Επικράτηση του Αγγλικού Σέττερ?

Τα seter  κατα την γνωμη μου δεν μπορουν να συγκριθουν με τα epaniel δεν ειναι θεμα μοδας αλλα θεμα δυνατοτητων. κυνηγω 18 χρονια μπεκατσα μονο απο τα seter εχω δει πραγματα που δεν μπορουν αλλες φυλες να πραξουν. Εχω δει seter να σπαει την φερμα του και να βαζει το πουλι αναμεσα σε αυτο και τον κυνηγο, φετος το σετερ που εχω μου επιασε μπεκατσα ζωντανη. μπορει ενα επανιελ να κανει αυτα τα πραγματα;;;;. ειμαι ενας απλος κυνηγος και δεν εχω ή δεν εκφραζω συμφεροντα, απλα τα σετερ ειναι οι στρατηγοι του κυνηγιου ολα τα υπολοιπα απλα ακολουθουν. Η αποψη μου για τα επανιελ οτι ειναι μεν ικανο σκυλι αλλα μονο μεχρι εκει, τοσο μορφολογικα οσο και κυνηγητικα δεν συγκρινονται με τα σετερ.

Τα σέτερ ανοίγουνε στο πυκνό ή στην πέρδικα και τα επανιελακια τα έχω σε ποιο κοντινή απόσταση . συνήθως είναι σαν να κυνηγάμε ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλο αλλά πάντα βρισκόμαστε εκεί που πρέπει την κατάλληλη στιγμή .  

Ασχολούμε με τα σκυλιά φέρμας σχεδόν είκοσι χρόνια (όσα χρόνια ασχολούμε και με το κυνήγι). Την πρώτη δεκαετία είχα μόνον  pointer, στην συνέχεια ασχολήθηκα με τα σέτερ και πρίν λίγο καιρό απόκτησα και το πρώτο μου επανιέλ.

Θέλω να πώ την γνώμη μου για τις δίαφορες ράτσες. Νομίζω ότι η κάθε ράτσα απευθύνεται και σε μια ορισμένη κατηγορία κυνηγών. Τι εννοώ:

Τα πόιντερ είναι σκυλιά πολύ γρήγορα σαφώς πιο θεαματικά απο όλες τις άλλες ράτσες σκυλιών, είναι σκυλιά ανοικτής έρευνας και επομένως για να μπορέσει να τα ακοπουθήσει κάποιος θέλει “γερά πόδια”. Επίσης τα περισσότερα είναι ανεξάρτητοι χαρακτήρες (κυνηγάνε για τον εαυτό τους) επομένως είναι δύσκολα στην εκπαίδευσή τους και θέλουν αρκετή υπομονή και επιμονή για να στρώσουν. ’ρα κατα τη γνώμη μου ταιριάζουν σε νέους κυνηγούς που έχουν την υπομονή για να τα εκπαιδεύσουν καθώς επίσης και τις σωματικές δυνάμεις για να τα ακολουθήσουν στο κυνήγι.

Τα σέτερ είναι σκυλιά πιό αργά ,πιο κοντινής έρευνας σε σχέση με τα πόιντερ και σαφώς πιο “εκπαιδεύσιμα”. Επίσης είναι πιο συνεργάσιμα με τον κυνηγό με καλύτερη αποτελεσματικότητα για τον κυνηγό (ειδικά στα θηράματα που δεν δέχονται φέρμα για πολλή ώρα). Ακόμη δένονται περισσότερο με το αφεντικό τους και για αυτό το λόγο είναι και πιο αγαπητά. Νομίζω ότι είναι απο τις ράτσες που ταιριάζουν στον μέσο έλληνα κυνηγό που θέλει ένα σκυλί για όλα τα κυνήγια (ορτύκι, μπεκάτσα, πέρδικα).

Για τα επανιέλ δεν γνωρίζω πολλά πράγματα, αλλά απ΄αυτα που έχω ακούσει και διαβάσει είναι σκυλιά σχετικά κοντινής έρευνας, πολύ επίμονα στην έρευνα και πάρα πολύ καλά στο πυκνό, επίσης είναι άριστα στο απόρτ για αυτό απο πολλούς χρησιμοποιούνται και σε κυνήγι υδρόβιων. Ακόμη ένα πλεονέκτημα είναι ότι λόγω των μικρών διαστάσεων τους είναι πόλυ πιο εύκολη η συντήρηση τους και νομίζω ότι ταιριάζουν σε κυνηγούς που μένουν σε πόλεις, όπου υπάρχει έλλειψη χώρου.

Βέβαια όλα τα παραπάνω ισχύουν γενικά για κάθε ράτσα και δεν σημαίνει ότι όλα τα σκυλιά της ίδιας ράτσας έχουν τα ίδια προσόντα ή χαρίσματα. Χαρακτηριστικά σας αναφέρω ότι έχω μία σετερίνα (τώρα είναι σε βαθιά γεράματα και δεν κυνηγά πλέον) που κυνηγούσε πάρα πολύ κοντα και ντόριαζε με αποτέλεσμα να είναι απο τα πιο αποτελεσματικά σκυλιά στο κυνήγι του ορτυκιού αλλά στην πέρδικα ήταν τελείως αναποτελεσματική.

Τελειώνοντας θέλω να πω ότι η επιλογή ενός σκύλου από κάποιον κυνηγό πρέπει να γίνεται με πολύ προσεκτικό τρόπο και αφού σκεφτεί πρώτα πια είναι τα κυνήγια με τα οποία θα ασχοληθεί περισσότερο ώστε να επιλέξει την ράτσα που ταιριάζει περισσότερο στα συγκεκριμένα κυνήγια.

Επίσης σε όλες τις ράτσες υπάρχουν σκυλιά «αστέρια» όπως και σκυλιά «πατάτες».

Θόδωρος 

Σίγουρα εις βάρος πολλών φυλών είναι αυτή η επικράτηση-διάδοση ή αλλοιώς λεγόμενη “μόδα του Αγγλικού Σέττερ“!!! Αλλά ταυτόχρονα κι αυτή του η πανευρωπαική εξάπλωση,  κάτι θα σημαίνει σίγουρα, ούτε μπορεί να είναι τυχαία- υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι, συμφωνούμε έως εδώ. Διαφωνώ στο ότι εσείς λέτε “είναι η καλύτερη ράτσα για το κυνήγι της μπεκάτσας?” αυτή είναι η καθ’εαυτού διαφορά μας. Πολύ δε περισσότερο ότι σ’αυτήν του την ικανότητα ωφείλεται- άρα συμπεραίνεται η ζήτηση & διάδοση του? πιστεύω λάθος έχετε!!!   κακώς θά’λεγα μπερδεύετε το ένα με τ’άλλο.

Αυτά άλλωστε ήταν μερικά απ’τα βασικά αγνά στοιχεία που διέθεταν μαζί με την υπόλοιπη γνώση-αυτογνωσία δυνάμεων-ικανότητες-παιδεία-ήθος κλπ οι κυνηγοί των παλαιών καλών εποχών πιστεύω.

Ιδιαίτερα θά’θελα να ευχαριστήσω όλους εσάς που συμμετείχατε στην κουβέντα μας, μαζί μ’όλους εσάς που μας διαβάσατε απλά μέσω φυσικά του site αυτού (μας βοήθησε όλους πιστεύω) και σίγουρα δεν πρέπει να μένουμε στις προσωπικές εμπειρίες.

Χρηστίδης Μ. – Θεσσαλονίκη