Είχαμε με τον κολλητό μερικά κουτιά παλιά φυσίγγια. Λέμε "τι να τα κάνουμε, τι να τα κάνουμε;;" Πήγαμε στο μαγαζί με τα κυνηγετικά που πάμε πάντα και πήραμε 400 πιατάκια σκοποβολής. Πήραμε και τα φυσίγγια και βουρ στο ….πεδίο βολής του στρατού στις 6:30 το πρωί. Είχε και μερικούς ορτυκάδες εκεί με τα πορτοκαλί γιλεκάκια τους, τους προσπεράσαμε και πιάσαμε την τρύπα για τις χειροβομβίδες!!!!
Πιο πέρα κάποια χαρτόκουτα στημένα και πεταμένα φυσίγγια από μονόβολα, τα πουλάκια μου κάνανε προπόνηση σε σταθερό στόχο
Ο ένας έκανε την μηχανή για τα πιατάκια, ο άλλος τα έσπαγε. Και από σκάγια οτι βάλει ο νους σας παλιά rottweil, champion 7άρια, 8άρια Super GM3, 10αράκια J&B, lambro βεργίνα 33 ότι να 'ναι !!
Σε κάποια φάση πετάω εγώ ένα πιάτο σερβιριστό στην ευθεία μπροστά του, τον χτυπάει το φιλαράκι και το πιάτο ….. εξαφανίστηκε!!!!!!!!! Γυρνάει, με κοιτάει, και εγώ που έχω μείνει κάγκελο τον ρωτάω "καλά ρε μαλ*κα, τι έκανες; Πού το πέτυχες;;;; " και τι γυρνάει και μου λέει ο αθεόφοβος;;;; "5άρι 40 γραμμάρια" !!!!! Οπότε να ξέρετε, αν πετύχετε πιατάκι στα 7 μέτρα με 5άρι 40 γραμμαρίων και ντεμί τσόκ τότε θα μείνει μόνο σκόνη στον αέρα, ούτε χρώμα, ούτε τίποτα!
Στο τέλος μαζέψαμε τα φυσίγγια μας από κάτω (και τα πεταμένα μονόβολα) και μετρήσαμε 124 κάλυκες, αρχίσανε να πλησιάζουνε και Steyr του στρατού που είχε βολή σήμερα (την γκαντεμιά μας μέσα)
Που και που εμφανιζόταν και κανένα αυτοκίνητο να δει "τι τουφεκάνε ρε παιδί μου αυτοί τόσο πολύ;"
Που και που ακουγόταν και κανένα ορτυκάκι
