ΜΕΘΟΔΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΠΟΥΛΟΣΚΥΛΩΝ

Επισκόπηση 15 δημοσιεύσεων - 1,321 έως 1,335 (από 1,425 συνολικά)
Απευθείας μετάβαση στη σελίδα:
  • Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    20/05/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    4107
    Kalliston Hellas στις #419000

    Ξαναδιαβάζοντας το προηγούμενο ποστ μου αντιλήφθηκα πως η τελευταία μου πρόταση βγαίνει σαν νουθεσία. Όχι φυσικά,δεν έχω υπόβαθρο για νουθεσίες, σαν ευχή το σκεφτόμουν αλλά βγήκε “κάπως”.  Μην το παρεξηγήσετε.


    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    23/02/2007
    Αρ. μηνυμάτων:
    3382
    zed στις #419023

    ”Οφείλει να είναι έξυπνη μεθοδική χωρίς να είναι μηχανική, δείχνοντας συνεχώς ένα κυνηγετικό σκύλο, προσαρμοσμένη στην φύση και στην ιδιομορφία του τερρέν με τρόπο που να βρίσκετε σε συνεχή επαφή με τον κυναγωγό του.”

     

    Κύριε Γιάννη αυτή την εντύπωση είχα σχηματίσει και εγώ, αλλά όταν συνομιλείς με κατόχους της φυλής πρέπει να κάνεις πίσω και να προβληματίζεσαι ιδίως όταν υπάρχει ταύτιση απόψεων. Προσωπικά, σύμφωνα με τα δεδομένα των δικών μου προτιμήσεων θα ήθελα έναν σκύλο μικρό ευέλικτο που να μην φοβάται το πυκνό και να μπορεί να μου προσφέρει αυτό που δεν μπορούν τα springer μου, και αυτό δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια μεγαλύτερη έκτασης έρευνα.

    αρα συμπεραινεις οτι σε μεγαλο ποσοστο φταινε οι ιδιοκτητες . Zed δεν φταει το σκυλι αμα εγω η εσυ παμε να το παιξουμε ξερολες και μεγαλοι εκπαιδευτες με πειραματα αμα το σκυλι το πλακωσεις στα ηλεκτροσοκ και γινει φοβικο εμ μονο για τσιχλες θα κανει .

    Σίγουρα αλλά δεν μπορείς να είσαι αφαιρετικός και πάντα σίγουρος.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    20/05/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    4107
    Kalliston Hellas στις #419093

    Κύριε Γιάννη αυτή την εντύπωση είχα σχηματίσει και εγώ, αλλά όταν συνομιλείς με κατόχους της φυλής πρέπει να κάνεις πίσω και να προβληματίζεσαι ιδίως όταν υπάρχει ταύτιση απόψεων. Προσωπικά, σύμφωνα με τα δεδομένα των δικών μου προτιμήσεων θα ήθελα έναν σκύλο μικρό ευέλικτο που να μην φοβάται το πυκνό και να μπορεί να μου προσφέρει αυτό που δεν μπορούν τα springer μου, και αυτό δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια μεγαλύτερη έκτασης έρευνα.

    Δεν ξέρω τι ομόθυμη γνώμη είχαν οι κάτοχοι της φυλής, υποθέτω πως τα Επανιέλ Μπρετόν είναι “ανοικτής έρευνας”. Είναι κάποιοι άνθρωποι που εκφράζουν την “επιθυμία” τους και όχι τους “νόμους”, προφανώς είναι επηρεασμένοι και εντυπωσιασμένοι από τις τάσεις που δημιουργούνται μέσα από τους αγώνες.

    Και η δική σου “επιθυμία” ξεκινά αντιδεοντολογικά αλλά κατά την αναζήτηση είναι αποδεκτό. Καταγράφουμε τα “θέλω μας” στο κυνήγι, το τι μπορούμε να επιτύχουμε από αυτά, τις συνθήκες, τις δικές μας ικανότητες κλπ κλπ και μετά κουμπώνουμε σε αυτές τις φυλές που ταιριάζουν.Με την επαγωγική μέθοδο φτάνουμε στην τελική φυλή και μετά αρχίζουμε το ψάξιμο ενός αντιπροσωπευτικού δείγματος.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    23/02/2007
    Αρ. μηνυμάτων:
    3382
    zed στις #419095

    Δεν ξέρω τι ομόθυμη γνώμη είχαν οι κάτοχοι της φυλής, υποθέτω πως τα Επανιέλ Μπρετόν είναι «ανοικτής έρευνας»

    Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό τα θεωρούσε κοντινής έρευνας, ένα μικρότερο ποσοστό μεγάλης ανοιχτής έρευνας και ένα πολύ μικρότερο ποσοστό μεσαίας. Άκρη δεν έβγαλα, λυπάμαι που το λέω. Μπορεί να έκανα την έρευνα μου να διάβασα ότι διάβασα, αλλά όταν η πλειοψηφία έχει διαφορετική άποψη προβληματίζεσαι. Ίσως να μην έτυχαν σε αντιπροσωπευτικούς απογόνους… ίσως ίσως ίσως… αλλά υπήρχαν ρεαλιστικά παραδείγματα και μη αφμισβητήσιμα.

    Και η δική σου «επιθυμία» ξεκινά αντιδεοντολογικά αλλά κατά την αναζήτηση είναι αποδεκτό. Καταγράφουμε τα «θέλω μας» στο κυνήγι, το τι μπορούμε να επιτύχουμε από αυτά, τις συνθήκες, τις δικές μας ικανότητες κλπ κλπ και μετά κουμπώνουμε σε αυτές τις φυλές που ταιριάζουν.Με την επαγωγική μέθοδο φτάνουμε στην τελική φυλή και μετά αρχίζουμε το ψάξιμο ενός αντιπροσωπευτικού δείγματος.

    Μην ξεχνάτε και τον ψυχολογικό παράγοντα και τα βιώματα του καθενός. Η αλήθεια είναι ότι έχω μια θετική στάση προς την συγκεκριμένη φυλή λόγω προσωπικών εμπειριών. Αντίθετα, έχω “άσχημες” εμπειρίες από αγγλικά σέττερ για παράδειγμα. Προφανώς όλα τα παραπάνω είναι υποκειμενικά και μεροληπτώ, αλλά είπαμε η ψυχολογία είναι κάτι που δεν μπορείς να την αφήσεις έξω από το παιχνίδι της επιλογής. Την ίδια στάση έχω και για τα θηλυκά έναντι των αρσενικών και και και…

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    21/08/2011
    Αρ. μηνυμάτων:
    119
    mixalis77 στις #419097

    γεια σας φίλοι !!!διαβάζοντας από την αρχή τον διαιολογημένο  προβληματισμό του κωνσταντίνου νομίζω ότι δεν θα συμφωνήσουμε σε ποιο απλά πράγματα όπως πια είναι τα ‘ορια σε μέτρα   όταν κατατάσουμε ένα σκύλον σε μικρής ή μεσαίας έρευνας. κάπου διάβασα ότι 200 μέτρα είναι μεσαίας ? το ανοιχτής πόσα είναι ?

    μου γενάτε μια άλλη απορία ,πως μπορώ να κυνηγήσω πχ μπεκάτσες σε πυκνό δάσος με οξειές και ο σκύλος να φερμάρει στα 300 μέτρα ?αυτή την λογική που μερικοί φίλοι το βλέπουν σαν πλεονέκτημα του σκύλου δεν μπορώ να το καταλάβω .

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    23/02/2007
    Αρ. μηνυμάτων:
    3382
    zed στις #419099

    μου γενάτε μια άλλη απορία ,πως μπορώ να κυνηγήσω πχ μπεκάτσες σε πυκνό δάσος με οξειές και ο σκύλος να φερμάρει στα 300 μέτρα ?αυτή την λογική που μερικοί φίλοι το βλέπουν σαν πλεονέκτημα του σκύλου δεν μπορώ να το καταλάβω .

    Το ανοιχτής σύμφωνα και με τα νέα εκ Ιταλίας προερχόμενα δεδομένα είναι εγώ στον Κίσσαβο και το σκυλί στον Όλυμπο… χαχαχαχαχαχα

    Μιχάλη υπάρχουν δύο βασικές κατηγορίες στο κυνήγι της μπεκάτσας γεωγραφικά διαχωρισμένες (προσωπικές απόψεις). Οι τυχεροί βόρειοι και οι άτυχοι νότιοι. Θα μιλήσω για την δική μου την περίπτωση και σύμφωνα με την μικρή εμπειρία μου. Ως επί το πλείστον το κυνήγι κάτω σε μας είναι για μία, καμία, άντε δυο μπεκάτσες σε πιο σπάνιες περιπτώσεις. Αν ο σκύλος λοιπόν δεν παίρνει τόπο δεν πρόκειται να την δεις, διότι η συγκέντρωση στον χώρο είναι πολύ μικρή.

    Φαντάσου λοιπόν με το που ακούς το μπίμπερ να τρέχεις μέσα στα βουνά και τα λαγκαδία και αν προλάβεις και είσαι τυχερός έχει καλώς, φαντάσου να το κάνεις αυτό 5 φορές μέσα σε ένα κυνήγι… Ξέρεις πόσες φορές έχω πει ότι εμείς εδώ δεν μπορούμε να κυνηγήσουμε μπεκάτσα και πόσες άλλες ότι δεν πρόκειται να ξανακάνω αυτό το κυνήγι. Όλο έτσι λέω αλλά γύρω γύρω από αυτό γυρίζω. Είναι πάθος…

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    22/10/2004
    Αρ. μηνυμάτων:
    368
    Chrisstk στις #419113

    Με πολύ μεγάλη διάθεση για την επικοδομητική ανταλλαγή απόψεων πάνω στα αγαπημένα μου epagneul breton, θα προσθέσω 2 πραγματάκια.

    Το πρότυπο στα επανιέλ όντως έχει δεχθεί τροποποιήσεις με τελευταία στις 25/03/2003.

    Ας αναρωτηθούμε όμως πριν φτάσουμε στη δημοσίευση των νέων standards (που φυσικά δεν γίνονται ξαφνικά ένα πρωί…), τι προηγείται.
    Οι τροποποιήσεις αυτές λοιπόν γίνονται προκειμένου να καλυφθούν οι αλλαγές που μεσολάβησαν σε σχέση με την αμέσως προηγούμενη φορά. Έτσι καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως στα μεσοδιαστήματα λαμβάνει χώρα μια συνεχής εξέλιξη.

    Πως?

    Όχι βέβαια τυχαία αλλά ακολουθώντας πολύ συγκεκριμένες κατευθύνσεις.

    Αποδέκτες πιθανόν να είναι είτε άμεσα οι εκτροφείς είτε έμμεσα, τροποποιώντας πχ. τα κριτήρια αξιολόγησης των μπρετόν στις εκθέσεις μορφολογίας και στους αγώνες εργασίας, αναγκάζοντας έτσι την εκτροφή να “αλλάξει” ώστε να έχει επιτυχίες στους όποιους διαγωνισμούς.

    Θα προσπαθήσω να δώσω περιγραφικά και απλοϊκά ένα παράδειγμα εξέλιξης στα επανιέλ.
    Είναι η απομάκρυνση από τα ζώα εκείνα που έχουν στρογγυλεμένα τα πλευρά τους ενώ παράλληλα γίνεται μια προσπάθεια για λίγοοοο πιο οβάλ (μέσω συγκεκριμένων γεννητόρων κλπ.) ώστε να επιτευχθεί μεγαλύτερη ταχύτητα του ζώου. Αυτή η μεγαλύτερη ταχύτητα είναι που του προσδίδει και μια νέα δυνατότητα: να καλύπτει περισσότερο χώρο στο αυτό χρονικό διάστημα. Άρα  δύναται να μεγαλώσει την έρευνά του και ταυτόχρονα μπορεί να διατηρεί την επαφή με τον κυναγωγό του στα ίδια τακτά χρονικά διαστήματα με πριν.
    Έτσι αντιμετωπίζει την “κρίση” των θηραμάτων που όλοι μας βιώνουμε τα πρόσφατα χρόνια σε σχέση με παλαιότερους καιρούς (όντως τότε η μικρομεσαία έρευνά του κάλυπτε απόλυτα έναν κυνηγό αφού υπήρχε επάρκεια στο κυνήγι).

    Αντίστοιχες αλλαγές λίγο-πολύ γνωρίζουμε ότι συμβαίνουν και σε άλλες φυλές. Μπορεί να προέρχονται από την Ιταλία ή τη Γαλλία ή τη Γερμανία, την Αγγλία, την Ισπανία, την Ολλανδία κι απ’ οπουδήποτε αλλού. Όμως συμβαίνουν. Και αφορούν διάφορα χαρακτηριστικά όπως τα πίσω πόδια, τα μπροστινά, το ύψος ή τον εγκέφαλο κλπ. στοχεύοντας στις προσταγές των καιρών  και προσπαθώντας να καλύψουν νέες απαιτήσεις. Οι δε αλλαγές αυτές συνήθως είναι μικρές και σε λογικά πλαίσια κάθε φορά και γίνονται σταδιακά.

    Τέλος, παραθέτω μια συνέντευξη του προέδρου του ΟΕΜΠΕ πριν αρκετά χρόνια: http://win.isolservers.org/article.asp?AID=3419
    όπου και αξίζει να εστιάσουμε στη σχετική με το θέμα μας τελευταία ερώτηση του δημοσιογράφου (εννοείται και την απάντηση του κ. Καλφόπουλου) που διασαφηνίζει ακριβώς ότι αλλαγές υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν πριν, κατά διάρκεια και μετά από τα εκάστοτε standards.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    21/08/2011
    Αρ. μηνυμάτων:
    119
    mixalis77 στις #419123

    κωνσταντίνε είχα την χαρά να κυνήγησω πολλές φορές με ξένα σκυλιά (σετερ) και το έχω ζήσει αυτό.προσωπικά δεν μπορώ να τρέξω μέσα σε πυκνό δάσος τουλάχιστον 200 μέτρα για να ντουφεκίσω μια μπεκάτσα.τότε ο δικό μου σκύλος (σπρινγκερ ) ήταν 1,5 χρόνων και έπερνε μυρωδιές αλλά δεν μου μπλόκαρε καμία.φαντάσου ότι κυνηγούσαμε στα πιέρια όροι σε υψόμετρο 700 μέτρα και να είναι καλά τα παιδιά από θεσσαλονίκη γύρισα με καμιά 10 μπεκάτσες .αξέχαστες στιγμές!!!πούνε τα γιούρο ??????!!!!!!!!!!!!!!!!

    φίλε  chrisstk πολύ ενδιαφέρον η τοποθέτηση σου και διαφωτιστική  !τελικά αν πάρω ένα επανιέλ και το βγάζω εκπαιδευτικά και δεν το περιορίσω με φωνές και σφυρίγματα και πηγαίνω σε ανοιχτό μέρος πχ κωπαίδα πόσα μέτρα πρέπει να απομακρύνεται ο σκύλος  για να είναι σωστός αντιπρόσωπος της φυλής?

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    23/02/2007
    Αρ. μηνυμάτων:
    3382
    zed στις #419141

    κωπαίδα πόσα μέτρα πρέπει να απομακρύνεται ο σκύλος  για να είναι σωστός αντιπρόσωπος της φυλής?

    Λιγότερο από πόιντερ και περισσότερο από ντράχταρ… χαχαχαχα

    Αυτά τα γιούρο ψάχνουμε μιχάλη όλοι αλλά πούντα… δεν υπάρχει καμία φυλή που να βρίσκει γιούρα ρε παιδιά…

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    29/02/2012
    Αρ. μηνυμάτων:
    91
    balou1982 στις #419178

    mixalis77 wrote:
    κωπαίδα πόσα μέτρα πρέπει να απομακρύνεται ο σκύλος για να είναι σωστός αντιπρόσωπος της φυλής?

    Λιγότερο από πόιντερ και περισσότερο από ντράχταρ… χαχαχαχα Αυτά τα γιούρο ψάχνουμε μιχάλη όλοι αλλά πούντα… δεν υπάρχει καμία φυλή που να βρίσκει γιούρα ρε παιδιά…

    Κωνσταντίνος http://hunting-with-spaniels.blogspot.gr/ http://www.youtube.com/user/alexgi1111/videos?view=0&flow=grid

    Διαφωνω,το ντρατχααρ ειναι πιο ανοιχτο σκυλι απο τα επανιελ και λογω σωματικης διαπλασης πιο γρηγορο.Μιλαω παντα για τον μεσο ορο των αντιπροσωπευτικων δειγματων σκυλων των φυλων αυτων.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    24/11/2012
    Αρ. μηνυμάτων:
    59
    imimathis στις #419179

     

    Διαφωνω,το ντρατχααρ ειναι πιο ανοιχτο σκυλι απο τα επανιελ και λογω σωματικης διαπλασης πιο γρηγορο.Μιλαω παντα για τον μεσο ορο των σκυλων των φυλων αυτων.

    +1

    Υπάρχει μάλιστα βίντεο με τον Αυγερινό να εκπαιδεύει ντράτχααρ και επανίελ ξεχωριστά και μαζί. Η πρώτη εντύπωση είναι ότι το επανιέλ είναι πολύ πιο γρήγορο ενώ το ντράτχααρ επιεικώς κοκόνι! Όταν όμως τα βγάζει μαζί η εικόνα αλλάζει άρδην, το ντράτχααρ ψεύτοκαλπάζει ενώ το επανιέλ τρέχει σαν παλαβό για να καλύψει την ίδια απόσταση…

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    23/02/2007
    Αρ. μηνυμάτων:
    3382
    zed στις #419189

    Διαφωνω,το ντρατχααρ ειναι πιο ανοιχτο σκυλι απο τα επανιελ και λογω σωματικης διαπλασης πιο γρηγορο.Μιλαω παντα για τον μεσο ορο των αντιπροσωπευτικων δειγματων σκυλων των φυλων αυτων.

    Δεν έχω προσωπική εμπειρία.

    Τα Ντράτχααρ είναι μεσαίας έρευνας, με αργό, πυκνό και συνεχή καλπασμό στον ίδιο πάντα ρυθμό. Ψάχνει με το κεφάλι στην γραμμή της πλάτης εκμεταλλευόμενος έτσι τον αέρα αλλά και το πιθανό ίχνος στο έδαφος. Σίγουρα η έρευνά και η φέρμα του δεν προσφέρουν θέαμα (προσφέρουν γεμάτη τσάντα) είναι όμως ιδιαίτερη ικανοποίηση η παρακολούθηση των αγώνων τους (όλων των κατηγοριών) για την πολύπλευρη εξέταση των ικανοτήτων τους.

    Τα επανιέλ: Κοντινής έρευνας αν και οι σημερινοί σκύλοι παίρνουν περισσότερο τόπο διατηρώντας πάντα επαφή με τον κυνηγό. Κυνηγούν με μανία ερευνώντας με την μύτη «στον αέρα», δεν διστάζουν να ντοριάσουν χωρίς να λεπτολογούν καθυστερώντας, χαρακτηριστικό τους η ταχύτατη έρευνα.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    22/10/2004
    Αρ. μηνυμάτων:
    368
    Chrisstk στις #419192

    …φίλε chrisstk πολύ ενδιαφέρον η τοποθέτηση σου και διαφωτιστική !τελικά αν πάρω ένα επανιέλ και το βγάζω εκπαιδευτικά και δεν το περιορίσω με φωνές και σφυρίγματα και πηγαίνω σε ανοιχτό μέρος πχ κωπαίδα πόσα μέτρα πρέπει να απομακρύνεται ο σκύλος για να είναι σωστός αντιπρόσωπος της φυλής?

     

    Καταρχήν εάν δεν εκπαιδευτεί (ο οποιοσδήποτε σκύλος) δε θα σε καλύπτει στο κυνήγι.

    * Η ερώτησή σου για τα μέτρα της έρευνας μ’ έκανε να θυμηθώ την επίσκεψή μου, πριν από περίπου 2 χρόνια περίπου,στον κ. Γιάννη (Kalliston) για να πάρω τις πολύτιμες συμβουλές του και κατευθύνσεις σχετικά με την εκπαίδευση ενός σκύλου (μου δίνεις τη δυνατότητα να τον ΞΑΝΑευχαριστήσω για το χρόνο που μου αφιέρωσε και κυρίως για τον ΤΡΟΠΟ και τη ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ του). Με ρώτησε λοιπόν “πόσα μέτρα θα ήμουν ευχαριστημένος να κυνηγάει ο σκύλος μου”. Κατόπιν μου ζήτησε να του επιδείξω ένα σημείο που βρισκόταν στα όσα μέτρα του είχα απαντήσει για να διαπιστώσει εάν είχα τη σωστή αίσθηση του χώρου και των αποστάσεων.

     

    Επανέρχομαι στην ερώτησή σου για τα μέτρα… Μην περιμένεις να σου πω (εγώ) αριθμό.

    Καλύτερα να παρακολουθήσεις το σεμινάριο του κ. Καλαντζή (Διεθνής κριτής και θεωρείται specialίστας στα epagneul breton): http://www.pvstv.com

     

    Θα σου προτείνω να το παρακολουθήσεις όλο, πολύ προσεκτικά και για περισσότερες από 1, φορές…

    Από κει και πέρα σου εντοπίζω κάποια κρίσιμα σημεία που σχετίζονται με το θέμα μας:

    29:44, Πλευρές του επανιέλ

    32:43, Έρευνα Επανιέλ (σταθερή επαφή)

    55:42, Μέτρα έρευνας, τρόπος κυνηγίου

    56:47, Η ΜΕΤΡΙΑ έρευνα στα 100+,-

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    20/05/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    4107
    Kalliston Hellas στις #419252

    Δεν χρειάζεται να ευχαριστείς με τα λόγια. Το ότι αυτά που είπαμε έπιασαν τόπο είναι η δική μου ικανοποίηση, εξ’ άλλου έχουν περάσει τόσα άτομα που πραγματικά δεν θυμάμαι την συνομιλία μας με όλες τις λεπτομέρειες. Αν κάτι οφείλουμε σε όσους μας υπέδειξαν κυνοφιλικά θέματα είναι η αναμετάδοσή τους… η βοήθεια προς τους νεοφώτιστους.

    Πολύ σωστή η τοποθέτηση σου. Αφήστε τα μέτρα κατά μέρος, αυτό που μετρά είναι η επαφή ανάλογα με την διαμόρφωση του τοπίου του κυνηγότοπου. Από την άλλη, κατανοώ την απορία ενός μη μυημένου με την φυλή…. “στην Κωπαΐδα πόσο;;;” Και τα εκατό συν είναι σωστά… και τα σχεδόν 200 είναι σωστά αλλά με ένα ΑΝ… (αυτό το αν επεκτείνει τα συνήθη) πρόκειται για έναν πολύ ποιοτικό σκύλο που αυτό που κάνει το κάνει απλά – φυσικά ,   είναι εντός υπαρκτών ορίων (καλλιέργειες, αυλάκια, δρόμοι κλπ) και τηρεί την κάλυψη ΟΛΟΥ του τόπου (κοντά και μακρύτερα). Σίγουρα δεν είναι 200 και… ούτε 300. Θα πείτε τότε πως το σωστό Επανιέλ, και πλέον επιθυμητό, είναι αυτό που 200ρίζει…. Λάθος το σωστό είναι αυτό που συμβαδίζει με το πρότυπο, τα άλλα είναι ακραίες περιπτώσεις που ναι μπορεί να σας αρέσουν αλλά δεν είναι το σωστό.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    08/01/2007
    Αρ. μηνυμάτων:
    129
    Μπλεκ στις #419259

    Normal
    0

    false
    false
    false

    EL
    X-NONE
    X-NONE

    MicrosoftInternetExplorer4

    /* Style Definitions */
    table.MsoNormalTable
    {mso-style-name:”Κανονικός πίνακας”;
    mso-tstyle-rowband-size:0;
    mso-tstyle-colband-size:0;
    mso-style-noshow:yes;
    mso-style-priority:99;
    mso-style-qformat:yes;
    mso-style-parent:””;
    mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
    mso-para-margin:0cm;
    mso-para-margin-bottom:.0001pt;
    mso-pagination:widow-orphan;
    font-size:11.0pt;
    font-family:”Arial”,”sans-serif”;
    mso-ascii-font-family:Arial;
    mso-ascii-theme-font:minor-latin;
    mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
    mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
    mso-hansi-font-family:Arial;
    mso-hansi-theme-font:minor-latin;
    mso-bidi-font-family:”Times New Roman”;
    mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}

    Αφήστε τα μέτρα κατά μέρος, αυτό που μετρά είναι η επαφή ανάλογα με την διαμόρφωση του τοπίου του κυνηγότοπου.

    αυτη η γραμη  τα λεει ολα κατα την αποψη μου .

    θα αναφερω (συγνωμη κιολας μην παρεξηγηθω) το δικο μου παραδειγμα.

    ‘πατερας’ σε ενα μικρο στιγμιοτυπο που τρεχει στο βιντεο απο αγωνες  μεχρι το 1.09 ”

    απο το 0.45”-1.09” εχει κοψει ευθεια ….

     

    ξερω απο πρωτο χερι οτι 200αριζει αερα στο καμπο.

    επισης 200ριζει στο βουνο για μπεκατσα σε πλαγιες με πουρναρι .full  beeper .

    ‘μανα ‘ λιγο λιγοτερο

    η κορη που εχω εγω στην  πρωτη εξοδο τον Οκτωβρη την λυνω σε μπεκατσοτοπο ζουγκλα  εκοψε 150 αριστερα 150 δεξια .

    και επειδη δεν μαρεσει κυνηγαω με gps επανω στο επανιελ

    σε εναμησι μηνα αφου περασε το ‘Δημοτικο’

    κυνηγαγε σε πυκνουρα μαζι μου απο τα 30 -80 μετρα .αναλογα την μορφολογια της ζουγκλας

    (αν δεν την ‘σφυξω΄  πιανει τα 180 γιατι ‘παιρνει ο πισινος της αερα’ )

    τι θελω να πω ?

    θεωρω οτι η επαφη μονο φερνει την επιθυμητη συνεργασια και το θηραμα .

     

    (μπορεις να στρεφεσαι μερικες φορες αναγκαστικα σε αγωνοσκυλα

    για να βρεις ατομα με εξαιρετικα κυνηγετικα ενστικτα αλλα θελει κοντρολ το πραμα.

    το επανιελ δεν ειναι ΕΥΡΕΙΑΣ ερευνας οπως τα σεττερ.(να ανοιγονται εαν δεν βρουν θηραμα )

    η ειναι ανοικτα η κοντινα .ειναι καθαρα θεμα dna )

Επισκόπηση 15 δημοσιεύσεων - 1,321 έως 1,335 (από 1,425 συνολικά)
Απευθείας μετάβαση στη σελίδα:

Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.


Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων