10 Μαΐου 2010, 09:43 | Σοφοκλής Κοσκινάς
Μόνιμος Σύνδεσμος
Ψήφος: Thumb up 1 Thumb down 0
Έχουν ήδη αναφερθεί (από την Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος, την Δ’ Κυνηγετική Ομοσπονδία Στερεάς Ελλάδος, κοινωνικούς φορείς και πολίτες) αρκετοί λόγοι για τους οποίους πρέπει να αποσυρθεί η παράγραφος 3 του άρθρου 7. Δεν θα τους επαναλάβω (υπάρχουν στα σχόλια του άρθρου 7).
Θα ήθελα να συμπληρώσω όμως κάποιες παρατηρήσεις σχετικά με τη σύνταξη και δημοσιοποίηση του σχεδίου π.δ. από το ΥΠΕΚΑ ειδικά για την απουσία των τεχνικών πληροφοριών που θα έπρεπε να το υποστηρίζουν.
Το δαιδαλώδες νομικό υπόβαθρο της χώρας μας, (ειδικά η δασική και περιβαλλοντική νομοθεσία) δεν επιτρέπει πλέον «ακροβασίες». Σε κάθε προτεινόμενο μέτρο θα πρέπει να αναφέρεται και το κόστος, καθώς και η εκτίμηση για το ποιος θα «πληρώσει το μάρμαρο» κατά την υλοποίησή του.
Με δεδομένα την αυστηρότητα εφαρμογής των οδηγιών της Ε.Ε αλλά και την αδυναμία των κρατικών υπηρεσιών να παρακολουθήσουν τους ελιγμούς, την εφαρμογή ή τις νομικές συμπληρώσεις των επιμέρους άρθρων των οδηγιών και των διαφόρων κανονισμών σε άλλα κράτη, κάθε νέο μέτρο ας καλύπτει πρώτα τις Κοινοτικές Οδηγίες και μετά ας δούμε αν μας παίρνει για κάτι παραπάνω!!! Ως χώρα έχουμε ήδη πάρα πολλές «περιβαλλοντικές υποχρεώσεις»: Natura, ΖΕΠ, RAMSAR, Εθνικά Πάρκα (ακόμα και τα …οικοπάρκα!), πάμπολλα ΚΑΖ, ΤΙΦΚ κλπ. Επομένως, κάθε νέο περιβαλλοντικό δεδομένο μας επιβαρύνει με επιπλέον υποχρεώσεις. Τα πολλά νομοθετήματα αλλά και οι «δαιδαλώδεις» νομικές ερμηνείες προστασίας του περιβάλλοντος είναι ήδη δυσβάστακτα για πολλούς πολίτες.
Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω και πολλά άλλα (που δεν μπορούν εδώ να αναπτυχθούν) θυμίζω τα μόνα διαθέσιμα όπλα για την «άμυνά μας» για τη συγκράτηση των οικολογικών «ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ» ή «ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ» που είναι:
– η απαίτηση να έχουμε για καλή ενημέρωση (δηλαδή να μπορούμε να διαβάσουμε εγκαίρως … τα ψιλά γράμματα …του συμβολαίου) για κάθε νόμο, ΚΥΑ, Π.Δ. κλπ
– το δικαίωμα έκφρασης γνώμης.
Αυτά είναι δημοκρατικά δικαίωματά μας που προβλέπονται και από τη Σύμβαση Άαρχους, η οποία επιτάσσει τη δημοσιοποίηση κάθε περιβαλλοντικής πληροφορίας και την δυνατότητα συμμετοχής των ενδιαφερόμενων στη διαδικασία, με διατύπωση γνώμης. Τα διεκδικούμαι και για την περίπτωση του σχεδίου π.δ. για την προστασία του Ορεινού Όγκου του Υμηττού.
Την ένταξη του Υμηττού σε ένα επιπλέον προστατευτικό καθεστώς, με βάση την Κοινοτική Οδηγία 79/409/ΕΟΚ, η υπουργός κ.Μπιρμπίλη – με δελτίο τύπου – την χαρακτήρισε ως «προπομπό και πρότυπο για την προστασία όλων των ορεινών όγκων της Αττικής, όχι μόνο γιατί φιλοξενούν πολύτιμα οικοσυστήματα, αλλά γιατί προσφέρουν αναντικατάστατες οικολογικές υπηρεσίες σε όλους».
Αν λοιπόν αυτός ο προπομπός – κατά την κ.Μπιρμπίλη – έχει ελλείψεις ή διακρίνεται από υπερβολική αυστηρότητα (όπως επισημαίνουν πολλοί συμπολίτες μας) και περάσει ως έχει, υπάρχει κίνδυνος να επαναληφθεί, ως «πρότυπο καρμπόν» και αλλού.
Στο αναβαθμισμένο αλλά και «συμπτυγμένο» νέο ΥΠΕΚΑ, έχουν ενταχθεί νέα άτομα (στη διοίκηση οργανισμών, επιτροπών κλπ, αλλά και σύμβουλοι) που για άγνωστους λόγους εφαρμόζουν «καινοτόμες» πρακτικές (σε αποφάσεις, διοίκηση, διαβουλεύσεις κλπ), και προωθούν κανόνες διαχείρισης των δημόσιων αγαθών που αν εφαρμοστούν, μπορεί να μας οδηγήσουν «σε επικίνδυνες ακροβασίες… στο κενό». Κάποιοι νομικοί λένε ότι όταν κάποιες ρυθμίσεις είναι ιδιαίτερα απεχθείς για μεγάλο τμήμα ενός λαού, αυτό από μόνο του αποτελεί σημαντικό λόγο να οριστεί ακόμα και «παρέκκλιση» από το γενικότερο πνεύμα των Οδηγιών της Ε.Ε. Δεν ξέρω αν αυτό ισχύει και για τη χώρα μας, (όπως ισχύει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες), η αλήθεια είναι όμως ότι πάρα πολλές αποφάσεις (σχετικά με το κυνήγι ή την προστασία του περιβάλλοντος γενικότερα) έχουν καταντήσει από άδικες έως δυσβάστακτες.
Δεν γνωρίζω αν η κ.Μπιρμπίλη, το σχέδιο π.δ. που χαρακτήρισε ήδη ως «πρότυπο» το έχει μελετήσει επαρκώς ή απλά εμπιστεύτηκε τους συνεργάτες της. Ξέρουμε όμως (πολίτες, ΜΜΕ) ότι με την ανάληψη των καθηκόντων της έσπευσε να δηλώσει ότι διακατέχεται από αντικυνηγετική ιδεολογία. Αυτό, φυσικά είναι δικαίωμά της. Επειδή όμως τυγχάνει να είναι και υπουργός του σημαντικότερου υπουργείου που διαθέτει σήμερα αυτή η χώρα (γη, θάλασσα, αέρας και… έργα), ευελπιστώ να αντιληφθεί εγκαίρως ότι οι κυνηγοί δεν είναι τέρατα, ότι οι κυνηγετικές οργανώσεις είναι Σύλλογοι πολιτών με χιλιάδες μέλη και αιρετή διοίκηση και φιλοπεριβαλλοντικούς σκοπούς, ότι έχουν γραφεία σε κάθε γωνιά της χώρας και προσφέρουν έργο κλπ, κλπ. Επίσης ελπίζω, οι δημόσιοι υπάλληλοι του υπουργείου της να την ενημερώσουν ότι οι κυνηγετικές οργανώσεις δικαιούνται να είναι συνομιλητές σε υπηρεσίες του ΥΠΕΚΑ για θέματα άγριας ζωής, περιβάλλοντος και κυνηγίου. Δεκαετίες τώρα είναι συνεργαζόμενοι και εποπτευόμενοι από την επίσης… εποπτευόμενη από το ΥΠΕΚΑ, την υπηρεσία Δασών – Δρυμών και Θήρας.
Τέλος, ευελπιστώ ότι, ανεξάρτητα από την πρόθεση της κ.Μπιρμπίλη, στην επόμενη φάση επεξεργασίας αυτού του Σχεδίου Π.Δ, οι δικαστικοί λειτουργοί του ΣτΕ ή ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας που θα ενημερωθούν αναλυτικά για το εν λόγω σχέδιο π.δ. θα μεριμνήσουν για την απαλοιφή της παραγράφου 3 του άρθρου 7.
Υ.Γ.: Παρακαλώ τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του ΟΡΣΑ:
– κ.Γιάννη Πολύζο, αντιπρύτανη ΕΜΠ (πρόεδρο)
– κα Δανάη Αντωνάκου, αρχιτέκτονα ΕΜΠ (αντιπρόεδρο)
– κα Δανάη Μαντουβάλου, ομότιμη καθηγήτρια (μέλος) και
– κα Νάντσου Θεοδότα, υπεύθυνη πολιτικής WWF (μέλος)
παρότι παρέλειψαν, πριν παραδώσουν το σχέδιο Π.Δ. στην κ.Μπιρμπίλη να ζητήσουν τη γνώμη των κυνηγών (έστω και για τυπικούς λόγους) να δώσουν τις απαραίτητες εντολές εκεί που πρέπει ώστε οι σχετικές επεξηγηματικές πληροφορίες (γνώμες διοίκησης συναρμόδιων υπηρεσιών, επιστημονικές μελέτες, αναλυτικοί χάρτες με συντεταγμένες, νομικό υπόβαθρο κλπ) να αναρτηθούν στην ιστοσελίδα της διαβούλευσης, κάτω από το κρινόμενο κείμενο, δίπλα στον γενικό χάρτη της περιοχής που ήδη υπάρχει.
Σοφοκλής Κοσκινάς
