ΠΕΡΔΙΚΑ

Κώστα και πάλι μπράβο.

Παρακολουθώ από την αρχή της σεζόν τα κυνηγετικά σου ρεπορτάζ και ομολογώ πως έχω μείνει έκπληκτος από τις ικανότητες του σκύλου σου.

Χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί μετά από πολλές περιπέτιες κατάφερες να βρεις ένα τόσο καλό σκύλο.

Δεν μένω τόσο στις επιδώσεις του στα φτεροτά θηράματα όσο στις επιτυχίες του στον λαγό. Σε διαβεβαιώ ότι θα σε ζήλευαν οι περισσότεροι λαγάδες. Λίγοι έχουν κάνοι τόσους λαγούς από την αρχή της σεζόν.

Και πάλι μπράβο στον σκύλο σου αλλά και σε σένα και τον πατέρα σου. Πρόσεχε τον σαν τα μάτια σου και άρχισε από τώρα να ψάχνεις την κατάλληλη σκύλα να τον ζευγαρώσεις όταν θα έλθει ή ώρα.

Κωστή ευχαριστώ. Καλή επάνοδο εύχομαι στην πατρίδα. Όσο για τον σκύλο η αλήθεια εναι πως πρόκειται για ένα φιλότιμο κυνηγόσκυλο με ΑΡΙΣΤΟ χαρακτήρα πάνω απ’ όλα χωρίς να είναι κάτι το εξαιρετικό. Από εκεί και πέρα πιστεύω Κωστή οτι παίζει ρόλο πολύ στο κυνήγι και ο παράγοντας τύχη αλλά και ο κυνηγός. Γνωρίζεις και εσύ οτι μπορεί να περάσεις 100 μέτρα πιο πάνω σε μια πλαγιά και οι πέρδικες να βρίσκονται χαμηλότερα. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τους λαγούς.  

 Σίγουρα το λαγοκυνήγι και το περδικοκυνήγι έχουν άλλη “αίσθηση” αποπνέουν άλλο “κυνηγετικό αέρα”, είναι κυνήγια επίπονα και κουραστικά και συνάμα τόσο ευχάριστα και χαλαρωτικά όταν υπάρχει κάρπωση έστω και οριακή … σου βγάζουν πρωτόγνωρα συναισθήματα κυνηγετικής χαράς και κυνηγετικής αγαλλίασης που δύσκολα σου βγάζει άλλο κυνήγι τριχωτού – που δεν υπάρχει κιόλας ανταγωνιστικό-  ή  φτερωτού …

 Ίσως η θέληση,  η υπομονή,  η καρτερικότητα, η προσμονή από μια “συνάντηση”, όλα αυτά  που οδηγούν τα βήματα  στα βράχια και στα γκρεμιά  στο περδικοκυνήγι, τελικά “χαλυβδώνουν” το κυνηγετικό φρόνημα και κάνουν τον κυνηγό ανθεκτικό και έτοιμο να αντιμετωπίσει τις φυσικές προκλήσεις,  τις κακουχίες , τις πάσης φύσης αντιξοότητες, για να βρεθεί κοντά σε μια επιτυχημένη έξοδο…

 Όποιος είχε ή έχει  τη τύχη να γευτεί αυτά τα γλυκόπικρα συναισθήματα, που χαρίζει το συγκεκριμένο κυνήγι και πρώτα απ΄όλα η συνεργασία με τα σκυλιά, έχει κάθε δικαίωμα να “εντυπώνει” με το φωτογραφικό φακό και να “αρχειοθετεί” τις  στιγμές μιας ανεπανάληπτης κυνηγετικής μαγείας … κυνηγετικές εικόνες που πριν αποτελέσουν κυνηγετικές μνήμες, χωρίς υποκρισία και επιτήδευση θέλουν να τις “μοιραστούν” οι περδικοκυνηγοί …

 Σίγουρα δε ένα “φωτογραφικό ενσταντανέ”, όπως το παραπάνω, πιστεύω ότι απλά απεικονίζει ένα “μικρό άθλο” και ένα “κυνηγετικό κατόρθωμα”, δεν στοχεύει σε “άγρα” εντυπώσεων, μιας και η πέρδικα ήταν και παραμένει το λεβέντικο πουλί των βουνών μας που καλεί σε “αναμέτρηση” … ένα κυνήγι ακόμη “αθλητικό”, ενίοτε οριακών συνθηκών και πολλές φορές απρόβλεπτων καταστάσεων …

 Προσωπικά  σαν παιδί και μετά νέος κυνηγός, “ζήλευα” τους παλιούς λαγάδες και περδικοκυνηγούς όταν γύριζαν στο χωριό με επιτυχημένο αποτέλεσμα … αλλά στην πορεία διαπίστωσα εξ “ιδίας εμπειρίας”, ότι η κυνηγετική δεξιότητα, η φυσική αντοχή και ρώμη, η κυνηγετική οξυδέρκεια, το κυνηγετικό πάθος, η βούληση να υπερνικήσουν κάθε εμπόδιο και να βρεθούν σε μια τίμια αναμέτρηση απέναντι στη βασίλισσα των ελληνικών βουνών ήταν οι “οδηγοί” τους …

 Κατάλαβα το ψυχισμό τους όταν γεύτηκα τις πρώτες αποτυχίες, όταν με συνεπήρε η πρώτη επιτυχία και έμεινα ποιος ξέρει πόση ώρα, να κοιτάζω αποσβολωμένος και σαστισμένος το “κώτσο” που έπεσε … κατάλαβα ό,τι τους ανθρώπους αυτούς, τους ΘΑΥΜΑΖΑ … δεν τους ζήλευα … πόσο ήθελα να τους μοιάσω … και τι δεν θάδινα γιαυτό … 

 Όσοι ξέρουν, καταλαβαίνουν … γιατί εξακολουθεί να είναι και να παραμένει, “της λεβεντομάνας γιός, ο περδικοκυνηγός …”

[indent]Μνημόνιο: Αρχική αποστολή από KOSTASGR2000 στίς 21 Νοέμβριος 2006

Καλημέρα σε όλους τους συναδέλφους. Πάνο φίλε σ’ ευχαριστώ πολύ, με το καλό να σε αξιώσει ο θεός να κυνηγήσεις μαζί με τον γιο σου. Γιάννη τι μπορώ να πω για ακόμα μια φορά για τα γραφόμενα σου….απλά να πω οτι η ποιότητα του <<λόγου>> σου μου έφτιαξε την μέρα και με έκανε χαρούμενο για ακόμη μια φορά που είσαι στη συντροφιά μας.

………………………………………………………………………………………..

Αγαπητέ Κώστα δεν κάνω τίποτα περισσότερο, από μια απλή περιγραφή και καταγραφή προσωπικών ειλικρινών συναισθημάτων και “κυνηγετικής αγαλλίασης”… το περδικοκυνήγι είναι η “κορωνίδα”, το κυνηγετικό επιστέγασμα για μένα της αντοχής, της τόλμης, της “πρόκλησης”, μιας άλλης μορφής κυνηγετικής φιλοσοφίας και ιδεολογίας…

Βλέπω και νοιώθω, απλά και αυθόρμητα, πως περιγράφοντας εσύ ένα περδικοκυνήγι και βλέποντας και μια φωτογραφία σου, με “τινάζει” και εμένα κυριολεκτικά το ίδιο “ρεύμα”, υπάρχει ένας απόλυτος συγχρονισμός και συνδυασμός κυνηγετικών απόψεων και επιδιώξεων, νοιώθεις κυριολεκτικά και απόλυτα ότι είσαι “το ίδιο” με τον συνάδελφο περδικοκυνηγό… το συνταίριασμα μιας “χημείας” που δεν έχω ζήσει στα άλλα κυνήγια μου, με κάποια εξαίρεση το λαγοκυνήγι …

Προσωπικά με έπεισες να (ξαν)ασχοληθώ με το περδικοκυνήγι, αν και τα πράγματα δεν είναι όπως κάποτε, αλλά η προσπάθεια, οι εικόνες και οι αναμνήσεις από αυτό, έστω και με μηδαμινό αποτέλεσμα, δεν συγκρίνονται και δεν “ανταλάσσονται” με άλλο πτερωτό θήραμα… 

Ήταν και παραμένει δικαίως το περδικοκυνήγι “βασιλικό κυνήγι” ενός πουλιού “θρύλου”, περήφανου, που κοσμεί τα ελληνικά βουνά, κυνήγι συνήθως μοναχικό, μακριά από πολύβουα πλήθη, οχλοβοή, κράχτες, ανταγωνισμούς και ανούσιες φιλονικίες, ένα κυνήγι για γερή κράση…ένα κυνήγι αθλητικό χωρίς εκατόμβες και “απανωτά ντουφεκίσματα”, έτσι για να δικαιολογούμε την “έξοδο και τα φυσίγγια που κουβαλάμε για να ρίξουμε”… 

** Και σε ευχαριστώ επίσης, γιατί μούδωσες την “έμπνευση”, ένα κείμενο πούχα κατά νου, να το ολοκληρώσω, μιας και λήγει η χρονιά οσονούπω…ελπίζοντας ότι σε κάποια φάση, αν οι αποδέκτες το κρίνουν ικανό, να το δημοσιοποιήσουν. 

[/indent]

Γιάννη συγχαρητήρια για το άρθρο σου. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ πραγματικά.

Πιστεύω οτι τα κατάφερα να “ανεβάσω”την φωτογραφία του καλύτερου κυνηγιού πέρδικας που εκανα φέτος,μιας και από δω και πέρα θα συνεχίσουμε με μπεκάτσα.

Ευχομαι να είμαστε ολοι καλά,για να κυνηγήσουμε και του χρόνου,το ανώτερο κυνήγι πτερωτού θηράματος – κατά την αποψη μου – στην χώρα μας.

ΒΑπαράβατος – τουλάχιστον για μένα – κανόνας για λόγους ασφαλείας, στο κυνήγι της πέρδικας είναι να κυνηγάς ζευγάρι.