μπραβο ρε κωστη!και γω εφερα πραμα κατω που πηγαινε ο πατερας μου στο χωριο!<br>
τον εναν κωστα βλεπω,εσυ εισαι ο φωτογραφος μαλλον ε?<br>
<hr>
<div class=”bbp-reply-signature”>
</div>
Λοιπον Ιασονα και Μανο,ολα τα κυνηγια εχουν την χαρη τους.
Απο τον πιτσιρικα που κυνηγα σπουργιτια μεχρι τους κυνηγους με τα μεγαλα θηραματα.
Αυτο που δεν θα ξεχασω στο συγκεκριμενο κυνηγι και το λεω αυτο διοτι δεν το ειχα βιωσει στο περελθον,ηταν ο καλπασμος αυτου του γουρουνιου οπου ειχε αφησει τα σκυλια γυρω στα δυο λεπτα πισω.Να βλεπεις αυτο το “θεριο” να τρεχει με μια χαρη,αλλο πραμα.
Τελικα τα σκυλια το προλαβαν αφου επεσε.
Ειναι μερικες κυνηγετικες στιγμες που μενουν χαραγμενες στο μυαλο σου.Οπως επισης καθως ημουν στο καρτερι την Τεταρτη,φυσαγε το βοριαδακι για τα καλα και μου ερχετε μια φασσσα στα πεντε μετρα πετωντας κοντρα στον αερα.Μολις με αντιλαμβανεται εβαλε ολα τα “γκαζια” για να φυγει,αλλα ηταν στο ιδιο σημειο.Εφτασα σε σημειο να την κοιτω και να γελαω!!!!
υσ.Δεν μπορουσα να βαρεσω,τα σκυλια ειχαν αμολυθει.