καλησπερα σε ολα τα μελοι. Μου δωσαν περησι πρωτη του ετους ενα ποιντερακο 15 μηνων με μεγαλα προβληματα κοινωνικοποιησης (δεν πλησιαζε ανθρωπο η ζωο και διπλονοταν με μεγαλο τσιτωμα στους μυες απο τον φοβο του). Τον εναμιση μηνα που ειχα στην διαθεση μου (κυνηγιτικη περιοδο) πηρα 3 μπεκατσουλες δειγμα οτι ο σκυλακοσ εχει διαθεση να ψαξει, ετσι και σηνεχισα με εκπαιδευτικα σε περδικα με καλα αποτελεσματα σε φερμα και πονταρισματα αλα οχι με μεγαλη ερευνα και με επιμονη στο μεγαλο προβλημα την κοινωνικοποιηση του. Η ασχολεια μου ηταν μεγαλη για τη ηξερα οτι εχω ενα σκυλο με προβληματα και κοντραριζα τον ευατο μου να καταφερω να κανω τον σκυλακο εναν καλο κυνηγο και οχι να τον απομακρινω χωρις κανενας να θελει ενα τετιο σκυλι. Ετσι και σε ολη την νεκρη περιοδο οταν τον ταιζα καθομουνα με χαδια 3 με 4 ωρες παντα μαζι του, περνοντας ποτε ποτε καπιον απο την οικογενεια μου να με ακολουθει για να σηνηθηζει τον κοσμο. Σε ολη αυτην την παροδο του χρονου καταβερα ο σκυλακος να στεκεται χωρις ιδιετερουσ φοβους ,αλα στην σηνεχεια τον εβγαζα και εξω για να των κραταω γυμνασμενο και δυνατο. Ομως εβλεπα το σκυλο με σημαδια δειλιας οπως βερεται ενα κουταβι και στης εξοδους την κουραση την εδειχνε με εντονη ασταθεια στα πισω ποδια . ΕΓΩ ΕΠΙΜΟΝΗ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ . Τωρα χωρισ να βιαζομαι για να βγαλο καποια συμπερασματα ενω τον εχω τρεξει αρκετα αυτος εχει μικρη ακτινα ερευνας (20-40μετρα) μικρη ταχυτητα και μικρη αντοχη. Εχω απογοητευτη εχω ριξει πολες ωρες εργασιασ πανω του και ειναι πρωτη φορα που δεν καταβερνω να κανω εναν παθιασμενο σκυλο. Υπαρχει σωτηρια στο προβλημα μου, μπορει να ανοιχτει μετον καιρο και το παθος απο το σηκωμα θηραματων που στη σηνεχεια θα καταπιει την δειλια η ζω σε εναν ψευτικο κοσμο με αυτον
για ενα καλο κυνηγοσκυλο