Περίπου 80 ποιμενικοί σκύλοι έχουν θανατωθεί τον τελευταίο μήνα για άγνωστους λόγους, στις ορεινές περιοχές του νομού Τρικάλων, με αποτέλεσμα πολλοί κτηνοτρόφοι να έχουν περιέλθει σε τραγική κατάσταση. Σε ευρεία σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή στη Νομαρχία, ο πρόεδρος του Συλλόγου Αγελαδοτρόφων Ελευθέρας Βοσκής, Θρασύβουλος Βουτσελάς, δήλωσε πως υπάρχουν υπόνοιες ότι δράστες είναι κυνηγοί, γιατί οι ποιμενικοί σκύλοι ‘χαλάνε’ το κυνήγι και τόνισε πως θα εξακριβώσουν ποιοι τοποθετούν τα δολώματα με δηλητήρια . Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Κυνηγετικού Συλλόγου Τρικάλων, Γιώργος Αθάνατος, δήλωσε πως τους λυπεί το γεγονός για την απώλεια τόσο των ποιμενικών όσο και των κυνηγόσκυλων, και πρόσθεσε πως εκείνο που απαιτείται στην παρούσα φάση είναι η στενή συνεργασία κτηνοτρόφων, Συλλόγων και Υπηρεσιών, ώστε να εντοπιστεί το πρόβλημα και μετά να αντιμετωπιστεί όπως απαιτούν οι περιστάσεις.
Από τους ομηρικούς χρόνους
Σύμφωνα με στοιχεία του “Αρκτούρου”, ο ελληνικός ποιμενικός σκύλος εκτρέφεται αιώνες τώρα, κυρίως για τη φύλαξη κοπαδιών, στις ορεινές περιοχές της χώρας μας.
Η προσαρμογή του ελληνικού ποιμενικού στις αντίξοες συνθήκες της ορεινής κτηνοτροφίας, με την πάροδο των αιώνων του έδωσε την δυνατότητα να διαμορφώσει ορισμένα χαρακτηριστικά που τον καθιστούν πολύτιμο και αναντικατάστατο φύλακα, ικανό να αντιμετωπίσει τις επιθέσεις μεγάλων σαρκοφάγων, όπως η αρκούδα και ο λύκος.
Για το λόγο αυτό, οι κτηνοτρόφοι αναφέρονται πάντα με θαυμασμό στα μεγαλόσωμα, τολμηρά και πιστά σκυλιά που είχαν παλιότερα στα κοπάδια τους.
Η παρουσία της φυλής ελληνικός ποιμενικός στον ελλαδικό χώρο, από τα αρχαία χρόνια, τεκμηριώνεται από ένα πλήθος αναφορών σε ιστορικά κείμενα και άλλες γραπτές μαρτυρίες. Οι αρχαίοι Έλληνες διέκριναν τις φυλές σκύλων σε δύο βασικές κατηγορίες, τους κυνηγετικούς και ποιμενικούς σκύλους.
Οι ποιμενικοί σκύλοι ονομάζονταν “Μολοσσοί” ή “Ηπειρωτικοί”, ονομασία που προήλθε από την περιοχή καταγωγής τους (η αρχαία ελληνική Μολοσσία, σημερινή Ήπειρος).
Ο Αριστοτέλης απαριθμεί αρκετές φυλές σκύλων που τις καθορίζει σύμφωνα με τον τόπο καταγωγής τους ως Ηπείρου, Λακωνίας, Αιγύπτου και Ινδίας.
Ο Πλάτωνας αναφέρει ότι ο ποιμενικός σκύλος της Ηπείρου χρησιμοποιούταν από τους Έλληνες από τους ομηρικούς χρόνους και έχαιρε μεγάλης εκτίμησης, λόγω των ικανοτήτων του. Νομάδες κτηνοτρόφοι μετέφεραν αυτή τη φυλή σκύλων και στη Μακεδονία και από τότε, ο σκύλος της Ηπείρου, λόγω των ικανοτήτων του, χρησιμοποιήθηκε στις εκστρατείες του Μ. Αλέξανδρου.
Επίσης, και ο βασιλιάς της Ηπείρου Πύρρος χρησιμοποίησε τους Μολοσσούς της Ηπείρου ως πολεμικούς σκύλους.
