Μάλλον το δέντρο που περιγράφει ο φίλος πιό πάνω είναι η σουρβιά.Στα μέρη μου κάνει κίτρινο καρπό ο
οποίος είναι ιδιαίτερα στυφός.
Μπορεί να φαγωθεί (είναι πολύ νόστιμος) αφού πέσει από το δέντρο και ωριμάσει ,παίρνει χρώμα καφέ σκούρο
,περί το τέλος Νοεμβρίου με αρχές Δεκεμβρίου.
Όποιος τυχερός βρει τότε σούρβα ώριμα, έχει να πει για ένα εξαιρετικό καθαρά χειμερινό καρπό.Σπάνια μένουν καρποί καταγής μιας και μια πληθώρα ζώων με πρώτο τον αγριόχοιρο τα “κυνηγά” για την ωραία γεύση τους.
Στο χωριό μου μια τέτοια σουρβιά αποτελεί πόλο έλξης για τις τοπιάρες,και όχι μόνο,φάσσες.
Σε αντίθεση με την αργιά ή αριά, είναι δέντο φυλλοβόλο(ρίχνει τα φύλλα το χειμώνα).Έτσι ο μόνος τρόπος
αναγνώρισης του δέντρου το χειμώνα είναι οι καρποί του που μπορεί κάποιος να βρει στο έδαφος.
Μοιάζει στον κορμό με τη βελανιδιά.