English setter , pointer και αιματα

Καλή σκέψη αλλά πιστεύω ανεφάρμοστη.

Μπορεί κάποιος να μας γράψει συγκεντρωτικά διάφορα αίματα και αντίστοιχα γνωρίσματα και χαρακτηριστικά αυτών? δλδ τα τάδε αίματα έχουν βαρύ βήμα η ελαφρύ πιο γρήγορο η είναι πιο ψηλά πιο κοντά ξεροκέφαλα κτλ.

Νομίζω έχει ενδιαφέρων το θέμα

΄

Ξεκαθαρίζοντας, κατ'αρχήν, πως δεν είμαι ιδιαίτερα έμπειρος και γνώστης, κάνω μια μικρή αρχή πάνω στο θέμα που ξεκίνησε ο συνάδελφος και ελπίζω πως θα ακολουθήσουν οι περισσότερο έμπειροι και γνώστες.
Αναφερόμενος, λοιπόν, στα περίφημα σέττερ "CRISMANI" του Giacomo Crismani θα έιχα να πω πως επρόκειτο (ο εκτροφέας μας άφησε το 1984 "κλείνοντας" ουσιαστικά και την εκτροφή) για σπουδαίους κυνηγετικούς "trailer", σκυλιά ιδιαίτερα πρώιμα με έντονα κυνηγετικά ένστικτα. Ευχάριστα στην όψη χωρίς,ωστόσο, να αποτελούν μορφολογικό πρότυπο. Ο καλπασμός ίσως να μην έχει σχέση με τον φρενήρη καλπασμό που βλέπουμε σήμερα στα σέττερ μεγάλης έρευνας (ή μεγάλης ταχύτητας καλύτερα?…), ωστόσο επρόκειτο για μαλακό και "ελαστικό" καλπασμό, ίσως κατά περίσταση "ψηλά" από το έδαφος σε σχέση με τα σημερινά πρότυπα. Σκυλιά στυλίστικα ίσως, βέβαια, όχι με το θέαμα που παρουσιάζουν σήμερα κάποιοι "αγωνομάχοι".
Σέττερ που έγραψαν μέρος της ιστορίας του σύγχρονου σέττερ καθώς στο αίμα των περισσοτέρων σημερινών πρωταθλητών είναι δύσκολο να μην βρει κάποιος αίματα CRISMANI. Αλλά και στο αίμα αμέτρητων εξαιρετικών κυνηγόσκυλων. Είναι από τις περιπτώσεις που δεν πρόκειται απλώς για "εκτροφή" αλλά κυριολεκτικά για "γραμμή αίματος" καθώς το στίγμα του μεγάλου CRISMANI στην κυνοφιλία παραμένει ανεξίτηλο στον χρόνο. Θα μπορούσα να απαριθμήσω μία μεγάλη σειρά από σκυλιά που έγραψαν -και συνεχίσουν να γράφουν- χρυσές σελίδες στην κυνοφιλία και που κουβαλούν τα σπουδαία αυτά αίματα. Σίγουρα και η ίδια εκτροφή του βασίστηκε σε παλαιότερα αίματα και σκυλιά (Del Rovere- West Town Turvy κα) αλλά είχε το ταλέντο και το "μάτι" να ξεχωρίσει κάποια χαρακτηριστικά και να επενδύσει πάνω σε αυτά. Ο ίδιος θεωρούσε θεμελιώδη χαρακτηριστικά την πρωιμότητα, το πάθος και το μυαλό στα σέττερ του.
Δυστυχώς πεθαίνοντας το 1984 (αν δεν κάνω λάθος) τα παιδιά του δεν συνέχισαν την εκτροφή του και σύμφωνα με τις κατευθύνσεις που έδωσε έκλεισε η εκτροφή. Ευτυχώς τα αίματα του υπάρχουν ακόμη σε πάρα πολλά σκυλιά έστω κι αν δεν φαίνονται πλέον στα σύγχρονα pedigree.
Ελπίζω πως οι πιο έμπειροι θα προσθέσουν τις δικές τους γνώσεις και θα διορθώσουν τα δικά μου λάθη πάνω στο συγκεκριμένο θέμα.
Συγχωρήστε την έκταση του μηνύματος αλλά μιλώντας για σέττερ…
Φιλικά
Γιώργος

CRISMANI ATOS

http://www.alfa-omega.gr/article.asp?AID=428

http://www.alfa-omega.gr/article.asp?AID=665

Διάσημοι Πρωταθλητές που δεν υπάρχουν πια: το αγγλικό σέττερ ASOR

http://www.alfa-omega.gr/article.asp?AID=3848

Η ΔΟΥΚΙΣΣΑ ΤΗΣ ΦΛΩΡΕΝΤΙΑΣ CRISMANI CORA

Στις παρακάτω φωτογραφίες φαίνεται ο μεγάλος Άρνο, γιός του Crismani Atos, και πατέρας των Lerry(ασπρόμαυρος) & Fiero (λευκός-πορτοκαλί) που (μία από τις πιο μαύρες σελίδες της ελληνικής κυνοφιλίας) δηλητηριάστηκαν κατά την συμμετοχή τους σε αγώνες στα δικά μας τερρέν. Ο Fiero δυστυχώς ξεψύχησε άμεσα, ενώ χάρη στην άμεση επέμβαση κάποιων o Lerry σώθηκε. Δυστυχώς από τότε ο σπουδαίος αυτός σκύλος δεν αντιλαμβάνεται εύκολα τον οίστρο των θηλυκών και κατά συνέπεια δεν μπόρεσε και να χρησιμοποιηθεί πολύ στην αναπαραγωγή. Άφησε όμως πίσω του άξιους απογόνους να επιβαιβεβαιώνουν το πόσο μεγάλο γενετικό κεφάλαιο μας κληροδότησε αυτός ο μεγάλος κυνοτέχνης, ο GIACOMO CRISMANI.

Φιλικά
Γιώργος

πανεμορφα σκυλια στις φωτο αυτα τα 3;)