Σήμερα για πέρδικα ξεκίνησα στα γνώριμα εδάφη της Ολύτσικας. Φτάνοντας βρήκα έναν λαγοκυνηγό που έψαχνε τα 3 σκυλιά του. Το GPS που είχε έδειχνε ότι τα σκυλιά ήταν στα 1100 μέτρα μακριά, σε κατεύθυνση που ήθελα εγώ να πάω.
Εκνευρισμός.
Ξεκίνησα παίρνοντας λίγο διαφορετική πορεία. Ο ντορός όμως από τα πουλιά, με έφερε μπροστά στα λαγόσκυλα, τα οποία βρήκα μετά από μισή ώρα περίπου. Μόλις τα είδα τα σκυλιά, σηκώθηκε και ένα κοπαδάκι πέρδικες. Τα νεύρα μου στο κόκκινο.
Έφυγαν τα λαγόσκυλα (ελπίζω να γύρισαν στον ιδιοκτήτη τους) και συνέχισα.
Μετά από 20 λεπτά, φέρμα. Σηκώθηκε μία μπεκάτσα και δεν της χαρίστηκα. Η πρώτη της χρονιάς.
Σε άλλα 3 σημεία φέρμαραν τα σκυλιά. Στο ένα είμαι σίγουρος ότι ήταν μπεκάτσα. Στα άλλα 2 δεν είμαι σίγουρος. Μπορεί να ήταν πέρδικες ή ο λαγός που κυνηγούσαν τα λαγόσκυλα.
Πολύ κρύο στο βουνό. Φόρεσα γάντια. Τα αυτιά μου δεινοπάθησαν.
Μετά από λίγο έπιασε και μία ψιχάλα. Επιστροφή.
Ερημιά στο βουνό. Ίσως είδαν τον καιρό και δεν ξεκίνησαν.