Νά σού τήν αλήθεια Λεωνίδα σέ όλους τούς βατήρες τραβάω λίγο ζόρι κάτι πού φαίνεται από τήν μιά πούλα πού μπορώ νά κάνω 20 κ στήν επόμενη 13 ( έντεχνα αποφεύγω νά τυπώσω τήν ανώτερη κ κατώτερη ) απλά είπα νά γράψω γιά τόν επτά γιά νά δώ τήν αντίδρασή σου ! Νά συμπληρώσω πώς από τόν τέσσερα σέ δυό νουμπλέδες λόγο αργών αντανακλαστικών τήν συγκεκριμένη μέρα προσδιόρησα τό δραστικό βεληνεκές τού **** μέ τά 24 γραμ. 9 1/2 κ στήν μία μάλιστα λίγο έλειψε νά χρειαστεί άσπρισμα έκ νέου τό σπιτάκι τού mark !!!!! Υ.Γ Δέν σχολιάζω τήν προσφώνηση. Χρήστος.
Συμβουλές για το SKEET
-
Τεράστια επιτυχία για την Κύπρο Με μεγάλη περηφάνια και ικανοποίηση, η Σκοπευτική Ομοσπονδία Κύπρου ανακοίνωσε την μεγάλη επιτυχία του αθλητή Γιώργου Αχιλλέως ο οποίος σύμφωνα με τα πρόσφατα αναθεωρημένα αποτελέσματα της Διεθνούς Ομοσπονδίας (ISSF) βρίσκεται στην 1η Θέση στην Παγκόσμια Κατάταξη. Ο Γιώργος Αχιλλέως είναι ο πρώτος Κύπριος αθλητής που βρίσκεται στο πιο ψηλό σκαλί σε άθλημα και ειδικά ανά το Παγκόσμιο. Είναι επίσης η πρώτη φορά που η Κύπρος είναι σε θέση να πανηγυρίζει για την διεκδίκηση μιας πρώτης θέσης σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ο Γιώργος Αχιλλέως που βρισκόταν στη δεύτερη θέση, μετά και τα τελευταία αποτελέσματα του Παγκοσμίου Κυπέλλου στο Λονάτο, ανέβηκε στην 1η Παγκόσμια θέση με 1647 βαθμούς αφήνοντας πίσω του τον Ρώσο Σκοπευτή Shomin Valeriy με 1521 βαθμούς. Ο Γιώργος Αχιλλέως βρίσκεται στην Κύπρο αυτή τη στιγμή όπου και προετοιμάζεται για τους Πανευρωπαϊκούς Αγώνες που θα γίνουν στη Γρανάδα της Ισπανίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Αντώνης Νικολαΐδης βρίσκεται στην 5η θέση στην Παγκόσμια Κατάταξη και ο Αντρέου Αντώνης στην 20η θέση.
Ναι αλλά πρέπει να σημειώσουμε και την τεράστια δουλειά που έχει κάνει η Σκοπευτική Ομοσπονδία Κύπρου για να παράγει τέτοιους “ντούφεκους” έτσι;
Δουλειά που την έχει φέρει στις πρώτες θέσεις παγκοσμίως στο Skeet, ίσως και στην πρώτη θέση.
Μακάρι να την έπαιρνε για παράδειγμα και η δική μας ομοσπονδία και να είχαμε και εμείς έστω και σε λίγα χρόνια σκοπευτές τέτοιου επιπέδου…
Πριν απο λίγο διαβαζα στο http://www.skopeftis.gr πως την 1η ημέρα στο Μαριμπορ είναι 2ος καποιος Χριστοφόρου απο την κύπρο με 74/75. Τι γίνεται αγαπητοί μου στην Κύπρο???? Θυμάμαι όταν ξεκίνησα το τραπ πριν 2 χρόνια σε μια προπόνηση στον Λαγκαδα ήταν κοντα 30 Κύπριοι αθλητες (ολα πληρωμένα απο την Κύπρο) για προπόνηση. Εχω ακούσει πως φιλοξενούν καθε χρόνο την Ρώσικη ομάδα.
Το συμπερασμα λοιπόν είναι πως ΟΛΑ απο την οργανωση και την διαθεση ξεκινούν και πως σαφώς δεν εξαρτώνται ΟΛΑ απο τον αθλητή αλλα και απο το σκοπευτικό περιβαλλον.
Σε καθε περίπτωση χειρότερα απο το να είσαι σκοπευτής πήλινου στόχου στην Ελλαδα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.!!!
Ελα Λεωνίδα … σου θυμίζω να μας πεις για τους Κύπριους σκοπευτές.
Λοιπόοοοον…
Στην Κύπρο, όπου η σκοποβολή πήλινου στόχου είναι όπως γνωρίζεις εθνικό άθλημα, η υποδομή είναι απίστευτη. Πέρα από την ύπαρξη πολλών και άρτιων σκοπευτηρίων, την υποστήριξη των νέων σκοπευτών με όλα τα διαθέσιμα μέσα, κλπ κλπ., υπάρχει και ο θεσμός του “επαγγελματία σκοπευτή”. Όποιος από τους (κορυφαίους εννοείται) σκοπευτές επιλέξει να είναι επαγγελματίας, παίρνει έναν μισθό της τάξης των 4000 ευρώ μηνιαίως συν 1000 περίπου ευρώ επίδομα “οδοιπορικών”, και φυσικά όλα τα έξοδά του, προπόνησης και αγώνων είναι καλλυμένα από την ομοσπονδία. Είναι όμως υποχρεωμένος να τελεί και χρέη προπονητού στις μικρές ηλικίες. Το μειονέκτημα είναι ότι δικαιούται μόνο το 20% του πριμ της ομοσπονδίας για επιτεύγματα σε διεθνείς διοργανώσεις. Κάποιοι που αισθάνονται πιο σίγουροι για τις δυνατότητές τους, όπως ο Αχιλλέος που συζητάμε, δηλώνουν ερασιτέχνες σκοπευτές, χωρίς φυσικά τις πάγιες οικονομικές απολαβές από την ομοσπονδία αλλά με δικαίωμα 100% στο πριμ, το οποίο είναι για παράδειγμα για χρυσό μετάλλιο σε παγκόσμιο κύπελλο 80.000 ευρώ!!!
Καταλαβαίνεις ίσως, ότι είμαστε σε τουλάχιστον …μειονεκτική θέση απέναντί τους!
H Π.Σ.Ε (Πανελλήνια Σκοπευτική Εταιρεία) είναι το αρχαιότερο σκοπευτικό σωματείο στην Ελλάδα. Αν δεν κάνω λάθος, πρέπει να είναι αρχαιότερο και από την ΣΚ.Ο.Ε.
Περί τίνος ακριβώς πρόκειται δεν ξέρω, αλλά φαντάζομαι. Θα πάω την Τετάρτη από εκεί και θα βεβαιωθώ.
Είναι καθαρά θέμα ανασφάλειας λόγω ελλιπούς τεχνικής (δεν το λέω κακοπροαίρετα). Όσο η τεχνική φτιάχνει και παγιώνεται, τόσο αυξάνεται και η αυτοπεποίθηση και η αδιαφορία σε αστάθμητους παράγοντες όπως η κακοκαιρία πχ. Το ΣΚ θα ρίξω σε αγώνα Skeet με σχεδόν θυελλώδεις ανέμους. Οι μισοί και πλέον σκοπευτές που θα λάβουν μέρος θα τα βάλουν με τον αέρα και θα έχουν έτοιμη μία βολική δικαιολογία. Πριν ακόμα ξεκινήσουν τον αγώνα θα έχουν προιδεάσει τον εαυτό τους ότι δεν θα πάνε καλά λόγω του ανέμου. Το περίεργο είναι ότι πολλοί το ερμηνεύουν σαν προσωπική γκαντεμιά («κοίτα ατυχία, σήμερα που είμαι επιτέλους φορμαρισμένος, σήμερα βρήκε να φυσάει»), ενώ φυσικά η αλήθεια είναι ότι ο άνεμος φυσάει για όλους. Όσον αφορά τα τσοκ και τα βοηθήματα διασποράς, εγώ ύστερα από πολλούς πειραματισμούς κατέληξα ότι τα καλύτερα νούμερα τα κάνω όταν η ντουφεκιά μου είναι λίγο πιο σφικτή από το απολύτως απαραίτητο. Δεν ξέρω αν έχει να κάνει με την τόνωση της αυτοπεποίθησης από την «κάπνα», ή με την πιθανότητα κάποιοι δίσκοι να χάνονται μέσα από οριακά ανοικτές κατανομές, αλλά το έχω παρατηρήσει αρκετές φορές ώστε να έχω βεβαιωθεί ότι είναι προτιμότερο να «καπνίζεις» ένα κεντραρισμένο πιάτο, παρά να παίρνεις όλα τα πιάτα σπάζοντάς τα σε 2-3 κομμάτια.
τοσα χρονια περασαν , σε σχετικες ερωτησεις εχεις ορεξη να απαντησεις ? η σε εχει κερδισει οριστικα η νεα καψουρα ?
Η καψούρα υπάρχει ακόμα φίλε. Απλά προσέχω να μην “ξανακυλήσω”. 😉
Για ρίχτο…
Η καψούρα υπάρχει ακόμα φίλε. Απλά προσέχω να μην «ξανακυλήσω». Για ρίχτο…
με την αναπνοη τι πρεπει να κανουμε ? υπαρχει καποια συγκεκριμενη τεχνικη η τροπος που πρεπει να ακολοθουμε ? εχω παρατηρησει πολλους ξενους πιο πολυ αθλητες , να ακολουθουν συγκεκριμενες διαδικασιες , κατι επαναλαμβανομενα ξεφυσυματα κλπ κλπ
Τα ξεφυσήματα με το στόμα που βλέπεις σε αγώνες είναι τεχνική χαλάρωσης. Κάποια τεχνική χαλάρωσης με αναπνοές πρέπει να την μάθεις οπωσδήποτε. Είναι το πρώτο πράγμα που διδάσκεται στην αγωνιστική ψυχολογία και είναι ένα πολύ απλό και πολύτιμο εργαλείο. Φαντάζομαι όμως εσύ αναφέρεσαι στο αν πρέπει να αναπνέει ο σκοπευτής με συγκεκριμένο τρόπο κατά την αναμονή και το ρίξιμο.
Οι περισσότεροι σκοπευτές αναπνέουν με φυσικό τρόπο κατά την διάρκεια της πούλας αλλά όταν ετοιμάζονται να ζητήσουν το πιάτο αναπνέουν με συγκεκριμένο ελεγχόμενο τρόπο. Ουσιαστικά συσχετίζουμε τις εισπνοές και εκπνοές με συγκεκριμένες κινήσεις της “ρουτίνας” πριν καλέσουμε το δίσκο. Για παράδειγμα κλείσιμο όπλου (εισπνοή), στάση σώματος (εκπνοή), κούρδισμα (εισπνοή) και κάλεσμα. Η σειρά είναι τυχαία και ο καθένας έχει δική του. Αυτό που πρέπει να πειραματιστείς οπωσδήποτε είναι με πόση ανάσα ζητάς το δίσκο. Στα περισσότερα αγωνίσματα μπορείς να εκπνεύσεις τελείως και να ζητήσεις το δίσκο. Στο skeet με τα 0-3 δευτερόλεπτα καθυστέρηση υπάρχει περίπτωση να μείνεις ξέπνοος και να σου στοιχίσει σε εστίαση σε οριακές περιπτώσεις (σε συνδυασμό με το άγχος). Πιστεύω ότι στο skeet ειδικά πρέπει να εισπνέεις πριν ζητήσεις το δίσκο, είτε μισή εισπνοή και κάλεσμα με το λάρυγγα, είτε ολόκληρη εισπνοή και κάλεσμα με το διάφραγμα βγάζοντας τον μισό περίπου αέρα με τη φωνή.
Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.