προβλημα σε ποιντερ

φιλε, δωσε μερικες λεπτομερειες ακομη.

ποσο μηνων ειναι τωρα το σκυλι?

ειπες οτι πηρες μπεκατσες με αυτον,αρα το σκυλι φερμαρε και δαγκωσε?

φετος το εβγαλες σε ορτυκια? αν ναι , με τι αποτελεσματα?

το εχεις βγαλει με καποιο σκυλακι μικροτερο για να νιωσει δυνατος?

και τελος, ιατρικα το σκυλι ειναι ενταξη?

Συνάδελφε Lapeas γεια σου.

Ανέφερες και στα δύο μηνύματα σου πως ο σκύλος με σχετικά βραχύχρονο κυνήγι έχει αστάθεια στα πίσω πόδια ή κουτσαίνει, σε καμία περίπτωση δεν θα έλεγα πως “είναι μια χαρά σε όλα του”. Πριν ασχοληθείς σε περεταίρω επίλυση των φοβιών του ψάξε επισταμένως την αστάθεια / κουτσό και από πλευράς ορθοπεδικού και από νευρολόγου.

Οι φοβίες σχεδόν ποτέ δεν είναι συγκεκριμένες (εκτός από τις επίκτητες) συνήθως υποβόσκουν και άλλες μορφές π.χ. ένα ανθρωποφοβικό σκυλάκι μπορεί να μην αντιδρά στην ντουφεκιά αλλά αν είναι πιεσμένο από άλλες συνθήκες (μακρύ ταξίδι, να έχει προηγηθεί έντονο μάλωμα, περίοδος, τόπος όπου πέφτουν πολλοί πυροβολισμοί κλπ.) να βγάλει στην επιφάνεια φόβο ή δειλία. Μπορούν να συνυπάρχουν ζωοφοβία, φόβος του κλουβιού μεταφοράς, και φυσικά θηραματοφοβία που είναι αποτέλεσμα της κροτοφοβίας. Μερικές φορές σκύλοι που δεν απομακρύνονται έχουν ανασφάλεια μήπως χαθούν ή εγκαταλειφθούν ή απλώς δεν θα έχουν την προστασία του αφεντικού για ότι τους τύχει.Όλα αυτά μαζί έχουν μία και μοναδική πηγή, το νευροφυτικό σύστημα του σκύλου. Σαν ασθένεια λοιπόν μπορεί να εξελιχθεί προς το χειρότερο ή προς το καλύτερο. Η παραμονή σου κοντά του για 3-4 ώρες δείχνει το μέγεθος των προσπαθειών σου αλλά θα προχωρούσες συντομότερα και αποτελεσματικότερα αν το είχες βοηθήσει με φαρμακευτικές αγωγές που θα σου είχε ορίσει γιατρός και συνεχή δική σου προσπάθεια εκθέτοντας τον σκύλο σταδιακά μεν αλλά σταθερά και αδιαλείπτως στα στρεσογόνα του ερεθίσματα, δηλαδή πρώτα να των φιλεύουν μεζεδάκια διάφορα άτομα στον χώρο του και μετά έξω από γνωστούς και μετά αγνώστους …. μέχρι περιπάτους σε πολυσύχναστα μέρη.

Η “διάθεση να ψάξει” δεν είναι συνώνυμη με το πάθος για ψάξιμο θηράματος. Όσο όμως περισσότερα θηράματα συναντά τόσο περισσότερο θα παθιάζεται.

Στη θέση σου θα εξασφάλιζα πρώτα το θέμα της αστάθειας και μετά θα τελειοποιούσα όσο γίνεται το θέμα των φοβιών (και με φαρμακευτική αγωγή) και συγχρόνως θα του “δίδασκα” να ερευνά μεθοδικά τοποθετώντας “στητό” ποιοτικό θήραμα (π.χ. περιστέρια) πάντα στα άκρα και μεγαλώνοντας σταδιακά το εύρος. Η παρότρυνση και ο έπαινος κάθε φορά που απομακρύνεται δεξιά και αριστερά συμβάλουν θετικά όπως και η διόρθωση όταν στρίβει προς τα μέσα πριν την επιθυμητή απόσταση.

Καλή συνέχεια στο επίπονο και μακρόχρονο έργο σου.

Τσαμπούκος Γεώργιος wrote:

Kalliston Hellas wrote:
Το μέγεθος των γραμμάτων μου είναι ευανάγνωστο; KALLISTON HELLAS
Και δια το πιστόν
Γιάννης Νικολακόπουλος

Προσωπικά τα διαβάζω μια χαρά!
Ένa πόιντερ 3 ετών το οποίο έχει κυνηγήσει 2 χρονιές ορτύκιa,1 χρονιά επιτυχημένa μπεκάτσa κaι φέτος έκaνε εκπaιδευτικά σε πέρδικa aξιοπρεπέστaτa μaς πaρουσιάζει φέτος την εξής συμπεριφορά!Ο σκύλος με το που θa τον λύσουμε στο τριφύλλι aμέσως ποντάρει χωρίς λόγο,όλο το τριφύλλι το πάει ποντaριστά!Εκτός κaι aν είνaι πολύ κοντό που πaίρνει τόπο ο σκύλος μέχρι 200-250 μέτρa περίπου!Στην μπεκάτσa πάει πολύ κaλά το ίδιο κaι φέτος στην πέτρa στην πέρδικa!Νa aνaφέρω πως ο σκύλος κυνηγούσε φυσιολογικά ορτύκιa κaι aυτό το aπέκτησε πέρυσι μίa μέρa που είχε άπειρa ορτύκιa,μόνο μίa μέρa που σήκωνε στην κυριολεξίa κάθε 20 μέτρa σε τριφύλλι.Aπό τότε όποτε δει τριφύλλι κάνει το ίδιο μόνο σε τριφύλλι!Όσο κaι νa τον πaροτρύνουμε aυτός εκεί πολύ επιφυλaκτικά μην ξεσηκώσει τa aνύπaρκτa ορτύκιa!Κάποιa λύση,κάποιa πaρόμοιa συμπεριφορά; Αυτό το είχα γράψει πρίν καιρό!Σήμερα ο σκύλος έχει και μερικές πέρδικες στο ενεργητικό του !Στο βουνό πάει αρκετά καλά και δεν παρουσιάζει το »ελάττωμα» του συνεχούς πονταρισμάτος πολύ σπάνια αλλά στο τριφύλλι το κάνει αρκετές φορές παρόλο που προσπαθούμε να του δώσουμε να καταλάβει ότι δεν θα προκαλέσει φυγή των θηραμάτων,αν οφέιλεται σε αυτό η συμπεριφορά του!

Γιώργο δεν έχεις πάρει απαντήσεις (πριν και τώρα) γιατί κανείς δεν έχει την πλήρη εικόνα του σκύλου. Γλαφυρά απαντώντας θα σου έλεγα πως το κάνει αυτό γιατί ….. είναι Πόιντερ.

Πιθανολογώντας  θα σου έλεγα πως του “κόλλησε” στο μυαλό η πλούσια συνάντηση με “ευέλικτο¨ θήραμα  και προσπαθεί να είναι σε ετοιμότητα. Εγώ θα επιστράτευα 3-4 φίλους, θα μπαίναμε σε μία γραμμή σε μία τριφυλλιά που σίγουρα δεν θα είχε θήραμα και θα προχωρούσαμε όλοι μαζί μη επιτρέποντας στον σκύλο να μένει πίσω και να τον παροτρύνουμε να συνεχίσει το ψάξιμο όποτε ποντάριζε. Θα το επαναλάμβανα μέχρι να έβλεπα βελτίωση (ακόμη και στο ίδιο τερέν)  αφού το καταλάβαινε το “παιχνίδι” θα έβαζα ένα θήραμα στο τέλος της άσκησης.

lapeas wrote:

ΚΑΛΙΣΤΟΝ εισαι μεγαλη βοηθεια αδερφε. Ενω εχω ασχοληθει αρκετα με τα σκυλια μου, ανα καιρους ,γιατη μου αρεσει η εκπαιδευση σε αυτο το απλο θεμα δεν μου πηγεναι ο νους πως να φερθω. Πηγα για κυνηγι στον καμπο και εκανα αυτο που μου ειπες , να παροτρυνο καθε φορα που μου εφευγε απο τα ποδια και οχι μονο τα καταβερε αλα ηταν και η πρωτη φορα που δεν ασχολιοταν με εμενα και αρχισε να πηγενει ψαχνοντας για κανα 2ορο χωρις να υπαρχει τιποτα . ελπιζω με αυτα τα βηματα και με κανενα ιταλικο στημενο να καταβερω κατι. δυναμη η γνωση σου και ο χαραχτηρας σου σε αυτο το φορουμ. καλυ τυχη με πολυ υγεια

Να ‘σε καλά για τα καλά σου λόγια, καλή δύναμη.