Aν θες να φτιαχνεις φυσιγγια χωρις να δωσεις πολλα πολλα, μεχρι να δεις αν η ασχολια σε ενδιαφερει, μπορεις ανετα να το κανεις με με ρελιαστρα χειρος. Αν παραβλεψεις οτι η διαδικασια ειναι πιο χρονοβορα και κουραστικη, το τελικο αποτελεσμα ειναι εξισου καλο με το να φτιαξεις φυσιγγια με αστεροειδες, και να τα ρελιασεις επειτα σε δραπανο. Μιλαω για απλο ρελιαστο φυσιγγι παντα.
Σε καθε περιπτωση θα χρειαστεις ζυγαρια ακριβειας, για να εισαι σιγουρος στις δοσεις που γεμιζεις.
Θα σου προτεινα να ξεκινησεις με πυριτιδα μεγαλου ογκου, Α1 ή Αquila και μετα βλεπεις πως θα σου παει. Δεν εχουν τιποτα να ζηλεψουν απο αλλες, και καλιστα μπορει να μη χρειαστει να τις αλλαξεις ποτε, απλα οι μεγαλου ογκου πυριτιδες ειναι πιο ευκολοδουλευτες για εναν αρχαριο – χωρις φυσικα να στερουνται αποτελεσματικοτητας.
Καλη αρχη, και οτι χρειαζεται, μη διστασεις να ρωτησεις.<br>
<hr>
<div class=”bbp-reply-signature”>
Α ρε αδελφε, γιατι βιαστηκες τοσο να φυγεις; Σου ευχομαι ηρεμα νερα και καλες ψαριες.</div>
Ακριβώς έτσι ξεκίνησα και γώ με Α1 με την χειροκίνηρη του Λανάρα και μετά έβαλα το στροφείο ρελιάσματος σε δράπανο πάγκου. Κανένα πρόβλημα ασφαλείας αν ρυθμίσεις το στόπ του δραπανου να σταματάει στο επιθυμητό ύψος και κατεβάζεις τον λεβιέ σε κάθε φυσίγγι με τον ίδιο τρόπο και χρόνο.
