Το μπλε της Γασκώνης διακρίνεται σε τέσσερεις κατηγορίες: το μεγάλο μπλε της Γασκώνης (Grand Bleu de Gascogne) , το μικρό μπλε της Γασκώνης (Petit Bleu de Gascogne), το Griffon Bleu, το Basset Blue.
Κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο αυτές οι φυλές, όπως κι όλοι οι άλλοι ιχνηλάτες της Γαλλίας, αποδυναμώθηκαν και ελαττώθηκαν ως προς τον πληθυσμό τους.
Ο Όμιλος που αντιπροσωπεύει τη φυλή δημιουργήθηκε το 1925 με σκοπό την προστασία και την υποστήριξη των Bleus.
Το 1970 το κλαμπ διευρύνει τους ορίζοντές του με τους ιχνηλάτες της Γασκώνης Saintongeois (Gascon Saintongeios) και με τους ιχνηλάτες της Αριέγης (Ariegeios) τo 1978.
Το ότι πρόκειται για μια διαδεδομένη παγκοσμίως φυλή, οφείλεται στο στυλ και τη μέθοδο εργασίας της
Μερικά ιστορικά σημεία των ιχνηλατών της Γασκώνης
Αυτή η φυλή θεωρείται μία από τις οι αρχαιότερες της Γαλλίας. Σύμφωνα με τον Paul Daobigne τα μπλε προέρχονται από τα Saint Hubert τα οποία είναι μαύρα, ελαφρώς στιγματισμένα με άσπρο. Τα μπλε της Γασκώνης κατά τη μεταφορά τους από το ψυχρό κλίμα των Αρδεννών στο ζεστό της Γασκώνης αναγκάστηκαν να μεταλλάξουν το μαύρο χρώμα τους σε μπλε.
Η ζέστη και το έντονο φως του ουρανού της Γασκώνης, αποχρωμάτισαν το μαύρο χρώμα που κληρονόμησαν από τα Saint Hubert.
Αυτή η υπόθεση εξηγεί πως κάποιες φυλές σκύλων, που μεταφέρθηκαν στη κεντρική Γαλλία μετά από κάποιες γενιές άρχισαν να αποκτούν στο τρίχωμα τους κηλίδες, περισσότερο ή λιγότερο εξαπλωμένες.
Στη Γαλλία το μπλε της Γασκώνης βρίσκεται σε πολλές περιοχές, στη Μέση και Νοτιο-Ανατολική πλευρά. Όλες οι φυλές ιχνηλατών με τρίχωμα άσπρο-μαύρο, έχουν στο αίμα τους στοιχεία από τα μπλε της Γασκώνης ή της Γασκώνης Saintongeois, στα οποία και οφείλουν την ευγενή τους καταγωγή καθώς και την κομψότητά τους.
Ο πρώτος εισαγωγέας των μικρών μπλε της Γασκώνης στη Ιταλία, ήταν ο γιατρός Geraldo Corna, ιδιοκτήτης του εκτροφείου του Torrazzo, γενικός γραμματέας του νέο-συσταθέντος τότε Pro-Segugio.
Βασισμένος στην συμβουλή ενός γνωστού Γάλλου κριτή αγώνων, αγόρασε μια ομάδα μπλε εκπαιδευμένα και μεγαλωμένα για το κυνήγι του λαγού. Αυτός τα εμπιστεύτηκε σ’ ένα φίλο και σύντροφό μου στο κυνήγι για να έχει τη δυνατότητα να μελετήσει σε βάθος της φυλή.
Είχα έτσι κι εγώ στη διάθεσή μου τον χρόνο και τον χώρο για να μπορέσω να περιγράψω τον χαρακτήρα αυτών των σκυλιών, το ταμπεραμέντο τους, τη μέθοδο και το στυλ εργασίας τους.
Μορφολογικό στάνταρτ του Μικρού Μπλε της Γασκώνης
Γενική όψη
Αυτό το σκυλί, κατά γενικές γραμμές, εκπαιδευμένο για το κυνήγι του λαγού, καταφέρνει να ξεχωρίζει μ’ έναν ιδιαίτερο τρόπο. Παρ’ όλο που το ανάστημά του σε σχέση με το ύψος του ακρωμίου έχει μειωθεί για να έρθει σε αναλογία με το θήραμα που κυνηγάει, το στάνταρτ των μπλε της Γασκώνης μικρού μεγέθους είναι περίπου το ίδιο μ’ αυτό των μεγάλων μπλε, με τη διαφορά ότι πρέπει παρουσιάζουν περισσότερη αρμονία και περιεκτικότητα στη διάταξη της μυικής μάζας. Είναι ένας σκύλος που εκφράζει έντονο πάθος για το κυνήγι, είναι συμπαθητικός, οικείος, υπάκουος, με θετικό χαρακτήρα, ταπεραμέντο και αρκετά έξυπνος.
Κεφάλι
Το κεφάλι είναι αρκετά τετραγωνισμένο και μάλλον λεπτό (δολιχομορφία). Η ρυτίδωση του δέρματός του στο μέτωπο είναι μόλις αντιληπτή και αρκετά κατώτερη από αυτή του μεγάλου μπλε, όπως επίσης και λιγότερο έντονο είναι το βύθισμα μύτης-μετώπου (στοπ).
Οι κρανιο-μετωπικές γραμμές είναι ελαφρά αποκλίνουσες.
Το συνολικό μήκος του κεφαλιού είναι ίσο με τα 4/10 του ύψους, μετρημένου από τη γη στο ακρώμιο. Η ρινική κάλαμος είναι ίση με το μήκος του κρανίου.
Μύτη
Μαύρη, προεξέχουσα, ρουθούνια ανοικτά.
Μέτωπο
Ελαφρώς τοξοειδές.
Χείλη
Λίγο αναπτυγμένα, καλύπτουν την κάτω γνάθο τόσο που να αρκεί για να καθοριστεί το προφίλ του ρύγχους. Χειλική γωνία εμφανής χωρίς υπερβολή.
Κρανίο
Αδύνατο, λιγότερο έντονο στα τοξοειδή ζυγωματικά, μάλλον ωοειδές με ινιακή προεξοχή αρκετά έντονη.
Μάτια
Ημιπλάγια, χρώματος καστανού, βλέφαρα τονισμένα με μαύρο.
Αυτιά
Κάποιες φορές λιγότερο λεπτά και λιγότερο πεσμένα απ’ αυτά των μεγάλων μπλε, μακριά με τελείωμα χαμηλά και ελαφρώς διπλωμένα.
Λαιμός
Λεπτός, μήκους περίπου ίσου μ’ αυτό του κεφαλιού, δένοντας αρμονικά με τη πλάτη, λίγα λωγάνια (δίπλες).
Πλάτη
Αρκετά μακριά.
Μέλη μπροστινά
Δυνατά σε σχέση με τον υπόλοιπο σκελετό. Αγκώνες καλά προσφυόμενοι στο θώρακα, σε τέλεια κάθετη γραμμή.
Πόδια
Αρκετά μακριά. Μαύρη πατούσα και σκληρή με πυκνά πελματικά μαξιλάρια.
Στήθος
Μακρύ σε αναλογία με το ανάστημα του σκύλου, με στέρνο εμφανές χωρίς υπερβολές.
Θώρακας
Καλά αναπτυγμένος στις τρεις διαστάσεις, με πλευρά ελαφρώς στρογγυλοποιημένα που φτάνει τουλάχιστον μέχρι τον αγκώνα, καλύτερα 1 ή 2 cm πιο χαμηλά.
Ράχη
Αρκετά μακριά και δυνατή.
Πλευρά
Επίπεδα και χαμηλά
Πίσω μέλη
Μηρός κάπως επίπεδος χωρίς υπερβολές όμως. Τριγωνικός σε σχέση με τη ράχη.
Ουρά
Μάλλον μακριά, χαρούμενη στη κίνηση.
Μανδύας
Το τρίχωμα είναι μπλε, με σημάδια κοκκινωπά στα σωστά σημεία και όχι έντονα.
Χαρακτηριστικό της φυλής τα σημάδια επάνω από τα μάτια, στο κεφάλι, στο εσωτερικό μέρος των αυτιών και στα πόδια.
Τρίχωμα
Ημίσκληρο, πυκνό και κοντό.
Δέρμα
Το δέρμα και οι όρχεις είναι μαύροι. Οι εσωτερικοί βλεννογόνοι, τα χείλη και ο ουρανίσκος είναι μαύρα ή με μαύρα στίγματα.
Ύψος
Από 52 εκ. έως 60 εκ. για τα αρσενικά και από 50 εκ. έως 56 εκ. για τα θηλυκά.
Στο κυνήγι: Μέθοδος και στυλ εργασίας
Ο τρόπος που κυνηγάει το μικρό μπλε της Γασκώνης, βασίζεται αποκλειστικά στην οσφρητική ικανότητά του. Βρισκόμαστε ενώπιον μιας κλασσικής περίπτωσης ιχνηλάτη, ανώτερου επιπέδου. Στη Γαλλία δεν έχουν τη φήμη των γρήγορων ιχνηλατών, η οσφρητική τους ικανότητα όμως εξισώνει αυτή τη διαφορά.
Τα εδάφη της Γασκώνης είναι άνυδρα και πλούσια σε αμπελώνες.
Στα εδάφη αυτά οι ιχνηλάτες της Γασκώνης ανακαλύπτουν περάσματα λαγών ακόμη κι εκεί όπου η οσφρητική ικανότητα άλλων φυλών ιχνηλασίας δεν είναι αρκετά λεπτή για να τα ανακαλύψει.
Αρκετά πιστά στο κυνήγι του λαγού, τα μικρά μπλε είναι εξαιρετικοί καταδιώκτες καθώς και μέτριοι ξεφωλιαστές.
Ωστόσο το πανηγυρικό κοντσέρτο των αλακτισμάτων τους, παρακινεί το λαγό να ξεφωλιάζει από μόνος του. Απ’ αυτή τη στιγμή και μετά, το να παίρνει ο σκύλος τα ίχνη που αφήνει στο έδαφος ο λαγός είναι για τους Γάσκωνες ένα απλό παιχνίδι.
Κάτι που γίνεται δύσκολο για τους υπόλοιπους ιχνηλάτες.
Κατά την παρακολούθηση του λαγού, όσον αφορά την αντοχή τους, την εργασία τους, την ακρίβεια και την δυναμικότητά τους, δεν φοβούνται καμία σύγκριση.
Το στυλ εργασίας τους είναι ασύγκριτο, προσόν των ιχνηλατών της Γασκώνης. Η αναζήτησή τους είναι παθιασμένη, σταθερή, έξυπνη.
Επίσης είναι εξαιρετικά ανθεκτικά στην κούραση.
Όταν ανακαλύψουν τη μυρωδιά του λαγού στο έδαφος, τότε τα μικρά μπλε σηκώνουν το κεφάλι προς τον ουρανό και πηγαίνουν προς το θήραμα με σιγουριά παίρνοντας τη μυρωδιά που αναδύεται από το έδαφος. Αυτά τα σκυλιά υπάρχουν για να επιβεβαιώνουν το γεγονός πως η μυρωδιά από τα ίχνη των θηραμάτων αναδύεται από τη γη προς τα πάνω. Αν σκεφτεί κανείς πως κάποια τέτοια σκυλιά προικισμένα ακολουθούν με ακρίβεια την πορεία του λαγού με το κεφάλι ψηλά για να το τοποθετήσουν λίγο αργότερα αυτόματα στη γη, με σκοπό να επαληθεύσουν και μετά να συνεχίσουν την εργασία τους, είναι η απόδειξη ότι ακολουθούν την αόριστη αυτή μυρωδιά που ανεβαίνει από το έδαφος. Αν δεν ήταν έτσι, τότε δεν θα’ βρισκαν ποτέ λαγό.
Το στυλ είναι ορισμένο ακριβώς από αυτή τη ταλαντευόμενη συμπεριφορά: τοποθετεί τη μύτη στο έδαφος, σηκώνει το κεφάλι στη μυρωδιά του αέρα με μακρόσυρτη και πολύ εκφραστική φωνή, εκφράζοντας έτσι το κυνηγετικό πάθος αυτών των καταπληκτικών ιχνηλατών.
Κυνηγετική χρήση
Στη Γαλλία το μικρό μπλε θεωρείται ένας εξαιρετικός ιχνηλάτης, σπεσιαλίστας στο κυνήγι του λαγού. Σπανίως χρησιμοποιείται και στο κυνήγι της αλεπούς. Όπως και στη Ιταλία επίσης, οι περισσότεροι οπαδοί αυτής της φυλής, εκπαιδεύουν τα σκυλιά τους για το κυνήγι του λαγού. Παρ’ όλα αυτά τα σκυλιά αυτής της φυλής χρησιμοποιούνται με επιτυχία και για το κυνήγι του αγριόχοιρου, συχνά με εξαιρετικά αποτελέσματα τα οποία βασίζονται στο ανεπτυγμένο αίσθημα που έχουν τα σκυλιά αυτά να κυνηγούν σε ομάδα.
Οι οπαδοί της φυλής έχουν την υποχρέωση να προχωρήσουν σε μια προσεγμένη επιλογή γεννητόρων με σκοπό την διατήρηση των προσόντων των σκυλιών αυτών, τα οποία αντιπροσωπεύουν την ευγενή έκφραση του παραδοσιακού κυνηγίου, που εξυψώνει την κυνηγετική δραστηριότητα στην πιο όμορφη και ελκυστική της μορφή.
(Petit Bleu de Gascogne)
του Mario Quadri
