Η ιστορία των Greeklish
Συντάκτης: Αργύρης Παγαρτάνης, 20/11/2012
Τα γνωρίσαμε από τις πρώτες ημέρες ραγδαίας εξάπλωσης του διαδικτύου, αλλά και της κινητής τηλεφωνίας. Τα βάλαμε στη ζωή μας, άλλος λιγότερο κι άλλος περισσότερο, άλλοτε επειδή δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς, άλλοτε επειδή τα συνηθίσαμε, άλλοτε επειδή… σημασία έχει η επικοινωνία και όχι ο τρόπος επικοινωνίας. Όπως και να’ χει, τα greeklish (η απόδοση, δηλαδή, της ελληνικής γλώσσας με λατινικούς χαρακτήρες) αποτελούν πια μέρος της ζωής όλων όσοι έχουν έστω και μικρή σχέση με το διαδίκτυο. Κι όμως, λίγοι γνωρίζουν ότι τα greeklish δεν είναι μια μόδα των τελευταίων χρόνων, αλλά έχουν ιστορία αιώνων στον ελληνικό χώρο! Κι όχι μόνο αυτό: Το παράξενο αλφάβητο των greeklish είναι καταχωρημένο με κωδικό στο σύστημα πιστοποίησης ISO (!), όπως και τα άλλα «επίσημα» αλφάβητα που χρησιμοποιούνται στον πλανήτη.
Όποιος έχει ταξιδέψει στο Αιγαίο και έχει ενδιαφερθεί για την ιστορία της περιοχής ασφαλώς θα έχει πέσει πάνω στον όρο «φραγκολεβαντίνος». Έτσι αποκαλούσαν επί πολλά χρόνια οι ελληνικής καταγωγής κάτοικοι του Αιγαίου τους ξένους από τη δυτική Ευρώπη, που εγκαθίσταντο στο νησί τους και ασχολούνταν κυρίως με το εμπόριο, τη ναυτιλία και τη διοίκηση. Οι Φραγκολεβαντίνοι, κυρίως Βενετοί, αλλά και από άλλες ιταλικές πόλεις, και τη Γαλλία και τη Βρετανία, ήταν οι πρώτοι χρήστες των greeklish για καθαρά… τεχνικούς λόγους. Με ανατροφή και μόρφωση στις μητρικές τους γλώσσες και το λατινικό αλφάβητο θεωρούσαν πολύ δύσκολο να εξοικειωθούν και με το ελληνικό αλφάβητο, εκτός από τη ελληνική γλώσσα, που αναγκαστικά μάθαιναν για να συνεννοούνται με τους ντόπιους. Έτσι χρησιμοποίησαν τη μεσοβέζικη αυτή λύση, να γράφουν ελληνικά με λατινικούς χαρακτήρες, ώστε να συνεννοούνται πιο άμεσα.
Ανάλογη ήταν και η λογική των λεγόμενων «φραγκοχιώτικων», που λανθασμένα αποδίδεται στην ύπαρξη πολλών καθολικών ιεραποστολών στο νησί της Χίου. Οι καθολικοί έπαιξαν, βέβαια, το ρόλο τους, όμως καταλυτική ήταν η σημασία του εμπορίου. Οι Χιώτες, παραδοσιακοί εφοπλιστές και καπεταναίοι, έστελναν συχνά επιστολές σ’ αυτή τη γραφή σε εμπόρους που δεν είχαν ελληνική καταγωγή στα λιμάνια όχι μόνο του Αιγαίου, αλλά και της Σμύρνης, που ως την καταστροφή της το 1922 αποτελούσε το κυριότερο εμπορικό κέντρο του πελάγους.
Χειρόγραφα σ’ αυτή τη μορφή σώζονται από την εποχή της Αναγέννησης. Υπάρχουν και λογοτεχνικά κείμενα, όπως π.χ. η κωμωδία «Fortunatos» του Μάρκου Αντώνιου Φώσκολου (1655) από τη Σύρο. Η χρήση αυτών των χαρακτήρων διατηρήθηκε σε νησιά των Κυκλάδων μέχρι και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως αποδεικνύεται σε γράμματα που έστελναν οι Έλληνες στρατιώτες στους δικούς τους από το μέτωπο.
Με την εισαγωγή της υποχρεωτικής εκπαίδευσης όλοι οι Έλληνες κατείχαν πια το ελληνικό αλφάβητο και με την διακοπή των σχέσεων με τα μικρασιατικά λιμάνια εξέλιπε πια ο λόγος της συνεννόησης μ’ αυτό το αλφάβητο. Τα αγγλικά έγιναν η διεθνής γλώσσα του εμπορίου και στο Αιγαίο, ώσπου τα greeklish (με τον όρο αυτόν πια) να μπαίνουν και πάλι στη ζωή μας μέσω της τεχνολογίας.
Στα greeklish, βεβαίως, υπάρχει ελευθερία απόδοσης των χαρακτήρων, έτσι ώστε π.χ. το γράμμα «ξ» να αποδίδεται με τέσσερις διαφορετικές μορφές: «x» για την φωνητική απόδοση στα αγγλικά, «ks» για όσους δεν θέλουν να μπερδευτούν με την ελληνική απόδοση του «χ», «j» που αντιστοιχεί στο ίδιο γράμμα του αγγλικού πληκτρολογίου, μέχρι και τον αριθμό «3» που… μοιάζει με το ελληνικό πεζό γράμμα! Ο καθένας χρησιμοποιεί τα greeklish όπως του αρέσει, όμως υπάρχει ειδικό πρότυπο (ISO 843:1999) που προσπαθεί να καθιερώσει ένα σύστημα για την μεταγραφή και τον μεταγραμματισμό των ελληνικών σε λατινικούς χαρακτήρες.
Πηγή
http://www.flowmagazine.gr/article/view/h_istoria_twn_greeklish1
υρ…. Τα μαύρα τα χάλια μας είναι, όπου υπάρχει ημιμάθεια αυτά συμβαίνουν ….
και στα καπακια εκει που λες οτι τα ειδες ολα … Τσουπ
Και ξαφνικά εκεί που θεωρείς ότι τα έχεις ακούσει όλα, έρχονται οι φίλοι Άγγλοι να μας εντυπωσιάσουν με τον συντηρητισμό τους…
Ή μήπως όχι;
Διαβάζουμε ότι από το Σεπτέμβριο του 2014, μετά από απόφαση του Υπουργείου Παιδείας της χώρας, τα Αρχαία Ελληνικά θα διδάσκονται ως ξένη γλώσσα στα σχολεία της Μεγάλης Βρετανίας.
Κάπου εδώ θα έπρεπε να είχαμε την άποψη δύο μεγάλων κυριών της πολιτικής, της κ. Διαμαντοπούλου και της κ. Δραγώνα, σχετικά με τη σημασία της είδησης και τη λογική πίσω από αυτή την απόφαση.
Για να μην δημιουργούνται εντυπώσεις αρχαιολατρείας ή προγονοπληξίας, συμπληρώνουμε ότι η απόφαση του Βρετανικού Υπουργείου Παιδείας, περιλαμβάνει ακόμα μία κλασσική γλώσσα, τα λατινικά.
Επομένως οι μικροί Βρετανοί μαθητές, από το 2014 θα έχουν τη δυνατότητα εκμάθυνσης δύο κλασσικών γλωσσών. Δύο “νεκρών γλωσσών”, σύμφωνα με χαρακτηρισμό μεγάλης πολιτικής προσωπικότητας της δεκαετίας 2010.
Γιατί άραγε τέτοιος έρωτας με την αρχαία/κλασσική εποχή;
Μην περιμένετε επιστημονική τεκμηρίωση από αυτό το άρθρο. Ας μιλήσει επιτέλους η λογική, μιας και οι επιστημονικές τεκμηριώσεις είναι εντελώς δυσνόητες για τη συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου.
Ο λόγος αυτού του “ξαφνικού” έρωτα των Βρετανών, είναι οι δυνατότητες που αποκτάει ο ανθρώπινος εγκέφαλος όταν μαθαίνει τις λεγόμενες “νεκρές γλώσσες”.
Ας πιάσουμε τα Αρχαία Ελληνικά, χωρίς πολλές και περίπλοκες αναλύσεις…
Η εξάλειψη των πνευμάτων από τις λέξεις και η καθιέρωση του μονοτονικού, είχε ως αποτέλεσμα την μείωση της εγκεφαλικής δραστηριότητας των μαθητών, αφού οι δεκάδες κανόνες τονισμού που υπήρχαν και που εφαρμοζόντουσαν για τη σωστή γραφή μίας λέξης εδώ και τόσες χιλιάδες χρόνια, εξαφανίστηκαν. Έτσι, χάθηκε η απλή – πολυπλοκότητα της γλώσσας μας, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιούμε μικρότερο ποσοστό του εγκεφάλου μας, σε κάτι που το χρησιμοποιούμε κάθε μέρα. Στην επικοινωνία μας.
και δεν ειναι και μονο αυτο!!!
Και οι Αυστραλοί θα διδάσκονται ως δεύτερη γλώσσα την Ελληνική,
οπότε εφ’όσον φροντίζουν άλλοι γιά την διάσωσή της, άς την διαλύσουμε στην Ελλάδα …
