Ολοκληρώθηκε η Δημόσια Διαβούλευση για το Σχέδιο Νόμου «Για τα δεσποζόμενα και τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς και την προστασία των ζώων από την εκμετάλλευση ή τη χρησιμοποίηση με κερδοσκοπικό σκοπό». Η Κυνηγετική Ομοσπονδία Μακεδονίας – Θράκης και η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδας έκαναν ορισμένες παρατηρήσεις καθώς στο σχέδιο νόμου αφορά και τους κυνηγετικούς σκύλους. Όμως οι όποιες αναφορές είναι αποσπασματικές και επιφανειακές, γεγονός που μάλλον προέκυψε από τη μη γνώση του θέματος από τους συντάκτες του νομοσχεδίου.
ΑΡΘΡΟ 1
Ως γενική παρατήρηση όφείλουμε να επισημάνουμε τις καλές προθέσεις του νομοσχεδίου.
Για το ειδικότερο ζήτημα που αφορά όμως τους κυνηγετικούς σκύλους διακρίνουμε ότι οι αναφορές είναι αποσπασματικές και επιφανειακές, γεγονός που μάλλον προέκυψε από τη μη γνώση του θέματος από τους συντάκτες του νομοσχεδίου.
Μια συνεργασία με τις θεσμοθετημένες κυνηγετικές οργανώσεις και με το τριτοβάθμιο όργανο αυτών (ΚΣΕ) θα έδινε ορθές πτυχές του θέματος, καθώς στις κυνηγετικές οργανώσεις υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες ιδιοκτήτες κυνηγετικών σκυλιών.
O ΤΙΤΛΟΣ του Σχεδίου Νόμου
«Για τα δεσποζόµενα και τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς και την προστασία των ζώων από την εκμετάλλευση ή τη χρησιμοποίηση µε κερδοσκοπικό σκοπό» δημιουργεί απορίες καθώς αναφέρεται γενικά η προστασία των ζώωων, ενώ τα άρθρα αφορούν τα δεσποζόμενα και αδέσποτα ζώα.
Συμφωνούμε με τον τίτλο που προτείνει και η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδας «Για τα δεσποζόµενα και τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς και την προστασία τους από την εκμετάλλευση ή τη χρησιμοποίηση µε κερδοσκοπικό σκοπό».
ΑΡΘΡΟ 4
Καθότι μια τεράστια ομάδα σκυλιών είναι κυνηγετικά, που αριθμός τους μπορεί να προσεγγίζει το 1.000.000, κρίνεται σκόπιμο επιτέλους τώρα κατά την ηλεκτρονική σήμανση του σκύλου και σε όλα τα συνοδευτικά του έγγραφα και πιστοποιητικά που αναφέρονται στο παρόν νομοσχέδιο, να υπάρχει ειδική καταχώρηση για το αν ο σκύλος είναι κυνηγετικός ή όχι! Με αναφορά στον 16ψήφιο κωδικό με 0 (όχι) και με 1 (ναι είναι κυνηγετικό σκυλί)
Αυτό να υπάρχει σε αντιστοιχία με τον κωδικό (barcode) και να μπορεί η ιδιότητα αυτή να ελέγχεται πρώτιστα από τα scanner. To στοιχείο αυτό θα αποτρέψει σημαντικά και τις κλοπές.
Γενικά οφείλεται να γίνει μια ξεχωριστή βάση δεδομένων για τα κυνηγετικά σκυλιά.
Στην παράγραφο 8, γιατί μόνο χειρόγραφα εγγράφεται ο ηλεκτρονικός αριθμός. Αυτό είναι λάθος. Δυστυχώς υπάρχουν επιτήδειοι που εύκολα μπορούν να αφαιρούν το ηλεκτρονικό τσιπάκι, και δεν φαίνεται να υπάρχει ενασχόληση με το ζήτημα αυτό στο παρόν νομοσχέδιο.
Στην παράγραφο 9 αναφέρεται μεταξύ των φορέων η «θηροφυλακή». Εδώ πρέπει να γραφεί ο ορθός τίτλος που είναι η θηροφυλακή των κυνηγετικών οργανώσεων. Επίσης αν οι ιδιωτικοί φυλακες θήρας των κυνηγετικών οργανώσεων χρειαστεί να αναλάβouν και καθήκοντα για το ζήτημα του ελέγχου σκύλων, τότε πρέπει να συνδυαστεί με το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο που αφορά τα καθήκοντα τους. Επίσης πρέπει να εξασφαλιστεί ότι στους θηροφύλακες των κυνηγετικών οργανώσεων θα χορηγηθούν από την Πολιτεία scanner.
Για το ίδιο άρθρο 4 η ΚΣΕ επισημαίνει:�
Η Θηροφύλαξη στην Ελλάδα ασκείται από τις Δασικές Υπηρεσίες αλλά κυρίως αν όχι αποκλειστικά και από τους φύλακες θήρας των Κυνηγετικών Οργανώσεων χωρίς να υπάρχει Υπηρεσία Θηροφυλακής.
Προτείνει να γίνει επαναδιατύπωση του Άρθρου 4 Παράγραφος 9 ως εξής:
«Για την αναγνώριση των ιδιοκτητών δεσποζόµενων ζώων συντροφιάς που φέρουν ηλεκτρονική σήµανση, τον έλεγχο του βιβλιάριου υγείας ή του διαβατήριου και γενικά για την εφαρµογή του παρόντος άρθρου, οι Υπηρεσίες της Ελληνικής Αστυνοµίας, της Δηµοτικής Αστυνοµίας, η Λιµενική Αστυνοµία, τα Δασαρχεία και οι Διευθύνσεις Δασών, οι φύλακες θήρας των αναγνωρισμένων Κυνηγετικών Οργανώσεων και υπάλληλοι των Τελωνείων και των Σταθµών Υγειονοµικού Κτηνιατρικού Ελέγχου(ΣΥΚΕ), εφοδιάζονται µε τους κατάλληλους ανιχνευτές, η δαπάνη των οποίων βαρύνει το ΥπΑΑΤ»
ΑΡΘΡΟ 5
στην παράγραφο 4. είναι σχεδόν αδύνατο να τηρηθεί αυτό το άρθρο, καθώς δεν υπάρχει μηχανισμός επαλήθευσης των δηλούμενων στοιχείων, οπότε σίγουρα θα υπάρξει άνιση αντιμετώπιση πολιτών-κυνηγών. Αν και είμαστε σύμφωνοι σε αυτό δεν μπορεί να εφαρμοστεί αυτό άμεσα.
Επίσης το κόστος για τους κυνηγούςν που έχουν 10 και 15 και περισσότερα ακόμα σκυλιά είναι δυσβάστακτο για να εφοδιαστούν άμεσα με ηλεκτρονικές σημάνσεις.
Στην παράγραφο 5. τα αναφερόμενα δημιουργούν απορίες, αφού οι χώροι εκγύμανσης σκύλων καθορίζονται έτσι κι αλλιώς από τα κατά τόπους δασαρχεία με αποφάσεις των αρμόδιων υπερκείμενων υπηρεσιών του ΥΠΕΚΑ.
για το ίδιο άρθρο 5 η ΚΣΕ προτείνει επαναδιατύπωση της Παραγράφου 5 του Άρθρου 5 διότι στην υφιστάμενη νομοθεσία ήδη υπάρχει σχετική πρόβλεψη για τους χώρους εκγύμνασης κυνηγετικών σκύλων. Με την προτεινόμενη παρακάτω διατύπωση θα αποφευχθεί η οποιαδήποτε σύγχυση στον καθορισμό χώρων εκγύμνασης σκύλων.
Πρόταση: Επαναδιατύπωση του Άρθρου 5 Παράγραφος 5 ως εξής:
«Πέρα από τους χώρους εκγύμνασης κυνηγετικών σκύλων που καθορίζονται με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 57 του Νόμου 2637/98 επιτρέπεται να καθορίζονται περιορισμένοι χώροι εκγύμνασης σκύλων σε ελεγχόμενες κυνηγετικές περιοχές, καθώς και να διεξάγονται αγώνες κυνηγετικών ικανοτήτων σκύλων δεικτών, µε κοινή απόφαση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίµων και του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιµατικής Αλλαγής».
ενώ για την παράγραφο 4 του ίδιου άρθρου η ΚΣΕ στις παρατηρήσεις της ζητά να απαλειφθεί η παράγραφος 4 του Άρθρου 5 του σχέδιου νόμου, η οποία
ανέφερε: ΑΡΘΡΟ 5, ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 4
«Δεν εκδίδεται άδεια κυνηγιού σε κυνηγό του οποίου ο σκύλος που χρησιμοποιείται στο κυνήγι, δεν έχει σηµανθεί σύµφωνα µε την περίπτωση α της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου και δεν έχει εγγραφεί ο αριθµός της σήµανσης στο βιβλιάριο υγείας ή στο διαβατήριο του ζώου συντροφιάς χειρόγραφα».
Παρατήρηση:
Η ανωτέρω πρόβλεψη κρίνεται απαράδεκτη και εκ του περισσού αφενός διότι πολύ μεγάλος αριθμός κυνηγών ασκούνε κυνηγετική δραστηριότητα χωρίς να έχουνε ποτέ χρησιμοποιήσει σκύλο, ή ασχολούνται με θηράματα για τα οποία δεν χρησιμοποιείται σκύλος και αφετέρου διότι ο έλεγχος για την εφαρμογή της ηλεκτρονικής σήμανσης όπως αυτός προβλέπεται στην παράγραφο 9 του άρθρου 4 κρίνεται επαρκής για τους κυνηγετικούς σκύλους.
ΑΡΘΡΟ 10
�
Πολλοί κυνηγοί χρησιμοποιούν περισσότερους από πέντε σκύλους κατά τις κυνηγετικές τους εξορμήσεις, επομένως ο περιορισμός αυτός για τα πέντε ζώα (ότι αποτελούν εμπορική μετακίνηση) να μην ισχύει για τα κυνηγετικά σκυλιά.
Επιπλέον η ΚΣΕ επισήμανε τα εξής:
ΑΡΘΡΟ 10, ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 1 & 2
1. «Η ταυτόχρονη µετακίνηση/µεταφορά µέχρι πέντε ζώων συντροφιάς τα οποία συνοδεύονται από τον ιδιοκτήτη τους ή από ένα φυσικό πρόσωπο που είναι υπεύθυνο γι΄ αυτά, για λογαριασµό του ιδιοκτήτη τους στην διάρκεια της µετακίνησής τους και τα οποία δεν προορίζονται για πώληση ή για µεταβίβαση σε άλλον ιδιοκτήτη, θεωρείται µη εµπορική µετακίνηση και διέπεται από τις διατάξεις του Κανονισµού (ΕΚ) 998/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου της 26ης Μαϊου 2003 “για τους υγειονοµικούς όρους που εφαρµόζονται στις µη εµπορικού χαρακτήρα µετακινήσεις ζώων συντροφιάς και για την τροποποίηση της Οδηγίας 92/65/ΕΟΚ του Συµβουλίου”».
2. «Η ταυτόχρονη µετακίνηση/µεταφορά άνω των πέντε ζώων συντροφιάς, µε τον ίδιο ή διαφορετικό προορισµό, µε οποιοδήποτε µεταφορικό µέσο, θεωρείται εµπορική µετακίνηση και διέπεται από τις διατάξεις του Π.Δ. 184/1996 (ΦΕΚ Α 137/1996) και του Κανονισµού (ΕΚ) 1/2005 του Συµβουλίου, της 22ας Δεκεµβρίου 2004, “για την προστασία των ζώων κατά τη µεταφορά”»
Παρατήρηση:Θεωρούμε ότι η μεταφορά άνω των 5 ζώων συντροφιάς με μεταφορικό μέσο είναι υπερβολή να θεωρείται εμπορική μετακίνηση. Η πρόβλεψη αυτή δυσχεραίνει ιδιαίτερα τη διεξαγωγή της κυνηγετικής δραστηριότητας διότι συχνά παρατηρείται το φαινόμενο παρέες 2 και παραπάνω κυνηγών να μεταφέρουν με το ίδιο μέσο τα σκυλιά τους στον κυνηγότοπο. Προτείνουμε ο αριθμός των 5 ζώων να αυξηθεί για τους παραπάνω λόγους τουλάχιστον στα 7.
Πρόταση: Επαναδιατύπωση του Άρθρου 10 Παράγραφος 1 και 2 ως εξής:
1. «Η ταυτόχρονη µετακίνηση/µεταφορά µέχρι επτά ζώων συντροφιάς τα οποία συνοδεύονται από τον ιδιοκτήτη τους ή από ένα φυσικό πρόσωπο που είναι υπεύθυνο γι΄ αυτά, για λογαριασµό του ιδιοκτήτη τους στην διάρκεια της µετακίνησής τους και τα οποία δεν προορίζονται για πώληση ή για µεταβίβαση σε άλλον ιδιοκτήτη, θεωρείται µη εµπορική µετακίνηση και διέπεται από τις διατάξεις του Κανονισµού (ΕΚ) 998/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου της 26ης Μαϊου 2003 «για τους υγειονοµικούς όρους που εφαρµόζονται στις µη εµπορικού χαρακτήρα µετακινήσεις ζώων συντροφιάς και για την τροποποίηση της Οδηγίας 92/65/ΕΟΚ του Συµβουλίου».
2. «Η ταυτόχρονη µετακίνηση/µεταφορά άνω των επτά ζώων συντροφιάς, µε τον ίδιο ή διαφορετικό προορισµό, µε οποιοδήποτε µεταφορικό µέσο, θεωρείται εµπορική µετακίνηση και διέπεται από τις διατάξεις του Π. .184/1996 (ΦΕΚ Α 137/1996) και του Κανονισµού (ΕΚ) 1/2005 του Συµβουλίου, της 22ας Δεκεµβρίου 2004, «για την προστασία των ζώων κατά τη µεταφορά»
ΑΡΘΡΟ 13
Να αναφερθούν ονομαστικά ποια είναι τα Κέντρα Περίθαλψης (επωνυμία τους)
ΑΡΘΡΟ 20
ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 3
«Η κλοπή οποιουδήποτε ζώου συντροφιάς, τιµωρείται µε φυλάκιση µέχρι πέντε µήνες και χρηµατική ποινή τριών χιλιάδων ευρώ (3.000) ενώ η κλοπή κυνηγετικού σκύλου τιµωρείται µε φυλάκιση µέχρι ένα έτος και χρηµατική ποινή οκτώ χιλιάδων (8.000) ευρώ».
Αυστηροποίηση κατά πολύ των ποινών για κλοπές κυνηγετικών και ποιμενικών σκυλιών.
Ειδικά η ΚΣΕ αναφέρει ότι επειδή οι κυνηγετικοί σκύλοι έχουν ιδιαίτερα μεγάλη αξία λόγω της αυξημένης ζήτησης και των ιδιαίτερων προσόντων τους η κλοπή τους δυστυχώς αγγίζει τη σφαίρα του οργανωμένου εγκλήματος. Προτείνουμε λοιπόν οι ποινές να είναι ιδιαίτερα αυστηρές ώστε μαζί με την υποχρεωτική σήμανση να περιορίσουν την παραβατική αυτή συμπεριφορά.
Επαναδιατύπωση του Άρθρου 20 Παράγραφος 3 ως εξής:
«Η κλοπή οποιουδήποτε ζώου συντροφιάς, τιµωρείται µε φυλάκιση µέχρι πέντε µήνες και χρηµατική ποινή τριών χιλιάδων ευρώ (3.000) ενώ η κλοπή κυνηγετικού σκύλου τιµωρείται µε φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών και χρηµατική ποινή είκοσι χιλιάδων (20.000) ευρώ».
ΑΡΘΡΟ 21
αναφέρεται μεταξύ των φορέων η «θηροφυλακή». Εδώ πρέπει να γραφεί ο ορθός τίτλος που είναι η θηροφυλακή των κυνηγετικών οργανώσεων ή πιο αναλυτικά οι ιδιωτικοί φύλακες θήρας των αναγνωρισμένων κυνηγετικών οργανώσεων
ΑΡΘΡΟ 23
ΑΡΘΡΟ 23
«Καταργούμενες διατάξεις
Από την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού καταργούνται οι διατάξεις του ν. 170/2003(ΦΕΚ 191 Α΄) εκτός από την παράγραφο 6 του άρθρου 7, το άρθρο 14 και το άρθρο 15 καθώς και κάθε άλλη γενική ή ειδική διάταξη που ρυθμίζει θέματα του νόμου αυτού ή αντίκειται στις διατάξεις του».
Παρατήρηση της ΚΣΕ: Το άρθρο 19 του νόμου 3170/2003 τροποποιεί τα άρθρα 262 και 266 του Ν.Δ. 86/1969 τα οποία όχι μόνο δεν σχετίζονται με τα ζώα συντροφιάς αλλά επιλύουν νομικά θέματα που έχουν προκύψει στο παρελθόν και αποτελεί προϋπόθεση λειτουργίας των Κυνηγετικών Οργανώσεων των οποίων το αντικείμενό τους αποτελεί έργο δημοσίου συμφέροντος όπως το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει αποφανθεί. Επομένως η ΜΗ κατάργησή του κρίνεται απολύτως αναγκαία, αλλιώς θα δημιουργηθεί νομικό κενό
Πρόταση: Επαναδιατύπωση του Άρθρου 23 ως εξής:
«Καταργούμενες διατάξεις. Από την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού καταργούνται οι διατάξεις του ν. 170/2003(ΦΕΚ 191 Α΄) εκτός από την παράγραφο 6 του άρθρου 7, το άρθρο 14, το άρθρο 15 και το άρθρο 19 παράγραφος 1,2,3, καθώς και κάθε άλλη γενική ή ειδική διάταξη που ρυθμίζει θέματα του νόμου αυτού ή αντίκειται στις διατάξεις του».
