Από την άλλη πλευρά όμως, βλέπω μια “διστακτικότητα” στην εξωτερίκευση των ζητημάτων, που αφορούν τους επαγγελματίες του χώρου, με τρόπο ώστε, και οι κυνηγοί, να αντιληφθούν το μέγεθος της τάξης των πραγμάτων και ειδικά το τι καλούνται να αντιμετωπίσουν οι επιχειρηματίες πχ με τα όπλα, από τι γραφειοκρατικό και διαδικαστικό κυκεώνα πρέπει να περνούν κάθε φορά και τι πληθώρα νομοθετικών ρυθμίσεων πρέπει να γνωρίζουν και να έχουν υπόψη …
Όλοι μας επιθυμούμε τα “καλύτερα προϊόντα στις φθηνότερες τιμές”, όλοι μας έχουμε προσωπική εμπειρία για την κυνηγετική αγορά και τους οπλοπώλες που προμηθευόμαστε ό,τι μας αφορά και σίγουρα όλοι επιθυμούμε υγιείς κυνηγετικές επιχειρήσεις που και είδη ποιοτικά θα έχουν αλλά και θα διασφαλίζουν συνθήκες θεμιτού ανταγωνισμού με τελικό ζητούμενο και τον ικανοποιημένο πελάτη – κυνηγό και την οικονομική ευρωστία της επιχείρησης.
Η σχέση του κυνηγού με τον επιχειρηματία είναι σχέση προσωπική, βασισμένη στην αμοιβαία κατανόηση και συνεργασία, μια ευκαιρία να μαθαίνουμε κάθε φορά και νέα πράγματα δεν είναι σχέση απρόσωπη, μια πράξη καθαρά εμπορικού χαρακτήρα, που θα ψωνίσουμε ότι θέλουμε και μετά θα ξεχαστούμε …
Υπό το πρίσμα αυτό, σίγουρα οι γενικότερες θεωρήσεις της ΠΕΒΕΚΕ για το “κυνηγετικό γίγνεσθαι” αξίζουν και της προσοχής μας και ευρύτερης δημοσιότητας μιας και οι επιχειρηματίες του χώρου, οι Κ.Ο και οι κυνηγοί συνθέτουν το τρίπτυχο του “περιβάλλοντος” το κυνήγι, χώρου.
Και βέβαια δεν μπορεί να παραγνωρισθεί το γεγονός ότι οι συναφείς επιχειρήσεις επί ένα σχεδόν εξάμηνο, από τη στιγμή που κλείνει το κυνήγι και έως ότου ανοίξει “υπολειτουργούν” ενώ τα διοικητικά και λοιπά χρηματοιοικομικά έξοδα τρέχουν κανονικά …
Και αν η ρυθμιστική απόφαση δεν έχει περιορισμούς και περικοπές και αν η ρυθμιστική απόφαση δεν προσβληθεί δικαστικά και αν οι συγκυρίες πχ η πρόσφατη “γρίππη των πτηνών” επιτρέψουν την ομαλή διεξαγωγή του κυνηγιού και αν οι “κακές καιρικές συνθήκες” συνήθως στο φούλ της περιόδου των υδροβίων και παρυδατίων πουλιών δεν αποτελέσουν αιτία διαρκών τοπικών απαγορεύσεων και αναστολών του κυνηγιού … και αν … και αν … και αν … το “επιχειρείν”, κάτω από ένα καθεστώς διαρκών αιρέσεων, όρων και πιθανών αιφνιδιασμών …
Επομένως μου προκαλεί εντύπωση το γεγονός στο κατά πόσον και η πρόσφατη ΓΣ της ΠΕΒΕΚΕ ήταν “μια από τα ίδια” και ελπίζω να υπάρξει σχετική ανακοίνωση επ΄ αυτού και κυρίως για τα θέματα γενικού ενδιαφέροντος που εξετάσθηκαν και συζητήθηκαν.
Και ας μην διαφεύγει της προσοχής μας το γεγονός ό,τι η ΚΣΕ και η ΠΕΒΕΚΕ ήταν οι παράγοντες που συνετέλεσαν με τις παρεμβάσεις τους ενώπιον του ΣτΕ στη δικαστική δικαίωσή μας και στην ύπαρξη ενός καθαρού από δικαστικές διαμάχες κυνηγετικού τοπίου εδώ και δυό χρόνια, ώστε να ξέρουμε ότι κατά 90% θα κυνηγήσουμε από 20/8-28/2 απρόσκοπτα …