Zαρκάδια.. θηρεύσιμα ή όχι

mark cal20 wrote:

ΔΕ μου λες Σισυ του ΠΛΗΚΡΟΛΟΓΙΟΥ ( να μη παρεξηγουμε..)

 

μορεις να μου πεις απο που βγαζεις το συμπερασμα οτι ειμαι υπερ της ΞΟΒΕΡΓΑΣ??? ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΣΑΣ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ??

επειδη εκανα μια αναφορα στο θεμα παραδωση…2-4 σεληδες πριν… και λες αντε να του λεω πως ειναι υπερ της ξοβεργας,,να τον ταπωσω..σιγα μη γυρισει καποιος να δει τι γραφτικε πριν….

 

νεαρε μου μαλλον αγνoεις την ενοια της λεξης παραδωση

παραδωση εθιμο..ειναι κατι που εχει υποσταση υπαρξη τουλαχιστον 200 χρονια και παραπανω…

το κοβεις τοτε να υπηρχαν διοπτρες και ραυδωτα στημενα για ζαρκαδι????

παραδωση αν θες να παμε στα δικα μας ειναι το κυνηγι με αποχη ..αναφερετε και απο τον παυσανια..ελαβε δραση στην σπαρτιατικη περιοχη της πελοπονησου..αλλα και σε νησια αποικιες των. oρτυκι το θηραμα που καταναλονωταν φρεσκο αλλα και παστονοταν για τον χειμωνα….

συνεχιστηκε μεχρι και το 1970..οπου και καταργηθηκε..απαγωρευθηκε…

μικρο παραδειγμα για να πας στο νοημα παραδωση…

 

οι ξοβεργες το ιδιο,,κ αλλα πολλα..

οσο για το θεμα με την ευρωβουλη και την καταργηση παραδωσεων και εθυμων..δεν το σχολειαζω

καλητερα δες το με τον κηδεμονα σου η τον μεντορα της πολιτικης σου μαθητειας

 

 

ΑΥΤΟ εδω καραγκιωζη που ειχα γραψει βγαζει νοημα οτι ειμαι υπερ της ξοβεργας?????

βλεπεις που το Σισυ του πληκρολογειου,,,,,, σου παει φουστα μπλουζα??????

αν συνεχισεις ετσι με την ταχτικη της παραποιησης των λεγομενων μου… το σκετο απο γιουβετσι το εχεις απο μενα τουλαχιστον δεδομενο…

τι ενοω????

κομμενο το Σισυ του πληκτρολογιου!!!!!!

ΘΑΝΕ ΣΚΕΤΟ,,,,,,, ΣΙΣΥ

 

 

 

http://www.youtube.com/user/markchalaris?feature=guide

Αυτή η απάντηση τροποποιήθηκε 2 μέρες, 8 ώρες πριν από τον mark cal20.

ΣΙΣΥ

το θεματακι αυτο τοθαψαμε???? λες περασε η σεληδα..ας το κανω γαργαρα….

ξαναφατο λοιπον στην μαπα για νη μη θαβεις κοκκαλα σαν κοπροσκυλο… 2-3 σεληδες βαθια…

mark cal20 wrote:

ΣΙΣΥ το θεματακι αυτο τοθαψαμε???? λες περασε η σεληδα..ας το κανω γαργαρα…. ξαναφατο λοιπον στην μαπα για νη μη θαβεις κοκκαλα σαν κοπροσκυλο… 2-3 σεληδες βαθια…

Ηρθες καρπουζοφονια μ’;; Που’σουνα τοσο καιρο και τα βαζαμε με αλλες?? Δεν ξερεις να διαβαζεις μου φαινεται, γιατι εχω εχω ηδη απαντησει στα ‘φλεγοντα’ ερωτηματα σου

Μπιριγκογκος wrote:

φιλε μου και πατριωτη DIMAR1039, ουτε με μια λεξη σου δεν διαφωνω. Εχεις απολυτο δικιο στα γραφομενα σου, με μια μικρη διαφορα: τα κυαλια δεν τα χρειαζομαστε για να εντοπισουμε το ζωο απο μεγαλη αποσταση. Ολα τα ζαρκαδια που εχω τουφεκισει, δεν τα τουφεκισα πανω απο τα 100 μετρα, δεν μου χρειαζοταν κυαλια να τα δω. Τα κυαλια χρειαζονται για να εξακριβωσεις οτι ειναι οντως το ζωο που κυνηγας: ηλικα, φυλο, γενικη κατασταση υγειας. Εκει που τα πηρα τα ζαρκαδια που εβαλα την φωτογραφια, ειναι τοσο πυκνο που δεν βλεπεις, οχι να περασεις, ουτε να κανεις βολη στα 200 μετρα. Η οποια παρατηρηση με φερνει στο αλλο θεμα που τοσο καιρο προσπαθω να επισημανω: ο Ελληνας κυνηγος ειναι απολυτος γνωστης του περιβαλλοντος του και των τροπων που κυνηγα, καμια αντιρησση, καμια απολυτως διαφωνια.

ΟΜΩΣ: το ζαρκαδι δεν ειναι ενα θηραμα που το ξερει. Δεν το κυνηγαει, δεν το μελεταει, απλως ερχεται σε επαφη μαζι του τυχαια. Δεν ξερει την βιολογια του, δεν μπορει να εξετασει την υγεια του… Αυτα δεν ειναι “ελατωμματα” ουτε τον κανουν “κατωτερο’. Ειναι απλες αληθειες, που θα ηταν καλο να τις ξεπερασει πριν αρχισει να κυνηγα ενα ζωο που ειναι ευαισθητο στην οικολογια του και ευκολα μπορει να υποφερει λογω υπερθηρευσης, θηρευση σε εποχες που εχει μικρα κλπ. Οταν θελουμε να μαθουμε μια καινουρια τεχνικη στην δουλεια μας, παμε σε σεμιναρια, ενημερωνομαστε, ρωταμε αλλους που την χρησιμοποιουν και ειναι γνωστες του θεματος.

Γιατι ειναι λοιπον αθεμιτο να συστηθει οτι αναλογη πρακτικη πρεπει να γινει και για το ζαρκαδι? Υπαρχουν λαοι που κυνηγουν το ζαρκαδι εδω και εκατονταδες χρονια, και εχουν καταφερει να βρουν την ισορροπια του κυνηγιου του με τετοιο τροπο που δεν θετουν σε κινδυνο την οικολογια του. Δεν ειναι λογικο να θελησουμε να μαθουμε τις παραδοσεις και τους τροπους τους προτου ξεχυθουμε στο βουνο για ζαρκαδι? Φυσικα, θα πρεπει να τις προσαρμοσουμε στον τοπο που ασκουμε το κυνηγι, αλλα αυτο δεν σημαινει οτι το κυνηγι του ζαρκαδιου στην Ελλαδα δεν εχει να κερδισει τιποτα με το να μοιραστει παραδοσεις και τεχνικες που ασκουν αλλοι λαοι. Επισης, θα πρεπει ο Ελληνας κυνηγος να δεχθει οτι δεν “τα ξερει ολα” και να αναζητησει την γνωση που του λειπει. Αλλιως, αρκει να δωσουμε 150 ευρω, να παμε με τα σκυλια αλλων και να βαρεσουμε ενα ζαρκαδι και να το παιζουμε εξυπνοι και ειδικοι στο ζαρκαδι, οπως η γερακοσκνιπα που μας εχει ζαλισει με τις μπαρουφες στο θεμα

Μιλησε ο Tirnavos για την χρηση gps για το γουρουνι. Αναμφιβολα βοηθουν σε καταστασεις οπως περιεγραψε (τραυματισμενα σκυλια) αλλα δεν ειναι παραδοση να εχεις το gps, ειχαν το τσουκανι παραδοσιακα και ακουγαν που ειναι το σκυλι. Τωρα, με το gps, ξερουν ακριβως που ειναι, και πιανονται τα καταλληλα καρτερια με το θηραμα να εχει πολυ λιγοτερες πιθανοτητας διαφυγης παρ’οτι θα γινοταν χωρις το gps. Kαι εδω που τα λεμε, δεν ειναι παρανομη η χρηση των gps? Δεν βλεπω κανεναν υποκριτη βαρελομορτη (απο το βαρελ= βαρελι, και το “μορ’= θανατος (γαλλιστι)!!!), να ριγνυει τα ιματια του και να καλει τους κυνηγους ανανδρους και λιγουρια και δεν ξερω γω τι γιατι εφαρμοζουν μοντερνες τεχνικες και εργαλεια για να “μειωσουν την πιθανοτητα διαφυγης” του θηραματος που καταδιωκουν. Ακουγεται πολυ θορυβος και λεγονται πολλα τα οποια τα αγνοω σωρηδον. Οσοι θελουν να κατεβασουν το επιπεδο του θεματος στο δικο τους (νοητικο) επιπεδο, ας ανοιξουν ενα θεμα και να τα χωνουν με την ορεξη τους.

Α! και κατι αλλο: γερακοσκνιπα, εσυ ειπες οτι το βαρεσες το ζωο με βολια, οχι εγω Και, οσον αφορα την αποχωρηση μου που τοσο αναζητας, ας με αποχωρησουν οι συντονιστες…δεν εχεις εσυ ουτε αρμοδιοτητα ουτε ικανοτητα να το κανεις. Φιλικα Μπιριγκογκος

http://huntingbirigogos.blogspot.co.uk/

Στα υπογραμμισα και τα εβαλα σε εντονη γραμματοσειρα, γιατι φαινεται οτι εχεις δυσκολια με τα γραμματα…

ρε παιδια, ενα βουισμα ακουω….θα’ναι αυτη η γερακοσκνιπα, δεν λεει να σταματησει…Κατσε να κανω λιγο φλιτ!

Μπιριγκογκος

Δεν βλεπω κανεναν υποκριτη βαρελομορτη (απο το βαρελ= βαρελι, και το “μορ’= θανατος (γαλλιστι)!!!), να ριγνυει τα ιματια του και να καλει τους κυνηγους ανανδρους και λιγουρια και δεν ξερω γω τι γιατι εφαρμοζουν μοντερνες τεχνικες και εργαλεια για να “μειωσουν την πιθανοτητα διαφυγης” του θηραματος που καταδιωκουν. Ακουγεται πολυ θορυβος και λεγονται πολλα τα οποια τα αγνοω σωρηδον.

ΑΥΤΟ ΕΔΩ ΡΕ ΗΜΗΤΑΣΙΟΝ ΚΑΡΑΓΚΙΩΖΗ  ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΟΥ ΣΤΟ ΟΤΙ ΜΕ ΕΒΑΖΕΣ ΠΩΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ..ΞΟΒΕΡΓΙΕΣ????

αμ δεν εισαι μονο ΣΙΣΥ!!!! ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ…. ( βαλε την λεξη,,,μονος σου, την εχεις σταμπαρει ποια ειναι )

Το νήμα πρέπει να κλειδώσει τελεία και παύλα… 😥

Στην περιοχή του χωριού μου το ζαρκάδι(Capreolus capreolus) όπως έχω πει και πιο πάνω ήταν και είναι είδος εν αφθονία από πολλά χρόνια πριν. Θυμάμαι όταν την

δεκαετία του 70 (1978-1979) τα σκυλιά μας ( ο Μπόμπης και η Λίζα) εύκολα ξετρύπωναν τα ζαρκάδια που ζούσαν κοντά στα κτήματα του πατέρα μου εξαιτίας της

έντονης και εύκολης αναθυμίασης(μυρωδιάς) που άφηναν πίσω τους τα κυνηγημένα ζώα.( Ο Μπόμπης τα “έπιανε” με τον αέρα ,χωρίς καν να τοριάσει όπως έκανε με τα

αγριογούρουνα ή τους λαγούς).

Το θέμα με τα εν λόγο ζωντανά και τη θήρα τους (που στη χώρα μας επιτρέπετε μόνο στις Ε.Κ.Π.)είναι κάπως πολύπλοκο- λεπτό θα έλεγα κατά την άποψή μου.

Αν ανατρέξει κανείς στην βιβλιογραφία για την βιολογία του ζαρκαδιού θα αντιληφθεί ότι με το συγκεκριμένο ζώο υπάρχουν κάποιες ιδιαιτερότητες οι οποίες

βέβαια καθορίζουν και τη βιολογική του υπόσταση-επιβίωση.

Έτσι θα δει ότι το εν λόγο ζωντανό έρχεται σε οίστρο το καλοκαίρι (Ιούλιο-Αύγουστο) αλλά δεν κυοφορεί άμεσα .Υπάρχει  μια περίοδο περίπου 4άρων μηνών κατά

την οποία το γονιμοποιημένο  ωάριο δεν έχει εμφυτευτεί στη μήτρα του ζώου αλλά μένει “ανενεργό” στα τοιχώματα της (η περίοδο αυτή ονομάζεται λανθάνουσα

κυοφορία).Μετά παρέλευση περίπου 5 μηνών (Δεκέμβριο- Ιανουάριο) το γονιμοποιημένο ωάριο κατεβαίνει στη μήτρα και έχουμε κανονική κυοφορία η οποία διαρκεί περίπου 5 μήνες (Μάιο) όπου και γεννά ένα ή δύο μικρά πολύ σπάνια τρία.

Από μόνο του το όλο ζήτημα είναι αρκετό για να αναδείξει το θέμα της θήρα του ( των θηλυκών ατόμων) την περίοδο του κυνηγίου όπου θηρεύται στη χώρα μας(Ε.Κ.Π.).

Από την άλλη τα αρσενικά (λόγο ορμονών) ρίχνουν τα κέρατά τους( από Οκτώβριο-Νοέμβριο) όπως όλα τα ελαφοειδή με αποτέλεσμα να γίνεται εξαιρετικά δύσκολη

η διάκριση μεταξύ των δυο φύλων.

Σε μια χώρα (όπως η δική μας) που η απόκτηση άδειας κυνηγίου γίνεται χωρίς κάποιο πιστοποιημένο και αξιόλογο  σύστημα εξετάσεων- γνώσεων,όπου ουσιαστικά το

μόνο προαπαιτούμενο είναι η καταβολή του χρηματικού αντιτίμου φανταζόμαστε όλοι πόσο δύσκολο εγχειρήμα θα είναι μια μελλοντική πρόθεση για να επιτραπεί η

θήρα του ζαρκαδιού στον τόπο μας και εκτός Ε.Κ.Π..

Και όπως σε μια αποστροφή του λόγου του, παραδέχεται και ο έγκριτος δασολόγος μας κύριος Καραμπατζάκης, εάν επιτραπεί η θήρα του μοιραία κάποια κυοφορούντα

(έστω και λανθάνουσα) θηλυκά θα σκοτώνονται, μιας και η περίοδος κυνηγίου στην χώρα μας αρχίζει Αύγουστο και τελειώνει Φεβρουάριο.

Υ.Γ. Κατά την άποψη μου , καλό θα ήταν η όλη κουβέντα να γίνεται στο πλαίσιο της ευπρέπειας ,χωρίς χαρακτηρισμούς στην διαφορετική άποψη.Νομίζω ότι όλοι μας

έχουμε να κερδίσουμε από τις εμπειρίες των άλλων όσο “ανορθόδοξες” και αν φαντάζουν στα μάτια μας.Και μια υπενθύμιση, στο διαδίκτυο δεν είμαστε μόνοι υπάρχουν

πολλοί “καλοθελητές” που καιροφυλακτούν).

Μπιριγκογκος wrote:

leatherman wrote:
Στην περιοχή του χωριού μου το ζαρκάδι(Capreolus capreolus) όπως έχω πει και πιο πάνω ήταν και είναι είδος εν αφθονία από πολλά χρόνια πριν. Θυμάμαι όταν την δεκαετία του 70 (1978-1979) τα σκυλιά μας ( ο Μπόμπης και η Λίζα) εύκολα ξετρύπωναν τα ζαρκάδια που ζούσαν κοντά στα κτήματα του πατέρα μου εξαιτίας της έντονης και εύκολης αναθυμίασης(μυρωδιάς) που άφηναν πίσω τους τα κυνηγημένα ζώα.( Ο Μπόμπης τα «έπιανε» με τον αέρα ,χωρίς καν να τοριάσει όπως έκανε με τα αγριογούρουνα ή τους λαγούς). Το θέμα με τα εν λόγο ζωντανά και τη θήρα τους (που στη χώρα μας επιτρέπετε μόνο στις Ε.Κ.Π.)είναι κάπως πολύπλοκο- λεπτό θα έλεγα κατά την άποψή μου. Αν ανατρέξει κανείς στην βιβλιογραφία για την βιολογία του ζαρκαδιού θα αντιληφθεί ότι με το συγκεκριμένο ζώο υπάρχουν κάποιες ιδιαιτερότητες οι οποίες βέβαια καθορίζουν και τη βιολογική του υπόσταση-επιβίωση. Έτσι θα δει ότι το εν λόγο ζωντανό έρχεται σε οίστρο το καλοκαίρι (Ιούλιο-Αύγουστο) αλλά δεν κυοφορεί άμεσα .Υπάρχει μια περίοδο περίπου 4άρων μηνών κατά την οποία το γονιμοποιημένο ωάριο δεν έχει εμφυτευτεί στη μήτρα του ζώου αλλά μένει »ανενεργό» στα τοιχώματα της (η περίοδο αυτή ονομάζεται λανθάνουσα κυοφορία). Μετά παρέλευση περίπου 5 μηνών (Δεκέμβριο- Ιανουάριο) το γονιμοποιημένο ωάριο κατεβαίνει στη μήτρα και έχουμε κανονική κυοφορία η οποία διαρκεί περίπου 5 μήνες (Μάιο) όπου και γεννά ένα ή δύο μικρά πολύ σπάνια τρία. Από μόνο του το όλο ζήτημα είναι αρκετό για να αναδείξει το θέμα της θήρα του ( των θηλυκών ατόμων) την περίοδο του κυνηγίου όπου θηρεύται στη χώρα μας(Ε.Κ.Π.). Από την άλλη τα αρσενικά (λόγο ορμονών) ρίχνουν τα κέρατά τους( από Οκτώβριο-Νοέμβριο) όπως όλα τα ελαφοειδή με αποτέλεσμα να γίνεται εξαιρετικά δύσκολη η διάκριση μεταξύ των δυο φύλων. Σε μια χώρα (όπως η δική μας) που η απόκτηση άδειας κυνηγίου γίνεται χωρίς κάποιο πιστοποιημένο και αξιόλογο σύστημα εξετάσεων- γνώσεων,όπου ουσιαστικά το μόνο προαπαιτούμενο είναι η καταβολή του χρηματικού αντιτίμου φανταζόμαστε όλοι πόσο δύσκολο εγχειρήμα θα είναι μια μελλοντική πρόθεση για να επιτραπεί η θήρα του ζαρκαδιού στον τόπο μας και εκτός Ε.Κ.Π.. Και όπως σε μια αποστροφή του λόγου του, παραδέχεται και ο έγκριτος δασολόγος μας κύριος Καραμπατζάκης, εάν επιτραπεί η θήρα του μοιραία κάποια κυοφορούντα (έστω και λανθάνουσα) θηλυκά θα σκοτώνονται, μιας και η περίοδος κυνηγίου στην χώρα μας αρχίζει Αύγουστο και τελειώνει Φεβρουάριο. Υ.Γ. Κατά την άποψη μου , καλό θα ήταν η όλη κουβέντα να γίνεται στο πλαίσιο της ευπρέπειας ,χωρίς χαρακτηρισμούς στην διαφορετική άποψη.Νομίζω ότι όλοι μας έχουμε να κερδίσουμε από τις εμπειρίες των άλλων όσο «ανορθόδοξες» και αν φαντάζουν στα μάτια μας.Και μια υπενθύμιση, στο διαδίκτυο δεν είμαστε μόνοι υπάρχουν πολλοί «καλοθελητές» που καιροφυλακτούν).

+1 leatherman, οτι προσπαθω να πω τοσο καιρο….Το να κυνηγηθουν κυοφορουντα θυληκα δεν ειναι κακο πραγμα, το να σκοτωθουν ομως θυληκα με εξαρτωμενα μικρα ειναι. Το κατ’εξοχην θηραμα εδω ειναι το αρσενικο Ζαρκαδι (1 Απριλιου- 31 Οκτωμβριου). Απο 1ης Νοεμβριου μεχρι την 30η Μαρτιου επιτρεπονται τα θυληκα αλλα μονο για λογους ελεγχου του πληθυσμου. Τι θελουμε να πουμε? Διαλεγονται ειτε θυληκα που δεν εχουν μικρα (πιθανως γιατι εχουν περασει καποια ηλικια) ειτε νεαρα θυληκα που δεν εχουν προφτασει να ζευγαρωσουν ακομα, ουτως ωστε να παραμεινει ο αριθμος τους σε ελεγχομενα επιπεδα. Το συστημα αυτο ακολουθειτε σε ολα τα ειδη ελαφιου ανα τον κοσμο. Εχουμε εδω παραδειγματα (ιδιαιτερα σε παρκα φιλοζωων) που δεν ακολουθηθηκε αυτη η τακτικη και τα ζωα πεθαιναν με την σεσσουλα λογω παρασιτικων ασθενειων, ασιτιας και φυματιωσης. Δεν νομιζω οι αριθμοι να εχουν φτασει σε τετοια επιπεδα στην Ελλαδα, κυριως ισως λογω της παρουσιας λυκων και αρκουδας που ελεγχουν τον πληθυσμο φυσικα. Εδω δεν εχουμε τετοια σαρκοβορα και ετσι πρεπει να το κανουμε εμεις Εχεις απολυτο δικιο ως προς την αναγκη μελετης και ελεγχου του κυνηγιου του ζωου αυτου. Δεν γινεται να το μαθουμε με την πειρα και μονο, που θα επιτρεψει τον ανεξελεγκτο θανατο οποιουδηποτε φυλου (λογο αγνοιας των παραπανω και πολλων αλλων ουσιαστικων γνωσεων που χρειαζονται για το ζαρκαδι) με αποτελεσμα την καταρρευση του πληθυσμου, κατι που θα παρει πολλα χρονια για να επανερθει… Και γιαυτο νομιζω οτι το κυνηγι με σκυλο διωξης δεν αρμοζει εδω, μιας και η τουφεκιες γινονται ενστινκτωδως στο πυκνο και ο σκυλος δεν προκειται να ειναι επιλεκτικος στο ποιο ζωο θα κυνηγησει (αρσενικο-θυληκο-νεαρο-γερασμενο). φιλικα Μπιριγκογκος ΥΓ: οποτεδηποτε γινεται μια προσπαθεια ευπρεπους συζητησης, οι “συνηθεις υποπτοι” επεμβαινουν…

http://huntingbirigogos.blogspot.co.uk/

ΣΦΑΛΕΙΣ!!!!!! ΑΜΑ ΚΥΝΗΓΗΘΕΙ ΕΓΚΥΜΟΝΟΥΣΑ ΘΥΛΗΚΙΑ ΥΠΑΡΧΕΙΠΑΝΤΑ ΣΕ ΜΕΓΑΛΩ ΠΟΣΟΣΤΟ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΝΑ ΠΟΡΙΞΕΙ.

Με αφορμή την παρατήρηση του BAIKALAKIA θυμάμαι πριν αρκετά χρόνια πίσω σε ένα εκπαιδευτικό ,Μάιο μήνα , τα σκυλιά μας πήραν στο κυνήγι ένα θηλυκό ζαρκάδι.

Ο  ξάδελφός  μου  ο Κώστας (έχει φύγει από κοντά μας νεότατος, η κακιά στιγμή φταίει) μας προσγείωσε στην πραγματικότητα.

“Ρε σεις τρέχτε να μάσουμε τα ζαγάρια. Αυτό έχει την κοιλιά ως πέρα είναι γκαστρωμένο και θα απορρίξει”.

Και πράγματι αφού μαζέψαμε τα σκυλιά το είδαμε σε μια χούνη σταματημένο να κοντανασαίνει  και όλο ένταση να προσπαθεί να αντιληφθεί που πήγαν τα σκυλιά που πριν λίγο σε απόσταση αναπνοής το είχαν στο κατόπι. Πιστεύω ότι εάν δεν τα μαζεύαμε (αυτό το λέω μετά από εμπειρία χρόνων) δεν θα είχε καμία τύχη να επιβιώσει

αυτό και τα μικρά που κυοφορούσε.