Επιστροφή στην Κλούβα

Φίλε paschos ποιος στραβός δεν θέλει το φως του; Φυσικό είναι όταν ο σκύλος είναι τις περισσότερες ώρες απομονωμένος στην κλούβα να θέλει να παραμείνει ελεύθερος κάνοντας βολτούλες ή εκπαιδευτικά με την συντροφιά μας. Το περίεργο θα ήταν αν έφευγε από την βόλτα και γύριζε τρέχοντας στην κλούβα.

Πάντα, πάντα ακόμη και σε ερημιές δεν επιτρέπω στο σκύλο να κατεβεί χωρίς εντολή και χωρίς λουρί (οδηγό). Το ίδιο κάνω και κατά την επιβίβαση στο κλουβί του αυτοκινήτου, ο σκύλος περιμένει στο κάτω και δεν μπαίνει χωρίς εντολή, έτσι δεν μπαινοβγαίνουν με τις λάσπες λερώνοντας τα πάντα. Όταν επιστρέφεις, λοιπόν, βάλε πρώτα στο σκύλο τον οδηγό κατέβασε τον, πες του μπράβο και όταν φτάσεις στην κλούβα δώσε του ένα μεζέ ή το φαΐ του αν είναι η ώρα.

Ελπίζω αυτή η φοβία από τα αυτοκίνητα να είναι καλή.

Εννοείς πως αφού φοβάται τα αυτοκίνητα θα προσέχει; Μου θυμίζει «φάε το φαΐ σου γιατί θα σε φάει ο σκύλος». Όχι φίλε Paschos, νομίζω δεν είναι έτσι. Όλες οι φοβίες είναι κακό και δηλώνουν συναισθηματική αστάθεια. Πάντα υποστηρίζω πως τα κουτάβια πρέπει να κοινωνικοποιούνται σωστά και σταδιακά, πιθανόν η σκύλα σου να μην είχε εξοικειωθεί όσο θα έπρεπε. Όπως αναφέρθηκε στο θέμα Μορφολογία φυλών το σύγχρονο πόιντερ έχει κάπως ευαίσθητα νεύρα.

Φιλικά