Έγινε μεγάλος «βρόντος» στα χωριά και στα βοσκοτόπια της Πίνδου, όταν σκοτώθηκε ο «Παρδάλης». Είχε όνομα βλέπετε και κατορθώματα πολλά πίσω του.
Και ουλές μαχών στο σώμα του, από αυτές που σέβονται οι ορεσίβιοι και οι κοινωνίες που αγωνίζονται να αντέξουν πάνω στα βουνά…
Στο Μαξίμου, βέβαια, ούτε ο Πρωθυπουργός ούτε και «υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ» κ Λιβάνιος, έμαθαν ποτέ ποιος ήταν και πως έζησε ο «Παρδάλης». Κάτω από άλλον ουρανό ζει και αποφασίζει το Μαξίμου, κάτω από άλλον ουρανό ζούμε οι άνθρωποι και τα σκυλιά τους στην Πίνδο…
Ο Πρωθυπουργός που έβαλε αμέτι – μουχαμέτι να ευνουχίσει να και να στειρώσει με «διάταγμα» όλα τα σκυλιά της χώρας, δεν μπορεί να ξέρει γιατί… τα ούμπαλα του κάθε «Παρδάλη» είναι σημαντικά και πολύτιμα γι’ αυτήν την άλλη Ελλάδα, την εντελώς διαφορετική από αυτήν που ζουν οι Μητσοτάκης και Λιβάνιος.
Στις 27 Ιουνίου του 2014 σκοτώθηκε ο «Παρδάλης». Μία αρκούδα τον σκότωσε, σε μια… νυχτερινή μάχη λίγο έξω από το χωριό Χαλίκι των Τρικάλων, στα 1.500 μέτρα υψόμετρο. Ο ξακουστός στις ορεσίβιες κοινωνίες των κτηνοτρόφων «Παρδαλός», είχε δώσει την τελευταία μάχη του με μια αρκούδα που απειλούσε το κοπάδι του…
Τσοπανόσκυλα σαν και τον «Παρδάλη» δύσκολα γεννιούνται. Και αυτά που υπάρχουν τα ξέρουν όλοι οι βοσκοί, σε όλον τον κορμό της ορεινής χώρας. Όλοι τους έναν «σπόρο» από τον Παρδάλη έψαχναν, για να αποκτήσουν σκυλιά που να τους συντροφεύουν στους ερημότοπους και να προστατεύουν το βιoς τους…
Στα μέρη που γυρνάω από καιρό σε καιρό, είχα ακούσει και εγώ για τον «Παρδάλη». Το τέλος το έμαθα από έναν 87χρονο βοσκό, τον κυρ Αποστόλη, και τον γιο του τον Αιμίλιο που έχει παραλάβει την «σκυτάλη» της οικογένειας στα ορεινά βοσκοτόπια.
Είχε κατεβεί μόνος του για νερό στην ποτίστρα, συναντήθηκε με την αρκούδα και πάλεψε μαζί της μόνος του. Αυτό το είχε ο Παρδάλης, δεν υποχωρούσε ποτέ!
Στα 87 χρόνια του, ο κυρ Αποστόλης είχε γνωρίσει δεκάδες τσομπανόσκυλα. Σαν τον «Παρδάλη» κανένα!
Ο «Παρδάλης» καταγόταν από τα δικά τους σκυλιά, από αυτά που η οικογένεια διατηρούσε από πάππου προς πάππο. Από αυτά που το Μαξίμου θέλει τώρα… να ευνουχίσει!
Είχε βγάλει όνομα μεγάλο σε όλα τα χωριά και τις στρούγκες ο «Παρδάλης», αλλά όλοι οι θρύλοι κάπως ξεκινάνε. Και ο Αιμίλιος θυμόταν σαν να είναι χθες, αυτήν την αρχή:
– «Ήταν το 2011, ένα σούρουπο που γυρίζαμε με το κοπάδι στο μαντρί. Ξαφνικά ένας λύκος όρμησε στα πρόβατα από πίσω! Τότε κατάλαβα τι παλικαρόσκυλο θα γινόταν ο Παρδάλης.
Αν και ήταν, μόλις, δυόμισι-τριών ετών, πιάστηκε σε μάχη σώμα. Και νίκησε»!
Μετά, οι μάχες του σκύλου ήταν συχνές, και με λύκους και με αρκούδες. Τον λύκο τον κυνηγούσε από το Χαλίκι μέχρι το Ανήλιο, πέρα στο Μέτσοβο. Έτσι έγραψε την «εποποιία» του και έγινε γνωστός στα χωριά της Πίνδου…
Ο Αιμίλιος έχει 450 πρόβατα. Αυτό είναι το βιος του, η ζωή του…
Και ο κυρ-Αποστόλης, ο γερο – βοσκός, είναι από παιδάκι 10 ετών εκεί πάνω.
Τα καλά σκυλιά είναι γι’ αυτούς το…. δεξί τους χέρι!
Τώρα έχουν την «Τούρκα», τον «Καλέση», τον «Κανέλο» και την «Ιζαμπέλα».
Δύο από αυτά ήταν αδέλφια του «Παρδάλη», αλλά το ένα το έφαγαν πέρυσι οι λύκοι!
-«Αν δεν έχεις καλά σκυλιά δεν μπορείς», λένε
Σκύλοι σαν τον Παρδάλη, ούτε γεννιούνται ούτε και γίνονται εύκολα.
Κτηνοτρόφοι από όλη την Ελλάδα, έρχονταν για να ζευγαρώσουν τις σκύλες τους μαζί του.
– «Και τώρα;», είχα ρωτήσει.
– «Ευτυχώς έχω δύο γιους του, τον «Κανέλο» που είναι 2 χρόνων και τον «Ζορμπά», που είναι χρονιάρης, αλλά …φτυστός ο πατέρας του. Ίδιο σουλούπι, ίδιο μπόι, ίδια κορμοστασιά», είχε απαντήσει ο Αιμίλιος, ο βοσκός.
Θέλω να δω πως το Μαξίμου θα εξηγήσει στον Αιμίλιο τον βοσκό, ότι ο «Κανέλος» και ο «Ζορμπάς» θα πρέπει… να χάσουν τα ούμπαλα τους, γιατί έτσι… συμφωνήθηκε με την κ. Μπομπολάκη και την οργάνωση της…
