Καλημερα,
πηγα για κυνηγι εχτες και φαινεται πως εχασα επεισοδια 🙂
θα σταθω σε ενα-δυο πραγματα που ειπωθηκαν, γιατι μου εκαναν εντυπωση. Ας με συγχωρησουν οι συνομιλητες αν δεν τους αποδωσω την γνωμη, αλλα ειναι πολλα τα μηνυματα και θα μπερδευτω προσπαθωντας να θυμηθω ποιος ειπε τι…
Ειπωθηκε λοιπον οτι η φυση εχει τον δικο της τροπο επανακτησης της ισορροπιας και ο ανθρωπος δεν εχει καμια δουλεια να επεμβει για να ‘βοηθησει’ ή να δρασει ως ο οδηγος αυτης της ισορροπιας. Αυτο το επιχειρημα στεκει μονο σε φυση που δεν εχει διαταραχθει. Δεν μπορουμε να πιστευουμε οτι οι γεωργικες και νομοταξικες επεμβασεις που εχουμε επιφερει δεν εχουν διαταραξει την φυση. Οι ιδιοι εμεις εξαλειψαμε πολλα ‘επιβλαβη’ (ιδε λυκους, αρκουδες, τσακαλια, λυγκες, γερακια κλπ) για χαρην της κτηνοτροφιας. Ταυτοχρονα εισαγαγαμε ολα τα οικοσιτα ζωα που κατελαβαν την κορυφη της τροφικης αλυσιδας και με τα οποια τα αγρια ζωα (θηραματα) πρεπει να ανταγωνιστουν για φαγητο, ή δωσαμε τοσο φαγητο που ορισμενα ειδη εχουν πολλαπλασιαστει περαν του φυσιολογικου (πχ φασσες, ψαρονια, σπουργιτια, κλπ). Το παραδοξο ειναι οτι εισαγαγαμε και αλλα αρπακτικα (πχ γατα, υπευθυνη για την εξαφανιση πανω του 20% των εξαφανιστεων θηλαστικων και πτηνων τα τελευταια 40 χρονια).
Με λιγα λογια, η επεμβαση του ανθρωπου στην φυση εχει επιφερει αλλαγες και μονο με επεμβαση του ανθρωπου θα υπαρξει καποια ελπιδα επαναφορας καποιας ισορροπιας στο περιβαλλον που δημιουργηθηκε. Με αυτο το σκεπτικο, ο ανθρωπος θα πρεπει να εμπλουτιζει τους αριθμους των θηραματων που υπεφεραν απο τις πρακτικες του (πχ περδικες), να προστατευει την θηρευση τους (ή ακομα και να την απαγορευει), και να μειωνει τους αριθμους των επιβλαβων που θετουν σε κινδυνο το θηραμα που πρεπει να προστατευτει.
Αν κοιταξουμε τις πρακτικες που εφαρμοζονται σε χωρες του εξωτερικου, θα δουμε οτι υπαρχουν κυνηγοι μονο επιβλαβων, απο επιλογη δικη τους και μονο (κογιοτε στην Αμερικη, αλεπες στην Αγγλια κλπ). Στην Ελλαδα βλεπουμε την παρακατω νοοτροπια:
<div class=”d4p-bbt-quote-title”>TIRNAVOS26 wrote:</div>
αν ειναι ετσι και σε ολα φταιμε εμεις σαν κυνηγετικη κοινοτητα ας μας απαγορευσουν το κυνηγι τι αλλο να πουμε!!! μια αλεποθ τρωει 35 λαγους κατα μεσο ορο τον χρονο οταν ενας κυνηγος θα χτυπησει το πολυ 15!!θα μου πεις τι κανεις?δεν μπορω να στερηθω απο το εισοδημα μου για να κυνηγαω αλεπουδες ας τις επικυρηξουν τωρα με καποι χρηματικο ποσο να δεις αν θα μινει καμια!!!
η οποια εμενα με κανει να απορω…Ο KYNIGOSDK (παρεπιπτοντως, ‘τι καν’ς Γιαν? κουκια σπερνω…’) κατηγορει τους κυνηγους του εξωτερικου ως ‘κρεατοσυλλεκτες’, γιατι εχουν μεγαλυτερες πιθανοτητες καρπωσης και σε μεγαλυτερα νουμερα (πχ. εχτες πηρα 9 κουνελια…) σε σχεση με τον Ελληνα κυνηγο, και εκθειαζει την απολαυση του κυνηγιου. Και ερωτω: Το κυνηγι της αλεπους δεν μπορει να δωσει απολαυση και συγκινηση? Εαν η ουσια του κυνηγιου ειναι ο σκοπος για τον οποιο βγαινουμε στο βουνο, και οχι η καρπωση θηραματος προς βρωση, γιατι πρεπει να σας πληρωνουν για τα επιβλαβη? Το κεφι του δεν θα κανει ενας κυνηγος κυνηγωντας αλεπου? Και οποία η αναιδεια του επιχειρηματος που ισχυριζεται οτι απο τη μια θελουμε να κυνηγαμε θηραματα οπως ο λαγος, η περδικα κλπ που μπορουν να κινδυνευουν απο την αλεπου, αλλα ειναι αλλουνου η ευθυνη να ελεγξει την αλεπου εκτος και αν μας πληρωνουν!!
Αυτη ειναι μια μεγαλη διαφορα οσον αφορα το κυνηγι στην Ελλαδα και το εξωτερικο. Οπως εχω ξαναπει, στην Αγγλια τουλαχιστον που το εχω ζησει, γινονται οργανωμενες και επιμονες προσπαθειες ελεγχου των αριθμων των επιβλαβων εκτος της περιοδου του κυνηγιου (φασιανου, παπιας, περδικας, χηνας). Αλεπες, κορακια, καρακαξες καταδιωκονται συνεχως, με μονη εξαιρεση την (εθελοντικη) αποχη απο το κυνηγι της αλεπους απο τον Μαρτη μεχρι τον Ιουλιο, γιατι εχει μικρα. Τα δε γερακοειδη προστατευονται, και δεν τα τουφεκαει κανεις, εκτος απο μερικες εξαιρεσεις παρανομης θηρευσης τους, οι οποιες συνηθως διωκονται αυστηρα απο το νομο. Η αντιστοιχη πρακτικη στην Ελλαδα ειναι να αμολυσουμε καμποσες φολες και οποιον παρει ο χαρος….
Οπως διωκεται αυστηρα απο το νομο και η λαθροθηρια. Αναφερθηκαν καποιοι αριθμοι και ποσοστα που με εκαναν πραγματικα να χαμογελασω….Αν δεν κανω λαθος, απο μνημης, ειπωθηκε οτι 25% των ελαφιων στη Σκωτια θηρευονται παρανομα? Πολυ θα ηθελα να δω την πηγη αυτης της στατιστικης! Κατ’αρχην στη Σκωτια ο αριθμος των ελαφιων υπερβαινει τις 200000 και υπαρχει κυβερνητικη διαταξη ως προς τον ελεγχο τους, που πολλες φορες μεταφραζεται σε μαζικη καταβολη τους απο ομαδες επαγγελματιων με ελικοπτερα ή ακομα και κυνηγι το βραδυ (που απαγορευεται). Οπως επισης θα ηθελα να δω την πηγη της στατιστικης που λεει οτι 35000 ζαρκαδια θηρευονται παρανομα…
Λαθροθηρια υπαρχει παντου, αυτο ειναι αδιαμφισβητητο γεγονος. Το θεμα ειναι η επιπτωση που εχει αυτη στον θηραματικο πληθυσμο. Γιατι αλλο πραγμα ειναι να παρεις 10 ελαφια απο τα 500 που ειναι στο λοφο, και αλλο πραγμα ειναι να παρεις τον ενα λαγο που εχει ολη η πλαγια…
Ειπωθηκε επισης οτι η ιδιοκτησια της γης ειναι και ο λογος που γινονται οσα γινονται εξω, και κατι τετοιο θα προκαλεσει ρηξεις και οξυνσεις αν προταθει στην Ελλαδα. Κατ’αρχην, τα θηραματα στο εξωτερικο (ελαφια, φασσες, αλεπες, κουνελια κλπ) δεν ανηκουν κανενος: Μπορουν να κινηθουν ελευθερα οπου θελουν. Γινονται ομως ‘ιδιοκτησια’ απαξ και πεσαν στο χωμα. Με αλλα λογια: τουφεκισα ενα ζαρκαδι σε ενα χωραφι που εχω αδεια να το κυνηγησω. Πηγε 50 μετρα παραπερα και επεσε σε αλλο χωραφι που δεν εχω αδεια. Πρεπει να παω να βρω τον ιδιοκτητη του χωραφιου που ειναι το ζαρκαδι πεσμενο και να του ζητησω την αδεια να παω να το παρω. Τωρα, εδω οι φαρμες ειναι 600-1000- 2000 στρεμματα η καθε μια. Στην Ελλαδα, δεν ειναι τοσο μεγαλα τα κτηματα. Οποτε, δεν ειναι μια λογικη προταση το να υπαρχει ενας συνεταιρισμος κυνηγων κατα περιοχη που εχει εξασφαλισει καποιες εκτασεις για το κυνηγι τους με συμφωνια απο τους γαιοκτημονες? Ο συναιτερισμος ειναι υπευθυνος για την (κυνηγετικη) διαχειρηση της εκτασης αυτης, διαφεντευει τα δικαιωματα θηρευσης του και ελεγχει ποιος παει, τι κυνηγαει και τι καρπωνεται καθε χρονο. Ελεγχονται τα επιβλαβη, εμπλουτιζονται τα θηραματα και θετει ο καθε συνεταιρισμος τα ορια. Ταυτοχρονα (μιας και η λαθροθηρια ειναι συνηθως τοπικο φαινομενο) ελεγχεται και η λαθροθηρια.
Οπως ειπα απο την αρχη του θεματος, ειναι προς το συμφερον ολων που ασχολουνται με το κυνηγι στην Ελλαδα να δουν τις πρακτικες που εφαρμοζονται σε αλλες χωρες, τα αποτελεσματα τους και την πιθανοτητα εφαρμογης τους (με καποιες αλλαγες αν χρειαζεται για να ειναι εφαρμοσιμες στις τοπικες συνθηκες) στην Ελλαδα, αν αυτο προκειται να επιφερει μια θετικη επιπτωση. Η αυτοματη απορριψη με την συνηθη δικαιολογια ‘σιγα μη μας πουν οι ξενοι τι θα κανουμε εμεις’, ειναι αντιπαραγωγικη και οπισποθοδρομικη. Και οποιος νομιζει οτι το κυνηγι δεν κινδυνευει απο πουθενα και πρεπει να συνεχισουμε με τον τροπο που ξεραμε απο τους παπουδες μας, εθελοτυφλει…
με κυνηγετικους χαιρετισμους,
Μπιριγκογκος