ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ

Να ρωτήσω κάτι χαζό; Σε τι χρησιμεύουν τα οικιακά περιστέρια; Πάντα είχα την απορία, απλά δεν έτυχε ποτέ να ρωτήσω. Να η ευκαιρία!

Ωραίο το θέμα φίλε,από ότι γνωρίζω πολλοί τα έχουν απλά γιά συντροφιά αλλά και κάποιοι άλλοι τα απολαμβάνουν και στο τραπέζι αν και έχω την εντύπωση ότι αυτό είναι παράνομο.

Σίγουρα χρησιμοποιούνται και γιά σοβαρότερους σκοπούς και είναι εύκολο να βρούμε πληροφορίες αλλά είναι προτιμότερο να μας πεί κάποια πράγματα ο PRINCE που τα γνωρίζει και τα ζεί από πρώτο χέρι…είμαστε όλο αυτιά φίλε.

Οι δικές μου εμπειρίες από τα περιστέρια δεν είναι και οι καλύτερες…

Εγώ έχω ένα γείτονα ( μένει ακριβώς στο σπίτι πίσω από το δικό μου ) που έχει περιστέρια και το  τι βρώμα υπάρχει στο μέρος που έχει τα περιστέρια δεν λέγεται.Φυσικά η βρώμα έχει απεκταθεί σε όλη τη γειτονιά

Το πως μπορεί κάποιος να διατηρεί περιστέρια σε αστικό περιβάλλον (Δάφνη), όταν λόγω της γρίπης των πτηνών έχει απαγορευθεί κάθε εκτροφή πουλερικών σε ανοικτό χώρο είναι ένα ζήτημα.

Επίσης όπως είναι γνωστό , τα περιστέρια που ζούν στις πόλεις , γνωστά και ως “ποντικοί με φτερά” , είναι φορείς πολλών ασθενειών και επικίνδυνα για την δημόσια υγεία.

Το άσχημο είναι ότι ο γείτονας μου δεν παίρνει από λόγια…και μου φαίνεται ότι θα αλλάξω τακτική.

Απο ότι μπορώ να κατανοήσω φίλε zeppos,πρόκειται γιά ‘περιστέρια ψυχαγωγίας’; Αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτόν τον όρο ή γιά κάτι διαφορετικό;Επίσης τα περιστέρια που αναφέρεις τα διατηρούμε σε ζεύγος ή σε σμήνος όπως τα συνηθισμένα;

kalimera,

eixa aniji kai ego ena thema sxetika me ta peristeria..

Taxidromika Peristeria… Einai ena poli oreo xompi, kapos akrivo, alla para poli omorfo…  Sxetika me tis diafores ratses peristerion.. Oi voutes einai omorfes,, kathos kai ales poles parajenes ratses…
 to thema tis kathariotitas einai kathara prosopiko..Jerete posous kinigous gnorizo pou exoun ta skilia tous se katastasi xomateris, kai malista entos piknokatikimenis perioxis?
 
 PS
Sto ejoteriko para poloi anthropoi zoun, bgazoun to monadiko eisodima pou einai arketo gia mia 4melois oikogeneia, kathara kai mono apo ta peristeria…Oi ajia enos protathliti mporei na ftasei kai sta 10 ekatomiria draxmes…

Distixos omos edo stin Ellada, .., Ta pragmata einai ligo piso..opos se olous tous tomeis me amesi anafora ta zoa….

Αγαπητοί φίλοι απ’ ότι βλέπω όντως υπάρχει άγνοια σχετικά με το θέμα.

Γιάννη το ότι κάποιος δεν προσέχει και δεν καθαρίζει τον περιστερώνα του δεν σημαίνει ότι πρέπει να απαγορευθεί η εκτροφή περιστεριών αυτού του είδους. Με αυτή την φιλοσοφία δεν πρέπει να έχουμε σκύλους και πάει λέγοντας. Στο τέλος θα καταντήσουμε οι Αθηναίοι να ζούμε σε αποστειρομένο περιβάλον.

Οι άνθρωποι που ασχολούνται με αυτό το χόμπυ κάλλιστα θα μπορούσαν να κατηγορήσουν εμας τους κυνηγούς για πολλά… γιατί κι αυτοί δεν κατανοούν το λόγο που μας κάνει κυνηγούς. Χρειάζεται λοιπόν να το δούμε διαφορετικά.

Όπως είπε και ο Γιώργος, εκτρέφουν στην κλούβα τους συνήθως δύο είδη περιστεριών.

Τις βούτες για ευχαρίστιση και τα παπαγαλάκια τα οποία χρειάζονται για το λεγόμενο “γιαχαντί” αν δεν κάνω λάθος. Δηλαδή όταν οι βούτες πετούν στα ουράνια και θέλουν να τις κατεβάσουν για να χαρούν το μοναδικό θέαμα της εντελώς κάθετης πτώσης, πρέπει με κάποιο τρόπο να τις ειδοποιήσουν. Το ύψος είναι πολύ μεγάλο και λογικά τα πουλιά χρειάζονται ένα σινιάλο, μια αιτία για να κατέβουν. Αμολάνε έξω από την κλούβα τους τα παπαγαλάκια και τους ρίχνουν τροφή. Κάθε λίγο τα αναγκάζουν να πετάξουν. Αυτά πετούν ακριβώς πάνω από την ταράτσα και ξανακάθονται για να φάνε.

Οι βούτες βλέπουν από ψηλά την όλη αναστάτωση και καταλαβαίνουν ότι κάτω υπάρχει φαγητό. Οπότε κάνουν εφόρμιση.

Επίσης με τον ίδιο τρόπο προσεγγίζουν τα ξέμπαρκα ξένα περιστέρια για να τα πιάσουν.

Μέσα στο παιχνίδι είναι και ο ανταγωνισμός μεταξύ περιστεράδων. Προσπαθούν να “πιάσει” ο ένας τα περιστέρια του άλλου. Συνήθως γίνονται συμφωνίες να μην “πιάνονται” και αν τύχει, το περιστέρει που θα πέσει σε ξένη ταράτσα και θα μπει στην κλούβα επιστρέφεται. Αν όχι εξαγοράζεται, δηλαδή ο ιδιοκτήτης πληρώνει κάποια χρήματα για να το πάρει πίσω. Δεν ξέρω αν συμβαίνουν ακόμα αυτά, αλλά πριν 30 περίπου χρόνια έτσι ήταν.

Ακόμα θυμάμαι το ξύλο που έφαγα από τον πατέρα μου γιατί είχα πιάσει όλα τα ασμάνια του γείτονα που τα είχε για να τα τρώει. Τα αντάλασσα 4 προς 1 με βούτες σ’ ενα μαγαζάκι στην πλατεία Ελευθερίας για όσους ξέρουν. Όσπου ο γείτονας πήγε να αγοράσει τροφή και είδε κάποια δικά του εκεί.

Τα Ντονέκια είναι εξαιρετικά περιστερια. Το ιδιόμορφο πέταγμα τους με τους απίθανους ελιγμούς δεν επιτρέπει στα σαίνια (γεράκια) να τα πιάσουν. Εχω δει αρκετές φορές τέτοια καταδίωξη από γεράκια που κατεβαίνουν από το Σχιστό.

Ακόμα και τώρα όταν καθομαι στην ταράτσα παρακολουθώ τα περιστέρια των γύρω περιστεράδων.

Εδώ στην Αίγυπτο είναι πολύ διαδεδομένο χόμπυ. Φτιάχνουν τεράστιες ξύλινες υπερυψομένες κατασκευές για να κερδίζουν ύψος σε σχέση με τις γειτονικές πολυκατοικίες.  Τα περιστέρια τους όμως είναι για τα μπάζα. Πρόκειται για κάτι τεράστια και πολύ βαριά Ασμάνια μάλλον, που κάνουν απλά μερικούς γύρους πάνω από τον περιστερώνα τους και επιστρέφουν.

Εκεί Κώστα στη Νεάπολη είχα και γω αυτή τη μανία πριν πολλά χρόνια. Τα είχα στο ..χώμα (την κλούβα) τότε η Νεάπολη δεν είχε πολυκατοικίες!! Τα γεράκια μου είχαν πάρει τα καλύτερα πουλιά και όπως λέει και ο Μάνος θυμάμαι μια φορά που έφερα ένα γνωστό από τον Κορυδαλλό να του κάνω επίδειξη, το άτιμο γεράκι μου έπιασε το “κεσέμι” ..έτσι λέγαμε τότε αυτό που “άκουγε” δηλ. αυτό που ξεκίναγε την πτώση από τα σύννεφα! Οι βούτες δεν πέφτουν γιατί ..πεινάνε Κώστα, είναι στο αίμα τους αυτή η πτώση. Είχα πουλιά που έπεφταν όταν πέταγα στη ταράτσα ένα ..πακέτο τσιγάρα! Κάπνιζα τότε Καρέλια θυμάμαι και το πακέτο ήταν τετράγωνο άσπρο. Το πέταγα άδειο στο χώμα και όπως άνοιγε το “κεσέμι” ένα αρσενικό τζινι καρακανάτι (έ ρε τι μου θυμίσατε) ξεκίναγε την πτώση και ερχόταν κάτω σε δευτερόλεπτα σφυρίζοντας σαν στούκας!! Είχα και σημάδι στα πιτσούνια που έβγαζα. Όταν ήταν πολύ  μικρά τους έκοβα τα νύχια, πίσω και δεξί δάκτυλο από το δεξί πόδι και όλοι ήξεραν τότε τα σημάδια μου…