GAEP VS2000 4plus

γιώργο για πιο λόγο θές το συγκεκρινένο στροφείο, και όχι κάποιο άλλο
της ίδιας κατηγορίας;;.

για δες και αυτό

http://www.idiogomosi.com/pages/times-ylikon/cortini.php

απο τα λίγα που έχω διαβάσει νομίζω οτι είναι λίγο καλύτερα τα ογκομετρικά του.

και εγώ στο ψάξιμο είμαι,αλλα ας μας πει και κανένας άλλος για πιο σίγουρα. 😉

γιατι αυτη η μηχανη που έχεις διαλέξει πόσο έχει;;απο εδω θα την πάρεις η απο έξω.

Όταν άρχισα να γεμίζω πριν αρκετά χρόνια χρησιμοποιούσα μόνο μια ζυγαριά και μια ρελιάστρα χειρός. Αργότερα πήρα μια Mec και στη συνέχεια περάσαν και μερικές άλλες από τα χέρια μου και έκανα καλή “παραγωγή”. Τα χρόνια πέρασαν με δοκιμές σε ογκομετρικά και άλλα καλούδια που συνοδεύουν αυτή την τρέλα. Σήμερα ξαναγύρισα στη ζυγαριά και τα περισσότερα ογκομετρικά απλά σκουριάζουν.
Ο τρόπος που γεμίζω σήμερα είναι ο εξής.
Γεμίζω το ογκομετρικό της mec με πυρίτιδα και το ρυθμίζω στο περίπου εκεί που θέλω. π.χ στο 1,45
Στη συνέχεια κάθε “δόση” την ζυγίζω πρώτα και συμπληρώνω ή αφαιρώ τόσο ώστε να είναι πάντα στο 1,45. Αφού γεμίσω με πυρίτιδα καμιά 50αριά κάλυκες τους τοποθετώ το βύσμα για να μην αδειάσει η μπαρούτι και τους βάζω σε μια σακούλα ή ένα πλαστικό τάπερ. Συνεχίζω το ίδιο με την επόμενη 50άδα και την επόμενη, την επόμενη κ.ο.κ.
Μόλις τελειώσω με την πυρίτιδα αδειάζω τυχόν υπόλοιπα από το ογκομετρικό και γεμίζω το άλλο με σκάγια. Το ρυθμίζω κι αυτό στα 30 γρ π.χ. και ξανακάνω την ίδια διαδικασία. Σε κάθε 50άδα που συμπληρώνεται σταματάω και κλείνω πάλι στη μηχανή με αστέρι ή στο χέρι ρελιαστό ανάλογα με το τι θέλω να φτιάξω.
Ξέρω ότι σας φαίνεται λίγο κουραστικό όλο αυτό αλλά κατέληξα σε αυτό το σύστημα απλά γιατί ΚΑΝΕΝΑ ογκομετρικό οποιασδήποτε φίρμας δεν είναι ακριβές.Όλα το 1,45 το κάνουν εύκολα 1,5 ή 1,4. Η μόνη διαφορά μεταξύ τους είναι ότι μερικά το κάνουν ανά 5 φυσίγγια ενώ κάποια άλλα ανά 15.
Όσον αφορά τις μηχανές βλέπω ότι χαλβαδιάζετε “ακριβά” εργαλεία που στην ουσία κάνουν μόνο για διαγωνισμό ομορφιάς αφού με τα λεφτά που κοστίζουν μου θυμίζουν πόρνες πολυτελείας.
Η ιδιογόμωση δεν είναι παραγωγή και στο τσουβάλι.
Είναι σκέψη, τριβή, μεράκι, υπομονή και επιμονή και απευθύνεται ουσιαστικά σε αυτούς που το κυνήγι δεν αρχίζει πιάνοντας το όπλο και δεν τελειώνει βάζοντάς το στη θήκη του.

H διαδικασια που αναφερει ο Κωστας ειναι σχεδον ιδια με αυτη που κανω και γω. 25-25 φυσιγγια, πρωτα μπαρουτι και βυσμα, επειτα σκαγια και κλεισιμο. Εχω δωσει καμποσα στη ρυθμιζομενη μπαρα της MEC και τη βλεπω και καθεται.

Η πυριτιδα γεμιζεται με ενα μικρο μετραδι που εχει ρυθμιζομενο ογκο, και ζυγιζεται σε ζυγαρια. Μετα τις 3-4 πρωτες φορες, το χερι παει αμεσως στο σωστο βαρος, και συμπληρωνεις σιγα σιγα οσο χρειαζεται βλεποντας την ενδειξη της ζυγαριας. Ομοιως με ενα αλλο ογκομετρικο γινεται το ιδιο με τα σκαγια και συμπληρωνω στο ζυγισμα ριχνοντας ενα ενα σκαγια μεχρι το επιθυμητο βαρος.

Η διαδικασια μου παιρνει περιπου 45-50 λεπτα το κουτι. Δεν ειναι για να κανεις παραγωγη, δεν ειναι για να γεμισεις ποσοτητα, αλλα δεν ειναι αυτο το ζητουμενο για μενα. Τα δε ρελιαστα πλεον κλεινονται σε ρελιαστρα χειρος.

ksap wrote:

<div class=”d4p-bbt-quote-title”>berket wrote:</div>
μέχρι που έφτιαξα το πρεσάκι αλουμινίου[για χάραγμα και πάτημα] και τώρα ετοιμάζω ένα μοτέρ για ρέλιασμα!

Σπύρο επειδή έχει γίνει πολύ μοδάτο το πρεσάκι τώρα τελευταία θα σου πρότεινα για μοτέρ να βάλεις από υαλοκαθαριστήρα αυτοκινήτου. Αργό αλλά πολύ δυνατό. Ιδανικό θα έλεγα για ρέλιασμα αξιώσεων με ελάχιστο κόστος. Άσε που επειδή είναι DC παίρνει και ρεοστάτη. 😉

<hr>
<div class=”bbp-reply-signature”>

</div>

Το είχα σκεφτεί Κώστα, αλλά νόμιζα ότι είναι πολύ αργό! Το μοτέρ που ετοιμάζω είναι πολύ γερό,αθόρυβο και γρήγορο αλλά θα μπει ροοστάτης να μειώσω τις στροφές!Έμεινα πίσω τώρα με το πόδι,αλλά σαν το τελειώσω θα κάνω τη σχετική ενημέρωση[φωτό] στο φόρουμ!!