DRAHTHAAR 4X4

παιδια καλημερα να ρωτησω κατι;
οπως κοιταζα της φοτο στην κγαλερι επεσαι το ματιμου σε 1 καταλευκο ντραχταρ.γυνεται αυτο;;;

ναι γίνεται, όπως έχουν υπάρξει και ντράχτααρ με στιλπνό τρίχωμα (σαν κουρτσχαρ ένα πράμα) αλλά φυσικά δεν περνάνε τα μορφολογικά από τις δοκιμασίες του συλλόγου

Δεν είναι ακριβως "ασπρο" είναι περίπου μπεζ. το γνωστό "σε μπεζακι".
Το χρώμα αυτό όπως και το ολόμαυρο δεν είναι αποδεκτό, και δεν συμμετέχει στην αναπαραγωγή, ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΦΙΛΑΝΔΙΑ επιτρέπεται αυτό το χρώμα, πουθενα αλλού.
Ψάχνοντας τον ένοχο, βρέθηκε μια άκρη είναι από μια εξαφανισμένη πιά φυλή γερμανικών ιχνηλατών που συνέβαλε γονιδιακά στην δημιουργία του drahthaar. Κάτι σαν την αυξημένη τριχωφυία σε κάποια ποίντερ (κατάλοιπο των διασταυρώσεων με το FOXHOUND) ή των υπερβολικών κόμπων στην ουρά κάποιων αλλων ποίντερ (κατάλοιπο των διασταυρώσεων με bulldog για αυξηση της ορμής),
Η κυνοφιλια είναι κάτι ζωντανό, πολλά από αυτά που βλέπουμε είναι καλά κρυμμένα μυστικά διασταυρώσεων κλπ.
Οταν οι αγώνες ήταν πολύωροι , χρησιμοποιήθηκε το FOXHOUD για να προσδώσει αντοχή στον καλπασμό, για να απορίψεις κάποια εναπομείνοντα γονίδια κάνεις κανονισμό πχ. απαγορεύεται το κλαφούνισμα, τώρα που οι αγώνες έχουν φίνει "ελαχιστης" διαρκειας, βάζουμε λεβριε, να αυξήσουμε την ταχύτητα και την έκρηξη, κανένα γονίδιο δεν έρχεται μόνο του όμως, πχ κάποια έχουν "ματι" δηλαδή κυνηγούν με το μάτι, όπως όλοι οι λαγωνίκες, πολλά χρειάζονται αυξημενη δουλειά για να φέρμαρουν κλπ.
Στα drahthaar τώρα στο Γερμανικό petigree κάτω κάτω στους γονείς γράφει κάτι DK – PP είναι οι γραμμές που "ξεκίνησε" η μάνα, DK είναι d.KOUTSXAAR, το PP είναι pundel pointer, αλλά ακόμα και αυτα είναι αποτέλεσμα διασταυρώσεων με άλλες φυλές, παλαιότερα τα PP είχαν ροπή στο ποιο τριχωτό, και ποιο ανοιχτόχρωμο καφε, κλπ.

Για την "τζινα" τώρα έτσι είπαμε το ταλαίπωρο, τα πραγματα πάνε καλά, πέρνει θεαματικά βάρος, είναι αεικίνητη, δεν φοβάται τον πυροβολισμό, φερμάρησε ιταλικό, σε δυσκολο σημείο, και απορτάρει ασάλιωτο στο χέρι, έχει μια φοβία στην εγκατάλειψη, όταν χασει το προσωρινό αφεντικό της επιστρέφει στο αυτοκίνητο, και φοβάται όταν πιάνεις κάποιο ξύλο (βεργα) άραγε γιατί, θέλει δουλειά στην ιχνηλασία και στο νερό.
Παντελής

Ο φ'ιλος και ιδιοκτήτης του "σεμπεζακι" είναι ο κατάλληλος ανθρωπος για αυτή την δουλειά χάδια αγκαλιές και φαί όλη την ημέρα, ούτε εγώ περίμενα τόση βελτιώση είχα προσδιορίσει το "ξεκινημα" μετά από μήνα. Αλλά πάνε όλα καλά προς το παρόν, αυτό με το ξύλο είναι πολύ έντονο, μόλις σε δεί να πιάνεις ένα μακρύ ξύλο απότομα φοβάται έντονα. Αλλά θα το φτιάξουμε αυτό σίγουρα. Αυτό με το DVD είναι σίγουρο ότι θα το κάνω.

Ο.Κ. θα σας βρούμε στις 8 στη θέση Πέτρα, είπες πως είναι 3.800 μέτρα μετά τον Αλίαρτο προς Λιβαδειά, στην αριστερή πλευρά του δρόμου. Υπάρχει πάρκιν ταβέρνα και βρύση.

ειμαι κατοχος ενος θυλυκου drahtaar ηλικιας περιπου 10 μηνων,το οποιο εχει δειξει ευαισθησια σε δυνατο ηχο πραγμα που με κανει επιφυλακτικο ως προς το πυροβολισμο,εχετε να μου δωσετε καποια συμβουλη ?

εγώ φίλε Δημήτρη επειδή δεν ήξερα πολλά από σκυλιά (ακόμη δεν ξέρω) όταν πήρα τον ντραχταράκο είχα τον ίδιο φόβο (μην δείξει ευαισθησία δλδ) και έκανα το εξής.

Έβαλα μουσική να παίζει αρκετά δυνατά στο διπλανό δωμάτιο από εκεί που τον ταίζω και έβαλα φαγητό για να φάει και ταυτόχρονα τον χάιδευα και του έλεγα "ναι, ναι, φάτο, ναι, ναι, μπράβο αγόρι μου"

μετά από 2-3 "συνεδρίες" άνοιξα την πόρτα και συνεχίστηκε το ίδιο τροπάριο με το "ναι, ναι"

μετά τον πήγα βόλτα κοντά στην εκκλησία στις 7 το απόγευμα όταν χτυπάει η καμπάνα και την ώρα που χτυπούσε η καμπάνα τον είχα στο κάτω και του έλεγα "μείνε, μείνε" και έκανα βόλτες γύρω του και του έδινα κομματάκια παριζάκι για σκύλους (αυτό από το lidl)

βασικά ακολούθησε την νοοτροπία "λίγο λίγο και πολλές φορές".

Μετά την καμπάνα δοκίμασε και κάποιον ήχο πυροβολισμού από τον υπολογιστή ή το στερεοφωνικό και σταδιακά αύξανε την ένταση. Π.χ. μπορείς να βρεις εδώ έναν: http://www.youtube.com/watch?v=PxC-MefW7M0…;feature=fvwrel ενώ παράλληλα τον ταίζεις είτε κάποιο μεζεδάκι είτε το κανονικό του γεύμα. Εύκολο είναι!!

Κώστας.

σε ευχαριστω φιλε,εχω κανει καποια απο αυτα που προτεινες , αλλα το θεμα ειναι οτι μολις ακουει καποιον νεο σε χροια δυνατο ηχο,δειχνει σαν να φοβαται

ε λογικό είναι, εξοικείωσέ τον με το ήχο της τουφεκιάς και του πεταρίσματος των πουλιών

ηχογραφείς με το κινητό μερικές τουφεκιές και όταν παίζει η τουφεκιά του δίνεις μεζεδάκι!

[size=3][font=”Comic Sans MS”]Θα ήταν λογικό για μερικές φυλές, αλλά ο ψυχισμός των Ντράτχααρς είναι κάπως διαφορετικός: ευαίσθητος στις σχέσεις ατρόμητος στα ερεθίσματα. Ο δικός σας σκύλος έχει άλλες ευαισθησίες; είναι αυτό που λέμε γενικώς συνεσταλμένος;[/font][/size]

ειναι στα παντα αψογο,απορτ,υπακοη, πολυ δυνατο και πανεξυπνο,στο μονο που με εχει λιγο προβληματισει ειναι το θεμα του πυροβολισμου