ειναι αρσενικο,,για τους εξης λογους,,ειναι σε γενικες γραμες πιο σκληρα σκυλια

ειναι λιγοτερο φυγοπονα,αντεχουν πιο πολυ στην πιεση της εκπαιδευσης,,δεν εχουν τα προβληματα που εχουν τα θηλυκα

με τα γυναικολογικα τους,,ασθενειες [πυομητρες και τετοια] οποτε το επομενο θα ειναι αρσενικο

παντος και τα θηλυκα εχουν πολυ χαρη,,και σε κερδιζουν ευκολα με τα ναζια τους,,και με τον μαλακοτερο χαρακτηρα τους

φυσικα γουστα ειναι ολα αυτα,,και ο καθε ενας κυνηγα με οτι του κανει το κεφι του

παντος φαινετε οτι αγαπας τα σκυλια σου και αυτο ειναι το σημαντικοτερο για μενα

Συμμετέχων
Ημ. εγγραφής:
12/03/2009
Αρ. μηνυμάτων:
16

kawasakizxr στις 15 Ιανουαρίου 2013 στις 19:43 #403762

zed wrote:

kawasakizxr wrote:
Το παρήγορο στο ότι δεν την έκανε τουλάχιστον απορτ ήταν η άποψη ενός φίλου κυνηγού που μου είπε ότι όταν και ο δικός του σκύλος έκανε το ίδιο (σκύλος εκπαιδευμένος σε επαγγελματία εκπαιδευτή) ο εκπαιδευτής του είπε ότι δεν κάνουν απορτ σε πουλί που δε το έχουν φερμάρει τα ίδια.

Ήθελα να ήξερα ποιος εκπαιδευτής το είπε αυτό…

Κωνσταντίνος

Σε σημερινό κυνήγι έτυχε να συναντηθώ με φύλο και σε φερμα τις σκύλας του ντουφέκισα την μπεκάτσα την όποια έπεσε με σπασμένο φτερό και την απορταρησε η δική μου η όποια δεν έχει φερμάρει ακόμα! Την έφερε ζωντανή αλλά αρνήθηκε να την αφήσει και μετά από ένα λεπτό που την άφησα να την κρατήσει στο στόμα της την πείρα με το ζόρι.

Το ότι ντουφέκισα πουλί που σηκώθηκε χωρίς να το έχει φερμάρει το ότι το έπιασε ζωντανό και ότι δεν το άφηνε λέτε να είναι κακό για την εκπαίδευση του σκυλιού που τώρα έχει ξεκινήσει με θήραμα?

Το ξέρω ότι δεν έπρεπε να της ρίξω αλλά ήθελα να την δει το σκυλί για να καταλάβει τι πρέπει να ψάχνει.

Συμμετέχων
Ημ. εγγραφής:
15/11/2012
Αρ. μηνυμάτων:
300

EFKLIDIS στις 15 Ιανουαρίου 2013 στις 19:50 #403765

louis wrote:

Φιλε EFKLIDIS εγω πιστευω οτι τα σκυλια μας μιλανε,,και με την γλωσα του σωματος,και με του στοματος αυτο το βλεπω καθε μερα με την σκυλα μου,και με ολα α σκυλια που ειχα,και πιστευω οτι μας μιλανε κανονικα συγχωραμε αλλα αυτο που λενε με τα θηλυκα σκυλια οτι βγαινουν πιο γρηγορα στο κυνηγι για μενα ειναι μυθος πιστευω οτι το ατομο παιζει ρολο και οχι το φυλο,,το οτι τα θηλυκα λογο οτι ειναι γενικα πιο μαλακα σκυλια και ειναι λιγο πιο γρηγορα [ευκολα] εκπαιδευσιμα,,αλλα στο κυνηγι ειναι θεμα ατομου και μονο εγω παρολο που εχω ενα πολυ καλο θηλυκο [το πρωτο θηλυκο μου σκυλι] μετρησα τα υπερ και τα κατα και αποφασησα οτι δεν θα ξαναπαρω θηλυκο σκυλι,,παρολο που το λατρευω γιατι μου κανει ολα τα κεφια θα προτιμησω το επομενο να ειναι αρσενικο,,για τους εξης λογους,,ειναι σε γενικες γραμες πιο σκληρα σκυλια ειναι λιγοτερο φυγοπονα,αντεχουν πιο πολυ στην πιεση της εκπαιδευσης,,δεν εχουν τα προβληματα που εχουν τα θηλυκα με τα γυναικολογικα τους,,ασθενειες [πυομητρες και τετοια] οποτε το επομενο θα ειναι αρσενικο παντος και τα θηλυκα εχουν πολυ χαρη,,και σε κερδιζουν ευκολα με τα ναζια τους,,και με τον μαλακοτερο χαρακτηρα τους φυσικα γουστα ειναι ολα αυτα,,και ο καθε ενας κυνηγα με οτι του κανει το κεφι του

Φιλε Louis και βεβαια μιλανε τα σκυλια με το δικο τους τροπο και ο ανθρωπος τα κατα λαβαινει μεχρι ενος σημειου ,οταν ομως βλεπεις ενα σκυλι διστακτικο να δυσανεσχετει με τη παρουσια αλλων σκυλων με τη παρουσια επισκεπτων στο σπιτι ωρες -ωρες καπου απομακρυνεται χωρισ λογο απο μενα [ τα σκυλια τα εχω παντα διπλα μου στο σπιτι οταν γυρισω απο τη δουλεια για πολλες ωρες ] καπου σαν απομακρυνεται και μετα το ξεπερναει δεν μπορω να εξηγησω το ευκολο στρεσαρισμα της σε οτιδηποτε . Τα θηλυκα δεν εχουν διαφορα στην αντοχη απο τα αρσενικα για μενα , το ασχημο ειναι οπως γραφεις τα γυναικολογικα τους . εχουν βεβαια διαφορετικο χαρακτηρα και δεν παυουν να ειναι αμαζονες .Ολοι οι φιλοι μου κυνηγοι εχουν θηλυκα και στη περδικα και στη μπεκατσα .ειναι βεβαια θεμα και    ιδιοσυγκρασιας κυνηγου .

Συμμετέχων
Ημ. εγγραφής:
28/07/2012
Αρ. μηνυμάτων:
1739

Panagiotis Agiannitis στις 15 Ιανουαρίου 2013 στις 20:31 #403770

καθε ζωντανο εχει τον χαρακτηρα του, με τα καλα του και τα κακα του, ασχετα με το τι φυλλο ειναι.

το σιγουρο ειναι οτι μιλανε με τον τροπο τους.

παντως σκεφτομαι, οι περισσοτεροι δεν μπορουμε να καταλαβουμε τους συνανθρωπους μας, θα καταλαβουμε το σκυλακι?

οι περισσοτεροι ειμαστε επιφανειακοι χωρις να δινουμε σημασια σε απλα, αλλα σημαντικα πραγματα.

Συμμετέχων
Ημ. εγγραφής:
20/05/2003
Αρ. μηνυμάτων:
4107

Kalliston Hellas στις 15 Ιανουαρίου 2013 στις 20:32 #403771

Καλησπέρα, το όνομα σου είναι Ευκλείδης; Ρωτώ για να μην αλλάζω από Ελληνικά σε Αγγλικά και από πεζά σε κεφαλαία.

Για να μη βγαίνουν τεράστια μηνύματα κάνοντας συνεχώς quote χρησιμοποιώ τα βαριά και πλάγια γράμματα, ελπίζω να μην μπερδεύω κανέναν.

Γιαννη σε ψυχολογους σκυλων δεν πιστευω οτι και να εχει γραφτει για το σκυλο οσα βιβλια και να υπαρχουν ,στηριζονται σε πειραματα και παρατηρησεις . θα πιστεψω οτι υπαρχουν γητευτες των σκυλων?

Δεν θα προσπαθήσω να σου αλλάξω γνώμη, θα τεκμηριώσω μόνο αυτό που έγραψα. Ο όρος «ψυχολόγος» σκύλων δεν είναι ακριβής, εξ άλλου στη συνείδηση μας έχει τόσο διακωμωδηθεί που μόνο γέλια βγάζει. Η ερμηνεία της συμπεριφοράς των ζώων και δη του σκύλου έχει απασχολήσει σοβαρά την επιστήμη από τον Α’ παγκόσμιο πόλεμο, κορυφώθηκε στον πόλεμο του Βιετνάμ και τον «ψυχρό». Όχι τόσο για την αγάπη προς αυτά αλλά για την αξιοποίηση τους. Οι παρατηρήσεις και τα πειράματα έγιναν όπως λες, αλλά παλιότερα, τότε που εμείς «σέρναμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα» και φυσικά συνεχίζονται αδιάκοπα. Σήμερα η συμπεριφορά των σκύλων και η διόρθωση της ελαττωματικής συμπεριφοράς είναι επιστήμη που διδάσκεται στα πανεπιστήμια. Ο γητευτές δεν είναι επιστήμονες, ίσως είναι κάποιοι άνθρωποι που έχουν ένα χάρισμα να επικοινωνούν ευκολότερα από εμάς με τα ζώα, το χάρισμα αυτό βασίζεται στην παρατηρητικότητα τους και την κατάλληλη στάση και κίνηση του σώματος τους, ας μη τους πλέκουμε όμως αυτούς με τους συμπεριφεριστές. Μερικοί επαγγελματίες εκπαιδευτές αντέγραψαν αυτές τις μεθόδους και ασχολούνται με τις προβληματικές συμπεριφορές, αυτοί δεν είναι επιστήμονες αλλά αξιοποιούν την επιστήμη. Προσφάτως εμφανίζονται και κάποιοι στην Ελλάδα που δηλώνουν εκπαιδευτές για διόρθωση συμπεριφοράς.

Δεν ειμαι εκτροφεας ,αλλα ενα σκυλι που γεννιεται 185γρ ενω τα αλλα ζυγιζουν 300-350γρ μεχρι να πανε 3 μηνων τραβαει πολλα απο τα μεγαλυτερα αδελφακια που του δημιουργουν προβληματα.

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς επαγγελματίας εκτροφέας, αυτά είναι γνωστά σε όσους ασχολούνται με τους σκύλους. Αν το κουτάβι είναι κατά τα άλλα υγειές θα μεγαλώσει και ίσως γίνει πιο ρωμαλέο από τα αδέλφια του. Δεν είναι προσωπικές εμπειρίες, έτσι είναι. Για να δώσω και ένα παράδειγμα: γίνεται ένα ζευγάρωμα την πρώτη του μήνα και ένα δεύτερο στις 5 του μήνα, η σκύλα γεννά αντί την 63 την 60 ημέρα, τα κουτάβια από τα δεύτερα γονιμοποιημένα ωάρια θα έχουν ουσιαστικά μία εβδομάδα λιγότερη κύηση, άρα θα είναι μικρότερα σε ανάπτυξη, αν, δε, έχουν πάρει και γονίδια μικρότερου μεγέθους από τα αδέλφια τους, τότε η διαφορά θα είναι πιο εμφανής. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν θα αναπτυχθούν σωστά. Επαναλαμβάνω αρκεί να είναι υγιή στο σώμα και στο μυαλό (λέγοντας πνεύμα, μυαλό εξυπακούεται και η ψυχική υγεία, δηλαδή να μην είναι φοβικά). Η μάνα όταν έχει κάποια αδύναμα κουτάβια τα βάζει και θηλάζουν περισσότερο, τα άλλα τα βάζει πίσω από την πλάτη της. Ο εκτροφέας τα απογαλακτισμένα δειλά τα χωρίζει από τα άλλα εάν τα πιέζουν.

Οι εκτροφεις τετοια νεογεννητα ξερεις τι τα κανουν

Συνάδελφε EFKLIDIS, από όσους ξέρω (και δεν είναι και λίγοι εντός και εκτός Ελλάδας) αφήνουν την μάνα να αποφασίσει, αν η μάνα τα κρατά και τα περιποιείται δεν κάνουν τίποτα. Αν η μάνα τα σπρώχνει μακριά της ή αδιαφορεί, τα θανατώνουν για να μην ψοφήσουν αργά αργά. Αν έχουν ατέλειες (είτε είναι λιποβαρή είτε όχι) όπως π.χ. σχισμένη υπερώα, λαγωχειλία, ατροφικά μέλη, πάλι τα θανατώνουν.

Εχω και ενα αρσενικο 12 μηνων που γεννηθηκε με λιγο βαρος ,παρομοια προβληματα σε πολυ μικροτερη ενταση..Εφ΄οσον δεν μπορεσα να βρω μια οικογενεια να τα δωσω τα κρατησα. Μπορει να υπαρχει και αιτια κληρονομικη και να παρουσιαστει μετα απο δυο τρεις γενες δεν το ξερω

Πιθανόν οι προσωπικές σου εμπειρίες να έχουν επηρεάσει την γνώμη σου. Αποφεύγω να στηρίζομαι στις δικές μου μόνο εμπειρίες αν και θα μου άρεσε γιατί έχω κάτι ανάλογο. Ενώ οι γέννες μου δεν έχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ των αρσενικών ή μεταξύ των θηλυκών, μου έχει συμβεί 2 κουταβάκια από διαφορετικές μάνες να ήταν λιπαβαρή. Την πρώτη φορά ανησύχησα, μώλις τα είδε η σύζυγός μου όταν θήλαζαν μου είπε, αυτό θα γίνει σκύλαρος, κοίτα πως σπρώχνει τα μεγάλα και τους παίρνει την θηλή. Και όντως ώσπου να γίνουν δύο μηνών είχαν γίνει κανονικότατα.

…θα μου πεις οτι πολλες φορες αργουν τα αρσενικα περισσοτερο και απο 16 μηνες -μακαρι…. Ποτε μου δεν κραταω αρσενικο θελουν πολυ περισσοτερο χρονο για να βγουν ενω ενα θηλυκο απο 10-11 μηνων κυνηγαει τωρα εμπλεξα και με αρσενικο . [ και αυτον με το μαστορα τον πηγαινω στο σχιστο αν και η σκυλα ειναι 12 χρονων με κανει και τρεχω.

Όπως γράφει και ο Ηλίας είναι μύθος. Τα θηλυκά ωριμάζουν λίγο πιο σύντομα από τα αρσενικά τους πρώτους μήνες, έτσι μπορούμε να πούμε πως είναι πιο ευκολοεκπαύδευτα κατά την περίοδο της βασικής εκπαίδευσης. Γύρο, όμως, στους 9 μήνες «πλημυρίζουν» με ορμόνες του πρώτου οίστρου οπότε επηρεάζεται τόσο η συμπεριφορά τους που τα αρσενικά αδέλφια τα φτάνουν. Έχεις όμως δίκιο πως τα Σέττερ (γενικά μιλώντας) αργούν να βγουν, συνήθως ξεπερνούν τους 18 μήνες.

η μανα της θηλυκιας και η μανα του αρσενικου εχουν συγγενεια .

Μήπως η συγγένεια είναι κοντινή; Μήπως αυτή είναι η αιτία;

Συμμετέχων
Ημ. εγγραφής:
12/03/2009
Αρ. μηνυμάτων:
16

kawasakizxr στις 15 Ιανουαρίου 2013 στις 20:39 #403772

kawasakizxr wrote:

ZeD wrote:

kawasakizxr wrote:
Το παρήγορο στο ότι δεν την έκανε τουλάχιστον απορτ ήταν η άποψη ενός φίλου κυνηγού που μου είπε ότι όταν και ο δικός του σκύλος έκανε το ίδιο (σκύλος εκπαιδευμένος σε επαγγελματία εκπαιδευτή) ο εκπαιδευτής του είπε ότι δεν κάνουν απορτ σε πουλί που δε το έχουν φερμάρει τα ίδια.

Ήθελα να ήξερα ποιος εκπαιδευτής το είπε αυτό… Κωνσταντίνος

Σε σημερινό κυνήγι έτυχε να συναντηθώ με φύλο και σε φερμα τις σκύλας του ντουφέκισα την μπεκάτσα την όποια έπεσε με σπασμένο φτερό και την απορταρησε η δική μου η όποια δεν έχει φερμάρει ακόμα! Την έφερε ζωντανή αλλά αρνήθηκε να την αφήσει και μετά από ένα λεπτό που την άφησα να την κρατήσει στο στόμα της την πείρα με το ζόρι. Το ότι ντουφέκισα πουλί που σηκώθηκε χωρίς να το έχει φερμάρει το ότι το έπιασε ζωντανό και ότι δεν το άφηνε λέτε να είναι κακό για την εκπαίδευση του σκυλιού που τώρα έχει ξεκινήσει με θήραμα? Το ξέρω ότι δεν έπρεπε να της ρίξω αλλά ήθελα να την δει το σκυλί για να καταλάβει τι πρέπει να ψάχνει.

Συμμετέχων
Ημ. εγγραφής:
23/02/2007
Αρ. μηνυμάτων:
3382

zed στις 15 Ιανουαρίου 2013 στις 22:09 #403794

kawasakizxr wrote:

ZeD wrote:

kawasakizxr wrote:
Το παρήγορο στο ότι δεν την έκανε τουλάχιστον απορτ ήταν η άποψη ενός φίλου κυνηγού που μου είπε ότι όταν και ο δικός του σκύλος έκανε το ίδιο (σκύλος εκπαιδευμένος σε επαγγελματία εκπαιδευτή) ο εκπαιδευτής του είπε ότι δεν κάνουν απορτ σε πουλί που δε το έχουν φερμάρει τα ίδια.

Ήθελα να ήξερα ποιος εκπαιδευτής το είπε αυτό… Κωνσταντίνος

Σε σημερινό κυνήγι έτυχε να συναντηθώ με φύλο και σε φερμα τις σκύλας του ντουφέκισα την μπεκάτσα την όποια έπεσε με σπασμένο φτερό και την απορταρησε η δική μου η όποια δεν έχει φερμάρει ακόμα! Την έφερε ζωντανή αλλά αρνήθηκε να την αφήσει και μετά από ένα λεπτό που την άφησα να την κρατήσει στο στόμα της την πείρα με το ζόρι. Το ότι ντουφέκισα πουλί που σηκώθηκε χωρίς να το έχει φερμάρει το ότι το έπιασε ζωντανό και ότι δεν το άφηνε λέτε να είναι κακό για την εκπαίδευση του σκυλιού που τώρα έχει ξεκινήσει με θήραμα? Το ξέρω ότι δεν έπρεπε να της ρίξω αλλά ήθελα να την δει το σκυλί για να καταλάβει τι πρέπει να ψάχνει.

Σιγά μην την άφηνες ρε συ… χαχαχα άλλωστε δεν νομίζω να γίνει συστηματικά αυτό…

Συμμετέχων
Ημ. εγγραφής:
09/12/2007
Αρ. μηνυμάτων:
3659

louis στις 15 Ιανουαρίου 2013 στις 23:44 #403809

Φιλε Louis και βεβαια μιλανε τα σκυλια με το δικο τους τροπο και ο ανθρωπος τα κατα λαβαινει μεχρι ενος σημειου ,οταν ομως βλεπεις ενα σκυλι διστακτικο να δυσανεσχετει με τη παρουσια αλλων σκυλων με τη παρουσια επισκεπτων στο σπιτι ωρες -ωρες καπου απομακρυνεται χωρισ λογο απο μενα [ τα σκυλια τα εχω παντα διπλα μου στο σπιτι οταν γυρισω απο τη δουλεια για πολλες ωρες ] καπου σαν απομακρυνεται και μετα το ξεπερναει δεν μπορω να εξηγησω το ευκολο στρεσαρισμα της σε οτιδηποτε . Τα θηλυκα δεν εχουν διαφορα στην αντοχη απο τα αρσενικα για μενα , το ασχημο ειναι οπως γραφεις τα γυναικολογικα τους . εχουν βεβαια διαφορετικο χαρακτηρα και δεν παυουν να ειναι αμαζονες .Ολοι οι φιλοι μου κυνηγοι εχουν θηλυκα και στη περδικα και στη μπεκατσα .ειναι βεβαια θεμα και ιδιοσυγκρασιας κυνηγου . [/quote]

Φιλε μου αφου δεν μπορεις να καταλαβεις εσυ γιατι εχει αυτη την συμπερηφορα ο σκυλος σου. που ζεις μαζι του

φαντασου ποσο πιο δυσκολο ειναι να καταλαβω εγω που δεν ξερω καν το σκυλακι,,οποτε δεν νομιζω οτι μπορω να σε βοηθησω

με την προυποθεση οτι ολα πηγαν καλα οταν ηταν κουταβι και δεν δημιουργηθηκε εκει το προβλημα τοτε,

ισως και να εχει σχεση καποιος γενετικος παραγοντας,, σχετικα με την ψυχολογια του σκυλου θα πω οτι εχουν και αυτα

την δικη τους ψυχολογια,,οπως εχουμε και εμεις,,και ολα τα ζωντανα πλασματα,,αυτο που εχω καταλαβει εγω ειναι οτι ο σκυλος μας

ειναι πολυ καλητερος ψυχολογος απο εμας,,ακομα και μια γκριματσα δυσανασχετισης στο κυνηγι αμεσως βλεπω τον αντικτυπο

που εχει στο σκυλι μου, οταν αυτο περασει διπλα μου και μου ριξει μια και μονο ματια,η οταν με ακουση να ριχνω τιποτα καντηλια

γιατι πηρα λαθος θεση σε καποια φερμα και μου εφυγε η μπεκατσα,,[λες και μου εφυγε κανας τενεκες με λιρες]

εχω δει φιλους μου που βλεπουν στον σκυλο τους τον εαυτο τους. με καποια απο τα ελατωματα που εχουν

ο οποιος σκυλος τους δεν τους αρεσεις κιολας ,,αλλα αγνοουν οτι αυτοι κουμποσαν τον εαυτο τους στον σκυλο τους

και αλλα πολλα βλεπω φιλε μου, τα οποια θελουμε αρκετα ποστ ακομα για να τα πουμε,,για μενα παντος η ψυχολογια

ειναι μεγαλο κεφαλαιο στο σκυλι,,και εξαρτατε απο τι ειδους ερεθισματα θα παρει στους πρωτους μηνες της ζωης τους

τα αλλα ολα εναι γεννετικα κουσουρια,,η λαθη δικα μας,,τα σκυλια καταλαβαινουν και περνουν ερεθισματα ακομα και μεσα

στην κοιλια τις μανας τους,,ακομα και τα χαδια στην κοιλια μιας σκυλας δημιουργουν στο εμβρυο

την προδιαθεση να ειναι κοινωνικο με τους ανθρωπους,,πιστευω φιλε μου οτι ξερουμε πολυ λιγοτερο για τα σκυλια εμεις

απο οτι γνωριζουν αυτα για εμας

Συμμετέχων
Ημ. εγγραφής:
15/11/2012
Αρ. μηνυμάτων:
300

EFKLIDIS στις 16 Ιανουαρίου 2013 στις 08:26 #403821

Kalliston Hellas wrote:

Καλησπέρα, το όνομα σου είναι Ευκλείδης; Ρωτώ για να μην αλλάζω από Ελληνικά σε Αγγλικά και από πεζά σε κεφαλαία. Για να μη βγαίνουν τεράστια μηνύματα κάνοντας συνεχώς quote χρησιμοποιώ τα βαριά και πλάγια γράμματα, ελπίζω να μην μπερδεύω κανέναν. Γιαννη σε ψυχολογους σκυλων δεν πιστευω οτι και να εχει γραφτει για το σκυλο οσα βιβλια και να υπαρχουν ,στηριζονται σε πειραματα και παρατηρησεις . θα πιστεψω οτι υπαρχουν γητευτες των σκυλων? Δεν θα προσπαθήσω να σου αλλάξω γνώμη, θα τεκμηριώσω μόνο αυτό που έγραψα. Ο όρος «ψυχολόγος» σκύλων δεν είναι ακριβής, εξ άλλου στη συνείδηση μας έχει τόσο διακωμωδηθεί που μόνο γέλια βγάζει. Η ερμηνεία της συμπεριφοράς των ζώων και δη του σκύλου έχει απασχολήσει σοβαρά την επιστήμη από τον Α’ παγκόσμιο πόλεμο, κορυφώθηκε στον πόλεμο του Βιετνάμ και τον «ψυχρό». Όχι τόσο για την αγάπη προς αυτά αλλά για την αξιοποίηση τους. Οι παρατηρήσεις και τα πειράματα έγιναν όπως λες, αλλά παλιότερα, τότε που εμείς «σέρναμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα» και φυσικά συνεχίζονται αδιάκοπα. Σήμερα η συμπεριφορά των σκύλων και η διόρθωση της ελαττωματικής συμπεριφοράς είναι επιστήμη που διδάσκεται στα πανεπιστήμια. Ο γητευτές δεν είναι επιστήμονες, ίσως είναι κάποιοι άνθρωποι που έχουν ένα χάρισμα να επικοινωνούν ευκολότερα από εμάς με τα ζώα, το χάρισμα αυτό βασίζεται στην παρατηρητικότητα τους και την κατάλληλη στάση και κίνηση του σώματος τους, ας μη τους πλέκουμε όμως αυτούς με τους συμπεριφεριστές. Μερικοί επαγγελματίες εκπαιδευτές αντέγραψαν αυτές τις μεθόδους και ασχολούνται με τις προβληματικές συμπεριφορές, αυτοί δεν είναι επιστήμονες αλλά αξιοποιούν την επιστήμη. Προσφάτως εμφανίζονται και κάποιοι στην Ελλάδα που δηλώνουν εκπαιδευτές για διόρθωση συμπεριφοράς. Δεν ειμαι εκτροφεας ,αλλα ενα σκυλι που γεννιεται 185γρ ενω τα αλλα ζυγιζουν 300-350γρ μεχρι να πανε 3 μηνων τραβαει πολλα απο τα μεγαλυτερα αδελφακια που του δημιουργουν προβληματα. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς επαγγελματίας εκτροφέας, αυτά είναι γνωστά σε όσους ασχολούνται με τους σκύλους. Αν το κουτάβι είναι κατά τα άλλα υγειές θα μεγαλώσει και ίσως γίνει πιο ρωμαλέο από τα αδέλφια του. Δεν είναι προσωπικές εμπειρίες, έτσι είναι. Για να δώσω και ένα παράδειγμα: γίνεται ένα ζευγάρωμα την πρώτη του μήνα και ένα δεύτερο στις 5 του μήνα, η σκύλα γεννά αντί την 63 την 60 ημέρα, τα κουτάβια από τα δεύτερα γονιμοποιημένα ωάρια θα έχουν ουσιαστικά μία εβδομάδα λιγότερη κύηση, άρα θα είναι μικρότερα σε ανάπτυξη, αν, δε, έχουν πάρει και γονίδια μικρότερου μεγέθους από τα αδέλφια τους, τότε η διαφορά θα είναι πιο εμφανής. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν θα αναπτυχθούν σωστά. Επαναλαμβάνω αρκεί να είναι υγιή στο σώμα και στο μυαλό (λέγοντας πνεύμα, μυαλό εξυπακούεται και η ψυχική υγεία, δηλαδή να μην είναι φοβικά). Η μάνα όταν έχει κάποια αδύναμα κουτάβια τα βάζει και θηλάζουν περισσότερο, τα άλλα τα βάζει πίσω από την πλάτη της. Ο εκτροφέας τα απογαλακτισμένα δειλά τα χωρίζει από τα άλλα εάν τα πιέζουν. Οι εκτροφεις τετοια νεογεννητα ξερεις τι τα κανουν Συνάδελφε EFKLIDIS, από όσους ξέρω (και δεν είναι και λίγοι εντός και εκτός Ελλάδας) αφήνουν την μάνα να αποφασίσει, αν η μάνα τα κρατά και τα περιποιείται δεν κάνουν τίποτα. Αν η μάνα τα σπρώχνει μακριά της ή αδιαφορεί, τα θανατώνουν για να μην ψοφήσουν αργά αργά. Αν έχουν ατέλειες (είτε είναι λιποβαρή είτε όχι) όπως π.χ. σχισμένη υπερώα, λαγωχειλία, ατροφικά μέλη, πάλι τα θανατώνουν. Εχω και ενα αρσενικο 12 μηνων που γεννηθηκε με λιγο βαρος ,παρομοια προβληματα σε πολυ μικροτερη ενταση..Εφ΄οσον δεν μπορεσα να βρω μια οικογενεια να τα δωσω τα κρατησα. Μπορει να υπαρχει και αιτια κληρονομικη και να παρουσιαστει μετα απο δυο τρεις γενες δεν το ξερω Πιθανόν οι προσωπικές σου εμπειρίες να έχουν επηρεάσει την γνώμη σου. Αποφεύγω να στηρίζομαι στις δικές μου μόνο εμπειρίες αν και θα μου άρεσε γιατί έχω κάτι ανάλογο. Ενώ οι γέννες μου δεν έχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ των αρσενικών ή μεταξύ των θηλυκών, μου έχει συμβεί 2 κουταβάκια από διαφορετικές μάνες να ήταν λιπαβαρή. Την πρώτη φορά ανησύχησα, μώλις τα είδε η σύζυγός μου όταν θήλαζαν μου είπε, αυτό θα γίνει σκύλαρος, κοίτα πως σπρώχνει τα μεγάλα και τους παίρνει την θηλή. Και όντως ώσπου να γίνουν δύο μηνών είχαν γίνει κανονικότατα. …θα μου πεις οτι πολλες φορες αργουν τα αρσενικα περισσοτερο και απο 16 μηνες -μακαρι…. Ποτε μου δεν κραταω αρσενικο θελουν πολυ περισσοτερο χρονο για να βγουν ενω ενα θηλυκο απο 10-11 μηνων κυνηγαει τωρα εμπλεξα και με αρσενικο . [ και αυτον με το μαστορα τον πηγαινω στο σχιστο αν και η σκυλα ειναι 12 χρονων με κανει και τρεχω. Όπως γράφει και ο Ηλίας είναι μύθος. Τα θηλυκά ωριμάζουν λίγο πιο σύντομα από τα αρσενικά τους πρώτους μήνες, έτσι μπορούμε να πούμε πως είναι πιο ευκολοεκπαύδευτα κατά την περίοδο της βασικής εκπαίδευσης. Γύρο, όμως, στους 9 μήνες «πλημυρίζουν» με ορμόνες του πρώτου οίστρου οπότε επηρεάζεται τόσο η συμπεριφορά τους που τα αρσενικά αδέλφια τα φτάνουν. Έχεις όμως δίκιο πως τα Σέττερ (γενικά μιλώντας) αργούν να βγουν, συνήθως ξεπερνούν τους 18 μήνες. η μανα της θηλυκιας και η μανα του αρσενικου εχουν συγγενεια . Μήπως η συγγένεια είναι κοντινή; Μήπως αυτή είναι η αιτία;

KALLISTON HELLAS
Και δια το πιστόν
Γιάννης Νικολακόπουλος

Καλημερα το ονομα μου ειναι ευκλειδης. Η μανα της προβληματικης θηλ και η γιαγια του προβλ αρσενικου εχουν τον ιδιο πατερα . Ο πως ξερεις απο την πρωτη μερα της ζωης του κουταβιου μεχρι και 35 ημερων μπορει να δημιουργηθουν προβληματα . Και σε μενα η γυναικα μου ειπε θα γινουν σκυλαροι αυτα τα μικροσωμα οντως μορφολογικα και σωματικα ειναι σωστα αλλα απο χαρακτηρα ελλατωματικο…Αυτα τα κουταβια δεν πηγαιναν και δεν προλαβενανε να βυζαξουν ,εαν δεν επεμβαινε καποιος θα ….. Γιαννη υπαρχει και μια αλλη εκδοχη ισως και οι δυο σκυλες επειδη δεν γνωριζαν τον αρσενικο να στρεσαριστικαν στο ζευγαρωμα και επειδη η μια ηταν 5 χρονων και η αλλη 7 χρονων για πρωτη φορα . Τετοια κουταβια οι επαγγελματιες εκτροφεις τα αφηνουν να αποφασισει η μανα τους οπως εγραψες η και επεμβαινουν οι ιδιοι… εχουν μεγαλη πειρα να ξεχωρισουν κουταβια και δεν διακινδυνευουν το ονομα τους,εμεις οι κυνηγοι ειμαστε πιο ευαισθητοι [ οχι ολοι] και μπλεκομαστε.