Καλησπέρα,
δυστυχώς φτάνουμε σιγά σιγά στο τέλος λόγω προβλήματος στα νεφρά.Όσο μπορουμε να αντιμετωπίσουμε τους πόνους και τα υπόλοιπα προχωράμε .ομως σύντομα θα π΄ρπει να πάρω την σκληρή απόφαση λογω το ότι ήδη η τροφή έχει λιγοστέψει και στην ουσία γίνεται αναγκαστικά.Ήταν και ο πρώτος σκυλάκος μου και ο πραγματικός φίλος μου.
κάναμε μια ρουτίνα τη ζωή μας,πρωι απόγευμα βόλτα και το χειμώνα καθημερινά κυνηγι.κανονίζαμε την δουλειά μας με βάση το ωράριο του.ακόμα και όταν ήταν να παμε σε κηδεία έπρεπε να δούμε πότε θα πάμε βόλτα.
τόση στεναχώρια έχω περάσει τις τελευταίες 15 ημέρες που ακόμη και στη σκέψη νέου κουταβιού είμαι αρνητικός.προτιμώ να κόψω το κυνήγι απ το να σκεφτώ τον εαυτό μου με άλλον εκτός του Τζάκ.
κι ενώ γνώριζα ότι έρχεται το τέλος τώρα με πιάνουν κρίσεις πανικού καθώς μεγάλωσε μαζί με τα παιδιά μου και του έχουν τρελή αγάπη.
Έχετε καποια συμβουλή αντιμετώπισης όλου αυτού.
