ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Δ΄ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Θα χρειαζόταν συναίσθηση ευθύνης απέναντι στον εκπαιδευτικό της ρόλο και γνώσεις που σαφώς δεν διαθέτει, για να αισθανθεί ΝΤΡΟΠΗ η Παιδαγωγική Ομάδα του Κέντρο Περιβαλλοντολογικής Εκπαίδευσης Υπάτης, αναφορικά με τον ρηχό και διαστρεβλωτικό χαρακτήρα των δημόσιων παρεμβάσεων της.
Αυτό όμως δεν απαλλάσσει από την ευθύνη ούτε την ίδια, ούτε πολύ περισσότερο την Περιφέρεια και τις αρχές της εκπαιδευτικής κοινότητας της Φθιώτιδας, τις οποίες θα έπρεπε να ανησυχεί σφόδρα το είδος της
. ιδεολογικής υστεροβουλίας και της παιδαγωγικής μονομέρειας που κατά πάσα πιθανότητα παρέχεται ως «αντικειμενική γνώση» σε παιδιά σχολικής ηλικίας.
Για πρώτη και τελευταία φορά η Δ Κ.Ο.Σ.Ε. δεν θα υποβάλει αγωγή εναντίον των κ. Κ. Καββαδία, Σ. Συλεούνη, Η. Κοντό, Θ. Μαγουλά και Μ. Χονδραλή, έστω κι αν νομιμοποιείται για κάτι τέτοιο εκ μέρους των 6.000 περίπου κυνηγών της Φθιώτιδας που αισθάνθηκαν να θίγονται, να συκοφαντούνται και να περιγράφονται ως «οι εγκληματίες της διπλανής πόρτας» από την προαναφερόμενη ομάδα.
Αν και είναι σαφές ότι, ουδέν από τα αρμόδια Δασαρχεία ή Δασονομία της περιοχής δεν επιβεβαιώνει ούτε τους αυθαίρετους αριθμούς, αλλά ούτε και το «κλίμα» καταστροφής ή υπερκάρπωσης που επιχειρούν να εδραιώσουν ως αλήθεια οι προαναφερόμενοι, θα ήταν λάθος να σταθεί κανείς μόνο στην ψευδή επίκληση
στοιχείων ή υπολογισμών του Δασαρχείου (αυτό θα έπρεπε να απασχολήσει κυρίως τις Δασικές Αρχές της περιοχής, για το είδος των σχέσεων που θα έπρεπε να έχουν στο μέλλον με το Κ.Π.Ε. Υπάτης).
Στο βαθμό όμως που οι πέντε κύριοι της Παιδαγωγικής ομάδας του Κ.Π.Ε. θα ήθελαν και στο μέλλον να ασχοληθούν με θέματα θήρας και άγριας πανίδας, καλό θα ήταν να γνωρίζουν ότι η κυνηγετική δραστηριότητα στη χώρα μας είναι καταχωρημένη με νόμο, ενώ τα θηρεύσιμα είδη, οι περίοδοι κυνηγιού και τα ποσοτικά όρια κάρπωσης ανά ημέρα, ρυθμίζονται με τις αυστηρότερες στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης διατάξεις.
Αν και δεν είναι στην πρόθεσή μας να κάνουμε «φροντιστήριο» σε εκπαιδευτικούς, καλό θα ήταν μια Παιδαγωγική ομάδα που έχει αντικείμενο της τη γνώση, να φροντίζει να πληροφορείται επ αυτής. Γιατί τότε θα γνώριζε ότι είδη όπως οι τσίχλες και ο κότσυφας στα οποία αναφέρονται, διατηρούν ολοένα και αυξανόμενους πληθυσμούς στη χώρα μας και στην Ευρώπη, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία των περιβαλλοντικών και ορνιθολογικών οργανώσεων που δραστηριοποιούνται διεθνώς.
Ακόμη λοιπόν κι αν ο αριθμός των 20.000 θηρεύσιμων πουλιών ήταν αληθής, θα επρόκειτο για ένα απειροελάχιστο κλάσμα του συνολικού αριθμού των συγκεκριμένων πουλιών που διαχειμάζουν στη χώρα μας.
Για του λόγου το αληθές παραπέμπουμε στην έκδοση BIRDS IN EUROPE (τα πουλιά της Ευρώπης) που εκδόθηκε το 2004, με τη συνεργασία 41 Ορνιθολογικών οργανώσεων της γηραιάς Ηπείρου (ανάμεσά τους και η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία). Σύμφωνα με την έκδοση λοιπόν που μόνο φιλοκυνηγετικά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί οι αναπαραγόμενοι πληθυσμοί των ειδών που αναφέρονται στην επίμαχη καταγγελία, έχουν ως εξής:
ΓΕΡΑΚΟΤΣΙΧΛΑ: 14.000.000 έως 24.000.000 ζευγάρια με αυξητική τάση
ΚΟΙΝΗ ΤΣΙΧΛΑ: 20.000.000 έως 36.000.000 ζευγάρια με σταθερή τάση
ΚΟΚΚΙΝΟΤΣΙΧΛΑ: 16.000.000 έως 21.000.000 ζευγάρια με σταθερή τάση
ΔΕΝΔΡΟΤΣΙΧΛΑ: 3.000.000 έως 7.500.000 ζευγάρια με σταθερή τάση
ΚΟΤΣΥΦΑΣ: 40.000.000 έως 82.000.000 ζευγάρια με αυξητική τάση
Και φυσικά οι προαναφερόμενοι αριθμοί αναφέρονται μόνο στα αναπαραγωγικά ζευγάρια της άνοιξης, και όχι στον συνολικό πληθυσμό των πουλιών που προκύπτει μετά από κάθε αναπαραγωγική περίοδο και είναι τουλάχιστον τετραπλάσιος!!
Ας τα έχει όλα αυτά υπόψη της η Παιδαγωγική ομάδα του Κ.Π.Ε. Υπάτης, πριν αναλωθεί πάλι στο μέλλον, σε ανέξοδες ασκήσεις ηθικής υπεροχής κατά κυνηγών και
πάντων των άλλων!!