Νέος Χρήστης; Κάνε Εγγραφή! | Σύνδεση
Posted In: Κυνηγόσκυλα γενικά
Δημήτρη σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ που το έχω δει αυτό, ίσως προ 7-8 χρόνων. Patriche Raquin πρέπει να μου λέει κάτι;
Το είχα δει όταν το τελευταίο μου σέττερ ήταν πλέον έτοιμο κυνηγόσκυλο, δεν το δοκίμασα ποτέ αλλά το είχα αποκλείσει από τις πρώτες επιλογές μια που η μέθοδος με τα κοιμισμένα περιστέρια ή το κορδόνι ελέγχου μου φαινόντουσαν πιό αποτελεσματικές χωρίς ρίσκα. Θα ήθελα να ακούσω απόψεις από όποιον το δοκιμάσει.
Φιλικά
Ευχαριστώ όλους σας για τις κατατοπιστικές απαντήσεις.
Ο σκύλος βρίσκεται ακόμα στην Θεσσαλονίκη. Δεν τον έχω δει εδώ και δυό μήνες. Θα τον πάρω την επόμενη εβδομάδα και θα πάμε στην Πτολεμαιδα για κανα 15 μέρες. Εκεί υπάρχουν τοπιάρικα ορτύκια και πεδινές που δεν ενοχλούνται. (ξέρω κάποια μέρη που δεν πάνε κυνηγοί-κυνηγώ εκεί πάντα στην έναρξη).
Έχω αποφασίσει να μην κάνω τίποτα πριν τον δω ο ίδιος σε κάποια εκπαιδευτικά αλλά και στο κυνήγι. Ο εκπαιδευτής προσπαθεί να τον βελτιώσει με την μέθοδο του σχινιού κρατόντας τον την ώρα που συναινεί σε κάποιο έμπειρο σκύλο.
Όσον αφορά την έρευνα μου έχει πει ότι τοποθετείται καλά και ψάχνει σωστά. ‘Οτι χρειάζεται εμμονή στην εκπαίδευση του στοπ είναι σίγουρο αλλά από την δική μου εμπειρία σε εκπαιδευτικά μαζί του είχα διαπιστώσει ότι φερμάρει απεριόριστα όταν το θήραμα δεν δείχνει διάθεση να ποδαρώσει. Για παράδειγμα όταν βρήκε τον λαγό το είχε σε φέρμα πάνω από 5 λεπτά. Έσπασε την φέρμα μόνο όταν έφτασα εγώ και πετάχτηκε ο λαγός. Το ίδιο και με τα ορτύκια στην Κωπαίδα. Στις τσούκαρ τις έπαιρνε από μακριά, πλησίαζε σταματούσε αλλά μόλις καταλάβαινε ότι περπατάνε και πάνε να του βγούν από την άλλη μεριά του θαμνου έφευγε να τις κλησει από την άλλη μεριά, με αποτέλεσμα να τις ξεπετάει πάνω μου. Ποτέ δεν έτυχε να κουτουλήσει πάνω στα πουλιά χωρίς να τα έχει πάρει χαμπάρι.
Τώρα για την μύτη δεν ξέρω ακόμα αν είναι κορυφή αλλά για μένα έχει καλή μύτη. Θα σας αναφέρω δυό παραδείγματα. Μια φορά σε γνωστό βουνό της Αττικής με τσούκαρ είμαστε στην κορυφή μιας βαθιάς ρεματιάς. Δεν φύσαγε καθόλου και ήταν εποχή που οι πέρδικες είχαν γεννήσει και δεν είχαν έντονη οσμή. Είχα εντοπίσει νωρίτερα από το κάλεσμα μια πέρδικα στην απέναντι πλαγιά, αρκετά μακριά. Κάποια στιγή φύσιξε μια ξαφνική ριπή ανέμου. Ο Όρσο πήρε αμέσως την αναθυμίαση και άρχισε να κατεβαίνει. Ο αέρας όμως έκοψε αμέσως και ειδικά στο βάθος της ρεματιάς δεν κουνιόταν τίποτα. ’ρχισε να ιχνηλατεί, πολλές φορές έπαιρνε διαφορετική πορεία απ’ αυτή που ήταν το πουλί και κάνοντας κάποιον κύκλο ξαναέβγαινε προς το μέρος του. Μετά από λιγο ανέβηκε στην απέναντι πλαγιά και πήγε γραμμή στο πουλί. Μόλις έφτασε δίπλα στον θάμνο (το μέρος έχει τεράστιους θάμνους και είναι πυκνό) που ήταν κρυμένο σταμάτησε φέρμαρε, αλλά το πουλί περπάτησε. Ο σκύλος προσπάθησε να την μπλοκάρει από την άλλη μεριά και φυσικά το πουλί σηκώθηκε. Αν δεν είχε καλή μύτη δεν θα έφτανε ποτέ στην πέρδικα ειδικά υπό αυτές τις συνθήκες.
Μια άλλη φορά στην κωπαίδα βρίσκει μέσα στο τριφύλλι ένα κόκαλο πρόσφατα πεταμένο. Χωρίς να του πω τίποτα το παίρνει και μου το φέρνει. Εγώ το κράτησα λίγη ώρα μέχρι να απομακρινθεί και κατόπιν το πέταξα στο διπλανό χωράφι χωρίς να με δει. Σε κάποιο λασέ αν και ήταν αρκετά μακριά πήρε με τον αέρα την μυρουδιά του κόκαλου. Πήγε γραμμή πάνω του παρόλο που το τριφύλλι ήταν 60 πόντους ψηλό.
Δεν μπορεί λοιπόν να μην έχει καλή μύτη ο σκύλος.
Για μένα είναι άπειρος, ανώριμος και ίσως κάποιες στιγμές δεν συγκεντρώνεται. Όπως είπαν και κάποιοι προηγουμένως η αβεβαιότητα λόγω ότι ακόμα δεν έχει δει τελειωμένες φάσεις τον κάνει να πλησιάζει περισσότερο αλλά και να βάζει το κεφάλι κάτω όταν ποδαρώνει το πουλί για να ειναι σιγουρος για την πορεία του.
Αλοίμονο αν καταδικάσω ένα σκύλο πριν καν κυνηγήσει. Ο Όρσο εχει υπέροχο χαρακτήρα, αξίζει να το παλέψω. Είναι κυρίαρχο ζώο με τσαμπουκά οπότε δικαιολογήται ο παρορμιτισμός. Πιστεύω ότι γρήγορα θα καταλάβει τι πρέπει να κάνει και οριμάζοντας θα γίνει καλό κυνηγόσκυλο. Μπορεί να μην βγει top, αλλά για τα δικά μου δεδομένα θα είναι αρκετός.
Και βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δυσκολεύτηκε πολύ να προσαρμοστεί μακριά μου. Εκεί που είχε μάθει με μια πολύ καλή σχέση με το αφεντικό του βρέθηκε σ’ ένα κουμάσι να μοιράζεται το ίδιο αφεντικό με δεκάδες άλλους σκύλους. Περιμένω πως και πως να τον ξαναδώ. Μου λείπει λες και είναι παιδί μου.
Ευχαριστώ και πάλι.
[indent]Μνημόνιο: Αρχική αποστολή από kostask στίς 09 Aυγουστος 2005
Και βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δυσκολεύτηκε πολύ να προσαρμοστεί μακριά μου. Εκεί που είχε μάθει με μια πολύ καλή σχέση με το αφεντικό του βρέθηκε σ’ ένα κουμάσι να μοιράζεται το ίδιο αφεντικό με δεκάδες άλλους σκύλους. Περιμένω πως και πως να τον ξαναδώ. Μου λείπει λες και είναι παιδί μου.
[/indent]
Kosta ayto skeftomai kai me enoxlei, eidika tora pou anagkastika prepei na doso ton koutavo se enan filo pou exei ektrofeio-pansion gia 2 ebdomades, kai psilotrelenomai…
p.s.
den nomizo na moirastike to allo (neo) afentiko, oute tha ton eide ton athropo etsi..aplos i anagki tou fagitou kanei ton skilo merikes foes na vlepei alios ton anthropo … Ena einai to afentiko…kai to jerei kala o koutavos ayto ….
Κωστα,
Νομιζω πολυ γρηγορα αρχισες να ανησυχεις. Δωσε στο σκυλι λιγο χρονο, κυνηγησε το πρωτα, δωσε του θηραματα στο στομα και ολα θα διορθωθουν. Θελει και υπομονη και επιμονη η κατασταση, αλλωστε οπως εσυ ειπες> Μπορει να μην βγει ΤΟΠ αλλα εσενα θα σου κανει.
Οταν τον δεις στην πραξη ενημερωσε μας.
Φιλικα
Ανδρεας
Πρώτο εκπαιδευτικό σήμερα στον κάμπο της Πτολεμαίδας. Σκέτη απογοήτευση πουθενά τα ορτύκια. Κάθε χρόνο και χειρότερα. Σε χωράφια που μέχρι περυσι σήκωνα με τα πόδια 3-4 ορτύκια τώρα δεν υπήρχε ούτε ένα. Πήγα πριν ακόμα χαράξει γύρισα αρκετά σημεία και μόνο μια φορά άκουσα να το λένε αλλά ήταν μέσα στα καλαμπόκια. Οι ντόπιοι φίλοι μου επιβεβαίωσαν ότι φέτος δεν ύπάρχουν ορτύκια στα χωράφια. Τις επόμενες μέρες θα πάω και στην Φλώρινα. Κάτι μου λέει ότι τα πουλιά είναι ψηλότερα. Και στην Δράμα οι πληροφορίες είναι αρνητικές.
Μοναδική παρηγοριά ο σκύλος μου.
Τον πήρα χτες από την Θεσσαλονίκη, Θέλω να ευχαριστήσω δημόσια τον Βίλη Νιάνιο γιατί παρέλαβα ένα διαφορετικό σκύλο.
Καταρχάς τρόμαξα να τον γνωρίσω. Ο σκύλος φαίνονταν πραγματικά δουλεμένος, πουθενά ίχνος λίπους μόνο μυες. Ο σκύλος που πήρα με το που θα βγει από το αυτοκίνητο παρουσιάζει μια έξαψη δείχνει να ξέρει τι πρέπει να κάνει και γιατί ψάχνει.
Πριν προχωρήσω σ’ αυτά που είδα σήμερα στο εκπαιδευτικό, να πω δυό λόγια για το τι μου είπε ο Νιάνιος.
Να διευκρινίσω ότι ο Βίλης είναι ένας άνθρωπος με τεράστιες γνώσεις για το Κούρτσχααρ, κάθε χρόνο βλέπει 100αντάδες σκυλιά στις γύρω βαλκανικές χώρες αλλά και στην Ιταλία. Λογικό είναι λοιπόν η κρίση αλλά και οι απαιτήσεις του να είναι σε πολύ διαφορετικο επίπεδο απ’ ότι ενός απλού κυνηγού. Τα συν του σκύλου στα οποία είναι κατηγορηματικός και του αρέσει πολύ είναι:
Η έρευνα, μεγάλα ανοίγματα, ταχύητητα, πάθος και αρμονική κίνηση η οποία του βγαίνει χωρίς προσπάθια.
Εξαίρετος χαρακτήρας, υπάκουος.
Μεγάλο κυνηγετικό πάθος.
Για την κίνηση του και το στήσιμο στην φέρμα μου είπε ότι του θυμίζει πολύ τον Giglio τον οπόιο έχει κρίνει αρκετές φορές στο παρελθόν.
Στα αρνητικά όπως είχα πει και σε προηγούμενο μήνυμα μου είναι ότι ενώ λασάρει με εξαιρετικό ρυθμό, όταν πάρει μια αναθυμίαση φρενάρει και αρχίζει να την ψάχνει βάζοντας το κεφάλι κάτω με αποτέλεσμα να φτάνει στο πουλί πριν καλά καλά το καταλάβει και να το σηκώνει. Στο ορτύκι ο Νιάνιος πιστεύει ότι δεν θα έχω πρόβλημα. Στην πέρδικα και στην μπεκάτσα αν δεν το διορθώσει θα υπάρχει όντως πρόβλημα.
Να πω και τι είδα εγώ σήμερα:
Ο σκύλος με το που θα ακούσει το κλικ από το κλιπς του λουριού τεντώνεται και με το που θα ελευθερωθεί φεύγει σαν πύραυλος πραγματοποιόντας όμορφα λασέ. Η ταχύητα μεγάλη και τα ανοίγματα εξαιρετικά. Είναι πονηρεμένος με τις άκρες των χωραφιών δίπλα στα καλαμπόκια και δεν διστάζει να μπεί μέσα σ’ αυτά. Επίσης ρεευνά με ιδιαίτερη επιμέλεια κάποια σημεία με ψηλοτερο χορτάρι (γύρω από κολόνες τις ΔΕΗ που βρίσκονται μέσα στα χωράφια). Αν κάποια αναθυμίαση τον οδηγήσει σε μεγαλύτερο βάθος, ξαναγυρίζει και δεν αφήνει άψαχτο κανένα σημείο. Μεγάλη εντύπωση μου έκανε η υπακοή του στις δείξεις. Αρκεί ένα σφύριγμα και ο σκύλος αλλάζει αμέσως κατευθυνση. Υπακούει χωρίς δεύτερη εντολή στην ανάκληση. Μόλις τελειώσουμε με το χωράφι και βγούμε στον δρόμο μ’ ένα σφύριγμα έρχεται στο αμάξι και μπαίνει κατευθέιαν στο κουτί του.
Το κεφάλι όντως το κατεβάζει στις αναθυμιάσεις αλλά όμως στο παραμικρό θρόισμα του ανέμου το σηκώνει ψηλά και ρουφά τον αέρα. Δείχνει ότι Ψάχνει τον αέρα και έχει κατανοήσει την αξία του. Χρειάζεται βελτίωση και εμπειρία σ’ αυτό.
Γενικά πιστεύω ότι έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης, είναι μόνο 13 μηνών. Πιθανόν δεν είναι ένας σκύλος που θα αφήσει εποχή αν και δεν το ξέρω αυτό ακόμα. Για τα δικά μου στανταρ είναι απόλυτα ικανοποιητικός.
Το κυριότερο αυτή την στιγμή είναι ότι βλέποντας τον κάποιος να ψάχνει θα καταλαβει αμέσως ότι ξέρει τι ζητάει και ότι έχει μέλλον.
Θα δούμε . Σίγουρα όμως τον βοήθησε πολύ το διάστημα που εμεινε με τον Νιάνιο.
ΕΑΝ ΚΑΙ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΑ ΚΑΤΑΘΕΤΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ.ΤΟ 1998 ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΜΠΕΚΑΤΣΑ Ο ΕΝΑΣ ΣΚΥΛΟΣ ΜΟΥ ΣΕΤΤΕΡ 9 ΜΗΝΩΝ ΕΝΩ ΕΞΑΧΝΕ ΜΕ ΤΡΟΜΕΡΟ ΠΑΘΟΣ ΕΦΤΑΝΕ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗ ΜΠΕΚΑΤΣΑ ΚΑΤΕΒΑΖΕ ΤΗΝ ΜΥΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΗΚΩΝΕ ΑΦΕΡΜΑΡΙΣΤΑ.ΟΛΟΙ ΜΟΥ ΛΕΓΑΝΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΛΗ ΜΥΤΗ ΚΑΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ ΛΑΘΟΣ Κ.Τ.Λ.Π. ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΧΡΟΝΙΑ ΜΠΕΚΑΤΣΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΑΤΟΥΦΕΚΙΣΤΕΣ ,ΕΓΩ ΟΜΩΣ ΣΥΝΕΧΙΖΑ ΤΙΣ ΕΞΟΔΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΒΑΡΑΩ ΠΟΥΛΙΑ ,ΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΧΙΖΕ ΝΑ ΤΙΣ ΦΕΡΜΑΡΕΙ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΠΑΛΙ ΜΟΥ ΛΕΓΑΝΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΥΤΗ ΤΟΥ.ΣΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ Ο ΣΚΥΛΟΣ ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΗΝ ΜΠΕΚΑΤΣΑ ΕΔΩΣΕ ΡΕΣΙΤΑΛ ΣΤΑΘΕΡΟΤΑΤΗ ΦΕΡΜΑ ΑΠΟ 10 ΜΕΤΡΑ ΜΑΚΡΙΑ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΧΩΡΙΣ ΥΠΕΡΒΟΛΗ ΕΓΙΝΕ ΑΡΙΣΤΟ ΣΤΗΝ ΜΠΕΚΑΤΣΑ ΦΕΡΜΑ ΑΓΑΛΜΑ ΜΙΑ ΝΑ ΥΠΗΡΧΕ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ ΤΗΝ ΕΒΓΑΖΕ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΚΟΛΙΑ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΑΛΛΑ ΣΚΥΛΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΑΝ ΝΑ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΟΥΝ ΤΟ ΠΟΔΑΡΟΜΑ ΤΗΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΙΧΕ ΜΠΛΟΚΑΡΕΙ.
Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.