Μου λείπετε

Επισκόπηση 2 δημοσιεύσεων - 1 έως 2 (από 2 συνολικά)
Απευθείας μετάβαση στη σελίδα:
  • Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    20/05/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    4107
    Kalliston Hellas στις #29060

     
    Αγαπητοί φίλοι του φόρουμ πραγματικά μου λείπει η παρέα σας. Εδώ και ενάμιση περίπου μήνα έχω επαγγελματικές υποχρεώσεις που με κρατούν μακριά από το γραφείο μου όπου έχω τον υπολογιστή. Όσες φορές βρισκόμουν στο γραφείο μεταξύ των πολλών εκκρεμοτήτων ή συμβουλίων έκλεβα λίγο χρόνο να ρίξω μια ματιά στα «Κυνηγόσκυλα» τουλάχιστον, όχι τίποτε άλλο αλλά σαν συντονιστής έχω και ευθύνες απέναντι στον Big Brother, Θοδωρή εσύ είσαι αυτός.
    Έβλεπα πως τα πράγματα ήσαν ήρεμα και αναπαυόμουν. Πραγματικά λυπάμαι που δεν μπόρεσα να απαντήσω σε μερικούς φίλους που περίμεναν απάντηση ειδικά από εμένα, καθώς και σε όσους μου έγραψαν στο προσωπικό μου ή του φόρουμ E-mail. Θα ήθελα ιδιαιτέρως να ευχαριστήσω όσους μου έγραψαν ή τηλεφώνησαν ανησυχώντας για την απουσία μου ή ρωτώντας για την πορεία των σκύλων μου.
    Τα νέα μου είναι καλά. Στην εργασία μου το θέμα που με κρατά μακριά από το γραφείο μου πάει πολύ καλά, σύντομα θα έχω περισσότερο χρόνο για να απολαμβάνω την παρέα σας. Από κυνήγια στην αρχή πήγα πότε κακά πότε καλά, με τις πέρδικες έμεινα πίσω λόγω δουλειάς αν και έκανα δύο καλά και αποδοτικά  κυνήγια σε Ελικώνα και Πίνδο. Όταν ο Θεός έβρεχε ορτύκια εγώ κράταγα ομπρέλα, και να έχω από πάνω τους φίλους να με παίρνουν τηλέφωνο αναφέροντας νούμερα λαχταριστά, η δε ειρωνεία της τύχης μου ήταν πως τα τηλέφωνα έπεφταν σε στιγμές που έσκαγαν τα μεγαλύτερα προβλήματα στη δουλειά, έτσι ούτε να τα ονειρευτώ και να απολαύσω την επιτυχία των άλλων δεν μπορούσα.. Το Σεττεράκι μου αναπτύσσεται κανονικά και είμαι απόλυτα ικανοποιημένος από τον χαρακτήρα του και την τάση του για κυνήγι, περισσότερα γράφω στο θέμα «Κουτάβι Σεττεράκι».
    Αποζημιώθηκα όμως για το ότι δεν έφυγα όλο το καλοκαίρι σε άδεια από το τελευταίο Π/Σ/Κ/Δ.
    Δεν έχω πολύ χρόνο σήμερα αλλά θα σας περιγράψω μερικά. Επιγραμματικά. Αναζητώντας  επί ενάμιση χρόνο συγκεκριμένες γραμμές αίματος με καταξιωμένο αναπαραγωγό σκύλο που βρίσκεται στο pedigree του σπρίνγκερ μου στην πλευρά του πατέρα αλλά και της μάνας του έφτασα μετά από πολλές αποτυχημένες επαφές να μου δώσουν το καλύτερο θηλυκό μιας γέννας, με ότι ακριβώς έψαχνα, στην Αγγλία. Αυτό επιβεβαιώθηκε λίγες μέρες πριν φύγω για Ιρλανδία όπου απογοητευμένος από τις πρώτες έρευνες είπα να ψάξω και σε άλλες γραμμές πιστεύοντας πως και το out crossing με εξαιρετικά σκυλιά έχει πολύ μεγάλες επιτυχίες αλλά επί πλέον συντελεί στη εταίρωση. Μου έκατσε λοιπόν μία περίπτωση εξαιρετικής κουτάβας 5 σχεδόν μηνών από το Belfast. Την πίεση προς τον ιδιοκτήτη της για να μου την εμπιστευτεί την έκανε ένας από τους καλύτερους κριτές αγώνων. Είχε δει τον σκύλο μου στο Πανευρωπαϊκό (δεν τον είχε κρίνει) αλλά του άρεσε πολύ, έτσι χάριν του Robbie γνωριστήκαμε καλύτερα. Κανόνισε να πάω να πάρω το κουτάβι όταν είχαν έναν αγώνα σπρίνγκερ όπου συμμετείχε και ο πατέρας της κουτάβας. Η φιλοξενία ήταν άψογη, ποιος είπε για Ξένιο Δία στις μέρες μας. Με παρέλαβε από το αεροδρόμιο και με γύρισε όλη την περιοχή, την μία ημέρα παρακολούθησα τους αγώνες σε ένα νησάκι 5 λεπτά από το λιμανάκι με ταχύπλοο. Τιμής ένεκεν ήμουν μαζί με τον κριτή για να παρακολουθώ από κοντά, μετά των ανταλλαγών απόψεων ο γραμματέας με κάλεσε να κρίνω σε άλλο αγώνα τους, ξαφνιάστηκαν που δεν είμαι κριτής, που να τους έλεγα πως οι αίτηση μου προς τον ΚΟΕ εδώ και 5 χρόνια δεν έχει τύχει καν απαντήσεως. Μετά τους αγώνες μου ανέθεσαν  την απονομή των βραβείων, Δυστυχώς δεν είχα την ευκαιρία να απονείμω στον φίλο μου κριτή που έτρεξε έναν από τους σκύλους του (δεν έκρινε εκείνη την ημέρα) Είχα όμως την χαρά και την ικανοποίηση να συγχαρώ τον ιδιοκτήτη του πατέρα της κουτάβας μου. Εξαίρετη παρουσία. Μετά την απονομή ο φίλος μου κάλεσε μερικά σημαίνοντα πρόσωπα από το Δ.Σ, τους κριτές και τους αγωνιζόμενους σε μία pub για να τους γνωρίσω καλύτερα και να ανταλλάξουμε απόψεις για κυνηγητικά και κυνοτεχνικά θέματα. Η μαύρη μπύρα Γκίνες είναι τελείως διαφορετική εκεί από άλλες χώρες ακόμη και από την ίδια την Αγγλία, πραγματικά υπέροχη σε γεύση αλλά και σε ικανότητα να φέρνει τον κόσμο κοντά. ’κουσα  πολλά και χρήσιμα. Η επόμενη μέρα άρχισε με ένα πλούσιο πρωινό και μετά κυνήγι μέχρι το μεσημέρι, φασιανοί και αγριοκούνελα με τα σπρινκερς του φίλου μου. Μου είχε ετοιμάσει ολόκληρη γκαρνταρόμπα με κυνηγητικά ρούχα για να μη κουβαλώ άρβυλα και μπουφάν, τελικά είχα τα πάντα μαζί μου πλην φυσικά όπλου. Μου έδωσε ένα χειροποίητο Αγγλικό A/D S/S και S/O, άλλη αίσθηση, το τέλειο ζύγισμα. Αν και πιο ψηλός και λεπτός από εμένα μου είπε πως του ταίριαζε, νόμιζα πως ήταν παραγγελία στα μέτρα μου. Για το κυνήγι δεν σας λέω τίποτα, μόνο πως δεν μου λείπει πια το χαμένο πέρασμα των ορτυκιών, ούτε τα χαμένα Σ/Κ από τους περδικότοπους λόγω δουλειάς. Το μεσημέρι αφήσαμε σκύλους, θηράματα και όπλα και πήγαμε σε μία λιμνούλα όπου ο τοπικός σύλλογος είχε διαγωνισμό για τη βαρύτερη πέστροφα. Όχι μόνο με προμήθευσε με τα σύνεργα αλλά μου έκανε ένα σύντομο μάθημα πως γίνεται το πέταγμα της πετονιάς (Fly fishing) ο δε πρόεδρος του συλλόγου όταν κατάλαβε πως ήμουν πρωτάρης έκατσε δίπλα μου και προσπάθησε να με μυήσει. Πάντως κατάφερα να πετάω το αγκίστρι γύρο στα 10 μέτρα.. Το Bar BQ είχε από όλα τα καλά μπύρα και κόκκινο κρασί.
    Το βράδυ με πήγαν σε ένα γραφικό παλαιό ρεστωράν αφού προσκάλεσαν και άλλο ένα ζευγάρι όπου ο σύζυγος ήταν εκτροφέας και κριτής, οι συζητήσεις άλλαζαν από σκύλους σε πως είναι η Ελλάδα, από όπλα σε τι φαγητά τρώμε, από αγώνες στα παιδιά μας κ.ο.κ. και μια βδομάδα να καθόμουν ακόμα θα λέγαμε. Η φιλοξενία ήταν «ολοκληρωτική» φυσικά όχι μόνο δεν είχαν κλείσει ξενοδοχείο όπως τους είχα ζητήσει αλλά δεν με άφησε να πληρώσω ούτε ένα κέρασμα, ούτε καν τον λαχνό στο Club των ψαράδων. Με ξενάγησε στους χώρους που έχει τους σκύλους του, στο χώρο που έχει τα κουνέλια για να εκπαιδεύει τους σκύλους του, στο χωράφι με την χαμηλή βλάστηση για τα «πρώτα βήματα» και στα «πυκνά» του κήπου του όπου μαθαίνουν τα μικρά να τρυπώνουν.
    Αναρωτήθηκα με τους στενούς μου φίλους πόσοι από μας θα καλούσαμε κάποιον στο σπίτι μας που τον γνωρίσαμε για λίγο σε κάποιους αγώνες σε τρίτη χώρα και αν θα προσφέραμε τέτοια φιλοξενία και μάλιστα χωρίς να υπάρχει κάτι να προσδοκούμε. Κανείς μας δεν είπε ευθέως: ναι εγώ θα το έκανα.
    Φιλικά


    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    12/12/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    700
    XIRO στις #65369

      Και εμάς μας έλειψες.Ελπίζω σύντομα να σου επιτρέψουν οι ασχολίες σου ενεργότερη συμμετοχή στο forum.

    Η αφήγηση πάντως του ταξιδιού σου στην Ιρλανδία με μάγεψε.Μακάρι και μεις εδώ να καταφέρουμε κάποτε να διαχειριστούμε το θηραματικό μας κεφάλαιο σωστά και όχι με την προχειρότητα που το κάνουμε τώρα.Ούτε πέστροφες δεν έχουμε (εκτός κάποιων ορεινών χειμάρων).Κρίμα…

    Πρόσφατα σε κάποια παρέα μίλησα με έναν Σέρβο (κυνηγό βέβαια) και  μου είπε το τι κυνήγια κάνουν εκεί και πως φροντίζουν τους βιότοπους των θηραμάτων.Απλά πράγματα ,εύκολα και με πολύ λίγα έξοδα.Εμείς γιατί δεν μπορούμε να τα κάνουμε αυτά;

    Όταν μπορέσεις γράψε μας αναλυτικώτερα για τις μεθόδους διαχείρισης των θηραμάτων αλλά και των ψαριών τους.Φαντάζομαι ότι το κυνήγι στην Ιρλανδία θα είναι όπως και στην Αγγλία (Φεουδαρχικό καθεστώς),αλλά κάθε πληροφορία για τις μεθόδους διαχείρισης από πρώτο χέρι είναι χρήσιμη,μπας και ξυπνήσουν οι οργανώσεις μας και αποφασίσουν να ασχοληθούν σοβαρά με το κυνήγι στην Ελλάδα….

    Φιλικά: Γιάννης

Επισκόπηση 2 δημοσιεύσεων - 1 έως 2 (από 2 συνολικά)
Απευθείας μετάβαση στη σελίδα:

Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.


Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων