Γεια σας παιδιά….
Πρώτα απ’όλα θέλω να σας ευχαριστήσω ΟΛΟΥΣ για τη πολύτιμη βοήθεια μέσα από το φορουμ …
Δεύτερον θέλω να σας πω πως το επανιελ δυστυχώς δεν το πήρα… αυτή τη στιγμή που σας γράφω έχω κατέβει από Πέλλα και βρίσκομαι στη δουλεία μου περιμένοντας να σχολάσω να πάω να ξεραθώ στον ύπνο γιατί είμαι από τις 2 τα ξημερώματα στο πόδι… ήρθα κατευθείαν για δουλειά που λέει και το τραγούδι..
Πλέον κατέληξα στο συμπέρασμα του «ότι δίνεις , θα πάρεις» μα ακόμα περισσότερο στο να μη εμπιστεύομαι σχεδόν κανέναν…
Ακούστε τη μίνι-ιστορία …
Ξημερώματα Σαββάτου και ώρα 4 φτάνουμε στη Πέλλα , με δυσκολία κοιμάμαι 4 ώρες καθώς δεν άντεχα άλλο να περιμένω μέχρι να δω το επανιελακι !!
Ξύπνημα στις 8 και βουρ για τον «πωλητή» του επανιελ …
9 το πρωί έχουμε φτάσει και το βλέπω μπροστά μου για πρώτη φορά , το σκυλί πολύ όμορφο άρχισε να τρέχει σα τρελό στην αυλή σε κατάσταση πανικού!
Δεν δίνουμε σημασία καθώς οι κουβέντες του γνωστού πατριώτη μας καθησυχάζουν « είναι και τα σετερ στην αυλή γι αυτό δεν έρχεται κοντά» η ανταλλαγή γίνεται καθώς όλα ήταν κανονισμένα από Αθήνα πριν καν ανέβω με την εγγύηση του και φυσικά την φράση « αν έχει κάτι το σκυλί η δεν σας κάνει φέρτε το μου πίσω» …
Πρώτο στραβό , ο «πωλητής» του φοραει λουρί και προσπαθεί να το βγάλει από την αυλή του ν το βάλουμε στο αμάξι ,το σκυλάκι φαινόταν ότι κάτι είχε , είχε μουλαρώσει και στην κυριολεξία το ΕΣΕΡΝΕ στο χώμα για να το βγάλει έξω! Πάω από πίσω του και το παίρνω αγκαλιά και το βγάζω έως το αυτοκίνητο , μπαίνω συνοδηγός και το βάζω στα πόδια μου …
Δεύτερο στραβό , με το που σκύβω βλέπω ψήλους στη μύτη , λέω από μέσα μου «μη φέρω σε δύσκολη θέση μεσολαβητή και πωλητή , δεν χάθηκε και ο κοσμος για 2 ψήλους» μπαίνει και ο συν κυνηγός και φίλος και φεύγουμε για το σπίτι , το σκυλί παγωμένο όπως το άφησα έτσι έμεινε στα πόδια μου , το χάιδευα για 45 λεπτά [τόσο είναι η απόσταση περίπου] αλλά αυτό ακούνητο , λεω οκ τι περιμένω και εγω 20 λεπτά με ξέρει!!
Φτάνουμε σπίτι το αφήνω στην αυλή περιμένοντας να τρέξει να μυρίσει να γνωρίσει τον χώρο του [είχαμε και σκυλόσπιτο πολύ ευρύχωρο καθαρισμένο με νερο και κροκετα έτοιμα] το σκυλί δεν συγκινήθηκε εκει που το άφησα έκατσε με τα πόδια ανοιχτα… μέχρι εκεί μου φαινόταν λογικό μεχρι που βγηκε και ο φίλος από την μεριά του οδηγού και κατευθυνόμενος προς αυτήν ανοίγει τα χέρια του και της φωνάζει «ήρθες κοπέλα μου?» το σκυλί παιδιά έφυγε σκάβοντας την αυλή και πηγε και χώθηκε στη γωνία πισω από μια κλεουσα!!!!!
Κατευθείαν κατάλαβα ότι ο πρωιν ιδιοκτήτης του το χτυπούσε για να το «εκπαιδεύσει» μη χεσω!!
Βάζω στη χούφτα μου κροκέτες μπας και τη βγάλω έξω από τη γωνία αλλα αυτή τίποτα! Με τα πολλα βγάζω λίγο κίμα και της τον δίνω , το έκανε λαμπικο!τη βγάζω εν τέλη από τη γωνία τη φορτώνω στο αμαξι και την παω κατευθείαν κτηνίατρο , με ρώτησε αν μου δωσαν βιβλιάριο … όντος … Δεν μου είχε δώσει ΟΥΤΕ ΚΑΝ το βιβλιάριο της , αμφιβάλλω βέβαια αν είχε κάνει τα απαραίτητα εμβόλια στο σκυλάκι …….
Παρατηρήσεις Κτηνιάτρου – καλοταϊσμένο , ατημέλητο λόγο ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΨΗΛΩΝ παιδιά άρχισαν να βγαίνουν από παντου ειλικρινά σας μιλαω!
Προμηθεύομαι ένα σαμπουαν , καινούριο κολαρο / αλυσίδα , την ειδική αμπουλα που βάζουμε στη ραχη , 15κιλ Νουτριξ και χτενα για το ξεψυλιασμα!
Φεύγω πάλι σπίτι κάνω 3 ΧΕΡΙΑ μπάνιο το σκυλι και στη συνέχεια το σκουπίζω με μια πετσέτα δικια μου , όταν τη γύρισα ανάσκελα παιδιά φρίκαρα , παντού καπαλακια από τους ψήλους αναμεσα στα σκελια της ,αφού τη στεγνωσα πηρα τη χτένα και της έβγαζα τους ψωφιους ψηλους από το τρίχωμα της , το σκυλί άρχισε να με γλυφει , πιστευω ότι την ανακούφισα λιγο από τη φαγούρα [ελεος]
….
Νευριασμένος πάω και βουταω το κινητό μου αλλα μάταια…… χαζος είναι ο άνθρωπος να το εχει ανοιχτό? Τσεπωσε τα 250 και λελε!
Πάω πάλι στο σκυλί [Μικα την είχα ονομάσει] ο φίλος μου τραβούσε τα μαλλιά του που μας έπιασε τόσο μ@λ@κ3ς ο τύπος… Πυρομενοι εμείς μετά από τοσο καιρό χωρίς σκυλι και μετά από το σοκ που πάθαμε με το σετερ φερθήκαμε σα βλαμμενοι!
Για τουλάχιστον 6 ώρες ήμουν πάνω από το σκυλι το οποίο άρχισε να τρέμει και να αντιδρά σε ολες μας τις κινήσεις! Σαν να νόμιζε ότι θα το χτυπούσαμε!
Φάση δεύτερη , παίρνω τηλέφωνο φίλο [ντοπιο από εκείνα τα μερη] και σε 10 λεπτά ειχε έρθει σπίτι με ένα ορτύκι ήμερο….. της το αφήνουμε μπροστα…Η μικα το κοίταξε και κατέβασε το κεφάλι κατω…όχι για να το μυρίσει , ήταν ξαπλωμένη!
Λεω είναι πολύ νωρίς για όλα αυτά…. Και συνεχίζω τα χάδια …σε κάποια φάση το σκυλί πήγε πάλι στη γωνία του , νύχτωσε και βάλαμε να ψήσουμε , η μυρωδιά δεν τη συγκίνησε και το σκυλί παρέμενε τρυπωμένο στη γωνια … Είχα σκάσει από τη στενοχώρια μου..
Πάμε για ύπνο και βάζω ξυπνητήρι 7 η ώρα το πρωί , σηκώνομαι βγαίνω έξω , τίποτα διαφορετικό , ακόμα εκεί ξαπλωμένη στη γωνία , πάω κοντά της και όλο μαζευόταν και πιο μέσα , για να μην σας κουράσω αυτό κράτησε μέχρι το μεσημέρι… το σκυλί βγήκε και πήγε να φάει σε απόσταση ΠΑΝΤΑ από εμάς… λέω είναι ευκαιρία να δω αντίδραση στο όπλο , παίρνω 2 φυσίγγια και πάω έξω από το σπιτι στα 100 μέτρα περίπου βαραω 2 τουφεκιές με διαφορά 10 δευτερόλεπτα η μια από την άλλη , γυρίζω πίσω και βλέπω τον φίλο μου σκυμμένο πάνω στο τραπέζι και αμίλητο , ψάχνω για το σκυλί και δεν το βλεπω πουθενά με νόημα μου δείχνει τα ξυλά , κοιτώ και τι να δω .. το σκυλί είχε τρυπώσει μέσα στα ξυλά που έχουμε για το τζάκι!! «με το που άκουσε την πρώτη άρχισε να τρέχει!!» μου είπε…
Ξαφνικά συννεφιάζει και αρχιζει να βρέχει , το σκυλί φευγει από τα ξύλα και παει πάλι στην ιδια γωνία!!!!!!!!! Καθόταν μέσα στη βροχή! Πάω τη βουταω αγκαλιά και τη βάζω κάτω από το κιοσκι στα πόδια μου , δεν κάθισε ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΛΕΠΤΟ και έφυγε παλι στη γωνία , κάνω παλι το ιδιο , το σκυλί ξανα φεύγει!!την παίρνω και πάμε μέσα στο σπίτι την αφήνω κοντά στην πόρτα και μένει εκει αγαλμα… καμία αντίδραση!!
Οσο απογοητευμένος και αν ήμουν ήθελα πολύ να κρατήσω το σκυλί αλλά δεν συμφώνησε ο φίλος και συνκυνηγος …
Πήραμε τηλεφωνο τον τυπο και το είχε ανοιχτό…. Όσα του ειπαμε έκανε λες και τα ακουγε πρώτη φορα!! Μας ειπε ότι και καλά ήταν στο βουνό ….με τα πολλά πήγαμε το σκυλί πισω και το δωσαμε στον πατέρα του χωρίς φυσικά να πάρουμε τα χρήματα μας πίσω… όπως είπε τρίτη πρωί θα μας τα βάλει σε λογαριασμό , εκτός λέει και αν θέλαμε να του δώσουμε άλλα 150 και να μας δώσει ένα σετερ 3μηνο………….
Αρνηθήκαμε…. Ξέρω ότι δεν θα τα πάρω ποτε πίσω , ξέρω ότι συμπάθησα το σκυλί αν και δεν είχαμε καμιά ελπιδα να βγει…. Το σκυλί κάτι είχε ζησει…κατι κακό γι ‘ αυτό…
Και τώρα επέστρεψα αθηνα και σας τα διηγούμαι…..
Το ξέρω ηταν κουραστικό αλλα ήθελα να το μοιραστώ με άτομα που θα καταλάβουν….
Καλή σας μέρα…
κρίμα πάντως για τις συνθήκες διαβίωσης του!!