ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ

Επισκόπηση 15 δημοσιεύσεων - 1 έως 15 (από 22 συνολικά)
Απευθείας μετάβαση στη σελίδα:
  • Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    19/05/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    2789
    kostask στις #29165

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    21/10/2004
    Αρ. μηνυμάτων:
    1528
    BillCentro στις #62514

    Pistevo logo anorimotitas kai elipsis empirias… As min analisoume alla aitia i pithana provlimata ktl… Tha to deis to koutavi sou Kosta sto kinigi , kai siga siga tha diorthonete……

    P.s.

    Ti anisixis??Toso poli pou exeis asxolithei kai tha sxolitheis akoma mia xara tha bgei o koutavos…

     

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    15/05/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    2126
    THEOD στις #62518

     

      Κώστα οι ίδιοι ακριβώς προβληματισμοί, επιφυλάξεις και ενδοιασμοί με διακατείχαν έντονα επί δυό χρόνια (1994-1995) και με το δικό μου το σκυλί (kurzhaar) τότε ηλικίας 16 μηνών – γιατί το είχα πάρει σχετικά μεγάλο και άμαθο – τελικά από ότι διαπίστωσα, όλες οι συμβουλές και υποδείξεις των ειδικών και μη, έχουν σχετική αξία και εκφράζουν έναν ιδεατό μέσο όρο ή κάποια standars μεθοδολογικά σε ότι αφορά την εκγύμναση και συμπεριφορά του κάθε σκύλακα μέχρι την πλήρη ωρίμανση του.

     Έφθασα λοιπόν στο σημείο τότε και εγώ, να μιλάω για ασθενική ή προβληματική όσφρηση, υποτυπώδη ή ανύπαρκτη φέρμα και αναρωτιόμουν τι δεν έκανα καλά ή έκανα λάθος, φοβίες, μιάς και στον ανοικτό κάμπο ήταν διστακτικό και μετά από λίγο όχι μόνο δεν ανοιγόταν αλλά ερχόταν δίπλα στα πόδια μου, έκανα δε πλήθος μαύρες σκέψεις κλπ – μέχρι την επιστροφή του σκεφτόμουνα – αλλά όπως μου είχε πεί και ο κυνοτρόφος ποου είχαμε τηλεφωνηθεί, ήταν θέμα καθαρά εξάσκησης και συνάντησης με πουλιά, ώστε να αποκτήσει αυτοπεποίθηση και εμπειρίες.

     Για να μην τα πολυλογώ, τελικά η προσπάθεια μου απέδωσε καρπούς από τον 3ο χρόνο, οπότε και ολοκληρώθηκε το “ντρεσσάρισμά” του, διορθώθηκε η απειρία του και απέκτησε γνώση του τι έπρεπε να κάνει, το γεγονός ότι είναι αρσενικό και ίσως ωριμάζει αργότερα το είχα λάβει και εγώ υπόψη, αλλά δεν νομίζω να είναι καθοριστικό και μέγιστης σημασίας … από κεί και ύστερα έφθασε σε τέτοιο βαθμό  μανίας κυνηγετικής, που όταν πάω πχ για ορτύκια φθινοπωρινά, έχει “εντυπώσει” και “εγγράψει” στο μυαλό του όλες τις πιθανές τοποθεσίες και μόλις βγεί από το αυτοκίνητο και είναι ελεύθερος, φεύγει αστραπιαία, πηγαίνει ψάχνει και άν δεν βρεί ορτύκι αλλάζει μέρος και περιμένει εκεί, στο νέο μέρος να πάω, για να μην χάνουμε χρόνο…

     Συμπερασματικά (και απολογιστικά) μπορώ να πώ ότι η επιμήκυνση του χρόνου “πεσίματος” του είχε άμεση σχέση με : α) την ύπαρξη πουλιών, εγώ δυό χρόνια τότε έπεσα σε χείριστη κυνηγετικά σαιζόν – όταν το σκυλί βρήκε πουλιά μεταμορφώθηκε με μιάς – β) την επιλογή σωστού μέρους για εκγύμναση, έκανα το ουσιώδες ασφάλμα να επιμένω στην ΚΩΠΑΙΔΑ, όπου ήταν ελάχιστο το θήραμα και γινόταν χαμός από άλλλα σκυλιά γ)από την παρορμητικότητά μου να το παίρνω στις τσίχλες, όπως ήταν άπειρο, να “συνηθίζει” με απόρροια να αφηνιάζει από τις ομοβροντίες, αφού προφανώς δεν μπορούσε να αντιληφθεί τότε, ότι η τσίχλα ούτε φερμάρεται ούτε στέκεται και δ) από την ανυπομονησία μου, στα σκυλιά των άλλων, να βλέπω μόνο προτερήματα και στο δικό μου μόνον ανικανότητα …

     Γιαυτό Κώστα επιμονή και υπομονή και όχι άγχος, σκέψου ότι ο σκύλος δεν είναι εργαλείο αλλά σύντροφος μας έχει τον δικό του ψυχισμό, με προτερήματα και ελαττώματα, τα οποία αντίστοιχα θα πρέπει να ενισχύσουμε ή διορθώσουμε, για να αποδώσει κυνηγετικά, αφού σε αυτόν έχουμε επενδύσει τα κυνηγετικά μας όνειρα … σκέψου από την άλλη ότι αξίζει να περιμένεις ένα δυό χρόνια για να ζήσεις στιγμές υπέρτατης κυνηγετικής αγαλλίασης, που θα σε συντροφεύουν ανεξίτηλα για πολλά πολλά χρόνια και σκέψου, τι μηχανιστική διαδικασία, απρόσωπη και επιδερμική, θα ήταν να πάς κυνήγι χωρίς σκύλο – σύντροφο … 

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    04/11/2004
    Αρ. μηνυμάτων:
    371
    petrosmousoulis στις #62525

    ΚΩΣΤΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ.ΤΟ ΣΚΥΛΙ ΕΧΕΙ ΣΥΝΔΙΑΣΕΙ ΤΣΕΚΑΡΩ(ΦΕΡΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΩΝ)-ΙΧΝΗΛΑΤΩ(ΒΡΙΣΚΩ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΑΕΙ ΤΟ ΠΟΥΛΙ)-ΔΕΝ ΦΕΡΜΑΡΩ(ΔΕΝ ΜΠΛΟΚΑΡΩ ΤΟ ΠΟΥΛΙ).ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΛΗ ΜΥΤΗ ΔΕΝ ΘΑ ΙΧΝΗΛΑΤΟΥΣΕ ΠΡΟΣ ΤΟ ΘΗΡΑΜΑ ΑΛΛΑ ΘΑ ΜΠΕΡΔΕΥΟΤΑΝΕ .ΑΝ ΕΧΕΙ ΚΑΛΗ ΜΥΤΗ Ο ΣΚΥΛΟΣ Κ Η ΡΑΤΣΑ ΤΟΥ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΤΟΤΕ ΑΛΛΑ ΙΧΝΗΛΑΤΟΥΝ ΠΟΛΥ Κ ΑΛΛΑ ΛΙΓΟ.Η ΜΟΔΑ ΣΤΑ ΚΟΥΤΣΧΑΑΡ ΑΠΟ ΟΤΙ ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΕΡΑ.ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΛΟΙΠΟΝ ΤΑ ΧΑΛΑΕΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΣΤΟ ΜΠΛΟΚΑΡΙΣΜΑ.ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΑ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ Κ ΙΧΝΗΛΑΤΕΙ ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΕΠΙΦΥΛΑΞΗ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ ΟΣΟ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΟΥΛΙ.ΔΥΟ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΙΣΧΕΙΟΥΝ.ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΟΤΙ ΤΟ ΖΩΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΠΟ ΜΙΚΡΟ ΕΠΙΦΥΛΑΞΗ,Κ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΙΧΕ Κ ΤΟ ΗΜΕΡΟ ΘΗΡΑΜΑ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΧΑΣΕΙ ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΕΠΙΦΥΛΑΞΕΙ ΠΟΥ ΑΠΟΚΤΟΥΝ ΤΑ ΚΟΥΤΑΒΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΤΟΥΣ.ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΕΝΑ ΟΡΤΥΚΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΑΥΤΟ?ΙΣΩΣ ΣΕ ΓΥΡΙΣΕ ΠΙΣΩ.ΙΣΩΣ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΧΕ ΠΙΑΣΕΙ ΜΕ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΝΑ ΦΕΡΜΑΡΕ ΤΩΡΑ.ΕΠΕΙΔΗ ΟΜΩΣ ΤΟ ΕΧΩ ΠΑΘΕΙ Κ ΕΓΩ ΣΟΥ ΛΕΩ ΤΟΥΤΟ.ΕΛΠΙΖΩ ΤΟ ΣΚΥΛΙ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΔΕΜΕΝΟ ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΙΜΙΤΙΚΗ ΦΕΡΜΑ ΟΧΙ ΣΤΟ ΠΟΥΛΙ ΓΙΑΤΙ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΚΑΝΕΙ.ΒΡΙΣΚΕΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΟΙΝΙ Κ ΜΟΛΙΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΡΜΑΕΙ.ΤΟ ΣΚΟΙΝΙ ΟΞΥΝΗ ΤΗΝ ΟΡΜΗΤΙΚΟΤΗΤΑ.ΟΠΩΣ ΑΝ ΤΟ ΣΚΥΛΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑΘΕΡΟ Κ ΤΟ ΤΡΑΒΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΛΟΥΡΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΜΠΡΟΣ ΑΥΤΟ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΑΝΑΠΟΔΟ Κ ΤΡΑΒΑΕΙ ΠΙΣΩ ΕΤΣΙ ΑΝ ΤΟ ΣΚΥΛΙ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΤΑΣΗ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΝΑ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣΕΙ Κ ΤΟ ΚΡΑΤΑΣ ΜΕ ΣΚΟΙΝΙ ΠΙΣΩ ΑΥΤΟ ΤΡΑΒΑΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ Κ ΦΕΥΓΕΙ Κ ΧΑΛΑΕΙ ΤΗ ΦΑΣΗ.ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ .ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΚΩΣΤΑ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΕΠΕΜΒΕΙΣ ΠΛΑΓΙΟΣ ΜΟΝΟ ΚΑΤΑΠΕΛΤΗ Κ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΕΥΝΟΙΚΟ ΑΝΕΜΟ Κ ΝΤΟΥΦΕΚΙ ΝΑ ΤΟ ΠΙΑΣΕΙ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ .ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΜΩΣ Η ΛΕΠΤΟΜΕΡΙΑ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΧΕΙΡΙΣΤΕΙ ΤΟΝ ΚΑΤΑΠΕΛΤΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΞΕΠΕΤΑΞΕΙ ΤΑ ΘΗΡΑΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΠΟΥ ΟΣΚΥΛΟΣ ΘΑ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ.ΛΙΓΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ Κ ΤΟ ΣΚΥΛΙ ΘΑ ΦΕΡΜΑΡΕΙ ΣΤΟ ΚΑΤΑΠΕΛΤΗ.ΟΜΩΣ Κ ΠΑΛΙ ΣΤΟ ΑΓΡΙΟ ΘΑ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ ΠΑΛΙ ΤΟ ΙΔΙΟ.ΑΥΤΟ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΑΦΟΥ ΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ Κ ΔΕΝ ΝΤΟΥΦΕΚΙΣΕΙΣ ΑΦΕΡΜΑΡΙΣΤΑ ΘΑ ΤΟ ΦΤΙΑΞΕΙ ΑΠΟ ΜΟΝΟ ΤΟΥ Ο ΣΚΥΛΟΣ ΣΤΟ ΚΥΝΗΓΙ.

    ΑΥΤΑ ΘΑ ΕΚΑΝΑ ΕΓΩ ΕΤΣΙ.ΦΙΛΙΚΑ ΣΟΥ ΛΕΩ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ .ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΕΙ ΤΟ ΣΚΥΛΟ.ΜΠΟΡΕΙ ΣΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΝΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙΣ ΑΘΕΛΑ ΣΟΥ.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    12/12/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    700
    XIRO στις #62531

      Κώστα τη συμπεριφορά που περιγράφεις την έχω δει και την έχω ακούσει να την περιγράφουν πολλές φορές.Το σκυλί θα στρώσει αποκτώντας εμπειρία σε άγριο θήραμα και σε πραγματικό κυνήγι.Όταν διάβασα το μήνυμά σου σχεδόν γέλασα γιατί είναι ένα πολύ συνηθισμένο φαινόμενο στα αρσενικά Ηπειρωτικά.Επειδή έχω δει το σκύλο σε εκπαιδευτικό σε διαβεβαιώνω ότι αν τον κυνηγήσεις μόνο του φέτος σε 4-5 εξόδους με σκότωμα θηράματος θα γίνει τέλειος.Μην ανησυχείς καθόλου.

    Εκεί που έχω ένσταση,αν και θα γίνω πάλι αιρετικός,είναι στην αποστολή του σε εκπαιδευτή (Δεν θα επεκταθώ για ευνόητους λόγους).

    Πάρε το σκυλάκι μόνος σου και κυνήγησέ το και θα δεις τέτοια μεταμόρφωση που δεν θα πιστεύεις στα μάτια σου.

    Φιλικά: Γιάννης

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    12/12/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    700
    XIRO στις #62533

    Α και κάτι άλλο αν και ελπίζω να τα πούμε και από κοντά. Αν ο σκύλος αντί να απορτάρει κανένα από τα πρώτα θηράματα που θα φερμάρει,το φάει ,αδιαφόρησε και μην τον επιπλήξεις…

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    20/05/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    4107
    Kalliston Hellas στις #62536

     

    Κώστα, βασιζόμενος σε όσα κατά καιρούς μας έχεις γράψει θα συμφωνήσω μαζί σου στο ότι ο σκύλος δεν έχει πρόβλημα μύτης.

    Ανάλογα με την φυλή αλλά και το άτομο αναμένουμε την ωριμότητα που θες, οπότε δεν ανησυχώ αν η αιτία είναι μόνο αυτή.

    Υπάρχουν και άλλες αιτίες για να συμπεριφέρεται έτσι. Δεν ξέρω πως έχει δουλευτεί ο σκύλος ούτε τον έχω δει για να πω την γνώμη μου. Πάντως μία άλλη πιθανή αιτία είναι η μακροχρόνια ενασχόλησή του με εκπαιδευτικά, δηλαδή «άκαπνες» συναντήσεις με πουλιά. Αν θυμάμαι καλά από 8 μηνών είχες αρχίσει τις τσούκαρ και μετά τις πεδινές, δηλαδή επί τεσσεράμισι μήνες (είναι έτσι; Δεν είμαι σίγουρος). Έχε το πάντως και αυτό υπόψη.

    Θα συμφωνούσα μαζί σου για την αμοιβή ενός εκπαιδευτή που ζει σε περιοχή με άγριο θήραμα να «δείξει» μόνο πουλιά στον σκύλο μου αν και εφ’ όσον ο σκύλος μου ήταν καθ’ όλα τέλειος και ενεργούσε μαζί του υποδειγματικά. Από τη στιγμή που παρουσίαζε κάποιο «πρόβλημα» ή θα το έλυνα πριν τον παραδώσω ή θα του εφιστούσα την προσοχή του σε αυτό και θα συζήταγα για την διόρθωσή του. Το να εξακολουθεί ο σκύλος να κάνει το ίδιο λάθος χωρίς να μπορεί ο εκπαιδευτής να κάνει διορθωτική εκπαίδευση, όπως λες, μάλλον κακό του κάνει.

    Περισσότερο από αίσθηση παρά από τα γεγονότα θα έλεγα πως μετά από μερικά πλούσια κυνήγια θα δεις κάτι μακρινές φέρμες που θα σε εντυπωσιάσουν.

    Φιλικά

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    30/04/2004
    Αρ. μηνυμάτων:
    88
    RAUL στις #340658

    ΓΙΑ ΑΡΧΗ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ  ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΓΝΩΜΗ ΚΑΙ ΑΦΟΡΟΥΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΣΤΑ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΙ ΚΑΙ ΠΙΘΑΝΟΝ ΝΑ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ .

    ΟΙ ΠΕΔΙΝΕΣ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΙΕΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ  ΚΑΙ ΙΔΙΩΣ ΤΑ ΚΟΠΑΔΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΚΑΝΟΥΝ ΓΡΗΓΟΡΑ ΦΤΕΡΟ, ΟΙ ΜΟΝΕΣ Η ΤΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ (ΕΙΧΑ ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΠΑΝΩ ΓΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ)

    ΤΑ ΟΡΤΥΚΙΑ ΟΠΩΣ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΞΕΡΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΑΣΜΑΤΙΑΡΙΚΑ  ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΤΑ ΝΤΟΠΙΑ (ΘΕΛΟΥΝ ΠΑΝΩ ΑΠ’ΟΛΑ ΜΥΤΑΡΟΛΑ & ΕΜΠΕΙΡΙΑ)  ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΙΣΩΣ Ο ΣΚΥΛΟΣ ΤΑ ΜΠΛΟΚΑΡΕ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΑ .

    ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΕΙΧΑ ΕΝΑ ΠΟΙΝΤΕΡ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΚΑΝΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙΣ ΦΕΡΜΑΡΕ ΚΑΙ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΖΗΤΟΥΣΕ ΤΟ ΘΗΡΑΜΑ , ΦΤΑΙΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΓΙΑΤΙ ΤΟΥ ΠΗΡΑ 2-3 ΟΡΤΥΚΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΤΑ  ΕΙΧΕ ΞΕΠΕΤΑΞΕΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΣΤΙΓΜΙΑΙΑ ΦΕΡΜΑ .ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ Η ΑΣΤΑΘΕΙΑ ΦΕΡΜΑΣ ΔΙΟΡΘΩΝΕΤΑΙ (ΒΑΣΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ) ΕΓΩ ΒΕΒΑΙΑ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΔΩΣΑ, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΛΟΓΟ.

    ΤΩΡΑ ΤΟ ΑΝ ΙΧΝΗΛΑΤΕΙ Η ΟΧΙ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΡΟΛΟ ΣΤΗ ΦΕΡΜΑ ΑΝ ΕΧΕΙ ΣΤΗ ΜΥΤΗ ΤΟΥ ΚΡΕΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΕΙ ΤΟ ΨΑΧΝΕΙ ΕΙΤΕ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΕΙΤΕ  ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΑ Η ΙΧΝΗΛΑΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΗ

    ΧΡΗΣΤΟΣ

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    25/12/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    658
    dimitris dimi στις #62542

    Κώστα θα συμφωνήσω με τους προαναφερθέντες και  επειδή το σκυλί το έχω δει κάποιες φορές θα έλεγα ότι απλά του χρειάζονται  εμπειρίες με τον καιρό και τις συναντήσεις σίγουρα θα στρώσει.

     

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    03/06/2004
    Αρ. μηνυμάτων:
    62
    ctheodor στις #62543

    Κώστα,

    Προσωπικά πιστεύω ότι αυτό λύνεται μόνο με  εκπαίδευση..Γενικά η εμπειρία μου είναι ότι αν δεν σταθεροποιήθεί η φέρμα του στις πεδινές τα πραγματα δεν είναι εύκολα. Το να περιμένεις απο εμπειρία να στρώσει νομίζω θα περάσουν χρόνια..

    Υπάρχει μια λεπτομέρια όταν κανει την στιγμιαία φέρμα τα πουλιά τα πέρνει στον αέρα η στον ντορό..?Αν είναι στο ντορό τότε συνεχίζει ιχνηλατόντας με αποτέλεσμα το πρόγκηγμα..Αν βέβαια το θήραμα δεν φύγει κάτι αδύνατο σε κοπάδι πέρδικες, όπως το ορτύκι τότε το φερμάρει σε κοντινή απόσταση διότι το “έχει” στην μύτη του το ίδιο το θήραμα…Αν συμβαίνει αυτό πιστεύω είναι έλλειψη καλής μύτης..και δεν μπορει να πάρει τα πουλιά στον αέρα..

    Αν τα πουλιά τα πέρνει στον αέρα και δεν φερμάρει διορθώνεται μόνο με εκπαίδευση..Συμφωνώ για τον καταπέλτη αλλά και εκπαίδευση στο stop..Εδώ ίσως χρειασθεί και κολλάρο αλλά θέλει προσοχή μην κάνεις ζημιά στον σκύλο..(Εγώ δεν εχω χρησιμοποιήσει..) Αλλά μετά το κολλάρο του το φοράς και στο κυνήγι οπότε σε τυχόν λάθος του κάνεις “υπενθύμιση”..

    Ο συγκεκριμένος εκπαιδευτής έχει άποψη για το πως διορθώνεται το πρόβλημα..?Αν το αναλαμβάνει υπέυθυνα και πληρωμή μόνο με το αποτέλεσμα και είναι λογική τιμή προτείνω να του τα δόσεις..Μην περιμένεις πότε και αν θα στρώσει ο σκύλος από το κυνήγι διότι αυτό εξαρτάται και από τα πόσα πουλιά θα βρείς και πόσο πολύ θα τον κυνηγήσεις..

    Φιλικά,

    Κώστας

     

     

     

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    24/05/2004
    Αρ. μηνυμάτων:
    270
    DimitrisC στις #62574
    Καλημέρα σας

     

    Υπάρχει μία απόλυτα σίγουρη μέθοδος για να σταθεροποιήσει ο σκύλος τη φέρμα του. Μάλιστα με αυτή τη μέθοδο, κάποιοι καταφέρνουν να κάνουν ακόμα και σκυλιά που δε το έχουν μέσα τους, να φερμάρουν άτσαλα, αλλά τουλάχιστο να φερμάρουν.

     

    Το πρώτο και σημαντικότερο βήμα είναι να επιστρέψεις στη βασική εκπαιδεύσει και να προσπαθήσεις να του μάθεις καλά το STOP. Πρέπει το σκυλί να σταματάει σε κάθε στιγμή που θα το προστάξεις ανεξάρτητα εάν γείρω του έχει άλλους ανθρώπους ή σκυλιά.

     

    Από τη στιγμή που θα καταφέρεις να εμπεδώσει πλήρως το stop ανεξαρτήτου αποστάσεως, τότε στείλε μου ένα μήνυμα και θα σου πω τι πρέπει να κάνεις.

     

    Ο μόνος λόγος που δε συνεχίζω τη μέθοδο σε αυτό το μήνυμα, είναι γιατί φοβάμαι ότι εάν κάποιος που δεν έχει εκπαιδεύσει έτσι το σκυλί του ώστε να υπακούει απόλυτα στο stop,  προσπαθήσει να ακολουθήσει το δεύτερο μέρος της εκπαίδευσης γιατί του φαίνεται δελεαστικό, κινδυνεύει να κάνει κακό στο σκυλί του.

     

    Δημήτρης

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    02/07/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    1256
    steel στις #62582

    Κώστα κατ΄αρχάς  για να διορθωθεί το κάθε πρόβλημα πρέπει να βρούμε την αιτία που δημιουργεί το προβλήμα,  Και για γίνει αυτό θα πρέπει να ΔΕΙΣ – ΝΑ ΜΕΛΕΤΗΣΕΙΣ  την συμπεριφορά του σκύλου γενικά, Η αιτία μπορεί να είναι η αστάθεια στην φέρμα πράγμα το οποίο διορθώνεται σχετικά ευκόλα,  και μια άλλη αιτία που τις περισσότερες φορές ισχύει αλλά δεν ευκολη η διάγνωση του είναι η κακή τοποθέτηση του σκύλου στο τερεν και στον άερα,  Δεν μιλάω για την γεωμετρία της έρευνας, αυτό είναι κάτι που μπορεί να διδαχθεί με την εκπαίδευση, αλλά η πραγματικά καλή ΕΡΕΥΝΑ  δεν μαθαίνεται είναι ένστικτο,  Από εκεί ο σκύλος νοιώθοντας ανασφάλεια ώς προς το τελικό απότέλεσμα  σκύβει το κεφάλι κάτω και πηγαίνει στα πουλιά. Για αυτό πρώτα καλό είναι να βρείς την πραγματική αιτία του  προβλήματος και μετά να προχωρήσεις στην διόρθωση, του προβλήματος,

    Παρόμοιο πρόβλημα  έχω εν μέρει με τον σκύλακο που έχω τώρα, προς το παρόν δεν τοποθετήται στον άερα, τα δε εκπαιδευτικά στην Κώπαϊδα δεν βοηθάνε καθόλου στο συγκεκριμένο θέμα μια και τις περισσότερες φορές δεν φυσάει και έχει να κάνει με ενα θήραμα που πολλές φορές θα αναγκαστεί να το πιέσει για να σηκωθεί, Μετά από 8 εξόδους στην Κωπαίδα, έχει φτάσει να φέρμάρει το 30-40% των πουλιών που θα σηκώσει, πιά πάω και τον χαίδευω στην φέρμα, Βάζει πολύ την  μούρη κάτω, και φερμάρει και πουλιά που δεν κατάφερνει να σηκώσει, Αυτή του η ανασφάλεια ώς προς την χρήση του άερα του έχει περιορίσει το άνοιγμα της έρευνας, περιμένοντας από εμένα βασικά βοήθεια, Πέρυσι τέτοια εποχή προσπαθούσα να κάνω έναν τότε συνομίλικο σκύλο  να σηκώσει και κανένα πουλί , ο οποίος έχοντας μια πολύ καλή μύτη- πολύ καλό στήσιμο στον αέρα, και σταθερή φέρμα με το που πήγαινε να μπεί στο χωράφι και ήταν ένα ορτύκι μέσα κοκάλωνε, ποντάριζε αλλά τόσο αργά με αποτέλεσμα να φτάνουν τα ορτύκια στα ρέματα, αυτόν τον σκύλο η εκπαίδευση στα κοπαδια των καμπίσων τέτοια εποχή δεν τον ωφέλησε καθόλου, μια και τα 20αρια κοπάδια τα φερμάριζε από 100 μέτρα και όταν αυτά αποφάσιζαν να σηκωθούν μετά από πόντες που κρατούσαν σε σταθερή απόσταση τα κοπάδια αυτός δεν καταλάβαινε αν σηκωνόταν τίποτα γιατί ήταν πολύ μακριά από τα κοπάδια, παρά την πίεση που του έκανα για να πλησιάσει περισσότερο,μόνο στις κλωτσιές που δεν τον πλάκωνα για να πλησιάσει περισσότερο δεν διορθώθηκε το πρόβλημα παρά μόνο μετά από κυνήγια με άλλο σκύλο, και πάλι όμως μερικές φορές ήταν τόσο προσεκτικός που ήταν εκνευριστικός, ειδικά σε ανοικτά μέρη. Αυτός ο σκύλος βεβαια δεν ήταν ένας παθιασμένος σκύλος, Το νταραβέρι με τον εκπαιδευτή δεν το καταλαβάινω, τον ανέλαβε ή όχι τον σκύλο, αν τον ανέλαβε είναι υποχρεώση του να το διορθώσει ή τέλος πάντων να το βελτιώσει,  Σιγουρα αν είναι αυτός που συζητάγαμε και γνώστης είναι και νομίζω ότι θα βοηθησει τον σκύλο.

    Παντελής

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    15/05/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    2126
    THEOD στις #62586

     Καταρχήν και χωρίς και εγώ να θέλω να φανώ αιρετικός ή προκατειλλημένος ή να πείσω περί του αντιθέτου, θα συμφωνήσω με αυτά που λέει ο συνονόματος και συνάδελφος Γιάννης (Xiro), περί ανάθεσης σε επαγγελματία εκπαιδευτή και το λέω γιατί ο σκύλακας που είχα πάρει ίδιας ράτσας (Kurzhaar), υποτίθεται ότι ήταν εκπαιδευμένος στα βασικά μαθήματα και στην κροτοφοβία, αλλά του έλειπε η κυνηγετική εμπειρία.

     Στην πορεία όμως διαπίστωσα πχ ότι σε υπακοή ήταν καλός έως “φοβισμένος” αλλά στην φέρμα και στο άνοιγμα – ψάξιμο έστω και με απειρία πολύ πίσω σε βαθμό απελπιστικό θα έλεγα, άρα έπρεπε να εμμείνω στην θεραπεία των δεύτερων ακόμη και με κάποια υπόθεση εμφάνισης απειθαρχίας, “αγνοώντας” με δική μου ευθύνη, κάποια στερεότυπα ή απόλυτα και μέχρι δογματισμού κελεύσματα επαγγελματιών εκπαιδευτών στην χρονική αλληλουχία της εκαπίδευσης.

     Συνεπώς η δουλειά που πρέπει να γίνει από τον ιδιοκτήτη είναι μεγάλη και επίπονη και από την θεωρία (του πως πρέπει ο σκύλος να δουλεύει) μέχρι την πράξη (ο σκύλος να κυνηγάει), μεσολαβεί μεγάλο διάστημα και θα συμφωνήσω επίσης και με την άποψη του Γιάννη Νικολακόπουλου περί “άκαπνων συναντήσεων”, δηλαδή μήπως το παράκανες Κώστα, σε αυτής της μορφής τις συναντήσεις.

     Προσωπικά και όπως έχω ήδη γράψει ως “παθών – μαθών”, πιστεύω ότι ο σκύλακας και εξαιτίας της γενεαλογίας του αλλά και των χαρακτηριστικών της ράτσας του έχει λαμπρό κυνηγετικό μέλλον και απλά είναι θέμα χρόνου και ηλικίας το “ντρεσσάρισμά του“. 

     Διάβασα επίσης με ενδιαφέρον και τα παραπάνω που λέει ο ΔημήτρηςC και θα του πρότεινα να μας τα γράψει (για την μέθοδό του) χωρίς φόβο ή ανησυχία, εξάλλου σκοπός μας είναι η ανταλλαγή απόψεων και ιδεών χωρίς δέσμευση προσωπική ή εγγύηση αποτελέσματος.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    15/05/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    2126
    THEOD στις #62588

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    24/05/2004
    Αρ. μηνυμάτων:
    270
    DimitrisC στις #62594
    Λοιπόν Γιάννη, θα σας πω το δεύτερο βήμα της μεθόδου.

     

    Επιλέγετε ένα τόπο που δεν έχει θηράματα και αφήνετε το σκυλί να τρέξει. Στο χέρι σας κρατάτε ένα νεκρό αλλά όχι κρύο ορτύκι. Κάποια στιγμή, του δίνετε την εντολή στοπ και πετάτε το ορτύκι έτσι ώστε να δει που έπεσε και εάν είναι δυνατό να μη δει ότι το ρίξατε εσείς και μετράτε δέκα δευτερόλεπτα.

    Εάν πάει να κινηθεί, δίνετε ξανά την εντολή στοπ.

     

    Μετά τα δέκα δευτερόλεπτα του λέτε να κάνει απόρτ και όταν το κάνει τον επαινείτε.

     

    Το στέλνετε να ερευνήσει ξανά και επαναλαμβάνετε τη διαδικασία για μία ακόμη φορά.

     

    Την επόμενη ημέρα κάνετε το ίδιο ακριβώς.

     

    Τη τρίτη ημέρα αυξάνετε το διάστημα που θα έχετε το σκυλί στο στοπ στα 30 δευτερόλεπτα και δεν επαναλαμβάνετε τη διαδικασία.

     

    Τη τέταρτη ημέρα αυξάνετε το διάστημα που θα έχετε το σκυλί στο στοπ στα 60 δευτερόλεπτα και δεν επαναλαμβάνετε τη διαδικασία.

     

    Τη πέμπτη ημέρα, τοποθετείτε κάπου στο ίδιο τόπο, ένα θήραμα καλής ποιότητας και αφήνετε το σκυλί να ψάξει. Όταν φερμάρει, αμέσως φωνάζετε ΣΤΟΠ. Εάν ακολουθήσατε σωστά τις οδηγίες, τότε το σκυλί σας θα φερμάρει σταθερά εως ότου το πουλί πετάξει μόνο του.

     

    Εάν δοκιμάσετε το δεύτερο βήμα χωρείς πρώτα να είστε βέβαιος ότι το σκυλί εκτελεί την εντολή στοπ από κοντά και από απόσταση ανεξάρτητα εάν γείρω του υπάρχουν άλλοι άνθρωποι ή σκυλιά, τότε θα έχετε ίσως αρνητικά αποτελέσματα.

    Είναι πιθανό όταν δει το ορτύκι να πέφτει, να μη μείνει στο στοπ και να το ψάξει και εάν προσπαθήσετε να το επαναλάβετε, τότε ίσως να νομίσει ότι το στοπ σημαίνει ότι θα πεταχτεί πουλί και να αρχίσει να τρέχει σα τρελό γείρω σας, ψάχνοντας.

    Γι αυτό, προσοχή

     

    Δημήτρης
Επισκόπηση 15 δημοσιεύσεων - 1 έως 15 (από 22 συνολικά)
Απευθείας μετάβαση στη σελίδα:

Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.


Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων