Nέο Μονόβολο, 12 ga.

Κύριοι

Σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και τις προτάσεις. Επίσης ευχαριστώ το φίλο που έστειλε το ιδιωτικό μήνυμα. Όλοι έχουμε δει μονόβολα που εξωτερικά φέρουν ραβδώσεις και μάλιστα υπο γωνία. Ο λόγος ύπαρξης αυτών των ραβδώσεων ΔΕΝ είναι για να προσδώσουν περιστροφή στο βλήμα κατά την πτήση, αλλά για να επιτρέψουν στο βλήμα να περάσει χωρίς πρόβλημα ακόμη και μέσα από τσοκαρισμένες κάνες. Τα πιό σκληρά μολύβδινα βλήματα που έχω μετρήσει δεν ξεπερνούν τα 12 BHN (brinell). Είτε οι ραβδώσεις βρίσκονται εξωτερικά είτε εσωτερικά του βλήματος ΔΕΝ θα έχουμε περιστροφή κατά τη πτήση. Για να έχουμε μιά εικόνα πως ταξιδεύει ένα βλήμα στον αέρα, ας φέρουμε στο μυαλό μας την εικόνα ενός πλοίου που ταξιδεύει στη θάλασσα. Γραμμική ροή κυμάτων ξεκινάει από την πλώρη του πλοίου, διασχίζοντας όλο το μήκος του και τυρβώδης ροή δημιουργείται ακριβώς πίσω από τη πρύμνη του πλοίου. Αυτή η τυρβώδης ροή δημιουργεί πολλά από τα προβλήματα ευστάθειας και διατηρείται για λίγο μέχρι τα γραμμικά κύματα να ενωθούν και πάλι αρκετά πίσω από το πλοίο. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τα βλήματα, φυσικά σε μεγαλύτερες ταχύτητες. Ένας φίλος, “έτρεξε” το σχέδιο του βλήματος σε ένα πρόγραμμα Υπολογισμού της Δυναμικής των Ρευστών (Computational Fluid Dynamics ή CFD). Σε ταχύτητες τάξης 2 Mach (680m/s) η τυρβώδης ροή σχεδόν εξαλείφεται ολοκληρωτικά. Σε ταχύτητες τάξης 1 Mach (340m/s) η τυρβώδης ροή μειώνεται σημαντικά, πάντοτε φυσικά σε σχέση με τα συμβατικά βλήματα. Στην πράξη αυτό μεταφράζεται σε βελτιωμένη σταθεροποίηση πτήσης. Αυτό το έχω διαπιστώσει προσωπικά, βλέποντας τις στρόγγυλες τρύπες που ανοίγει το βλήμα στο στόχο. Πάντα ανοιχτός σε σχόλια, παρατηρήσεις, ερωτήσεις.

Φιλικά

Λευτέρης

Υ.Γ. Για όποιον ενδιαφέρεται, υπάρχει μία πολύ καλή μελέτη της πτήσης του βλήματος και των εξωτερικών δυνάμεων που επιδρούν σε αυτό στη διεύθυνση:www.nennstiel-ruprecht.de/bullfly

argirishunter,

Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον. Αυτό το καιρό βρίσκομαι στη διαδικασία κατασκευής των καλουπιών για το sabot και τη “τάπα” που θα καλύπτει την τρύπα στη βάση του βλήματος. Ελπίζω όταν αρχίσει η κυνηγετική περίοδος να είμαι έτοιμος. Σε μερικές μέρες θα έχω φωτογραφίες από δοκιμές. Αν κάποιος θέλει να δει φωτογραφία του βλήματος :

http://www.hunt101.com/img/398266.jpg

Για οποιαδήποτε ερώτηση, απορία, κριτική κλπ, περιμένω τα μηνύματα σας.

Λευτέρης.

Γιάννη,

Σ’ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, την εμψύχωση και το ενδιαφέρον. Δεν είμαι φυσικός ούτε μαθηματικός. Απλά ασχολούμαι με τα όπλα και τα φυσίγγια περισσότερα χρόνια απ’ όσα θέλω να θυμάμαι. Τη μελέτη για την αεροδυναμική συμπεριφορά του βλήματος την έκανε ένας φίλος, καθηγητής στη Πολυτεχνική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ο λόγος σχεδιασμού του συγκεκριμένου βλήματος, είναι ότι όσον αφορά τα μονόβολα λειόκανων πυροβόλων όπλων δεν υπήρξε καμία εξέλιξη τα τελευταία σχεδόν 100 χρόνια. Ίσως σε πολλούς να φαίνεται παράξενο, αλλά από τότε που ο Brenneke σχεδίασε το γνωστό σε όλους βλήμα του, όλα τα μετέπειτα στηρίζονται σε αυτό. Χωρίς καμία εξαίρεση. ’λλωστε δεν μπορείς να αλλάξεις τους Νόμους της Φυσικής. Μπορείς όμως να “τους κάνεις να δουλέψουν για σένα” με την έννοια ότι ξέροντας πως λειτουργούν αντί να προσπαθήσεις να τους ανατρέψεις, να τους κάνεις να λειτουργήσουν θετικά για σένα. Σε μερικές μέρες θα έχω εντυπώσεις και φωτογραφίες από ένα φίλο στο εξωτερικό που θα το δοκιμάσει σε μερικά πραγματικά ” σκληρά και δύσκολα” αντικείμενα. Κάτι σαν crash test. Ήδη μέχρι τώρα η διάτρησή του είναι 4-5 πόδια (περίπου 1.3-1.5 μέτρα) σε ξύλινες σανίδες, με ταχύτητα περίπου 3000f/s (φυσικά αυτή η ταχύτητα δεν μπορεί να επιτευχθεί με τα συνήθη όπλα που κυκλοφορούν στην αγορά, εκείνος χρησιμοποιεί ένα δικό του ιδιοκατασκεύασμα που έχει πραγματικά εκπληκτικές επιδόσεις). Σε δοκιμές που έχω κάνει εγώ, η διάτρηση ήταν 12.5 εκατοστά μπετόν σε απόσταση περίπου 10 μέτρα και με ταχύτητα στην άκρη της κάνης 1400f/s. Επίσης έχω ρίξει σε αποστάσεις που αν τις αναφέρω ίσως από ορισμένους να θεωρηθούν εξωπραγματικές. Ελπίζω σε μερικές μέρες να έχω νεότερα.

Λευτέρης