ΑΞΕΧΑΣΤΕΣ ΚΥΝΗΓΟΣΤΙΓΜΕΣ

Επισκόπηση 15 δημοσιεύσεων - 46 έως 60 (από 69 συνολικά)
Απευθείας μετάβαση στη σελίδα:
  • Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    09/03/2007
    Αρ. μηνυμάτων:
    2190
    falcon στις #418639

    Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΥΤΗ ΔΙΑΔΡΑΜΑΤΙΖΕΤΑΙ ΤΟ 90-95 ΠΕΡΙΠΟΥ

    ΕΧΟΥΝ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ ΕΝΩ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΑΓΡΙΟΓΟΥΡΟΥΝΑ

    Κ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ ΤΟΥ ΦΙΛΟ ΕΧΟΥΝ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΕΙ

    ΟΙ ΔΥΟ ΤΟΥΣ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ Κ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΤΑ ΚΥΝΗΓΗΣΟΥΝ.

    ΣΚΥΛΙΑ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΜΙΑΣ Κ ΜΕΧΡΙ ΠΡΟΤΙΝΟΣ ΔΕΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΣΑΝ

    ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ,Κ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΤΟΥ ΜΕ

    ΤΗΝ ΜΕΘΟΔΟ ΤΟΥ ΞΑΝΤΗΡΕΜΑΤΟΣ(ΕΥΡΕΣΗ ΠΑΤΗΜΑΤΟΣ)ΝΑ ΕΝΤΟΠΙΣΟΥΝ

    ΤΟ ΑΚΡΙΒΕΣ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΓΙΑΤΑΚΙΑΣΕΙ ΤΑ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ,ΩΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ

    ΜΕΘΟΔΟ ΤΗΣ ΠΑΓΑΝΑΣ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΝ ΝΑ ΤΑ ΡΙΞΟΥΝ ΣΤΑ ΟΠΛΑ.

    ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ,Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ,Ο ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ,Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ

    ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΠΟ ΜΕΝΑ Κ ΕΓΩ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ 18 ΧΡ.

    ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΤΟΠΙΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΚΑΠΡΙ Κ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ

    ΝΑ ΤΟ ΣΤΡΙΜΩΞΟΥΜΕ ΚΑΠΟΥ, ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΜΑΣ ΦΕΥΓΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

    ΠΡΙΝ ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ ΝΑ ΣΤΗΣΟΥΜΕ ΚΑΡΤΕΡΙΑ.

    Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΔΕΙΝΟΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ(ΞΑΝΤΗΡΕΥΕΙ ΛΑΓΟ ΣΤΟ ΜΑΡΜΑΡΟ)

    ΤΟ ΕΧΕΙ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ Κ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΜΕ ΦΩΝΕΣ ΓΑΥΓΙΣΜΑΤΑ ΚΤΛ ΝΑ ΤΟ

    ΒΓΑΛΕΙ ΣΕ ΜΑΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΑ ΠΛΑΙΝΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ,ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ

    ΟΛΟ ΠΕΡΠΑΤΑΕΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΠΡΟΣ Κ ΑΚΟΛΟΥΘΑΜΕ Κ ΜΕΙΣ ΑΠΟ ΠΙΣΩ.

    Η ΩΡΑ ΕΧΕΙ ΠΑΕΙ 4 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ Κ ΤΟ ΓΟΥΡΟΥΝΙ ΕΧΕΙ ΜΠΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΠΥΚΝΟ

    ΙΣΑ ΜΕ ΕΝΑ ΓΗΠΕΔΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΓΥΡΩ ΓΥΡΩ ΧΩΡΑΦΙΑ Κ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ

    ΚΛΕΙΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ,Ο ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΩ ΜΕΡΙΑ,

    Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ,ΕΓΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΩ ΜΕΡΙΑ Κ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ

    ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΡΙΑ ΠΟΥ ΜΠΗΚΕ ΤΟ ΓΟΥΡΟΥΝΙ ΣΤΟ ΠΥΚΝΟ,ΤΟ ΓΟΥΡΟΥΝΙ ΕΠΕΙΔΗ ΞΕΡΕΙ

    ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΣΤΡΙΜΩΧΤΕΙ Κ ΜΑΣ ΜΥΡΙΖΕΙ ΑΠ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΙΕΣ ΚΟΛΩΝΕΙ Κ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΙΓΜΕΣ

    ΠΟΥ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΤΟ ΑΚΟΥΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥ ΣΤΟ 1.5 ΜΕΤΡΟ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΥΡΝΑΡΙΑ.

    ΑΚΟΥΩ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ Κ ΤΑ ΓΑΥΓΙΣΜΑΤΑ Κ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ

    ΠΡΟΣΕΧΕ ΣΕ ΣΕΝΑ ΘΑ ΒΓΕΙ,ΕΝΤΩΜΕΤΑΞΥ ΠΕΤΑΕΙ Κ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ Ε ΤΟ ΡΗΜΑΔΙ ΘΑ ΜΕ ΧΤΥΠΗΣΕΙ

    ΑΠΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ ΣΗΚΩΝΕΤΑΙ,Κ ΕΓΩ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ ΘΑ ΜΕ ΧΤΥΠΗΣΕΙ ΕΧΩ ΧΕΣΤΕΙ ΠΑΝΩ ΜΟΥ

    Κ ΕΧΩ ΜΕΤΑΚΙΝΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΜΟΥ ΚΑΜΙΑ 25ΑΡΙΑ ΜΕΤΡΑ.

    ΕΝΤΩΜΕΤΑΞΥ ΤΟ ΑΚΟΥΩ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΠΟΥΡΝΑΡΙΑ ΠΟΥ ΚΙΝΕΙΤΑΙ Κ ΣΙΕΤΑΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ,

    Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΤΟ ΓΟΥΡΟΥΝΙ ΚΩΛΟΝΕΙ Κ ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΕΙ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ

    ΝΑ ΡΙΞΕΙ ΜΙΑ ΤΟΥΦΕΚΙΑ ΜΠΑΣ Κ ΤΡΟΜΑΞΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ,ΜΕ ΤΟ ΜΠΑΜ ΠΡΟΣΕΧΕ ΜΟΥ

    ΛΕΕΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΣΟΥ,ΒΛΕΠΩ ΠΟΥΡΝΑΡΙΑ ΝΑ ΚΟΥΝΙΟΥΝΤΑΙ ΒΡΑΧΙΑ ΝΑ ΚΑΤΡΑΚΥΛΑΝΕ

    Κ ΞΑΜΟΛΙΕΤΑΙ Ο ΚΑΠΡΟΣ ΜΕΣ ΤΟ ΧΩΡΑΦΙ,ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ ΒΥΣΩΝΑΣ,ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΟΥΝΗΘΕΙ

    ΘΑ ΠΕΡΝΟΥΣΕ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΜΟΥ,ΤΟΝ ΣΗΜΑΔΕΥΩ ΣΤΑ ΠΛΕΥΡΑ ΜΠΑΜ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ Κ ΒΛΕΠΩ

    ΣΤΙΣ ΤΡΙΧΕΣ ΤΩΝ ΠΛΕΥΡΩΝ ΤΟΥ 3-4 ΣΤΑΜΠΕΣ ΝΑ ΧΤΥΠΑΝΕ Κ ΝΑ ΤΙΝΑΖΟΥΝ

    ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΣΑΝ ΕΚΡΗΞΗ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΝΑ ΤΟΝ ΕΝΟΧΛΗΣΕ ΚΑΤΙ Κ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΟ ΤΡΕΞΙΜΟ,

    ΤΟΥ ΡΙΧΝΩ Κ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ Κ ΧΩΝΕΤΑΙ ΜΕΣ ΤΟ ΠΥΚΝΟ.

    ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ ΤΟΝ ΕΨΑΧΝΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΜΗΠΩΣ ΨΟΦΗΣΕ ΠΟΥΘΕΝΑ ΤΟ

    ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΒΡΕΙ ΗΤΑΝ ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΑΙΜΑ.

    ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΧΤΥΠΗΣΑΜΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 10 ΤΟΥΦΕΚΙΕΣ

    ΗΤΑΝ 120 ΚΙΛΑ ΚΑΘΑΡΟ Κ ΒΡΗΚΑΜΕ ΤΑ

    ΔΡΑΜΙΑΡΙΑ ΚΑΡΦΩΜΕΝΑ ΣΤΟ ΠΕΤΣΙ ΤΟΥ,ΙΣΑ ΙΣΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΔΙΑΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΤΟΜΑΡΙ

    Κ ΕΙΧΑΝ ΒΡΕΙ ΚΡΕΑΣ.


    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    09/03/2007
    Αρ. μηνυμάτων:
    2190
    falcon στις #419072

    …………………………..

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    16/10/2011
    Αρ. μηνυμάτων:
    228
    Lipis77 στις #419102

    Τέτοιες στιγμές , ευτυχώς ήταν παρά πολλές στα τόσα χρόνια. Αλλα η πρώτη που μου’ρχεται αμέσως στο νου, ήταν ο πρώτος μου λαγός σε μικρή ηλικία.
    Πήγαμε για λαγό με το πατέρα μου σε περιοχή των Ιωαννίνων αρχές Νοέμβρη.
    Με βάζει στο καρτερι, είχα ένα pipper δικαννο εγώ, και μου λέει θα κάτσεις εδώ, δε θα κουνηθείς, και θα σου βγει ο λαγός απ’αυτο το μονοπάτι ακριβώς!
    Φεύγει βάζει το σκυλί και μέσα σε 30-40 λεπτά ακούω το σκυλί να’χει πιάσει ντόρο!
    Περιμένω και η αγωνία στο κατακόρυφο όσο ακούω το σκυλί να πλησιάζει..ώσπου βλέπω τον λαγο να ξεμιτιζει οντος απο το συγκεκριμένο μονοπάτι και να τον έχω περίπου στα 25-30 μέτρα.
    Σταματάει και σηκώνει το κεφάλι ν’ακουσει που βρίσκεται το σκυλι, αφού έχει πάρει απόσταση……..
    Σημαδευω του ρίχνω και φεύγει σβάρνα και χωνεται μέσα σ’ενα ντυμένο. Τρέχω όσο πιο γρήγορα μπορώ να τον προλάβω , και τον βλέπω να προσπαθεί να σκαρφαλώσει σ’ενα ανάχωμα αλλα δε μπορούσε δυστυχώς, τον έιχε πάρει καλα … απο την απειρία μου όμως και τον ενθουσιασμό μου ,του τραβαω ένα δεύτερο και τον αποτελειωνω απο τα 5 μέτρα, τον πήρε μονοβολια!
    Ο ενθουσιασμός μου απεριγραπτος, αλλα δε θα ξεχάσω ποτε , τη χαρα και το βλέμμα του πατέρα μου όταν ήρθε και είδε τον λαγο : με πήρε αγκαλιά και με φίλησε ούτε στο Τζοκερ να έιχε κερδίσει!

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    13/10/2012
    Αρ. μηνυμάτων:
    100
    Σωτηρης στις #419124

     

    Πολύ καλά τα λέει ο Σωτήρης…..και καλώς σας βρήκα απο την μεγαλόνησο.

    Είτε γράψε κάτι που αξίζει να διαβαστεί είτε κάνε κάτι που αξίζει να γραφτεί. Benjamin Franklin

    ημερα Τεταρτη 16/Νοεμβρη/2011
    ηταν η πρωτη κυνηγετικη εξωρμηση για λαγο μαζι με τον φιλο Rai στα πρωτα σταδια της γνωριμιας μας ειχαμε παει 2 ακομα εξωρμησης μαζι για τρυγονια το καλοκαιρι !
    Ηταν μια ακομα δυσκολη λαγοχρονια, παρολα αυτα εγω ειχα τον καημο στο τελος της σεζον να βαρεσω ενα λαγο… ετσι παρακαλεσα τον φιλο Rai να παμε μια Τεταρτη μαζι για λαγο…
    αυτος λαγας εγω περδικας, 2 λαγοσκυλα  αυτος 1 ημιαιμο περδικοσκυλο εγω!
    με το που κατεβαινουμε απο το αυτοκινητο μου λεει
    “μην βαρεσεις περδικια ποτε κοντα στα σκυλια μου, αμα τυχει και εισαι μακρια και θες βαρα τα αλιως οχι ”
    ειχαμε παει σε μια περιοχη που πρην μερικα χρονια ειχε καει, την θεση του πευκου ειχαν παρει οι θαμνοι και οι αγκαθιες, Δυσκολος τοπος, πυκνος και…γεματος περδικια!!!
    αφου περπατησαμε αρκετα, βγαλαμε και μπολικα περδικια που… εφευγαν ατουφεκιστα 😛 ειπαμε να αλαξουμε περιοχη και να παμε σε ενα καθαρο δασος με πευκο λιγο ποιο κατω, εγω δεν ειχα αρκετη ωρα γιατι επρεπε να παω πανεπιστημιο ετσι ειπαμε να κανουμε μια 2ωρη παγανα σε ενα hotspot οπως μου ειπε ο Rai!
    παμε στο δευτερο μερος για την ημερα εκεινη και μετα απο κανενα 30λεπτο -40λεπτο παγανας βλεπω το σκυλι μου και περνει εντονο ντορο , ο Rai με τα 2 του σκυλια καμια 100 μετρα στα δε3ια μου, αμεσως του κανω σημα και του δειχνω το σκυλι μου που ειχε μπει στο μονοπατι του λαγου!!!
    δεν περνανε 2-3 λεπτα το σκυλι στα 4-5 μετρα μπροστα μου σε καθαρο μερος κατω απο τα πευκα που στες ριζες τους ειχαν μικρα θαμνακια στο υψος του αστραγαλου και νασου το ματι μου περνει τον λαγο να πεταγεται στα 30-35 μετρα μπροστα μου στον απεναντη λοφο και κανει να  χοθει πισω απο μια αγρια ελια, λιγω πρην την αγρια ελια και μεσα σε κλασματα δευτερολετου ,ενστικτωδως ουτε που καταλαβα τι εγινε το οπλο βρεθηκε στον ομο μου και ο λαγος στο στοχαστρο μου…ΜΠΑΜ… βλεπω τον λαγο να γονατιζει καλα χτυπημενος “επεσε λεω” κατεβαζω το οπλο και περιμενω να δω τον λαγο να κατρακιλα στην ριζα την ελιας!!!!
    παρολα αυτα βλεπω τον λαγο να βγενει σαν βολιδα απο την αλλη μερια της ελιας  αμεσως κανω 2ρη ντουφεκια στα 45 μετρα πλεων και ο λαγος παει!!!!!
    τα σκυλια του Rai τρεχουν στο μερος μου γαυγιζοντας περνουν αμεσως τον ντορο και χανονται πισω απο τον λαγο, ο Rai να με ρωταει τι εγινε , και εγω να κλαψουριζω “τον βαρεσα , τον βαρεσα στο ορκιζομαι ΤΟΝ  ΒΑΡΕΣΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΠΕΣΕ” τα ματια μου γεμισαν δακρια σαν μικρο κοριτσακι 😀 χαχαχα
    αυτος να προσπαθει να με ηρεμησει λεγοντας μου πως αν τον βαρεσα τοσο καλα οσο του ελεγα τα σκυλια του θα τον βρουνε… παρολα αυτα εγω απειρος απο λαγο (ολους κιολους 2 ειχα βαρεσει στην ζωη μου και αυτους ΜΠΑΜ και κατω” δεν πιστεβα στα λογια του!!!
    οπως και να εχει για να μην πολιλογο τα σκυλια του ειχαν παρει τον ντορο του τραυματισμενου λαγου και μας οδηγουν καμια 100 μετρα ποιο πανω εγω σε ολη την διαδρομη που ακολουθησαμε τα επομενα 5 λεπτα τρεχοντας τα σκυλια κλαψουριζα σαν γυναικουλα αυτος να προσπαθει να με ησηχασει, ΚΑΙ τα σκυλια του ξαναβγαζουν τον λαγο αυτι την φορα στα 5 μετρα απο μενα και 20 απο τον Rai
    ΝΑΤΟΣ μου λεει … και βλεπω τον λαγο να τρεχει στον πλευρο μου, ο λαγος στες καννες βαρια τραυματισμενος , τουφες απο μαλια εξεχαν στο κορμι του και η ταχυτητα του σαφος μειωμενη , παρολα αυτα δεν καταφερε κανενας να ρηξει ντουφεκια γιατι ηταν υπερβολικα κοντα στα σκυλια και ο λαγος παει μαζι με τα σκυλια στο αγνωστο!
    εγω ξανα απο την αρχη μπινελικια και κλαψουρα… κατσαμε κανα 10λεπτο εκει με τον Rai οπου πρεπει να του εκανα τα Παπαρια του σαν καρπουζια απο την κλαψα και ξαφνικα μου λεει
    “SSSSSSSSSHHHHHHHHHHHHHHHHH ακους τα σκυλια???”
    “οχι κλαψ κλαψ”
    “τον επειασαν, τοτε!!!!”
    και αμεσως αρχησε να καλει τα σκυλια του…
    Ria… Ria… και μετα απο λιγο νασου η Ria ξεπροβαλει μεσα απο τους θαμνους στο απεναντη βουνο με τον λαγο στο στομα 😀
    δεν πιστευα στα ματια μου, η χαρα μου απιστευτη και ο λαγος αν και μετριος στο μεγεθος στα ματια μου φανταζε ο μεγαλητερος λαγος του κοσμου!
    απο τοτε γιναμε αρκετα καλοι φιλοι με τον Rai και με το που τελειωσε το κυνηγι του λαγου/περδικας δεν χασαμε εξωρμηση που να μην παμε μαζι για φασσες οπου μεσα σε 2 μονο κυνηγετικες χρονιες μαζι καναμε υπερβολικα ορεα κυνηγια που και οι 2 θα εχουμε να λεμε στα παιδια μας σε λιγα χρονια!

    Attachments:
    You must be logged in to view attached files.
    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    09/03/2007
    Αρ. μηνυμάτων:
    2190
    falcon στις #419140

    ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ 20011-2012

    Η ΧΗΝΕΣ ΕΧΟΥΝ ΕΡΘΕΙ Κ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΣΤΑΛΑΞΕΙ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ,

    ΕΧΟΥΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΧΩΡΑΦΙΑ ΠΟΥ ΒΟΣΚΟΥΝ,ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ ΔΙΝΟΥΝ

    ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΑΛΛΑ ΠΡΟΣΓΕΙΩΝΟΝΤΑΙ Κ ΒΟΣΚΟΥΝ ΣΕ ΑΠΟΣΤΑΣΗ 200 ΜΕΤΡΩΝ

    ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΗΜΕΙΟ ΑΠ ΟΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΛΥΦΤΕΙΣ,ΠΡΑΜΑ ΠΟΥ

    ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟΥΦΕΚΙΣΕΙΣ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ.

    ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΕΧΩ ΕΝΤΟΠΙΣΕΙ ΕΝΑ ΚΟΠΑΔΙ 70 ΠΟΥΛΙΩΝ ΟΠΟΥ ΚΑΘΟΝΤΑΙ Σ ΕΝΑ

    ΧΩΡΑΦΙ Κ ΒΟΣΚΟΥΝ.

    ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΥΜΕΝΟΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΚΑΝΑΛΙ ΜΕ ΚΑΛΑΜΙΑ ΣΤΑ 100 Μ Κ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΜΠΑΣ

    Κ ΤΡΟΜΑΞΟΥΝ ΑΠΟ ΚΑΤΙ Κ ΚΑΝΟΥΝ ΠΩΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΝΩ ΜΟΥ.

    ΟΣΟ ΠΕΡΙΜΕΝΩ 2-3 ΩΡΕΣ ΤΙΣ ΕΝΤΟΠΙΖΟΥΝ Κ ΑΛΛΑ ΚΟΠΑΔΙΑ Κ ΕΡΧΟΝΤΑΙ Κ

    ΠΡΟΣΓΕΙΩΝΟΝΤΑΙ Κ ΑΥΤΑ ΕΚΕΙ Κ ΒΟΣΚΟΥΝ Κ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΦΤΑΝΟΥΝ ΚΟΝΤΑ ΣΤΑ 250.

    ΕΧΩ ΑΡΧΙΣΕΙ Κ ΑΓΑΝΑΚΤΩ Κ ΜΟΥΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΗΛ ΚΑΠΟΙΟΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ

    ΚΥΝΗΓΟ ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΑΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΠΛΕΥΡΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΤΙΣ ΤΡΟΜΑΞΕΙ Κ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ

    ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΝΩ ΜΟΥ(ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΜΟΙΡΑΣΙΑ).

    ΤΟΝ ΠΕΡΝΩ ΤΗΛ Κ ΤΟΥ ΕΞΗΓΩ ΠΩΣ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ Κ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΕΡΧΕΤΑΙ.

    ΤΟΝ ΒΛΕΠΩ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΦΑΣΗ ΝΑΡΧΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΑΜΑΞΙ,ΑΛΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΑΠΟ

    ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΠΟΥ ΑΜΑ ΤΙΣ ΤΡΟΜΑΖΕ ΘΑΡΧΟΤΑΝ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΝΩ ΜΟΥ,Κ ΛΕΩ ΤΙ ΚΑΝΕΙ

    Ο ΜΑΛΑΚΑΣ?ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ Κ ΤΑ ΣΤΕΛΝΕΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΜΟΥ ΟΠΟΥ ΠΙΟ ΠΡΙΝ ΕΙΧΕ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙ

    ΕΝΑ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟ,ΑΛΛΑ Η ΦΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΒΑΛΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟ Η ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΗΤΑΝ

    ΜΑΚΡΙΝΗ ΣΤΑ 250 Μ Κ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΠΡΟΛΑΒΑΝ Κ ΠΗΡΑΝ ΥΨΟΣ Κ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΤΟΥΦΕΚΙΣΕ ΠΗΡΕ Τ ΑΦΡΗΔΙΑ ΤΟΥ.

    ΕΝΩ ΤΟΥΣ ΕΞΗΓΗΣΑ ΠΩΣ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ Κ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΠΗΡΑ

    ΕΓΩ ΤΗΛ ΑΥΤΟΙ ΣΚΕΦΤΗΚΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΤΙ ΤΟΥΣ.

    ΤΟ ΤΙ ΜΠΙΝΕΛΙΚΙ ΕΠΕΣΕ ΜΕΤΑ ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ ΜΟΝΟΣ ΟΣΟ ΘΕΛΕΙΣ

    ΧΟΡΕΥΕ Κ ΟΣΟ ΘΕΛΕΙΣ ΠΗΔΑ Κ ΑΣ ΑΠΟΤΥΧΕΙΣ.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    15/12/2009
    Αρ. μηνυμάτων:
    146
    fassas1976 στις #419678

    19 / 10 /2000.

    Βρισκόμαστε στο Μουζάκι Καρδίτσας μετά από τηλεφώνημα ενός πολύ καλού φίλου.”Ανεβείτε πάνω ξεκινήσανε”!!!Σάββατο ξημερώματα λοιπόν είμαστε στα καρτέρια (στο εκκλησάκι για όσους ξέρουνε δίπλα από το καταφύγιο).Η παρέα ίδια όπως πάντα, εγώ με τον πατέρα μου…Τα όπλα αρκετά και αυτό είχε ως συνέπεια να μην “πιάσουμε” τα μπροστινά καρτέρια αλλά να κάτσουμε στα δεύτερα.Ξημερώνει και κάνει ένα γαμώκρυο που ανάλογο δεν θυμάμαι μετά από τόσα χρόνια στα βουνά…ο καιρός είναι βαρύς αλλά το κακό είναι ότι έχει τόσο πολύ ομίχλη που δεν βλέπεις ούτε στα 3 μέτρα.Κάποια στιγμή ακούω μία ντουφεκιά στο καρτέρι που βρίσκονταν ο πατέρας μου.Του πέρασε ένα ζευγαράκι ίσα που το βλεπε .Ντουφεκάει την πρώτη την βαράει και καπάκι η δεύτερη κάνει στροφή να ακολουθήσει την πρώτη που έπεφτε.Ρίχνει άλλη μία την παίρνει και αυτήν!!!Εγώ ούτε που είδα όλην τη φάση μιας και όπως είπα είχε πάρα πολύ ομίχλη.Το υπόλοιπο της μέρας τίποτα…Η ομίχλη δεν έλεγε να σπάσει με τίποτα.

    Κάποια στιγμή αποφασίζουμε να αφήσουμε τα καρτέρια και να πάμε για περπατητό τσίχλας χαμηλά ..Βαρέσαμε πολλά πουλιά και η αλήθεια είναι ότι το χαρήκαμε.

    Η Κυριακή μας βρίσκει πάλι στα καρτέρια με το ίδιο σκηνικό.Πολύ ομίχλη, το ίδιο γαμωκρυο, ντουφεκιά πουθενά και “δεύτερα” καρτέρια…Είχαμε αποφασίσει να κυνηγήσουμε και να φύγουμε για Χαλκίδα καπάκι μιας και την επομένη ξεκίναγα πρώτη μέρα σε δουλειά…

    Κατά τις 09.30 λοιπόν ο κόσμος άρχισε να φεύγει, αφού είχε απελπιστεί από την ομίχλη. Φεύγουν από μπροστά μας δύο παιδιά και πάμε και πιάνουμε τα καρτέρια τους…

    Δεν είχε περάσει ένα τέταρτο από την ώρα που πιάσαμε τα μπροστινά καρτέρια όταν είδαμε ότι η ομίχλη άρχισε να πέφτει προς τα κάτω.Ο καιρός στην κορυφή με ήλιο και χαμηλά ένα τεράστιο πέπλο ομίχλης.Και εκείνη την ώρα βλέπω κάτι που δε θα ξεχάσω σε όλη μου την ζωή… Όπως έβλεπα στον ορίζοντα, από πολύ μακρυά, διέκρινα ένα μαύρο σύννεφο να έρχεται κατά πάνω μας!!!Δε μπορούσα να πιστέψω ότι αυτό το πράγμα που έβλεπα ήταν φασσες. Δεν ανέπνεα…

    Χωρίς υπερβολή ήταν όπως βλέπουμε τα ψαρόνια κατά χιλιάδες σε ένα κοπάδι!!!Το κοπάδι ερχόταν ατάραχο και σιγά σιγά όλο και περισσότερο προ την μεριά μας (να σημειώσω ότι ήμασταν τα 2 τελευταία καρτέρια προς την μεριά του ντυμένου)…Περνάει ανάμεσα μας και αδειάσαμε τις “γεμάτες” καραμπίνες μας…Σε εκείνη την φάση βαρέσαμε μόνο 22 (τόσες βρήκαμε)…Λέω “μόνο ” γιατί το κοπάδι ήταν χιλιάδες πουλιά τα οποία μας πέρασαν στα 15 μέτρα ενώ εμείς ντουφεκάγαμε φουλ τσοκ με τεσσάρια .Δε μπορώ να φανταστώ τι θα γίνονταν αν είχαμε 7 αρια η 8 αρια μέσα στα όπλα.Από εκείνη την ώρα αρχίζει ένα ασύλληπτο πανηγύρι …Πολλά κοπάδια το ένα πίσω από το άλλο ΚΑΙ ΟΛΑ ΠΑΝΩ ΜΑΣ…Το συγκεκριμένο σημείο είναι μία κορυφογραμμή που την χωρίζει ο δρόμος. Ξεκινάει ένα καραφλό σημείο από αριστερά καταλήγει στον άσφαλτο που είναι το εκκλησάκι και συνεχίζει να ανεβαίνει πάλι προς το ντυμένο που καθόμασταν εμείς.Αναφέρω συνέχεια το εκκλησάκι για τον εξής λόγο:Εκείνη την ημέρα υπήρχαν εργάτες που έκαναν εργασίες στην εκκλησία. Έκαναν θόρυβο και αυτό είχε ως συνέπεια τα πουλιά να τους ακούνε και να στρίβουν όλα την πορεία τους προς το ντυμένο που καθόμασταν εμείς.Εκείνη την μέρα βαρέσαμε πολλά πουλιά αλλά “μαζέψαμε”και πολλές παναγίες μιας και τα υπόλοιπα καρτέρια δεν είχαν ρίξει ούτε ντουφεκιά!!!!Για να σας δώσω να καταλάβετε τι έγινε εκείνη την ημέρα,κατά τις 15.00 το μεσημέρι ήρθε ένας τύπος με ένα σεττερ και τον έστειλα προς το σημείο που “κρέμαγαν”τα τραυματισμένα.Μάζεψε 9!!!

    Το καλύτερο έγινε όμως με τον γέρο μου: Όταν έκοψαν τα πουλιά κατά τις 14.00 ο πατέρας μου είχε την φαεινή ιδέα να αφήσει το καρτέρι του και να μαζέψει μανιτάρια. Άρχισε λοιπόν και μέσα σε ένα τέταρτο είχε μια σακούλα ολόκληρη ώσπου ξάφνου εκείνη την στιγμή περνάει ένα κοπάδι καμιά 500 αριά πουλιά ακριβώς πάνω από το καρτέρι του..Εγώ άδειασα την καραμπίνα και κράτησα μόνο δύο (ήμουν τουλάχιστον 50 μέτρα από εκεί που πέρναγαν). Αφού πέρασε το κοπάδι βλέπω από μακρυά τον πατέρα μου να έχει αρχίσει τα καντήλια και να πατάει με μένος την σακούλα με τα μανιτάρια που μόλις είχε μαζέψει!!!!Πουρές τα μανιτάρια… Αφού γλύτωσε το εγκεφαλικό πάλι καλά!!!Το σκέφτομαι μέχρι σήμερα και λιώνω στα γέλια….

    Αργότερα ήρθαν κάτι “ξύπνιοι” ντόπιοι μπεκατσάδες να κάτσουν μπροστά μας και είχαμε άλλου είδους “πανηγύρι”…

    Δυστυχώς το βράδυ έπρεπε να φύγουμε για κάτω και δεν κάτσαμε.Τα πουλιά πέρναγαν μέχρι και την Τετάρτη στους ίδιους αριθμούς!!!Την επόμενη εβδομάδα που ανεβήκαμε ξανά (28 Οκτωβρίου)είδα ένα μοναδικό θέαμα.Πρέπει να είχε μαζευτεί όλη η Ελλάδα στο Μουζάκι!!! Ήταν όπως η Πλατεία Συντάγματος τα Χριστούγεννα!!!Σε κάθε δέντρο και φωτάκι από πιασμένα καρτέρια….Πουλιά τίποτα και γυρίσαμε αντουφέκιστοι. Ήταν και η τελευταία φορά που πήγα σε αυτό το σημείο….

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    13/10/2012
    Αρ. μηνυμάτων:
    100
    Σωτηρης στις #419809

    μετα απο μερικα χρονια περδικοκυνηγιου χωρις σκυλι ειπα να κανω το μεγαλο βημα και να παρω ενα σκυλι μπας και καταφερω να βαρεσω κανενα λαγο…
    ετσι και εγινε, το σκυλι το πηρα ενα ημιαιμο beagle-spaniel απο ενα φιλο που ειχε μια τυχαια γεννα σε ηλικια 2 μηνων και μολις ηταν ετοιμο αρχησα την εκπαιδευση του μονο σε λαγο με την βοηθεια του πατερα ενος φιλου μου που ηταν λαγοκυνηγος!
    το σκυλι αρχησε να μπενει στο νοημα , επειανε τους ντορους τον λαγον και λιγο πρην αρχησει το κυνηγι σε ηλικια 9-10 μηνων ειχε βγαλει και τους πρωτους 3-4 λαγους με κοντινη ιχνηλασια  φυσικα αλλα εστω κατι ηταν και αυτο!
    και νασου ερχεται η πρωτη κυνηγετικη εξωρμηση στο νησι!
    αφου ειχα βγαλει τους 3 λαγους λιγο εξω απο το χωριο ειπα να κανω για πρωτη φορα στην ζωη μου την 1 κυνηγετικη εξωρμηση εκει μπας και βρω εστω 1 απο τους 3 λαγους που ειχα βγαλει στα εκπαιδευτικα !
    ΤΡΑΓΙΚΟ ΛΑΘΟΣ… με του που ξημερωνει βλεπω στον κυνηγοτοπο που ειχα διαλεξει τουλαχιστον 150 κυνηγους… ολο το χωριο ηταν εκει σκετο πανηγυρι 😛
    ολοι γραμμη στους προποδες του βουνου, αλλοι μπροστα αλλοι πισω στα ΚΑΡΤΕΡΙΑ για περδικια και περιμεναν απο τους περδικοκυνηγους και λαγοκυνηγους που και αυτοι ηταν υπεραριθμοι για την περιοχη να τους ρηξουν τα περδικια κατω να τα τουφεκισουν χαλαροι και ξεκουραστοι!!!!
    αμεσως το αιμα ανεβηκε στο κεφαλι μου , αρπαζω τον κουταβο μου και παω 2 βουνα παρακατω κανενα χιλιομετρο ποιο δεξια μην φανταστειτε και τρελλη αποσταση, οπου και μονος πλεον αρχησα το κυνηγι μου, η ωρα ειχε παει 9 και μετα απο 3 ωρες κυνηγι δεν βρηκα ουτε ενα ιχνος απο λαγο, 2-3 περδικια μονο ειχα βγαλει οπου και αντισταθηκα και δεν τα πυροβολησα για να μην χαλασω το σκυλι!!!
    μετα απο ενα τηλεφωνημα στον πατερα που ηταν ακομη στο πρωτο βουνο ειπα να ξαναπαω στο πρωτο βουνο μπας και τους ξεγελασε κανενας αφου μου ειπε πως ολοι οι καρτερινζηδες και αρκετοι παγανιαριδες ειχαν φυγει !
    παω ξανα εκει και με το που μπενω στην πρωτη ρεματια νασου ντορος!!! τρεχω πισω απο το σκυλι και ΦΦΦΦΦΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ ενας περδικαρος… Γ@Μ0 τα κερατα μου μεσα  γυρναω το οπλο μπαν παρτων κατω, μετα απο λιγο παλι ντορος φρρρρρρρρρρρρρρ μπαμ νατο και το αλλο κατω… μεχρι το απογευμα επειασα τα 5 περδικια που μου αναλογουσαν και ειπα στον εαυτο μου “περδικαρης γεννηθηκες περδικαρης θα πεθανεις  ΤΕΛΟΣ”

    μεχρι το τελος της σεζον ειχα βαρεσει και 2 λαγους σε εκεινη την περιοχη ακριβος, παρολα αυτα ποτε δεν σταματησα  να κυνηγαω τες περδικες 😀

    Attachments:
    You must be logged in to view attached files.
    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    07/11/2012
    Αρ. μηνυμάτων:
    150
    nikolaos στις #426998

    Τελευταία μερα τις περδικας πέρισι κατάφερα να πάρω άδεια από την δουλεία και έτσι είχα όλο το πρωινό να τις κυνηγήσω. Αν και πήγα κατά της οχτώ στην περιοχή που κυνηγάω δεν υπήρχε πρόβλημα γιατί την ξέρω καλά. Η περιοχή αποτελείται από τρια συνεχόμενα λοφάκια ένα μεγάλο πλατό  και περικλύεται από ένα σχετικά απότομο ρέμα μετά από το οποίο υπάρχουν άλλα τρία λοφάκια στα οποία δεν είχα πάει μέχρι τώρα γιατί ήταν το ρέμα γεμάτο νερό. Ξεκινάω στο πρώτο λοφάκι το οποίο είχε πυκνή βλάστηση περίπου μέχρι την μέση. Αν και μετακινιόμουν αργά η ελπίδα να τις βρώ μου έδινε την απαιτούμενη  αντοχή και δύναμη.Είχα πάρει στο ίδιο λοφάκι και παλαιότερα πέρδικες και πίστευα ότι θα τις πετύχω. Ερεύνησα τον λόφο με μεγάλα ΖΙΚ-ΖΑΚ περίπου 60 – 70 μέτρα πλαγίας ανά 30 μέτρα για μία απόσταση περί τα 200 μ. χωρίσ αποτέλεσμα . Αν και έψαξα σε όλα τα πιθανά σημεία(πλατό χωρις βλάστηση και σημεία κατάλληλα ν α πετάξουν τα πουλιά) δεν βρήκα τίποτα. Συνέχισα με τον ίδιο τρόπο και στους άλλους δύο λόφους με το ίδιο μηδενικό αποτέλεσμα και αποφάσσισα να κατέβω στο πλατώ και να ψάξω στην βλάστηση που το περιτριγίρυζε και στουσ μεγάλουσ θάμνουσ που είχε διασπαρτους μέσα σε αυτό . Είχα κουραστεί αρκετά και η μη συνάντηση άρχισαι να με απογοητεύει.Τότε από την απέναντι μεριά του ρέματος άκουσα έναν κότσο να το λέει παρότι έχε πάει 11 η ώρα.Αμέσως αναθάρησα και η όποια κούραση έφυγε .Χωρίς να το πολυσκεφτώ αποφάσισα να περάσω την ρεματιά. Κατέβηκα με δυσκολία την δασωμένη όχθη από την πλευρά μου και έφτασα στην όχθη. Καθώς ο κότσος συνέχιζε α΄ρχισα να ψάχνω τρόπο να περάσω απέναντι. Ευτυχώς αν και από ψηλά φαινόταν δύσκολο βρήκα προσβαση και με λίγο νερό στα πόδια πέρασα απέναντι. Η απέναντι πλευρά ήταν γυμνή και σχετικά απότομη και κατέληγε 40μ ψηλώτερα σε ένα βραχώδη “βατήρα” στεφανομένο από πεύκα και βλάστηση όπου ακουγόταν οι πέρδικες. Επειδή δεν ήξερα το μέρος αποφάσισα να πάω δεξία και πλάγια να πιάσω την κορυφογραμμή και να προσπαθήσωνα πλησιάσωτο δυνατόν γρηγορότερα και ήσυχα για να μην κάνουν φτερό.Έ τσι και έκανα .Πλησιάζοντας η καρδιά μου πήγαινε να σπάση από την αναμονή . Και τότε ξαφνικά 10 μ πρίν φτάσω στον “βατήρα” παιτάγονται με ένα δυνατό πέταγμα δύο πέρδικες και μου φεύγουν δεξιά . Επωμίζω βιαστικά και ίσα που προλαβαίνω να ρίξω ένα φυσίγγιο  χωρίς αποτέλεσμα. Απογοητευμένος λέω πάει αυτό ήταν τελειώσαμε για φέτο.Καθώς όμως κάνω το επόμενο βήμα με ένα εκοφαντικό θόρυβο σηκώνονται γύρω στα 12 κομάτια πετάνε πάνω από τις ελιές και χάνονται πίσω από τον απέναντι λόφο καμιά 500 μέτρα μακριά χωρις να δω που πιάσαν. Έχω σκυλιάσει και λέω δεν είναι δυνατόν και φεύγω σχεδόν τρεχοντας μέσα στα βάτα στο κατόπι τους. Αρχίζω να ψάχνω και αυτόν τον λόφο χωρίσ αποτέλεσμα και αποφασίζω να επιστρέψω κάνοντας ένα μεγάλο κύκλο .100μ πριν τον λόφο με το “βατήρα” σχεδόν εκεί που τις είχα προτοβρεί επαναλαμβάνεται το σκηνικό.ΦΡΡΡΡΡ δύο δεξία ΦΡΡΡΡ οι υπόλοιπες μπροστά περνόντας το ρέμα απο εκεί που είχα έρθει. Ομως επειδή στο δεύτερο σήκωμα τις περίμενα σηκώνω το δίκανο και μπαμ παρτην κάτω μία κοκκινοπόδαρι. Την μαζευώ και ξεκινάω για την επιστροφή. Μόλισ περνάω την ρεματιά βρίσκομαι στο γνωστό μου μέρος και αρχίζω να ψάχνω στις παρυφές του πλατό για το πρώτο κοπάδι μια και είμαι σίγουρος ότι είναι εκεί κοντά.Πράγματι μετά από λίγο  μέσα από μια μεγάλη συστάδα πετάγονται πέρδικες οι οποίες φεύγουν όλος περιέργως προς τα πάνω στην πλαγιά . Σηκώνω το οπλο και ίσα που προλαβαίνω να σημαδέψω την τελευτάια πριν χαθεί πίσω από τα ψηλά χόρτα.Την βλέπω να χάνει την ευθεία και καταλαβαίνω ότι έπεσε χωρίς να δω πού γιατί τα χόρτα φτανουν τα 2μ.Λέω σιγά μην την βρώ αλλα παρόλα αυτά αρχίζωτο ψάξιμο.Μετά από κάνα 20 λεπτο απογοητευμένος αποφασίζω τα παρατήσω. Κάνωντας να γυρίσω προς το πλατώ ακούω ξαφνικά πετάρισμα και την βλέπω λουφαγμένη στην ρίζα ενός θάμνου. Σκύβω την πιάνω πολύ ωραίο πουλί βαρύ υγειέστατο με μόνο δύο σκάγια ένα στο πόδι και ένα στο φτερό.(Συνεχίζεται)

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    07/11/2012
    Αρ. μηνυμάτων:
    150
    nikolaos στις #426999

    (Συνέχεια)

    Την βάζω στον σάκο και συνεχίζω τον δρόμο της επιστροφής. Είμαι σίγουρος ότι έχουν πιάση στην πλαγιά του πρώτου λόφου. Πράγματι σε ένα από τα μικροπλατώ  του πρώτου λόφου ”με περμέναν”. Με το που  πλησιάζω καταλαβαίνω ότι εκεί είναι τα πουλιά διότι ακούγονται σουρσίματα στις πέτρες καθώς ποδαρώνουν. Κάνω ένα δυνατό ΜΠΡΡΡΡ με το στόμα και πετάγονται πένε με έξι πουλιά .Σηκώνω το όπλο αλλα η κούραση θες το ότι είδα μόνο έξι πουλιά στο κοπάδι(αριθμός οριακός για την επιβίωσή τους τον χειμώνα) το ότι χόρτασα κυνηγετικά με τα δύο προηγούμενα δεν ξερώ τι ο πυρβολισμόσ μου ήταν παραπάνω αποχαιρετιστήριος παρά για να τις χτυπήσω. Έκατσα κάτω εξουθενομένος χαϊδεψα τα δύο πουλιά στην τσάντα και τις χαιρέτησα. Τον Σεπτέμβριο να είμαστε καλά θα τα ξαναπούμε.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    25/06/2012
    Αρ. μηνυμάτων:
    420
    lefteris.k στις #427056

    (Συνέχεια) Την βάζω στον σάκο και συνεχίζω τον δρόμο της επιστροφής. Είμαι σίγουρος ότι έχουν πιάση στην πλαγιά του πρώτου λόφου. Πράγματι σε ένα από τα μικροπλατώ του πρώτου λόφου »με περμέναν». Με το που πλησιάζω καταλαβαίνω ότι εκεί είναι τα πουλιά διότι ακούγονται σουρσίματα στις πέτρες καθώς ποδαρώνουν. Κάνω ένα δυνατό ΜΠΡΡΡΡ με το στόμα και πετάγονται πένε με έξι πουλιά .Σηκώνω το όπλο αλλα η κούραση θες το ότι είδα μόνο έξι πουλιά στο κοπάδι(αριθμός οριακός για την επιβίωσή τους τον χειμώνα) το ότι χόρτασα κυνηγετικά με τα δύο προηγούμενα δεν ξερώ τι ο πυρβολισμόσ μου ήταν παραπάνω αποχαιρετιστήριος παρά για να τις χτυπήσω. Έκατσα κάτω εξουθενομένος χαϊδεψα τα δύο πουλιά στην τσάντα και τις χαιρέτησα. Τον Σεπτέμβριο να είμαστε καλά θα τα ξαναπούμε.

    φιλε χωρις σκυλια την κυνηγας??

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    07/11/2012
    Αρ. μηνυμάτων:
    150
    nikolaos στις #427066

    Δυστιχώς ναί. Λόγωω συγκιριών δεν έχω τον χώρο να διατηρώ σκυλιά.Καιέτσι καλά είναι απλά σπάνια αλάζω κυνηγότοπο και έχω επικεντρωθεί σε μία δύο περιοχές όπου τις έχω μάθει πιστεύω πολύ καλά.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    09/03/2007
    Αρ. μηνυμάτων:
    2190
    falcon στις #429413

    3 Ιανουαριου 2001 τρακαρω με τ αμαξι,κοντευει 20 Αυγουστου

    κ ειμαι ακομα με πατεριτσες.

    Παραμονη της εναρξης ερχονται δυο πρωτα μου ξαδερφια

    κ με ρωτανε αν θελω να περασουν την επομενη να με παρουν,

    φυσικα κ η απαντηση μου ηταν ναι,οποτε 5 η ωρα τα χαραματα

    ερχονται απο το σπιτι με φορτωνουν κ ξεκιναμε για τον τρυγονοτοπο.

    Μολις φτανουμε αρπαζουν οπλα κρανη εξαρτησεις κ διχως σκεψη με

    παρατανε κ φευγουν βιαστηκα να πιασουν καρτερι.

    Εγω καθως ημουνα σακατης βαζω την ζωστηρα βαζω το οπλο στον ωμο

    αρπαζω τις πατεριτσες κ ξεκιναω μες στο σκοταδι για το πιο κοντινο μου

    δεντρο που ειναι στα 500 μετρα.

    Για κακη μου τυχη καθως ειναι νυχτα ξεκιναω απο ενα χωραφι το οποιο ειναι

    οργωμενο κ ημουνα που ημουνα αργος κανω ενα μετρο το λεπτο για να μην

    πεσω.

    Εχει περασει κανα μισαωρο κ εχω φτασει στην μεση της διαδρομης κ κοντευω

    να πεσω κατω απο την κουραση καθως ο οργανισμος ειναι αδυναμος απο την

    ακινησια κ ομως δεν το βαζω κατω κ συνεχιζω μες τα νευρα για την κακη μου τυχη.

    Καθως πλησιαζω στα δεντρα εχει αρχιζει να χαραζει κ μολις φτανω ειναι ενας τυπος

    εκει κ με το που με κοιταζει μου λεει εεειιιι για να μου πει οτι ειναι αλλος εκει κ να μην

    του πιασω το σημειο,με το που με κοιταει καλυτερα οτι εχω πατεριτσες χωρις δευτερη

    κουβεντα τα μαζευει κ παει παρακατω καμια 200αρια μετρα.

    Εκεινη την μερα επιασα το οριο,κ το πρωτο τρυγονι της περιοχης επεσε πανω στ οπλο

    μου λες κ το ειχε ταμα.

    Το μερος που μου παραχωρησε το παληκαρι ηταν το καλυτερο απ ολα!!!!

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    15/12/2009
    Αρ. μηνυμάτων:
    146
    fassas1976 στις #429481

    Το μερος που μου παραχωρησε το παληκαρι ηταν το καλυτερο απ ολα!!!!

    RESPECT ΣΤΟΝ ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΡΤΕΡΙ ΤΟΥ…ΔΕΝ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΑΥΤΑ…

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    28/12/2007
    Αρ. μηνυμάτων:
    2191
    jason στις #429483

    <div class=”d4p-bbt-quote-title”> </div>

    RESPECT ΣΤΟΝ ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΡΤΕΡΙ ΤΟΥ…ΔΕΝ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΑΥΤΑ…

    ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΕΦΕΥΓΑ ΕΓΩ….ΔΙΠΛΟΚΑΡΤΕΡΟ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΘΑ ΚΑΘΟΜΟΥΝ ΔΑΝΕ….

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    11/02/2007
    Αρ. μηνυμάτων:
    3285
    kryptia-e στις #431545

    4 χρονια πριν. ξεραιλα παρατεταμενη στην περιοχη. αρχες οκτωμβριου. εχουμε 2 συνεχομενες εξοδους για λαγο που δεν εχουμε δει ουτε αυτι… ενας θειος μου κανει δισκοσβαρνα να σπασει τις μπλανες σε ενα καλοκαιρινο οργωμενο, απογευμα και με περνει τηλεφωνο οτι ειναι ενας λαγος που σερνεται μπροστα απο το τρακτερ καθε φορα που κανει γυρα σε εκεινο το σημειο, τις 2 τελευταιες φορες.

    περνω την ιρλανδεζα που ειχα και καιρο να την βγαλω και ξεκιναω για το χωραφι, 3 χιλιομετρα μακρια απο τα σπιτια. φτανω, και μπαινω στο χωραφι με την Ηρα. λεω του θειου μου, “κατα που εκανε ο λαγος ?” λεει,  “να εκει μπροστα τον εβλεπα να περπαταει , 15-20 μετρα μπροστα απο το τρακτερ και σταματησα. αλλα μετα εφυγε ισια μεχρι που τον εχασα μεσα στις “μπλανες””. εντωμεταξυ το χωραφι και τα 4 διπλανα του ειναι συνολικα 500 στρεμματα πλακα. παραλληλα εχει ενα μεγαλο ρεμα που ξεκιναει 3 μετρα βαθος και γινεται πανω απο 25,βαθος. το ρεμα αυτο ειναι παντα πυκνο. καλαμια, βατα, λευκες και μεσεδες.τοτε ομως ηταν καμμενο το μεγαλυτερο κομματι του. ειχε γινει σταχτη. ξαναρωταω τον θειο, “εισαι σιγουρος οτι δεν τον ειδες να κανει δεξια κατα το ρεμα?” οχι μου λεει. αντε λεω καλα…ξεκιναω με την σεττερινα και ψαχνουμε τα χωραφια. κοντεψα να σπασω τα ποδια μου μεσα στις μπλανες. ε μετα απο καμια ωρα, βαρεθηκα, κουραστικα, αγανακτισα. λεω δεν γαμιεται, θα μπω μεσα στο ρεμα, στην αρχη εστω να ριξω μια ματια και θα φυγω και θαρθω μεθαυριο με τα γκεκικα . καλυτερα!

    στην αρχη του ρεματος ειχε ενα και μοναδικο δεντρακι. μια γκορτσια.γυρω γυρω ειχε πετρες και λιγα ξερα χορτα που ειχαν γλυτωσει την φωτια.πανω στο δεντρακι καθοταν απο την ωρα που ειχα πρωτοπαει, ενας πολυ μεγαλος αετος. οποτε σκεφτηκα, δυσκολο να ειναι εκει ο λαγος. καμμενο το ρεμα, καλυψη μηδεν. ειναι και ο αετος απο πανω..χλωμο. τελος παντων, παω στο ρεμα, ξαφνικα φερμαρει η σκυλα. λεω ωπα! λες? ετοιμαζομαι και προχωραω και την φτανω. σηκωκονται 5 ορτυκια μαζι! στο μοναδικο που ειχα ορατοτητα τουφεκαω και το περνω. το ορτυκι πεφτει μεσα στο ρεμα, ακριβως κατω απο το δεντρακι, οπου ειχε 1 μικρο βατο, καμμενο.διπλα ακριβως στο 1-1μιση μετρο ειχε μια συσταδα πρασινα χορταρακια, καμια 25 εκατοστα υψους.

    βαζω την καραμπινα στον ωμο και κατεβαινω στο ρεμμα. φτανω στο καμμενο βατο και σκυβω με σιγουρια να πιασω το ορτυκι, οπου διαπιστωνω οτι αυτο που εβλεπα για ορτυκι ηταν μια πετρα!!! ενω ειμαι σκυμμενος με την ακρη του αριστερου μου ματιου κοιταω κατι γκριζο μεσα στα λιγοστα πρασινα χορταρακια. και στιγμιαια περναει η σκεψη “ρε λες να ειναι ο λαγος? ” και εξισου στιγμιαια , η απαντηση “μπααα παλι πετρα θαναι”…

    με το που κανω ανεπαισθητα να σηκωθω για να γυρισω και να βγω απο το ρεμμα, η..πετρα με κοιταει στα ματια σηκωνει τα αυτια και αρχιζει και τρεχει σφεντονα.στο μερος δεν υπηρχε ορατοτητα γιατι μεσα στο ρεμα , μεχρι και την εξοδο του προς τα χωραφια, ειχε 2 διαδοχικα λοφακια σε σχημα S, οποτε δεν μπορουσα να τουφεκισω σωστα. προλαβα ομως και εβγαλα απο τον ομω την καραμπινα και εριξα μια ταχυτατη βολη στην ουρα του λαγου, πριν εξαφανιστει πισω απο το πρωτο λογακι. πηρα τα @@ μου ομως. η μαλλον, τα @@ του λαγου.

    το ωραιο ειναι οτι μολις ξανακοιταξα το γιατακι του λαγου μεσα στα χορταρακια, 5 εκατοστα πιο διπλα ηταν ανασκελα και το ορτυκι…

     

    συμπερασμα 1

    οταν πας για λαγο, οτι και να σου βγει και δεινοσαυρος να βγει, δεν ασχολουμαι ξανα 😀

    συμπερασμα 2

    ο αετος λειτουργησε με διπλο ρολο. δλδ, πιθανον ο λαγος τον ειχε αντιληφθει και γιαυτο οταν τουφεκισα στο ορτυκι και πεταξε ο αετος τρομαγμενος, ο λαγος δεν εφυγε απο το γιατακι, παρολο που προσγειωθηκε το ορτυκι πανω του!!! αυτο ηταν το καλο που μου εκανε ο αετος. το κακο ηταν οτι η παρουσια του εκει με γεμισε σιγουρια οτι ο λαγος δεν βρισκοταν κοντα.και γιαυτο μπηκα χαβαλετζιδικα μεσα στο ρεμα

Επισκόπηση 15 δημοσιεύσεων - 46 έως 60 (από 69 συνολικά)
Απευθείας μετάβαση στη σελίδα:

Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.


Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων