Συνάδελφοι,
Το ζήτημα με τις φόλες έχει φτάσει στο απροχώρητο, ολόκληρες περιοχές παραμένουν απροσπέλαστες εξ αιτίας της μάστιγας αυτής.
Από την στιγμή που δεν μπορούμε να ρισκάρουμε την ζωή του σκύλου μας, μεγάλες εκτάσεις θεωρούνται πρακτικά απαγορευμένες.
Αν δεν βρεθεί τρόπος να to καταπολεμήσουμε, οποιαδήποτε φιλοθηραματική πολιτική είναι χωρίς νόημα.
Ολόκληρη η περιοχή του χωριού Φανάρι του Δήμου Ανδρίτσαινας αποτελεί κυριολεκτικά ναρκοπέδιο. Όποιος τολμήσει να περάσει κυνηγώντας τα όρια του χωριού αυτού, κατά μεγάλο ποσοστό θα φύγει με την αλυσίδα.
Την προηγούμενη εβδομάδα έχασε εκεί συγχωριανός μου το σκυλί του. Μάλιστα του φορούσε φίμωτρο, αλλά το δηλητήριο ήταν σε αυγό περασμένο από το κέλυφος με σύριγγα . Το σκυλί έσπασε το αυγό και έγλειψε το περιεχόμενο με αποτέλεσμα τον ακαριαίο θάνατο.
Προχθές το Σάββατο δηλητηριάστηκε κι άλλο σκυλί στην ίδια περιοχή.
Δεν ξέρω ποιος τις βάζει, αν είναι κυνηγός που δεν θέλει τους ξένους, η αν είναι γεωργός που δεν θέλει να του πατάνε τα χωράφια (υπάρχουν και τέτοιες αντιλήψεις εκεί). Αυτά γίνονται χαμηλά στα καλλιεργήσιμα, ψηλότερα στους περδικότοπους έχει ξεσπάσει διαμάχη μεταξύ των κτηνοτρόφων και κυνηγών. Αποτέλεσμα νεκρά σκυλιά από την μια και νεκρά γίδια από την άλλη (σε αντεκδίκηση κάποιοι κυνηγοί βάζουν σύκα γεμάτα με Lanet).
Με λίγα λόγια η κατάσταση είναι τραγική.
Επειδή το συγκεκριμένο χωρίο βρίσκεται ακριβώς δίπλα στο δικό μου, έχουμε καταντήσει να κυνηγάμε μόνο στην μια πλευρά του δικού μας χωριού αφού τα σκυλιά δεν καταλαβαίνουν από σύνορα.
Σκοπεύω να στείλω έγγραφη καταγγελία στην Ομοσπονδία Πελοποννήσου και να ζητήσω την επικήρυξη των δραστών ακόμα και για απλή πληροφορία.
Δεν είναι δυνατόν κάποιοι ανεγκέφαλοι τοπικιστές να θέτουν όρια στους νομοταγείς πολίτες. Και δεν είναι σημερινό το πρόβλημα , ο πατέρας μου είχε χάσει 2 σκυλιά εκεί στις αρχές του 1980.
Συνάδελφοι έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, η εκπαίδευση για την άρνηση φόλας κρίνεται αναγκαία. Για ένα διάστημα όσοι κατάφεραν να μάθουν τα σκυλιά τους να κυνηγούν με φίμωτρα ησύχασαν. Δεν άργησαν όμως οι υπάνθρωποι αυτοί να βρούν το αντίδοτο.
ΦΟΛΕΣ
-
ΑνενεργόςΗμ. εγγραφής:
01/01/1970
Αρ. μηνυμάτων:
860Οχ φίλε
Κώστα οχ
Πολλή λυπάμαι για το πρόβλημα σου στα μέρη που κυνηγάς και μακάρι να μπορούσα να βοηθήσω. το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να μου πεις αν μπορείς και ξέρης τα δηλητήρια που ρίχνουν μήπως και βρω αντίδοτα εδώ στην Αθήνα και μπορείς και ξαναβγείς στο βουνό . κρίμα ειλικρινά κρίμα για όποιων κάνει τέτοια πράγματα .
Φίλε μου δυστυχώς με το Lanet και το καοφριν (δεν ξέρω αν το λέω σωστά), λίγα πράγματα μπορείς να κάνεις.
Ειδικά τα λαγόσκυλα και οι δείκτες μακρυνής έρευνας δεν προλαβαίνονται όσες ενέσεις και να τους κάνεις. Και να καταφέρουν να έλθουν κοντά σου θα είναι ήδη αργά.
Πλέον τις ενέσεις τις κουβαλάμε μαζί μας μόνο για κανα δάγκωμα φιδιού και για καμιά πολυκαιρισμένη φόλα που έχει ξεπλυθεί απο τις βροχές.
ΑνενεργόςΗμ. εγγραφής:
01/01/1970
Αρ. μηνυμάτων:
860Κρίμα πάντως φίλε Κώστα κρίμα
Μια και μιλάτε για φόλες σας ξανάλεω, προσοχή σε εσάς που κυνηγάτε στην περιοχή Χάρακα- Λεγραινά- Καραδόντη. Έχουν γεμίσει τον τόπο φόλες οι λαγοκυνηγοί της περιοχής Λαυρίου.
ΑνενεργόςΗμ. εγγραφής:
01/01/1970
Αρ. μηνυμάτων:
860Τέτοια λέγε μου Σταυρο τέτοια λέγε μου…..
Geia sas paidia.
Gia osous kynigoyn stin Kriti, na diagrapsoun tin perioxi tis Monis Odigitrias. Geto! Oi ktinotrofoi apagorevoun to kynigi. An de se foliasoyn to skyli, bori na paris kamia “ksofaltsi” apo kanena ktinotrofo pou oi toufekies tromazoyn ta zwa toy.
An kai oi perdikes, einai kamposes sti perioxi, a p a g o r e v e t a i!!
Kai katse esy file moy na plirwneis yper syllogwn kai ena swro allwn organismwn gia na se dwsoyn mia adeia na kynigas taxa…
Kali tyxi aderfia..Ti allo na pw
[indent]Μνημόνιο: Αρχική αποστολή από Black_Pilum στίς 20 Σεπτέμβριος 2004
Μια και μιλάτε για φόλες σας ξανάλεω, προσοχή σε εσάς που κυνηγάτε στην περιοχή Χάρακα- Λεγραινά- Καραδόντη. Έχουν γεμίσει τον τόπο φόλες οι λαγοκυνηγοί της περιοχής Λαυρίου.
[/indent]
Βρε Σταύρο, λίγο υπερβολικό μου ακούγεται…για τον Χάρακα τουλάχιστον που κάθε πρωί τον οργώνουν πάνω από 100 σκυλιά και τα δεκαπλάσια το Σ/Κ.
Όταν πάλι λέμε Λεγραινά, συνήθως εννούμε μια πολύ μεγάλη περιοχή, που ξεκινάει από το Θυμάρι και φτάνει στο Σούνιο σχεδόν, και που όλη κυνηγιέται καθημερινά από εκατοντάδες συνάδελφους.
Ποιο αρρωστημένο μυαλό θα έφτανε να σκεφτεί έστω να κάνει κάτι τέτοιο;
ΠΩΣ ΘΑ ΠΡΟΦΥΛΑΞΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΣΚΥΛΟΥΣ ΜΑΣ
Προσοχή δηλητήρια (φόλες)
Το φαινόμενο της φόλας δεν είναι καθόλου καινούργιο. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, συνήθως, στην αρχή της Κυνηγετικής Περιόδου του λαγού και της πέρδικας, αρκετές δεκάδες σκυλιά χάνονται από δηλητήρια (φόλες), που έχουν τοποθετήσει εσκεμμένα ανθρώπινα χέρια, αν μπορεί κανείς να πει ανθρώπους αυτά τα τέρατα που δεν σκέπτονται αν φταίνε τα κακόμοιρα τα ζώα .
Γράφει ο Ανδρέας Βρυώνης
Όπως κάθε χρόνο, δυστυχώς, έτσι και φέτος, οι «γνωστοί άγνωστοι» φολάδες ξαναχτύπησαν. Τα πρώτα κρούσματα ακούστηκαν στην περιοχή του Ταϋγέτου όπου δύο λαγόσκυλα έχασαν τη ζωή τους και άλλα δύο ευτυχώς γλίτωσαν (Δυρράχι, Ρεγγίτσα). Κατόπιν, κρούσματα θανάτωσης σκύλων από φόλα ακούστηκαν στην περιοχή του Τετραζίου Όρους και στην ευρύτερη περιοχή του Ναού του Επικούρειου Απόλλωνα όπου συνάδελφος κυνηγός έχασε ένα πόιντερ ενώ κυνηγούσε πέρδικες και παρά λίγο να χάσει και δεύτερο.
Οι ιδιοκτήτες των σκύλων που χάθηκαν, πλημμυρισμένοι από οργή και αγανάκτηση, έχουν έλθει σε απόγνωση και λογικό είναι, αφού, για να «φτιάξεις» ένα σκυλί να κυνηγάει, πρέπει να ξοδέψεις αρκετό χρόνο και χρήμα, χώρια οι συναισθηματισμοί που σε «δένουν» με τον πιστό σου φίλο και σύντροφο στο κυνήγι.
Για κακή τύχη του κυνηγού και του σκύλου του, εύκολα μπορεί ο καθένας να προμηθευτεί αυτά τα δηλητήρια και χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία, να τα μετρατέψει σε δολώματα (φόλες) που, είτε μέσα σε κεφτεδάκι, είτε σε τσιγαρίδα (γουρνόπετσα) ή σε κρέας, θα δελεάσουν το ζώο που για αυτό θα φαίνεται ως φαγητό γλύκισμα και θα τα φάει ευχάριστα, στην αρχή βέβαια, γιατί μόλις το καταπιεί το ζώο θα αρχίσει να σπαράζει από το πόνο και θα καταλήξει.
Ποιοι μπορεί να είναι οι «φολάδες» και γιατί τις ρίχνουν;
Πρώτα- πρώτα, πιθανοί φολάδες είναι οι χασισοκαλλιεργητές, που θέλοντας να απομακρύνουν από την φυτεία τους, τους «παρείσακτους» κατ αυτούς κυνηγούς για ευνόητους λόγους.
Έπειτα, ορισμένοι που «νομίζουν πως είναι κυνηγοί» με έλλειψη κυνηγετικής παιδείας, ή ακοινώνητοι, ή άνανδροι, θέλοντας να προφυλάξουν τα θηράματα από άλλους κυνηγούς, για να τα καρπωθούν οι ίδιοι με την ησυχία τους, χωρίς να τους ενοχλεί κανένας και μάλιστα, ίσως να μην είναι κάτοχοι άδειας θήρας, το γνωστό δηλαδή φαινόμενο τοπικισμού.
Ίσως πάλι, να έχει βάλει τις φόλες κάποιος απελπισμένος κτηνοτρόφος, για να προφυλάξει το κοπάδι του ή τις κότες του από τα διάφορα αρπακτικά τετράποδα (αλεπούδες- τσακάλια- κουνάβια) και από αμέλεια ή αδιαφορία το πρωί να μην τις μάζεψε.
Προσωπικά, έχω δει σε βουνό, όχι μακριά από χωριό, την ίδια μέρα, τα κουφάρια (πτώματα) δύο αλεπούδων και ενός σκύλου. Φυσικά, μάζεψα τα σκυλιά μου και αφού έψαξα την γύρω περιοχή βρήκα και σκέπασα με μεγάλες πέτρες 3 δολώματα (φόλες) σε διπλωμένη τσιγαρίδα (γουρνόπετσα).
Πέρυσι πάλι σε κυνήγι πέρδικας, χάσαμε ένα πάρα πολύ καλό κυνηγετικά Κούρτσχααρ του συγκυνηγού μου. Παρ ότι του κάναμε ενέσιμο διάλυμα, η δόση του δηλητηρίου ήταν τόσο δυνατή που ο οργανισμός του σκύλου δεν άντεξε. Σε αυτό συνέβαλε και το γεγονός ότι δεν εντοπίσαμε αμέσως το πρόβλημα αφού ο σκύλος είχε εξαφανισθεί. Υπήρξε όμως φορά, που σώσαμε σκύλο γιατί πράξαμε τα πιο κάτω:
Πως θα αποφύγουμε το μοιραίο;
Προσοχή μεγάλη όταν φθάσετε στο μέρος που θα κυνηγήσετε. Πριν αφήσετε τον σκύλο ελεύθερο, κάνετε έναν έλεγχο στην περιοχή. Συνήθως, τις φόλες τις πετάνε σε δρόμους όπου παρκάρει το αυτοκίνητο ο κυνηγός.
Για καλό και για κακό, κρατάτε το σκύλο σας δεμένο, μέχρι να απομακρυνθείτε από το δρόμο και το αντίθετο όταν επιστρέφετε στο αμάξι.
Και επειδή, σίγουρα η πρόληψη είναι καλύτερη από την καταστολή, κρίνετε σκόπιμο εώς απαραίτητο, να έχουμε προμηθευτεί από τον κτηνίατρο ένα κουτάκι με τις πρώτες βοήθειες (εμετικές ενέσεις- ατροπίνη- κορτιζόνη) που θα χρησιμοποιήσουμε μέχρι να φθάσουμε σ αυτόν.
Η πρόκληση εμετού έχει αξία όταν γίνεται σε μικρό χρονικό διάστημα από την κατάποση του δηλητηρίου, δηλαδή, πριν απορροφηθεί από το έντερο και φθάσει στο αίμα του ζώου.
Έχω ακούσει, συχνά κυνηγοί να δίνουν στο σκυλί αλατόνερο, ξύδι ή λάδι. Σ αυτή την περίπτωση, πρέπει να χορηγείται σιγά-σιγά από το πλάι του στόματος του σκύλου, με το στόμα όχι ορθάνοιχτο, ώστε να μπορεί να καταπιεί και ποτέ δια της βίας, γιατί αντί τα υγρά αυτά να πάνε στο στομάχι, πάνε στην τραχεία και στους πνεύμονες, με αποτέλεσμα η κατάσταση του ζώου να επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο.
Το αλατόνερο και το ξύδι, εφ όσον ο σκύλος ζήσει με τις οδηγίες και τη θεραπεία που θα δώσει ο κτηνίατρος θα φύγουν από τους πνεύμονες, το λάδι όμως αφήνει κατάλοιπα που δεν φεύγουν, γι αυτό καλό είναι να το αποφεύγουμε.
Τέλος, ο κάθε κυνηγός θα πρέπει να ενημερώνεται από τον κτηνίατρο του, να προμηθευτεί απ αυτόν τα απαραίτητα (δυστυχώς) φάρμακα για πρώτες βοήθειες μαζί με τις οδηγίες του, γιατί δεν είναι λίγα τα περιστατικά που έχουν συμβεί, στα οποία, αν είχε παρασχεθεί μία άμεση και απλή πολλές φορές βοήθεια από τον ιδιοκτήτη του, το σκυλί θα είχε σωθεί.
* Τα πιο πάνω γραφόμενα, είναι προϊόν προσωπικής εμπειρίας, αλλά και συζήτησης (μετά από προβληματισμό) με συνκυνηγούς και με κτηνιάτρους της περιοχής.
**από: 1. ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΦΩΝΗ 2. ΘΗΡΕΥΤΗΣ & ΦΥΣΗ
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΣΟΙ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ ΓΙΑ ΤΑ ΑΙΣΧΟΙ ΜΕ ΤΙΣ ΦΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΑΡΤΑΣ- ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ.ΔΕΚΑΔΕΣ ΣΚΥΛΙΑ ΒΡΗΚΑΝ ΦΡΙΚΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΑΠΟ ΤΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑ ΠΟΥ ΠΕΤΑΞΑΝ ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ.
ΠΛΕΟΝ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΘΕΜΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΝΤΟΠΙΩΝ ΠΟΥ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ‘ΞΕΝΟΥΣ’ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥΣ.
ΟΡΙΣΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΠΩΣ ΟΔΗΓΟΥΝΤΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΔΙΚΑΣ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΣΤΟΥΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Ο ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΤΟΥΣ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΣΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΕΠΙΠΕΔΑ.
ΑΠΛΑ ΔΕΝ ‘ΜΑΣ’ ΘΕΛΟΥΝ ΣΤΟ ΤΟΠΟ ΤΟΥΣ.
ΦΙΛΙΚΑ,ΦΩΤΗΣ.
Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.